Morgunblaðið - 18.02.2001, Qupperneq 38
MINNINGAR
38 SUNNUDAGUR 18. FEBRÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Hákon Ragnarsfæddist í Reykja-
vík 15. ágúst 1982.
Hann lést á heimili
sínu 9. febrúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hans eru Ragnhildur
I. Guðmundsdóttir,
skrifstofustjóri, f. 21.
október 1948, og
Kjartan Ragnars,
hæstaréttarlögmað-
ur, f. 27. september
1949. Bræður Há-
konar eru: Kári, f.
29. apríl 1980; Kjart-
an, f. 9. febrúar 1989.
Hálfsystkini Hákonar samfeðra
eru: Logi, f. 6. ágúst
1975, sambýliskona
hans er Elín Björg
Guðjónsdóttir, f. 17.
ágúst 1970, sonur
þeirra er Guðjón
Ari, f. 6. júlí 2000;
Ingibjörg Birna, f.
23. ágúst 1979, sam-
býlismaður hennar
er Markús Jónsson,
f. 13. júní 1977.
Útför Hákonar fer
fram frá Fossvogs-
kirkju á morgun,
mánudaginn 19.
febrúar, og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Hákon var mér góður bróðir.
Þegar ég var lítill passaði hann mig
og þegar ég stækkaði spilaði hann
við mig körfubolta sem hann hafði
alltaf mikinn áhuga á og æfði þegar
hann var yngri. Hann átti við þung-
lyndisvandamál að stríða um tíma
en allt var farið að ganga betur hjá
honum. Hann ætlaði að fara í skóla
og var ákveðinn í að mennta sig vel
og hvatti mig til að standa mig vel í
skólanum og byrja ekki að reykja.
Hann sá svo mikið eftir að hafa
byrjað á því og var alltaf að reyna að
hætta. Hann ætlaði líka að ferðast
út um allan heim og gera allt mögu-
legt skemmtilegt. Svo allt í einu dó
hann og ég mun sakna hans alla ævi.
Guð blessi Hákon bróður minn.
Kjartan.
Við kveðjum nú ungan frænda
okkar Hákon Ragnars. Hann, sem
átti allt lífið fram undan og var að
vinna sig út úr erfiðum veikindum,
er allt í einu horfinn frá okkur. Þeg-
ar tíðindin bárust um að hann hefði
verið hrifinn burtu fannst manni líf-
ið undarlegt og óraunverulegt.
Hákon var yndislegur drengur, mik-
ill dýravinur og þótti vænt um alla
sem minna máttu sín. Við biðjum
Guð að blessa foreldra hans og
systkini og gefa þeim styrk til að
takast á við lífið í skugga sorgar.
Vonin um að nú hafi hann öðlast ei-
líft líf í ljósi og friði býr með okkur
og minning um blíðan dreng lifir í
hjarta okkar sem eftir stöndum.
Jónína Björg og Sesselja
Bjarnadætur.
Svo örstutt er bil milli blíðu og éls
að brugðist getur lukkan frá morgni til kvelds.
(Matth. Joch.)
Þessar ljóðlínur komu í hug mér
þegar ég frétti ótímabært andlát
frænda míns Hákonar Ragnars sem
andaðist á heimili sínu í Kópavogi
níunda þessa mánaðar, aðeins átján
ára að aldri. Þar fór góður og hjálp-
fús drengur sem öllum vildi hjálpa
sem erfitt áttu og var fljótur til. Oft
var stutt í hans fallega, einlæga
bros. Einnig var hann mikill dýra-
vinur og hugsaði með stakri alúð um
dýrin sín. Þau munu sakna vinar í
stað.
Sjálf get ég varla trúað því að
hann sé farinn að eilífu. Hann kom
til mín kvöldið áður en hann dó,
kvaddi mig brosandi og sagði: „Við
sjáumst á morgun.“ Það var síðasta
kveðjan, svo óvænt.
Ástvinamissir er öllum erfiður.
Enginn sættir sig við þegar æsku-
fólk deyr. Við reynum að halda í
minningarnar og vitum að perlan
ljómar þótt skelin brotni.
Við treystum að líkn Guðs hjálpi
okkur á þessum dimmu dögum því
án Guðs yrði enginn dagur bjartur
og hjá honum er engin nótt.
Ég sendi fjölskyldu Hákonar mín-
ar innilegustu samúðarkveðjur og
bið hönd Guðs að þerra kærleikstár-
in þeirra og styrkja þau öll í þeirra
miklu sorg.
