Morgunblaðið - 27.04.2003, Síða 10

10 B SUNNUDAGUR 27. APRÍL 2003 MORGUNBLAÐIÐ
S
ÍÐASTA ár var ár mik-
illar grósku og upp-
gangs í íslensku hipp-
hoppi. Meðal þeirra
hljómsveita sem hvað
mest bar á á árinu var
Afkvæmi guðanna, sem
sendi frá sér breiðskífuna Ævisög-
ur og átti að auki lög á tveimur
safnskífum. Textar Afkvæmanna
þykja veigameiri en gengur og ger-
ist og pælingarnar dýpri, svo djúp-
ar reyndar á köflum að þeir rímna-
menn Afkvæmanna, Elvar
Gunnarsson og Kristján Þór Matt-
híasson, eru kallaðir þunglyndis-
rapparar. Einn af þeim textum Af-
kvæmanna sem hvað mesta athygli
hefur vakið er Bréf frá Guði sem
Elvar samdi og er birtur hér á síð-
unni.
Elvar er fæddur og uppalinn í
Árbænum, „representar“ Árbæinn
eins og rímnamenn kalla það. Hann
segir að það sé engin tónlist í fjöl-
skyldunni, nema að systir hans
leikur á fiðlu. Þó hann fáist við orð,
sé textasmiður fyrst og fremst,
segir hann að ekki hafi verið lesið
neitt sérstaklega mikið í fjölskyld-
unni, en þó var Sigríður Jónsdóttir
amma hans bókhneigð og mjög trú-
uð. „Hún hafði mikil áhrif á mig því
ég eyddi miklum tíma hjá henni
sem skýrir kannski að einhverju
leyti hvers vegna ég hef pælt í
trúnni,“ segir hann. Hann er þó
ekki á því að hann hafi verið neitt
sérstaklega trúaður sjálfur sem
barn og unglingur. „Ég fór þó einu
sinni á KSS-fund, að elta einhverja
stelpu, og þá áttaði ég mig á því að
trúin var ekki eitthvað fyrir mig og
eftir þennan fund hafði ég ekki
áhuga á stelpunni lengur.“
Níu ára gamall fékk Elvar áhuga
á tónlist, fékk New Kids on the
Block kassettu gefins, en eftir það
komst ekkert annað að en rapp og
ellefu ára gamall var hann búinn að
semja sínar fyrstu rímur. Áhrifin
komu víða að, allt frá Vanilla Ice
upp í NWA, en hann segist ekkert
hafa verið að spá svo mjög í text-
ana þá, skildi þá ekki nema að
hluta. „Uppáhaldshljómsveitin mín
var þó Arrested Development,“
segir Elvar, en textar þeirrar sveit-
ar voru jafnan innihaldsríkari en al-
mennt tíðkaðist og uppfullir af já-
kvæðum boðskap. Textarnir sem
hann var að semja sjálfur á þessum
tíma voru þó ekki veigamiklir að
því hann segir; fyrsti textinn sem
hann flutti opinberlega var um
skólann hans, Selásskóla. „Ég fann
um daginn gamla textabók sem ég
átti, litla minnisbók, og textarnir
voru aðallega um það að drepa eða
um körfubolta og kannski smávegis
um stelpur.“
Yrkisefnið orðið veigameira
Upp frá því hefur Elvar ort og
yrkisefnið orðið sífellt veigameira.
Hann segir að það skipti líka miklu
máli að vera alltaf að semja en það
sé ekki nóg, það sé ekki hægt að
setja samasemmerki milli þess að
vera búinn að vera lengi að og að
vera góður. „Það skiptir mestu að
menn séu að hugsa textana mjög
vel og sífellt að vera að reyna að
gera eitthvað nýtt, að prófa sig
áfram, prófa mörg tilbrigði. Það er
allt of algengt að menn séu alltaf að
skrifa sams konar texta aftur og
aftur árum saman og það verður
aldrei gott.“
Eftir því sem Elvari óx fiskur um
hrygg sem rappari fór hann að
vinna með ýmsum öðrum sem voru
í sams konar pælingum. Hann
nefnir að hann hafi unnið með
Bjarna félaga sínum og svo Ágústi
Bent Sigbertssyni, sem síðar var
með honum í 110 Rottweilerhund-
um. Taktarnir voru ekki alltaf
flóknir – takturinn undir áðurnefnt
lag um Selásskóla var klapp.
