Vísir - 12.07.1978, Qupperneq 2

2
Fylgist þú með
framhaldsleikritinu i út-
varpinu?
Kristinn Árnason, vaktmaöur
Nei það geri ég ekki. Ég hef
gaman af sakamálaleikritum en
ég hef bara ekki haft tima til aö
hlusta á þetta.
Erna Jónsdóttir, húsmóöir: Nei
það geri ég ekki — ég hef engan
áhuga á því.
Haliveig Einarsdóttir. vinnur viö
afgreiöslustörf: Já. Það er stund-
um gaman að þessu, þetta er
spennandi á meðan á því stendur.
Ingóifur Ingóifsson, húsasmiöur:
Nei, ég hef engan áhuga á þvi og
heldur engan tima til þess að
hlusta á það. Ég hlusta á útvarps-
leikritin ef þar eru flutt góö verk.
Siguröur Antonsson.
framkvæmdastjóri: Nei.ég hlusta
ekki á það. Ég hef ekki komið mér
inn I þetta leikrit.
Þóröur Þorbjarnarson aö veiöum neöst f Elliöaánum I gær. Hann haföi engan lax fengiö er Vfsismenn bar aö garöi en misst einn svona 5 til 6
pundaöstærö. Ljósmynd: SHE.
Mjög góð veiði í Elliðaónum í sumar
,/Veiðin í Elliðaánum
hefur gengið mjög vel i
sumar", sagði Friðrik
Stefánsson framkvæmda-
stjóri Stangaveiðifélags
Reykjavíkur er Vísir af laði
sér frétta af veiðinni.
Sagði Friörik aö hinn 7. júli
hefðu verið komnir á land 346 lax-
ar en á sama tima i fyrra voru
þeir aðeins 219 talsins. Arið 1976
höfðu 232 laxar veiðst þann 7. júli.
Núna eru leyfðar sex stengur i
einu i Elliðaánum og hefur svo
verið frá 1. júli. Fram að þeim
tima voru þær fjórar.
Stærsti lax sem veiðst hefur i
Elliðaánum i sumar vó 16 pund og
veiddist hann þann 3. júli slöast
liðinn. Þaö var hængur og beit
hann á maðk hjá Sigurbirni
Fanndal i Ullarfossi.
Feitur og fallegur lax í
Aðaldal
„Hér hefur veiðin gengið alveg
ágætlega 589 laxar eru nú komnir
á land margir 18 pund og þar
yfir”, sagði Helga ráðskona I
veiðihúsinu að Laxamýri við
Laxá i'Aðaldal S-Þing. i samtali
viö Visi.
Helga sagöi að veðrið væri nú
ágætt fyrir norðan en þaö hefði
verið óskaplega kalt fram eftir
sumri eða þar til þann 6. júli að
fór aö hlýna.
Hún sagði að laxinn i sumar
væri feitur og fallegur og algeng
stærö væri þetta á bilinu 12 til 17
pund. Stærsti laxinn sem veiöst
hefur I sumar var 23 pund en hann
veiddi Gunnar ólafsson frá
Keflavik á svoköiluðum Stalli.
Nú eru leyfðar tólf stengur á
neðsta svæðinu, það er frá ósnum
upp að Syðra-Fjalli.
—AH
REIÐI HAFNFIRSKRAR KONU
Tvisvar sinnum á ekki löng-
um tima hafa oröiö miklir at-
buröir i Hafnarfiröi — landi
gaflara — sem sýna aö verka-
lýöshreyfingin á þeim bæ lætur
ekki bjóöa sér allt, afköst ekki
undanskiiin. Á þeim tima sem
Bjeliand hinn norski lagöi likn
meö þraut viö stofnun Noröur-
stjörnunnar, var ekki annaö vit-
aö en verkafólk i Hafnarfiröi
væri sæmilega normalt, bæri
viröingu fyrir vinnu sinni og
heföi auk þess mannlegan
metnaö hvaö snerti afköst á
timum vélvæöingar og hand-
flýtis en minna erfiöis. Vélar
komu frá Bjelland til Noröur-
stjörnunnar og i Noregi skiluöu
samskonar véiar hundraö pró-
sent afköstum I niöurlagningu á
siid. Þar unnu ekki jötnar úr
Jötunheimum, heldur venjulegt
fóik, eins og þaö elst upp viö sjáv.
arsiöúna bæöi hér og f Noregi.
