Vísir - 04.10.1979, Blaðsíða 9

íslandsbókasafn Nlark Watsons
afhent Landsbökasafnlnu:
vísm
Fimmtudagur 4. október 1979
.MarkWatson (annar frá vinstri) og fer&afélagar hans 1937. Það ár riðu
þeir félagar frá Akureyri austur i Þingeyjarsýslur og slðan suður yfir
hálendið, allt til Geysis.
- segir s. K. Han, sendiherra Suður- Kóreu á fslandi
S.K.Han, sendiherra S-Kóreu
Um bókagjöf Watsons hefur
verið búið f sérstöku herbergi i
Landsbókasafninu, en flest
verkinerumjögvel á sig komin.
Nú stendur yfir sýning á völdu
efni úr gjöfinni og mun sýningin
standa út októbermánuð.
—ATA
//Þaö gera eflaust flestir rað fyrir þvú að Mið-
Austurlönd séu sú púðurtunna, sem gæti snarlega gert
út um heimsfriðinn. Ég vil þó halda því fram/ að
stríðshættan í Mið-Austurlöndum sé ekki líkt þvi eins
mikil og í Kóreu", sagði S.K. Han, sendiherra S-Kóreu
á Islandi á blaðamannafundi í Reykjavík.
Sendiherrann er búsettur í Osló, en kemur til Islands
einu sinni á ári. Með Han í
Moon.
Han, sendiherra sagði, að S-
Kóreumenn vildu leggja allt i
sölurnar til að koma i veg fyrir
strið við nágrannana i norðri.
Park forseti lagði fram tilboð
um viðræður milli rikjanna.
Viðræðurnar máttu fara fram
hvar og hvenær sem var og til-
boðið var sett fram án nokkurra
skilyrða af hálfu S-Kóreu-
manna. Viðbrögð norðanmanna
voru, að sögn Han, mjög nei-
kvæð.
Það er ljóst, úð N-Kóreumenn
hafa aukið mjög vigbúnað sinn á
landamærunum enda fara nú
um 11% þjóðartekna N-Kóreu-
manna til hernaðarútgjalda,
sagði sendiherrann.
förinni var fulltrúi hans, J.
,,Af þessum sökum höfum við
einnig orðið að auka okkar
hernaðarumsvif við landamær-
in. Það er uggvænlégtNað hugsa
til þess, hversu miklir fjár-
mmunir fara i vopnabúnað
þegar báðar þjóðirnar þurfa
nauðsynlega á hverjum eyri að
halda til uppbyggingar.
Við viljum frið, þvi ef til
striðsátaka kæmi, yrði um mik-
inn hildarleik að ræða og enginn
stæði uppi sem sigurvegari að
honum loknum”, sagði Han
sendiherra.
Sendiherrann var spurður að
þvi, hvers vegna ýmiss lýðrétt-
indi i landinu væru fótum troðin,
svo sem prentfrelsi og pólitiskt
frelsi.
„1 Kóreu rikir eins konar
striðsástand. Meðan ástandið er
þannig verður þvi miöur að
hefta frelsið. Það getur ekki rikt
sama frelsið og i löndum, þar
sem friður rikir”, sagði Han
sendiherra.
Vöruskipti Islendinga og S-
Kóreumanna eru Islendingum
mjög óhagstæð. Sendiherrann
sagði, að þetta væri tslending-
um sjálfum að kenna að mörgu
leyti. Til dæmis væru S-Kóreu-
menn óánægðir með bann, sem
sett hefði verið á útflutning á ó-
unnar ullarvörur frá tslandi.
Kóreumenn hefðu mikinn áhuga
á að flytja inn töluvert magn af
ullarbandi, sem væri siðan full-
unnið i Kóreu.
Einnig taldi sendiherrann, að
Islendingar hefðu litið reynt að
auglýsa sinar vörur og koma
þeim á framfæri i Kóreu.
