Tíminn - 15.08.1969, Blaðsíða 8

FÖSTUDAGUB. 15. ágúst 196».
Hann hefur
misst alla trú
á áætlunum
um framtíðina
Ted hefur látið sér mjög annt um börn hiuna látnu bræðra
sinna. Þessi mynd er tekiu, þegar Caroline, dóttir Kennedy for-
seta, hélt sína fyrstu ópinberu ræðu. Þá veitti Ted henni alla
nauðsynlega aðstoð. Tilefni ræðunnar var, sjósetning nýs flug-
vélamóðurskips í september s.l., en skipið heitir John F-
Kennedy.
; Washington.
Eftir jarðarför Robei-ts Kenne
dy, 8. júní 1968, dró Ted sig
í hlé frá umheiminum i tíu
vikur, til að geta verið i friði
' með sorg sína og hugsanir. Nú
J var hann „síðasti Kennedyinn“.
Lamaður af sorg fóir Ted tiJ
! sumarbústaðar síns á Squaw-
eyju og hélt þar kyrru fyrir
1 um tíma, næstum einangraður
! frá öUu öðru. Með honum fór
hni fagra kona hans, Joan og
börn þeirra þrjú, Kara, 7 ára.
Teddy yngri 6 ára og Patrick
ársgamail. Skammt frá, i Hy
annis Port, voru fteiri meðlim
ir fjöiskyldunnar.
Eins og venju'iega, leitaði
Ted hugsvölunar á öldum hafs
! ins, hann siigldi snekkju sinni,
; Victura um Nantucket-víkina.
! Oft tók hann bróðurson sinn,
John F. Kennedy yngri, eða
; eitthvað af tíu börnum Ro-
; berts, með sér í þessar sigíl-
i ingar.
| Lengi vel var jafnvel álitið,
1 að Kennedy mundi draga sig
! S hié fyrir fulit og allt, frá
! hinu opinbera lífi, sem hafði
rænt hann svo miklu. En að
! liðnum 10 vikum, rauf hann
; þögnina með ávarpi í Worcest
er, Massachussetts- Auk þess,
að ræða um Víetnam-styrjöld-
ina. innanlandsóeirðirnar og
fleiri höfuðmál, þá sagði hann
! nokkur áhrifamikil orð um
sjálfan sig.
„Ég tek nú aftur við opin-
! berum skyddustörfum mín-
; um . . • . “ sagði hann. „Ég
! ætia að taka upp merki fall-
! inna bræðra minna og í krafti
minninganna um þau dýrmætu
! ár, sen« við lifðum saman, mun
! ég reyna að bera það áfram
i þeim anda, sem einkenndi
! líf þeirra. Anda réttlætis, tign
! ar og hugrekkis".
Þessi yfirlýsing valcti þegar
. hina brervnandi spurningu:
Hven-t)ý5Ur Ted sig fram
xii forsetakjörs — 1972, 1976,
eða strax? Viku síðar, þegar
Demókratar komu saman í
Chicago, lil að koma skipulagi
á málin að nýju, var svarlð
mjög mikilvægt thaldssamari
armur flokksins ákvað næstum
hiklaust að greiða Humphrey
varafoi-seta atkvæði ,sín, en
frjálslyndir Démókratar gátu,
að þvi er virtist, ekki valið '
miili öldungadeiildarþingmann-
anna Eugene McCarthy og
George McGovern.
Daginn, sem þessi sögulega
ráðstefna Demókrata hófst, var
allt á ringulreið. Þar gat að
líta fjölda skilta með áletrun
um eins og: „Við viljum
Teddy“, „Upp með Ted“ o.s.
frv., og í troðfullu og loftlausu
herbergi á Sherman-hóteli, gaf
þingmaður Ohio-ríkis, Mike Di
Salle. sjónvarpsfréttamönnum
þær upplýsingar, að hann
myndi — í leyfisleysi setja
nafn Kennedys á framboðslist-
ann.
Hópurinn, sem samanstóð af
harðsoðnum stjórnmálamönn-
um, og friðelskandi fuiltrúum,
sem allir áttu það sameiginlegt
að vilja sigra í kosningunum,
leit nú hinn 36 ára Ted Kenne-
dy, sem bjargvætt sinn. En Ted
var hvergi nærri og borgar-
stjórinn í Chicago, Richard J
Daley, mi'kill aðdáandi Kenne
dyanna, gat komið þvi til leiðar
að störfum ráðstefnunnar var
frestað í tvo sólarhringa „ef
eitthvað kynni að gerast“-
Meðan á öiiu þessu stóð, fékk
Ted nákvæmar upplýsingar um
þróun mála jafnóðum símleið-
is, frá mági sfnum, Stephen
Smith .Hann fékk að vita, að
„stóru“ nefndirnar í New
York, Illinois, Michigan og
Massaehusetts, myndu greiða
honum atkvæði sín, ef hann
slægi til.
Daley borgiarstóóri hringdá
sjálfur til Kennedys og skor-
aði á hann að gefa kost á sér
og sagði, að ef hann gerði það
ekki, myndu Demókratar tapa
kosningunum.
Nokkrum árum áður, hefði
Ted snúið sér tii bræðra sinna
um að taka ákvarðanir í svo
árlðandi máli. En nú, þegar
spennan var orðin hörð, ræddi
hann vandann við systur sínar
tvær, Jean Kennedy Smith og'
Patriciu Kennedy Lawford, í
sumarbústaðnum á Squaweyju,’
(Þess má geta, að eftir bifreiða
slysið um daginn, fór hann
einnig þangað og leitaði ráða
hjá þriðju systur sinni, Eunice
Kennedy Shriver).