Nú gekk i nokkru byr junarþófi I
Noröurstjörnunni um tima og
komust afköst upp i fimmtán
prósent. Þaö dugöi aö visu hér,
þar sem allur rekstur fer á rikiö
á endanum, en samt var nú ein-
hverhugur I mönnum um aö ná
meiri afköstum, enda um véla-
vinnu aö ræöa aö stórum parti.
Hins vegar þurfti mannshöndin
aö koma nærri, m.a. til aö mata
þessar vélar og taka frá þeim.
Þegar ekki gekk aö koma af-
köstum fram úr fimmtán pró-
sentum, var fenginn norskur
verkstjóri. Hann sá aö vélarnar
unnu eölilega, en fólk stóö I
ýmsum frávikum. Hann kom
afköstunum upp i tuttugu og
fimm prósent. Þá var hann bú-
nn aö sauma þaö fast aö verka-
fólkinu, aöþaö lýsti þvi yfir sin I
mQIi og lét þaö berast, aö ef
þetta norska verkstjórahelviti
væri ekki látiö fara mundu allir
leggja niöur vinnu. Og hann fór
og Noröurstjarnan fór, en þaö
skiptir hafnfirskan verkalýö
engu máli.
Nú hefur aftur á móti skipast
svo veöur i lofti á hafnfirskum
vinnumarkaöi, aö tekist hefur
aö reka verkstjóra, og þá frekar
tvo en einn. Þetta heitir á máli
helsingjaskytta aö hafa tvo i
skotiog þykir gott.Stóöi nokkru
þófiaöreka verkstjórana, af þvf
Ulagekk aö finna forsendur. Þá
var flett upp i oröabók verka-
lýöshreyfingarinnar og fundin
þar ýms lykilorö eins og mann-
réttindi og kviöskriöandi búrtik-
ur slefandi utan i verkstjórana.
Fyrrverandi verkfalismenn á
Seifossi sendu fé og báöu inni-
lega fyrir brottrekstri verk-
stjóranna. En þeir höföu á sin-
um tima fariö i verkfall til aö
hindra brottrekstur á einum
manni. Reiöi einnar hafnfirskr-
ar konu, Huidu Hermannsdótt-
ur, viröist hafa oröiö upphaf
þessa máls. Hana átti aö flytja á
milli starfa i BÚH, væntaniega I
hagræöingarskyni. En kella
vildi sitja kyrr i sinu gamia
starfi. Eraugljóst mái aö engra
verkstjóra er þörf I fyrirtækj-
um, þar sem engan má hreyfa á
mUli starfa. En samlikingin viö
Noröurstjörnuna liggur I þvi aö
heUdarnýting jókst um sjö pró-
sent á þorski I BÚH frá 1977 til
1978. Má þaö raunar vera ærin
ástæöa til uppsteits, enda ekki
nema von aö verkalýöur kikni
undan sjö prósent aukningu á
nýtingu I fyrirtæki, sem á bara
aö vera til fyrir verkafólkiö.
Mál verkstjóranna tveggja er
einhver mesta vitleysa, sem hér
hefur skotiö upp kollinum I
langan tima. Þaö á sér rætur i
þeim vilja verkalýöshreyfing-
arinnar aö vera allt i öliu, jafnt i
þjóömálum, sem á vinnustöö-
um. Sannleikurinn er sá, aö bar-
átta verkalýösins fyrir betri
kjörum tekur aldrei enda. Hún
þarfnast skilnings og jákvæörar
afstööu annarra þegna þjóöfé-
lagsins. Hún á miklu fylgi aö
fagna svo jákvæö sem hún er og
sjáifsögö innan þeirra laga, sem
viö höfum sett okkur og aörir
veröa aöhlýöa. En þegar verka-
lýöshreyfingin telur sig orðiö
hafna yfir lög ög reglur, sem
gilda fyrir aöra i þjóöfélaginu,
og viröist auk þess fyrirlita þær
opinberu stofnanir, þar sem hún
vinnur störf sin, getur hún ekki
búist viö fagnaöarrUcum mót-
tökum. Hún verður aö kunna hóf
á afli sinu, annars blöur hún
fyrr eöa siöar upp á slagsmál,
þar sem siðferðisrétturinn verö-
ur ekki hennar megin.
Svarthöföi.