Morgunblaðið - 14.05.2002, Síða 30

UMRÆÐAN
30 ÞRIÐJUDAGUR 14. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Borgarstjórnarfram-
bjóðandinn Björn
Bjarnason gerir sér tíð-
rætt um húsaleigubæt-
ur og þörfina fyrir þær
til þeirra sem leigja
herbergi og deila bað-
eða salernisaðstöðu.
Þessi málflutningur
Sjálfstæðisflokksþing-
mannsins og fyrrver-
andi ráðherra í ríkis-
stjórn Davíð
Oddssonar kemur okk-
ur þingmönnum Sam-
fylkingarinnar nokkuð
spánskt fyrir sjónir.
Sérstaklega í ljósi þess
að á Alþingi komu í vet-
ur fram tvö frumvörp frá undirrit-
aðri ásamt Guðrúnu Ögmundsdóttur
um slíkan rétt. Ekki var nokkur
skilningur eða áhugi hjá forystu
Sjálfstæðisflokksins á Alþingi og í
félagsmálanefnd þingsins á að lög-
leiða slíkan rétt, enda var hvorugt
frumvarpið samþykkt.
Annað frumvarpið sneri að ein-
stæðum foreldrum sem dvelja tíma-
bundið með börnum sínum í húsnæði
Félags einstæðra foreldra og deila
salernis- og eldunaraðstöðu með öðr-
um.
Um er að ræða sex íbúðir þar sem
svo háttar til. Fólk í þessum húsa-
kynnum fær ekki húsaleigubætur
eins og þeir sem dvelja í öðrum íbúð-
um Félags einstæðra foreldra, en
þessir foreldrar búa við mjög erfiðar
félagslegar og fjárhagslegar aðstæð-
ur.
Enginn vilji var hjá sjálfstæðis-
mönnum á þingi til að rétta hlut
þessa fólks, þótt það kostaði ríkis-
sjóð sáralítið.
Einnig lagði ég fram frumvarp um
rétt námsmanna í leiguherbergjum
utan stúdentagarða til
húsaleigubóta, eins og
námsmenn í leiguher-
bergjum á stúdenta-
görðum njóta. Fjöl-
margir stúdentar eiga
ekki kost á húsnæði á
stúdentagarði og verða
að leigja herbergi úti í
bæ jafnvel á mun verri
kjörum, en fá engar
húsaleigubætur. Þessi
breyting fékk heldur
ekki náð fyrir augum
Sjálfstæðisflokksins.
Björn og flokks-
félagar hans á Alþingi
vilja ekki auka réttindi
til greiðslu húsaleigubóta, en Björn
og flokksfélagar hans í borgarstjórn-
arframboði vilja auka þennan rétt.
Eru þarna á ferðinni sami Björn og
sami Sjálfstæðisflokkurinn? Er
þetta trúverðugur málflutningur? Þá
er rétt að minna á að réttur til húsa-
leigubóta er ákvarðaður á Alþingi en
ekki í borgarstjórn, ef það skyldi
hafa farið framhjá einhverjum.
Sami Björn?
Ásta R.
Jóhannesdóttir
Höfundur er þingmaður
Reykjavíkur.
Reykjavík
Björn á Alþingi vill ekki
auka réttindi til greiðslu
húsaleigubóta, segir
Ásta R. Jóhannesdóttir,
en Björn í borgarstjórn-
arframboði vill auka
þennan rétt.
Í REYKJAVÍK fer
fram öflugt íþróttastarf
sem byggist á tvennu:
Annars vegar á kraft-
miklu félags- og sjálf-
boðaliðastarfi fjölda
fólks í hinum ýmsu
íþróttafélögum og
íþróttagreinum og hins
vegar á þeirri aðstöðu
sem byggð hefur verið
upp af íþróttafélögun-
um og Reykjavíkur-
borg. Á þessum grunni
byggist allt almennt
íþróttastarf, hvort sem
um er að ræða létta frí-
stundaiðkun til eflingar
heilsu fólks á ýmsum
aldri eða harðar æfingar og keppni
okkar besta íþróttafólks.
Reykjavíkurlistinn hefur lagt
mikla áherslu á íþróttastarfið í borg-
inni, sem sést m.a. á þeim framlögum
sem farið hafa í þennan málaflokk.