Ekkert er til upptekið frá þess-
um frumbýlingsárum en þegar Elv-
ar var sextán ára tók hann upp lög
á hálfa plötu með Kristjáni Þór
Matthíassyni, sem síðar stofnaði
með honum Afkvæmi guðanna.
„Við fórum til stráks sem heitir
Bjarki og við tókum upp hálfa plötu
í stúdíói sem bróðir hans átti sem
ég á á kassettu einhvers staðar. Ég
hef ekki hlustað á það lengi og það
væri gaman að komast yfir það aft-
ur. Á meðal þess sem við tókum
upp var lagið Ég rokka hljóðnem-
ann, en textann samdi ég þegar ég
var fjórtán ára og langaði alltaf
mikið til að taka það upp.“
Ekki áhugamál heldur ástríða
Þegar hér var komið sögu var
rappið Elvari ekki lengur bara
áhugamál heldur ástríða. Næsta
tækifæri kom þegar Bent hringdi í
hann „og sagði að það væri strákur
með takt sem væri að leita að rapp-
ara. Sá strákur var Lúlli og við
gerðum saman lag, tókum það upp
inn á tölvuna. Það var Ég rokka
hljóðnemann, nú með öðrum takti.
Í framhaldi af þessu byrjuðum við
Lúlli að vinna saman. Við vorum
bara tveir fyrst en svo þegar við
áttum að spila á tónleikum einu
sinni þá hringdi ég í Kristján og
spurði hann hvort hann vildi taka
með okkur einhver gömul lög en
honum fannst of lítill fyrirvari. Ég
hringdi því í Bent og hann var til í
það og við spiluðum á tónleikum í
Garðabænum undir nafninu Quot-
able Comrades. Í framhaldi af
þessu má segja að 110 Rottweiler-
hundar hafi orðið til, en ég var
nýbúinn að vinna Rímnaflæði og við
fengum nokkra tónleika út á það.
Við vorum með tvo DJa, Eika og
Krissa, og svo vorum við Lúlli,
Bent og ég. Erpur Eyvindarson
hringdi svo í mig einn daginn og
sagðist vera að gera Icelandic All
Stars-lag sem í áttu að vera hann,
Sesar A bróðir hans, Maggi Magse,
Diddi Fel. úr Forgotten Lores og
ég. Það varð þó ekkert úr þessu
lagi en við fengum hann í stúdíó
með okkur og gerðum þar lag sem
varð Beygla.
Nokkrum vikum síðar fórum við
síðan í Músíktilraunir, tókum meðal
annars Beyglulagið, og unnum sem
kom mér mjög á óvart, ég hafði
enga trú á þessu. Eftir Músíktil-
raunirnar höfðu skyndilega bæst
þrír meðlimir við Rottweiler-
hundana, Erpur, Bjartur og Baddi.
Allt í einu erum við orðnir risa fjöl-
listahópur og mér fannst við ekki
stefna í rétta átt. Á þessum tíma
var ég líka að vinna með Kristjáni
og við gerðum fullt af lögum saman
en Rottweiler gerði bara eitt lag,
það voru allir svo uppteknir af því
að vera sigurvegarar Músíktilrauna
að enginn hafði áhuga á að vera að
vinna neitt, það var bara verið í
viðtölum alla daga og á tónleikum
úti um allt á kvöldin. Við Kristján
og Eiki vorum aftur á móti alltaf að
vinna að einhverju, kölluðum okkur
Skytturnar þrjár og KVS (Kald-
hæðni við stjórn), en síðan datt
Eiki út þessu og þá kölluðum við
okkur S og S, eða Seppi og Stjáni.“
Hætti í Rottweilerhundunum
„Það kom svo að því að ég hætti í
Rottweilerhundunum, var ekki
ánægður með það hvað það var lítið
í gangi í hljómsveitinni og mér
fannst líka mórallinn vera svo leið-
inlegur í hljómsveitinni, menn voru
alltaf að rífast og baktala hver ann-
an. Ég fann fyrir miklum leiðindum
vegna þess, það voru margir fúlir
yfir því að ég skyldi hætta, en ég
vildi vinna að tónlist.“
Þegar hér var komið sögu voru
þeir Elvar og Kristján ekki með
neinn fastan taktsmið, en unnu þó
talsvert með sama taktsmiðnum,
Daníel Ólafssyni, Danna, sem er nú
í Bæjarins bestu. Að sögn Elvars
höfðu þeir þekkt Danna lengi og
Morgunblaðið/Jim Smart
Í íslensku hipphoppi eru menn oft að pæla í hlut-
unum, ekki bara að ríma um drykkju og dufl. Árni
Matthíasson ræddi við Elvar Gunnarsson, rímna-
smið í Afkvæmum guðanna.
