Morgunblaðið - 14.04.2002, Page 22

22 SUNNUDAGUR 14. APRÍL 2002 MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGINN4. apríl 1979 varðÁslaug Kristins-dóttir Íslandsmeist-ari kvenna í skák.
Þátttakendur í mótinu voru 14 og
var teflt í tveimur flokkum. Morg-
unblaðið sagði frá þessu í frétt og
lét fylgja með að Áslaug hefði hlot-
ið fimm vinninga af sex mögu-
legum. Áslaug var 18 ára þegar
þetta var og stundaði þá nám við
Menntaskólan við Sund.
En hvað skyldi hafa drifið á daga
Áslaugar síðan hún hlaut þennan
titil, sem svo mikið virðist þurfa að
hafa fyrir?
Eignaðist tvíbura
og hætti að tefla
„Ég tefldi nokkur ár eftir að
þetta var. Ég varð aftur Íslands-
meistari 1983 en 1986 eignaðist ég
tvíbura og gerðist heimavinnandi
húsmóðir og hætti að tefla opinber-
lega að mestu leyti um langa hríð.
Það er raunar erfitt að hætta alveg
að tefla,“ sagði Áslaug.
Hefur þú ekkert teflt opinberlega
eftir Íslandsmeistaramótið 1983?
„Jú, ég tók í Íslandsmeistaramóti
1992 og varð þá í öðru sæti en varð
svo Íslandsmeistari á ný árið 1994.
Eftir það kom hlé en ég tók aftur
þátt í Íslandsmeistaramóti árið
2000 og þá urðum við efstar og
jafnar ég og Harpa Ingólfsdóttir –
en hún sigraði einvígi okkar á milli
um titilinn.“
Fer senn á Norðurlanda-
skákmót vagnstjóra
Ertu komin í gott form núna?
„Árið 2000 var send kvennasveit
á Ólympíumót en það hafði ekki
verið gert í 16 ár. Við fórum fjórar í
sveit til Istanbúl. Rösklega áttatíu
þjóðir tóku þátt og við við vorum í
kringum sextugasta sæti. Við vor-
um satt að segja ekki alveg nógu
ánægðar með árangurinn. En við
vorum hins vegar ánægðar með að
Ísland skyldi loksins senda kvenna-
sveit út til keppni á ný.“
Fórstu á erlend mót meðan þú
tefldir sem mest á þínum yngri ár-
um?
„Já, árið 1978 tók ég þátt í ung-
lingamóti í London. Árið 1980 fór
ég á Ólympíumót á Möltu og árið
áður tefldi ég á Norðurlandamóti í
Svíþjóð, síðan 1982 í Luzern Sviss á
Ólympíumóti og 1983 tefldi ég í
Ósló í átta landa keppni. Nú er ég
að fara eftir tæpan mánuð á skák-
mót í Kaupmannahöfn, þetta er
Norðurlandamót vagnstjóra en ég
ek nefnilega strætisvagni um þess-
ar mundir.“
Byrjaði sjö ára að tefla
Fórstu í nám eftir stúdentspróf?
„Nei, ég vissi aldrei hvað ég ætl-
aði að verða og fór að vinna í
Landsbankanum. Síðan giftist ég
og eignaðist tvíburana, tvær stelpur
sem eru núna sextán ára. Ég vann
áfram í Landsbankanum
eftir að stelpurnar kom-
ust á leikskóla en hætti
aftur að vinna utan heim-
ilis 1991 og var heimavinnandi þar
til ég hóf störf sem vagnstjóri
1996.“
Hvenær tókstu meirapróf?
„Égt tók það þegar ég var tvítug
en notaði það ekki fyrr en ég fór að
keyra strætó 35 ára gömul. Ég
keyri á leið 3, frá Mjódd og út á
Seltjarnarnes.“
Hvernig líkar þér sú
vinna?