Undir stjórn Reykjavíkurlistans
hafa framlögin verið ríflega 60%
meiri en á sambærilegu valdatíma-
bili sjálfstæðismanna þar á undan.
Hér er um að ræða framlög til fjár-
festinga, til reksturs á íþróttamann-
virkjum og til stuðnings íþrótta-
félögum. Reykjavíkurborg hefur
stutt dyggilega við bakið á öllum
helstu íþróttagreinum.
Á undanförnum árum
hef ég getað fylgst með
því sem stjórnarmaður
í knattspyrnudeild eins
hverfafélagsins hér í
borginni. Við höfum
séð knattspyrnuhöll
rísa, aðstaða hverfafé-
laga og sérgreina-
félaga, svo sem skauta-
félaga, hefur
stórbatnað og tekist
hefur feykigott sam-
starf milli Reykjavík-
urborgar og Knatt-
spyrnusambands
Íslands um þjóðarleik-
vanginn okkar í Laug-
ardal, svo fátt eitt sé nefnt.
Í samvinnu við Íþrótta- og tóm-
stundaráð hafa hverfafélögin sett
sér metnaðarfyllri markmið í öllu
starfi, ekki hvað síst í barna- og ung-
lingastarfi. Ennfremur hefur tekist
gott samstarf við skólana, m.a. í
Breiðholti þar sem ég þekki vel til.
Allt er þetta liður í að efla Reykjavík
sem útivistar- og heilsuborg.
Íþróttir og heilbrigð hreyfing eiga
að vera snar þáttur í borgarlífinu,
eins og segir í stefnuskrá Reykjavík-
urlistans. Haldið verður áfram upp-
byggingu á sundlaugum og öðrum
íþróttamannvirkjum, svo sem spark-
völlum á ýmsum stöðum. Þá er á það
bent að félagasamtök gegna mikil-
vægu hlutverki innan borgarhverf-
anna. Það má í raun segja að víða
skipi íþróttafélögin stóran sess í því
að styrkja menningu og félagslíf í
hverfunum og stuðla þannig að já-
kvæðri vitund fólks um hverfi sitt.
Að þessu vill Reykjavíkurlistinn
áfram stuðla í samstarfi við starfs-
menn félaganna, félagsmenn og iðk-
endur í viðkomandi félögum.
Öflugt íþróttastarf
Stefán Jóhann
Stefánsson
Reykjavík
Reykjavíkurlistinn hef-
ur lagt mikla áherslu á
íþróttastarfið í borginni,
segir Stefán Jóhann
Stefánsson, sem sést
m.a. á þeim framlögum
sem farið hafa í þennan
málaflokk.
Höfundur skipar 18. sæti á
Reykjavíkurlistanum.
MENN hafa velt því
fyrir sér hvers vegna
D-listafólk vill helst
ekki um annað tala en
fjármálaóreiðu R-lista-
manna. Svarið er ein-
falt: D-listamenn vita
af biturri reynslu að
fjármálasukk getur
hrakið borgarstjórn
frá völdum. Það fengu
þeir sjálfir að reyna ár-
ið 1994. Þá hafði setið í
Reykjavík í átta ár
borgarstjóri, sem hafði
sýnt rækilega fram á
að kunna ekkert með
fé að fara. Þess vegna
tapaði Sjálfstæðis-
flokkurinn meirihlutanum í borgar-
stjórn árið 1994. Og hefur ekki náð
að ríkja þar síðan og svíður það sárt.
Fjármálaöngþveiti borgarinnar
varð til þess að Davíð Oddsson
þurfti að forða sér með hraði og til
að komast úr borgarstjórastólnum
fór hann aftan að einkavini sínum
Þorsteini Pálssyni og bolaði honum
burt úr formennsku í flokknum og
settist sjálfur í sæti hans og lét þar
með öðrum eftir að fást við fjármál
borgarinnar. Svona gera menn ekki.
Það er svo lengri saga að segja frá
því hvernig borgarstjórinn fyrrver-
andi hefur farið með ríkisfjármálin.
Í ríkiskassanum hefur hann verið
eins og mölur í fataskáp, fjármunir
uppétnir en hrikalegum skuldum
safnað í staðinn vegna stjórnlauss
viðskiptahalla í mörg ár og eyðslu
langt umfram verðlagsþróun.
Síðasta afrek fjármálajöfursins
Davíðs Oddssonar er ábyrgð hans
vegna amerísks fyrirtækis sem virð-
ist vera að fara á hausinn, DeCode.