Ég fékk bréf frá Guði skrifað með ósýnilegu bleki
Gat þó ekki greint rithöndina skrifað með óskiljanlegu letri
Sá síðar að það var fullt af stafsetningarvillum
bréfið var lýsing af honum klæddan einræðisherransskikkju
Hvernig hann gat leitt mig og tekið mínar ákvarðanir
Hvernig hann fyrirgefur mér það sem ég gerði honum eintómar ásakanir
Hvernig það væri einhver annar sem sýnir mér freistingar
Í daglegu lífi, kvenhold, eign annarra og vínveitingar
Í sama bréfi skrifaði hann um þegar sonur hans breytti vatni í vín
gerði hann það þá aðeins til sýnis til að ná til mín
Freistir hann mín sjálfur með sögum svo dái hans afrek
svo ég láti hann byggja upp líf mitt að ég sé ekki minn eigin arkitekt
Hann stakk sinn eftirlætis engil í bakið gerði hann að útlaga
aðrir englar eltu þann bannaða, og kallaði hann þá skúrkana
Sendi þá niður í dalinn Tophet vissu ekki hvað þeir áttu að gera í því
Þar höfðu börn Guðs brennt börn sín og var dalurinn þá kallaður Helvíti
Bréfið er frekar óljóst skil ekki afhverju það er skrifað á dulmáli
Samt er það kallað sannleikurinn, ég verð þreyttur á þessu bull pári
Ég ætti að rífa bréfið en það er of þykkt þetta svokallaða undur
Það heyrist óp og blóð lekur úr blaðsíðunum er þær rifna í sundur
blóðið verður að fljóti á ég að byggja örk eða á ég drukkna í hafinu
en ég veit að þetta er aðeins mín ímyndun sem ég túlka úr eintómum
blaðsíðum
Hægt er að trúa öllu ef viljinn er fyrir hendi sem sagt ímyndun
Í rauninni var bréfið sem mér var sent vitlaust þýtt alveg frá byrjun
Hver ert þú til að dæma mig ert þú minn skapari
afhverju á ég að passa bróður minn hann getur séð um sjálfan sig
Þú skalt ekki deyða mann en boða trúna á krossferðum
Ekki gleyma afhverju þú ert hér í dag og hver var krossfestur
fylgja í spor sonar Guðs og fara eftir hans reglum
en hver er ég til að fara eftir þessum reglum ég er aðeins mannlegur
Hver er ég til að fara eftir þessum reglum ég er aðeins mannlegur
Hver er ég ég er aðeins mannlegur
Hver ert þú til að dæma mig ert þú minn skapari
afhverju á ég að passa bróður minn hann getur séð um sjálfan sig
Þú skalt ekki deyða mann en boða trúna á krossferðum
Ekki gleyma afhverju þú ert hér í dag og hver var krossfestur
fylgja í spor sonar Guðs og fara eftir hans reglum
en hver er ég til að fara eftir þessum reglum ég er aðeins mannlegur
Hver er ég til að fara eftir þessum reglum ég er aðeins mannlegur
Hver er ég ég er aðeins mannlegur
Þið skiljið ekki, bréfið er ekki sannleikurinn það er búið að ljúga að öllum
Samt reynið þið að klína upp á mig ykkar skoðunum og trúarbrögðum
Þó svo að það sé sagt að þetta sé sannleikurinn, ég meina … þið trúið
því ekki
Því þetta er bara lygi sett á blað sett í umslag og síðan skellt á það
krosslögðu frímerki
Fólk hefur dáið fyrir bréfið, lifað fyrir bréfið, grátið fögur höf
Það er ekki því að kenna, bréfinu bara klínt upp á það beint í vöggugjöf
Núna finnst mér keðjan vera að kæfa mig en ég losna sem betur fer
Því þetta er ekki lag ekki ljóð heldur aðeins tilraun til að slíta þetta
keðjubréf.
Bréf frá Guði
Pennavinur
Guðs