Ég þakka Hákoni fyrir allt sem
var svo gott og fagurt á átján árum
og er þakklát fyrir að hafa átt svo
góðan frænda og kæran vin. Minn-
ing hans er ljós í lífi mínu sem aldrei
gleymist.
Guð blessi Hákon frænda minn
sem lifir nú í Guðs friði á eilífð-
arströnd.
Anna Bjarnadóttir.
Börn Guðs sem gestir koma
gleymum aldrei því.
Í minningunni brosið bjarta
býr hjarta okkar í.
Það gull við geyma skulum
og allt sem okkur er kært,
við vitum þegar birtu bregður
börn guðs þá sofa vært.
(Bubbi.)
Manstu hvað við fórum oft niður á
tjörn? Manstu þegar við óðum
stundum í Nauthólsvíkinni? Já, eða
þegar þú komst með mér á Sól-
heima í Grímsnesi og hélst söng-
tónleika ásamt Kára bróður þínum í
rútunni og allir klöppuðu? Þá voruð
þið aðeins þriggja og fimm ára
gamlir og bræðralag ykkar þegar
orðið einstakt. Manstu þegar þú
reiddist við afa, en hann brosti bara
góðlátlega og þá fórstu aftur í gott
skap? Eða manstu, elsku Hákon,
þegar þú hringdir í mig frá Kaup-
mannahöfn og ætlaðir að koma í
heimsókn til mín til Álaborgar, en
gast því miður ekki komið. Það var í
síðasta sinn, sem ég talaði við þig.
Þú talaðir svo einstaklega fallega til
mín, alveg eins og við hefðum verið í
stöðugu sambandi, samt hafði ég bú-
ið erlendis um nokkurra ára skeið.
Ég man þig Hákon og man
hversu stolt ég var alltaf af að taka
ykkur bræður með mér út um
hvippinn og hvappinn, því alltaf
fenguð þið athygli fyrir glettni og
skýr tilsvör. Ég man líka þegar
mamma þín, hún Ragnhildur
frænka, var nýbúin að fæða þig og
fannst hún ekki bara rík, heldur
eiga allan heiminn, eins og hún sagði
sjálf.
Við urðum sammála um það, að
við værum kóngamömmur, enda
vorum við hvor með þrjá stráka.
Hún var stór þáttur í mínu uppeldi,
kenndi mér margt af því mikilvæg-
asta sem ég kann í dag og hefur
mótað viðhorf mín til lífsins á sterk-
an hátt. Hún opnaði augu mín m.a.
fyrir mikilvægi fyrirgefningannar,
gildi lífsvonarinnar og samstöðu-
mætti fjölskyldunnar. Þess vegna er
ég ekki hissa á því mikla sambandi
sem var á milli ykkar og þeim trún-
aði sem ríkti ykkar á milli. Heimili
ykkar var og er umlukið mannkær-
leik.
Ég man þegar við mamma þín
sátum saman og röbbuðum eins og
svo oft um barnauppeldi, sér í lagi
HÁKON
RAGNARS
! "
#$% &$
!
"
#
$%
& '#
' # (&
&
) * +, -, . /
-,0 ,0+ 1 / +,
1 +,
2 2! 2 2 2!1
!
"
$
%%$
!
" # $%# &# '!! ($## !
)#* +$ " # &#
', " # ! + % -&+# &#
)#*## +* ++* . ! " # !
* &#
# # - "%# ! /
!"
#$%&&"
" $'"$$( " ) " $%&&"
*" $'"$$( +') +") $%&&"
) $'"$%&&" " ,$$(
( ,
!"#
!
" #
$% &
%
#
$% '$ (
)
$ % $$ &'$ ($
)$
' &'$ ($ *+, &'$ -) .'
$+ * &'$ .' &'$ $* ) ($
( $ +$#
!"
# $% $&' $($
# )*! $ # $ *+%
, %' $ -+ # $ ($ $$ %) .*% *+%
# )/+ 0+. # $ *+% 12 "-" 3 $ ($
# )/+
% !*+%
() ' $ ' $"
!"#$ %& '
' !" )## ! ' #$
!" !" *% &%%#
!"
#$ %
& '
()*
+ & %) $ , )
& %) )
%)
!!
"
#
$% & ' ( ) *' *((
! "
# $
%#
&
# %
'
(
) $
"