Heilar tuttugu þúsund milljónir
króna eru settar í ábyrgð úr rík-
issjóði og er það einkaframtak for-
mannsins. Fyrrverandi borgarstjóri
og Perluvinur í Reykjavík er glópur
í fjármálum.
Þetta vita frambjóðendur D-
listans mætavel og hugsa sér nú
gott til glóðarinnar vegna stjórnar
framkvæmdastjóra Sölunefndar
varnarliðseigna á
Orkustofnun Reykja-
víkur sem slegið hefur
flest met í skuldasöfn-
un. Skuldirnar hrúgast
líka upp af því að
eyðsla borgarsjóðs um-
fram tekjur er færð
þangað yfir. Vegna
þess að aðrar stofnanir
eru látnar taka við súp-
unni stærir R-listinn
sig af góðri stöðu borg-
arsjóðs. Þetta minnir
helst á gjaldþrota
mann sem færir skuld-
irnar yfir á eiginkonu
og börn og telur sjálfan
sig svo skuldlausan og ábyrgan í
fjármálum!
Það má með sanni segja að hver
hafi sinn djöful að draga, og er R-
listinn ekki öfundsverður af sínum,
sem er Framsóknarflokkurinn.
R- og D-listi deila nú hart um það
hvor hafi náð meiri árangri í fjár-
málaóreiðu. Reykvískir kjósendur
ættu að athuga hvort „listamennirn-
ir“ hefðu ekki gott af því að fá nýtt
afl sem kjölfestu í fjármál borgar-
innar. Til þess er forystumaður F-
listans, Ólafur F. Magnússon, álit-
legastur. Fjármálaástandið getur
aðeins batnað með því að nýir menn
komi að því með breytta forgangs-
röðun sem er fólkinu í borginni í
hag.
Fjármálajöfrar
Margrét K.
Sverrisdóttir
Höfundur skipar 2. sæti F-lista
frjálslyndra og óháðra.
Reykjavík
D-listamenn vita
af biturri reynslu, segir
Margrét K. Sverr-
isdóttir, að fjármála-
sukk getur hrakið borg-
arstjórn frá völdum.
KÓPAVOGUR hef-
ur gengið í endurnýjun
lífdaga á skömmum
tíma og hefur þar
óyggjandi margt
brugðist til beggja
vona hvað verklag
áhrærir. Óhjákvæmi-
lega eru tilvik sem
þarfnast lagfæringa og
mest liggur þá við að
þeir sem ekki valda
þurfi á að halda.
Í húsi einu í nýju
hverfi bæjarins var
„vinveittum“ bygging-
araðila úthlutað
þriggja húsa lóð til að
byggja þrjú sambýlis-
hús. Teikningar lagðar fram, „yfir-
farnar“ og stimplaðar.
Byggingarnefnd og byggingar-
fulltrúi leggja blessun sína yfir að-
gerðina og húsin eru byggð. Eitt-
hvað var um breytingar, ekkert
alvarlegt, að sögn byggingarfulltrúa,
þangað til að kaupendur fara að
spyrja leiðinlegra spurninga.
Þá kemur í ljós að freklega er
brotin byggingarreglugerð, lyfta
hússins nær ekki niður á jarðhæð og
þetta er árið 1998. Nú er úr vöndu að
ráða fyrir byggingarverktakann og
byggingarryfirvöld – það þarf að
finna sökudólginn og yfirvaldið,
byggingarfulltrúinn sjálfur, kveður
fljótlega upp sinn úrskurð, stóradóm
– þetta er allt saman arkitektinum
að kenna. Það er líka auðveldast,
hann er settur undir vilja bygging-
arverktakans; hvað ef þeir hafa nú
krafist þess að hann gerði þetta
svona? Manni verður spurn, af
hverju er verktakinn ekki líka
ábyrgur? Er honum allt leyfilegt –
tímabært væri að herða reglur og
viðurlög við frjálsu valsi þeirra –
neytendanna vegna.
Í þessu tilfelli verður arkitektinn
að bjarga því sem bjargað verður og
sem er þó mest lítið, slysið er skeð
og íbúarnir í húsinu sitja eftir með
sárt ennið því þetta er tjón sem ekki
verður aftur snúið með nema til
komi skaðabætur,
verklega séð, mistök á
mistök ofan. Arkitekt-
inn þorir auðvitað ekki
annað en kyngja öllu,
þið getið rétt ímyndað
ykkur afleiðingarnar
annars, útskúfaður frá
byggingaryfirvöldum
Kópavogs ella, eða
hvað?
