Morgunblaðið - 14.04.2002, Side 16

16 SUNNUDAGUR 14. APRÍL 2002 MORGUNBLAÐIÐ
EIVØR Pálsdóttir var ekkinema þrettán ára þegarhún söng sig inn í hjörtuFæreyinga í heimabæ sín-
um, Götu. Jafngömul söng hún ein-
söng opinberlega á Ítalíu og Aust-
urríki með Mannskórnum,
karlakórnum í Færeyjum. Núna er
hún átján ára gömul og margir telja
hana vera upprennandi stjörnu á
heimsvísu. Renna má rökum undir
þessa skoðun þegar hlustað er á
sólódisk hennar, Eivør Pálsdóttir,
sem kom út nýlega. Þar er að finna
tólf lög, þar af sex eftir hana sjálfa.
Tónlistin er lituð þjóðlagahefð Fær-
eyinga en um leið með rokk- og
djasskenndum áhrifum. Rödd henn-
ar er tær og náttúruleg og hún beit-
ir henni áreynslulaust og einkar fal-
lega. Einn meðreiðarsveina hennar
á disknum er bassaleikarinn Mich-
ael Blak, sonur hins góðkunna tón-
smiðs, djassista og útgefanda
Kristians Blak, en sá er einmitt eig-
andi hljómplötuútgáfunnar Tutl
sem gefur út Eivøru.
Um þessar mundir er svo að
koma út diskurinn Clichaze með
samnefndri hljómsveit þar sem
kveður við allt annan og rokkaðri
tón en ennþá með færeyskum und-
irtón. Þar syngur Eivør í allt öðrum
stíl og minnir á stundum á íslensku
dívuna Björk. Það segir hún að sé
alveg óvart því sjálf hlustar hún
ekki mikið á Björk. Clichaze hefur
nú verið boðið að spila á Hróars-
kelduhátíðinni í Danmörku í sumar
sem er vissulega talsverð við-
urkenning á gæðum sveitarinnar.
Eivør er þó hógværðin uppmáluð
og kveðst ekki stefna að heims-
frægð. Hún vilji vera trú þeirri tón-
list sem hún heldur mest upp á og
föðurlandinu Færeyjum, sem
greinilega á hug hennar og hjarta.
„Ég vil að rödd mín heyrist en mig
dreymir ekki um heimsfrægð. Mér
hlotnaðist þessi sönggáfa og ég vil
nýta mér hana vel. En ég er varla
efni í stórstjörnu því ég er ekki
mikið fyrir popptónlist. Tónlist mín
er meira í ætt við þjóðlegar hefðir
og djass. Ég held samt að ef maður
hefur trú á því sem maður er að
gera geti allt gerst. Og ég er þeirr-
ar skoðunar að allir eigi að syngja á
sínu móðurmáli.“
Í söngnámi hjá Ólöfu Kolbrúnu
Í Færeyjum hefur ekki verið
starfræktur söngskóli fyrr en nú á
þessu ári. Ólöf Kolbrún Harð-
ardóttir hefur komið og haldið nám-
skeið við skólann og þar hefur Ei-
vør verið meðal nemenda. Síðustu
þrjá mánuði hefur Eivør hins vegar
verið við nám í söngskólanum í
Reykjavík í boði Ólafar Kolbrúnar.
„Mér finnst svo gott að vera í
Reykjavík en í rauninni er ekki
mikill munur á Reykjavík og Götu.
Reykjavík er samt auðvitað miklu
stærri. Það eru ekki nema 500 íbúar
í Götu en samt er bærinn höfuðvígi
tónlistar í Færeyjum. Þar búa mjög
margir góðir tónlistarmenn. Tón-
listarlífið dafnar um þessar mundir
í Götu. Nýlega var stofnað tónleika-
félag í Götu og haldnir eru tónleikar
þar um hverja helgi,“ segir Eivør.
Mikill áhugi á færeyskri tónlist
Mikill áhugi virðist vera um þess-
ar mundir á Íslandi fyrir færeyskri
tónlist. Skemmst er að minnast að
diskurinn How Far to Asgaard með
hljómsveitinni Týr er ein söluhæsta
platan hér á landi og lagið Orm-
urinn langi einn helsti smellurinn.
Margir Færeyingar hafa líka stund-
að tónlistarnám hérlendis, t.a.m. við
FÍH-skólann og sumir tekið virkan
þátt í íslensku tónlistarlífi.