Langar umræður með Jean
og Pat, sannfærðu Ted um, að
ekki væri rétt af honum að
taka áhættuna. enda hefði hann
naumast þrek til að standa í
kosningabaráttu nú. Ted spurði
sjálfan sig þeirra spurninga.
hvernig nokkrum gæti dottið í
hug, að hann gæti sigrað
Nixon. Hann væri of ungur oa
hefði of litla reynslu til að
setjast í forsetastól, og auk
þest myndi verða sagt. að hann
notaði sér að heita Kennedy
Ted hringdi i Di Salle og bað
hann að lýsa vfir, að hann gæfi
ekki kost á sér
Meðan á lokahrið kosning-
baráttunnar stóð, lét Ted lítið
á sér bera, Hann kom þó fram
á fundi með Humphrey í Bost
on (en áður hafði hann vísað
á bug áskorun Humphreys, að
bjóða sig fram sem varafórseta
efni hains). Annars sást hann
eingöngu í sjónvarpii
Þegar þingið tók til starfa
á ný, byrjaði Ter1 ætlega að
'inna að máiurr ,i uxn gamla
anda Kennedyanna. Hann hafði
áhuga a að styrkja frjiálslynd-
ari arm DemólkrataflokksLns
en það var raunar starf sem
Robert hafði byrjað á. En tæk
ist Ted að komast i stöðu að-
stoðarleiðtoga Decmókratafloklks
',ns, mvndiu stj'órnmálaieg vöid
hans aukast að mun. Hann
myndi þá standa á breiðari
grundvelli og athygli þjóðar-
innar beinast meira að hon-
um,
Russell B, Long var um þess
ar mundir aðstoðarleiðtogi
flokksins, en hann var sonur
hins alkunna Huey P. Ijong
og af mikilli ætt stjórnnaála-
manna. Flestir ráðgjafar
Kennedys töldu ekki ráðlegt
af honum að reyna að felia
svo áhriifami'kinn stjórn.mála-
mann, sem þar að auki væri
innarlega í „Míku“ stjórnar
öldunigadieildarinnar.
' En Ted hætti þó efcki að
hugisa um stöðuna Oig um jól-
in, þegar hann var staddur
í Sun Valley oig iðkaði skíða-
íþróttina sér til hvildar og
hrassingiar, hringdi hann
noMa-um sinnum í Edimund S.
Musfcie, sem var varaforseta-
efni Humiphreys og ræddi við
hann um möiguleikana á að
sigra Long, ef hann byði sig
fram á móti honum. MusJde
gaf honum góðar vonir og til-
kynnti honum jafnóðum, ef
eitthvað nýtt kom í ljós.
Eftir það fór Ted að vera
minna á skíðum, en héit nú
uppi stöðugu simasambandi við
samstarfsmenn sína í öldunga-
deildinni. Að lokum hringdi
hann svo í Long sjálfan og
sagði honum, hvað hann ætl-
aði sér. Long varð mjög undr-
andi, en tíminn var svo naum-
ur til stefnu, að hann gat ekk-
ert gert.
Fjórum döigum síðar varð
Ted þó enn meira undrandi,
því ^hann hlaut 31 af 57 at-
kvæðum Demókrata og þar
með stöðuna.
Sem aðstoðarfeiðtogi er Ted
meðal þeirra miamna, sem éiga
þess kost að sitja fundi.Nixons
forseta í Hvíta húsinu, er
hann ræðir við forystumenn
flokkanna sameiginlega, en
slíkir fundir eru síður en svo
daglegur viðburður. Staðan
veitir Ted einnig ýmis réttindi
inrnan Hvdita hiússins, en þau hef
ur hann ekki notað sér, þvi
hann er sér þess fylifega með
vitandi, að fylgst er með hátt
um hans og efekert verður und
an skilið, sem hægt er að færa
til verri vegar, ef hann verður
einhvern tíma í kjöri sem for-
setaefni. Einnig þess vegna
þiggur Ted tiltölutega iítið af
öllum þeim tiiboðum, sem hon
um berast dagfega um að halda
ræður á fundum. Hann vill
heldur sitja á ski'ifstofu sinni
í öldungadeildinni og sinna
störfum sínum og þar með
léftir hann þumgu fargi af herð
um yfirmanns srns, Mike Mans
fields, sem yfirleitt hefur
miklu meira en nóg að starfa.
Lífið virtist því brosa við
Ted Kennedy, þar til föstudags
kvöldið örlagaríka fyrir
skömmu. Þau hjón eiga glæsi
Legt hús, sem þau keyptu ekki
ails fyrir löngu fyrir 250 þús.
dollara, en það er í skógivöxnu
umhverfi, skammt fyrir utan
Washingtonborg. Þegar Ted
kemur heim á kvöldin, gefur
hann sér jafnan tfma til að
leika við börnin, Köru, Teddy
og litla rauðkollinn Patrick,
áður en þau fara i háttinn.
Ted væri ekki sannur af-
komandi Kennedy-fjölskyldunn
ar, ef hann gerði sér ékfci gredn
fyrir því, að björtustu framtíð
arvonir geta hrunið til grunna
á einni nóttu. Fyrr á þessu
ári sagði hann i viðtali: „Ég
hef enga trú á áætlanagerð
langt fram í tdmann. Aldrei er
hægt að segja, hvað gerist
næst, sem ‘gæti breytt öllu.“
Paul Healy.