Eftir hverju fer
byggingarnefnd og
byggingarfulltrúi þeg-
ar teikningar eru skoð-
aðar? Er til einhver
verklagsregla að fara
eftir eða er eingöngu
um hentistefnu að
ræða og af hverju er byggingar-
fulltrúinn ekki ábyrgur, þegar svona
mistök verða?
Þegar málið er lagt fyrir hann læt-
ur hann lögfræðing, reyndar tvo,
vinna greinargerð sem færi „rök“
fyrir því, að allt sem gert hafi verið
sé endanlegt og rétt og meira verði
ekki aðhafst, allra síst af yfirvöldum.
Til umhugsunar er að lögfræðing-
ur er settur í það, á kostnað bæj-
arins (eða okkar) að vinna greinar-
gerð til að réttlæta mistök
embættismannsins í gæslustörfum
fyrir okkur bæjarbúa. Hvaða vinnu-
brögð eru þetta? Hvaða siðferði er
þetta?
Getum við, svona til reynslu, farið
þess á leit að fá að ráða lögfræðing á
kostnað bæjarins, eða í raun okkar
sem leggjum fram peningana, til
þess að safna saman mótrökum í
málinu? Við því hefur verið leitað
svara bréflega, en búast má við að
fordæmið sé slæmt fyrir byggingar-
fulltrúann, þar sem ekki sé að
treysta embættinu; það verði að fá
að halda áfram að gera skyssurnar
óáreitt.
„Vel skal til þess vanda sem lengi
á að standa,“ stendur einhvers stað-
ar. Þetta vinnulag er ekki það eina
sem áfátt er í því sem þessi bygging-
arverktaki leyfði sér að hagræða eft-
ir geðþótta þegar hann byggði um-
rætt hús á hagstæðum spennutímum
fyrir sig og þar er af mörgu að taka.
Ég greini aðeins frá lítilræði, ef læra
mætti af reynslunni.
– Óvandvirkni í steinhúðun húss-
ins; efnið dettur af og skil eru til
mikilla lýta.
– Steypa á svalagólfum ónýt.
– Málning ónýt á máluðum flötum.
– Rennur flæða yfir.
– Röng efni notuð í flísalagnir á
stiga í anddyri.
– Víða hirðuleysislegur frágangur.
Að lokum þetta, vonandi fá arki-
tektinn og verktakinn áfram að
hanna og byggja í Kópavogi, en
byggingareftirlit þarf að vera betur
virkt og það er verkefni okkar kjör-
inna bæjarfulltrúa að beina sjónum
sínum lítillega að þessum málum,
ekki síður en mörgum öðrum.
Fulltrúum stærstu framboðanna
fyrir komandi kosningar hefur verið
kynntur þessi vandi en þeir hafa
sýnt því enga athygli sem er athygl-
isvert þegar litið er á áhuga þeirra á
allskyns endurbótum. Þeir vilja
skiljanlega losna frá svona óværu og
hagur verktakans hefur forgang,
annars gæti hann hætt að byggja í
bænum.
Byggingaryfirvöld geta ekki og
mega ekki spila frítt spil, nóg er
þeim borgað í þjónustugjöld. Óvand-
virkni verktaka er á ábyrgð bygg-
ingaryfirvalda sem eiga að hafa vit
umfram okkur þegnana til að meta
hvað sé gott og hvað sé slæmt. Því
verðum við að geta treyst.
Ábyrgt byggingareftirlit
Þorsteinn S.
Þorsteinsson
Kópavogur
Byggingarreglugerð
er brotin, segir
Þorsteinn S. Þor-
steinsson, lyfta nær
ekki niður á jarðhæð.
Höfundur er vélfræðingur og íbúi í
Funalind.
VERSLUNIN
Laugavegi 52, s. 562 4244.
Brúðhjón
A l l u r b o r ð b ú n a ð u r - G l æ s i l e g g j a f a v a r a - B r ú ð h j ó n a l i s t a r
Stórhöfða 21, við Gullinbrú, s. 545 5500.
www.flis.is
netfang: flis@flis.is
flísar