En Eivør hefur líka gert strand-
högg úti í hinum stóra heimi. Í hitt-
eðfyrra fór hún með færeysku
djasshljómsveitinni Ivory í hljóm-
leikaferðalag til Frakklands, Aust-
urríkis og Bandaríkjanna þar sem
sveitin kom fram á djasshátíðinni í
Monterey.
„Mér finnst skemmtilegast að
syngja djass og spunatónlist, eins
og sést kannski best á sólódisknum.
Við unnum þessa skífu öll saman en
ég sem sjálf sex lög sem eru á
henni. Það eru margir stílar á þess-
ari skífu, djass, rokk og þjóðlaga-
tónlist.“
Sem oft á næturnar heima í
herberginu mínu
Clichaze er hin hliðin á Eivøru og
kannski sú sem meiri rækt er lögð
við af markaðsástæðum. „Þetta er
þéttur hópur. Við komum öll frá
Götu og höfum spilað lengi saman.
Við tókum þátt í Prix Föroyar tón-
listarsamkeppninni, meira í gamni
en alvöru, og óvart unnum hana.“
Eivør er nú á heimleið til Fær-
eyja en kveðst vilja koma aftur til
Íslands með hljómsveit og flytja
sína tónlist fyrir Íslendinga. Hún
semur tónlist sína á gítar. „Ég sem
oft á næturnar í herberginu heima
hjá mér í Götu. Tónlist mín er ná-
tengd Færeyjum og rótum mínum
þar. Ég vil að tónlist mín end-
urspegli landið. Ég syng betur á
færeysku, finnst mér.“
Á sólódisknum syngur Eivør öll
lögin á færeysku utan tvö sem
sungin eru á dönsku. Þetta eru
sálmarnir Som den gyldne Sol
fremmbryder og Giv Fred fremde-
les. Hún segir að þessi gömlu lög
hafi áður fyrr eingöngu verið sung-
in því Færeyingar áttu fyrr á öldum
við sama vanda að stríða og Íslend-
ingar að engin voru hljóðfærin.
„Það er unaðslegt að heyra þessi
lög sungin því þau koma frá hjart-
anu. Það eru ekki margir sem
ennþá kunna að syngja þessi lög.
Ég valdi að hafa þau með á diskn-
um til að forða þeim frá gleymsku,“
segir Eivør.
Hvað með framtíðina. „Diskurinn
með Clichaze er að koma út og ég
ætla að vinna meira með hljóm-
sveitinni. Við spilum á Nybø-
tónlistarhátíðinni í Danmörku í júní
og við ætlum að reyna að spila á Ís-
landi í sumar.“
Eivør kemur fram í sjónvarps-
þættinum Mósaík nk. miðvikudag.
Þar flytur hún lag sitt Ástarstund.
Tónlist mín er nátengd Færeyjum
Morgunblaðið/RAX
Eivör Pálsdóttir. Í bakgrunni eru Vogey og Tindhólmur í Færeyjum.
Eivør Pálsdóttir, átján ára gömul
söngkona frá Færeyjum, er á góðri leið
með að heilla tónelska menn hvar sem er í
heiminum. Guðjón Guðmundsson ræddi við
Eivøru um tónlist hennar og heimalandið.
SMS FRÉTTIR mbl.is
LÖGREGLAN í Reykjavík stöðv-
aði um 100 bíla á Sæbrautinni við
skipulegt eftirlit aðfaranótt föstu-
dags og kannaði ástand ökutækja
og ekki síst ökumanna með tilliti
til ökuleyfis, ölvunar og belta-
notkunar. Enginn ökumaður
reyndist undir áhrifum en 16 ára
stúlka var staðin að því að aka
próflaus. Hafði hún verið fengin
til að aka fyrir umráðamann bíls-
ins sem var ölvaður í farþegasæti.
Að sögn Ágústs Svanssonar að-
alvarðstjóra hjá lögreglunni í
Reykjavík tekur fólk eftirliti af
þessu tagi almennt mjög vel og er
jákvætt í garð lögreglumanna.
Skipulagt eftirlit af þessu tagi er
framkvæmt hvenær sem tími
gefst til hjá lögreglunni.
Til marks um ánægju öku-
manna með lögregluna var ósvik-
in gleði sem skein úr hverju and-
liti í bílnum sem Þorvaldur
Sigmarsson útivarðstjóri var að
athuga þegar Morgunblaðið átti
leið hjá.
Morgunblaðið/Júlíus
Ánægja með aðgerðir lögreglu