,,Við höfum áhuga á að auka
innflutning frá Islandi og erum
tilbúnir að aðstoða eftir mætti
þá tslendinga sem hyggja á út-
flutning til S-Kóreu”, sagði Han
sendiherra.
Skógræktarmenn með tniðgur:
á tslandi og J. Moon, fulltrúi. Visismynd: GVA
Te íím síó rli æ!Íú]
nýju KóreustríöiS
ELSTA VERKW FRA
SEXTÁNDU ÖLDINNI
Landsbókasafninu var i gær
afhent stórmerk gjöf, en það er
tslandsbókasafn Marks Wat-
sons.
Mark Watson, sem lést fyrr á
þessu ári, ánafnaði Landsbóka-
safninu safn rita og bóka um Is-
land, en i bókagjöfinni eru
hvorki meira né minna en 1310
verk, alls nokkuð á fimmtánda
hundrað binda.
Um helmingur verkanna er á
ensku,eða 666,213 eru ádönsku,
155 á þýsku, 53 á sænsku, 51 á
frönsku, 26 á norsku. 118 verk
eru á öðrum tungumálum, en
aðeins 28 á íslensku.
Mesta verkið i safninu er
heildarútgáfa rita Williams
Morris er kom út i 24 bindum á
árunum 1910-1915. Ferðabækur
um Island og rit um náttúru
landsins er stærsti flokkur
bókagjafarinnar. Þá erfjöldi is-
lenskra fornrita, rit um fornar
sögur, bökmenntir og menningu
og allmörg i'slensk rit frá siðari
timum, sem snúið hefur verið á
erlend tungumál.
Elsta bókin i safninu var
prentuð i Feneyjum i desember
1558 og hefur bókin að geyma
ferðasögu feneyskra bræðra
tveim öldum fyrr. Bókin mun
vera skrökvuð ferðasaga, en
slikar sögur voru algengar á
þeim timum og lengi siðan.
Þessi bók var ekki til fyrir i
Landsbókasafninu og er þetta
hinn mesti kjörgripur.
Mark Watson var mikill Is-
landsvinur, en hann kom hingað
fyrst árið 1937 og ferðir hans
hingað voru ótaldar. Strax eftir
fyrstu heimsókn Watsons fór
hann að safna ritum um Island.
Hann auglýsti um langt árabil,
bæði austan hafsog vestan, eftir
ritum og myndum um Island og
lagði á sig mikla fyrirhöfn og
fjármuni til aö eignast mörg
verkanna.
Ræktun nvtjaskoga
og léttum ð netð-
Dundnum búgreinum
,,Nú er fengin þaö mikil reynsla
á ræktun skóga á bersvæöi, t.d. i
Fljótsdal, að timabært er að efna
til sllkrar ræktunar nytjaskóga á
völdum stöðum, þar sem skógur
getur vaxiö til nytja á 15-20 árum.
Það er þvi timabært að gefa
bændum á bestu skógræktarjörð-
um færi á slikri skógrækt meö
eðlilegum stuðningi og létta
þannig á heföbundnum bú-
greinum”.
Þessi ályktun var meðal
margra, sem samþykktar voru á
aðalfundi Skógræktarfélags
Islands, sem haldinn var að
Varmahlið I Skagafirði nýlega.
Helsta umræðuefni fundarins
var annars fyrirhugaö „Ar
‘résins” 1980, en það ár eru liðin
fimmtiu ár frá stofnun Skóg-
radítarfélags Islands. Hulda Val-
týsdóttir hefur verið ráðin fram-
kvæmdastjóri „Ars trésins”.
Fram kom, að á árinu 1978 voru
gróðursettar um 300 þúsund trjá-
plöntur á vegum félagsins, en það
var um helmingur allrar gróöur-
setningar skógarplantna á
landinu i fyrra. Nýjar skóg-
ræktargirðingar voru reistar
kringum alls 56,4 hektara lands á
árinu.
—ATA.
Finnbogi Guðmundsson, landsbókavörður, við hluta tslandsbókasafns Mark Watsons. Visismynd:JA.