„Mér líkar hún vel
núna. Ég var í miklum
vafa um hvort ég ætti að fara í
þetta starf en ég var látin æfa mig
hjá reyndum vagnstjórum fyrst áð-
ur en ég byrjaði. Mér fannst erfitt
að keyra stóran vagn og þurf auk
þess að fara eftir tímatöflu, ég ætl-
aði að hætta við, ég var viss um að
ég gæti ekki ráðið við þetta og fór
inn á Hlemm og ætlaði að láta þá
vita af því að ég væri hætt við að
þiggja starfi, en kíkti fyrst inn á
kaffistofuna og þar var fullt af
vagnstjórum. Ég horfði yfir hópinn
og hugsaði: „Ef allt þetta lið getur
keyrt strætó hlýt ég að geta það
líka. Ég hætti við að hætta og svo
smávandist þetta og í dag kann ég
vel við starfið.“
Hvenær byrjaðir þú að tefla?
„Ég var sjö ára. Ég er fædd í
Reykjavík og hef alltaf búið þar. Ég
tefldi fyrst við pabba heima, hann
kenndi mér mannganginn. Síðan
1972, þegar Fischer og Spassky
tefldu einvígið hér, þá fékk ég eins
og fleiri mikinn áhuga.
Á kvennaárinu 1975 var stofnuð
kvennadeild í Taflfélagi Reykjavík
og þá fór ég að tefla alveg á fullu
með þeim árangri sem áður gat.“
Heimsmeistari kvenna í skák
sigraði heimsmeistara karla
Það er lífseig þjóðsaga að konur
verði seint eins góðar í skák og
karlmenn – hvað viltu segja um
það?
„Heimsmeistari kvenna, hin kín-
verska Chen Zhu, var að sigra
heimsmeistara karla um daginn –
það svarar þessari spurningu held
ég. Annars sagði sovéskur stór-
meistari einu sinni að það væri
mjög erfitt fyrir konur að tefla
fjögurra klukkutíma langar skákir
því að það þyrfti að þegja allan tím-
ann.“
Hefur þú eytt miklum tíma í
skákæfingar?
„Nei, það hef ég ekki gert. Ég
hef líka lítið lesið skákbækur. Mér
finnst miklu skemmtilegra bara að
tefla. Ég tefldi við Hannes Hlífar
Stefánsson um daginn í Ráðhúsi
Reykjavíkur en satt að segja átti
hann ekki í neinum vandræðum
með að vinna mig.“
Ætlar þú að halda áfram að tefla
á næstunni?
„Já, ég ætla að halda áfram að
tefla. Ég er í íslenska kvennalands-
liðinu í skák og mæti á landsliðsæf-
ingar að minnsta kosti einu sinni í
viku, við erum að æfa fyrir næsta
Ólympíumót sem verður í Slóveníu
seinna á þessu ári. Einnig tefli ég í
skákklúbbnum hjá Strætó.“
Tefla stelpurnar þínar?
„Ég kenndi þeim þegar þær voru
litlar en þær höfðu engan áhuga á
þessu. Þær vildu frekar fara í fim-
leika og fleira – þær ætla ekki að
verða skákkonur.“
Hvernig líst þér á framtíð kvenna
innan skáklistarinnar?
„Mér líst vel á þetta núna. Ég er
núna að kenna skák í Foldaskóla á
vegum Íþrótta- og tómstundaráðs
og það er greinilega mikill áhugi á
skák þar og fullt af stelpum er á
námskeiðinu.“
Teflir og keyrir strætó
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Áslaug Kristinsdóttir
strætisvagnastjóri.
Skáklistin hefur lengi þótt
heillandi viðfangsefni. Ás-
laug Kristinsdóttir varð Ís-
landsmeistari kvenna í skák
1979. Guðrún Guðlaugs-
dóttir spurði hana um þetta
mót og hvað hefur síðan
tekið við í lífi hennar.
„Við vorum satt að segja
ekki alveg nógu ánægðar
með árangurinn. En við
vorum hins vegar ánægðar
með að Ísland skyldi loks-
ins senda kvennasveit út
til keppni á ný.“
HVAR ERU
ÞAU NÚ?