Morgunblaðið - 31.10.2003, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 31|10|2003 | FÓLKÐ | 13
Straujar brauð
Ilmur Stefánsdóttir myndlistarmaður er ein fárra sem hafa
prófað að sjóða kartöflur í fótanuddtæki og ryksuga úti. Verk-
in hennar ganga gjarnan út á að taka hversdaglega hluti og
nota þá á annan hátt en venjulega er gert. „Af hverju
ekki? Hver segir að það sé ekki alveg eins hægt að
strauja brauð eins og að rista það?“ spyr hún
blaðamann. Leikverkið Common Nonsense
sem frumsýnt verður á Nýja sviði Borg-
arleikhússins hinn 6. nóvember er ein-
mitt unnið út frá skúlptúrum Ilmar.
Leikararnir komu saman með skúlp-
túrana og bjuggu til litlar sögur
um fólk út frá hverjum hlut.
Morgunblaðið/Sverrir
MAGAVÖÐVATÆKI FÁRÁNLEGAST
Ásamt því að nota hluti á óvenjulegan hátt hefur
Ilmur smíðað ýmiss konar tæki úr hversdagslegum
hlutum. Þannig hefur strauborð orðið að sellói sem
spilað er á um leið og straujað er, og hjólaskautar
fengið sæti svo fólk geti hvílt sig á meðan það
þeysist áfram.
„Mín verk fjalla mikið um fólk sem lifir í nútíma-
samfélagi og notar ýmsa hluti sem eiga að létta hið
daglega amstur. Þetta er nokkurs konar venjuleg
vitleysa, þar sem ég nota misskilning til að finna
upp á nýju tæki. Þótt þetta sé pínu ruglingur er þó
alltaf lógík á bak við hlutina og þeir nýtast vel.“
Ilmi segist að sumu leyti vera alvara en í verk-
unum felst líka ádeila. „Ég spyr svolítið hvort við
þurfum allt þetta dót. Okkur er talin trú um það í
auglýsingum, þetta verða allir að eiga og svona á
að nota það. Kannski má bara finna nýjar leiðir.“
Hver finnst þér fáránlegasti nútíma hluturinn?
„Magavöðvatæki,“ segir hún hlæjandi eftir nokkra
umhugsun. „Reyndar er örugglega hægt að nota
það líka til að fletja út deig og svo er örugglega
hægt að nota kökukefli í staðinn fyrir magavöðva-
tæki …“
|bryndis@mbl.is
Washington DC er borgin mín um þessar
mundir. Hér hef ég búið í rúmt eitt ár og lík-
ar vel. Eitt einkenna DC, eins og borgin er
gjarnan kölluð, er áin Potomac sem rennur
í gegnum hana miðja. Potomac er afbjagað
orð úr indíánamáli og þýddi upphaflega
verslunarstaður.
Það eru engar ýkjur að segja að Wash-
ington sé valdamikil borg, haukahreiðrið,
höfuðborg heimsveldisins þar sem ákvarð-
anir eru teknar sem varða alla heimsbyggð-
ina. Stjórnmál og stríð eru oftar en ekki
umfjöllunarefni bíómynda og því er Wash-
ington DC oft vettvangurinn þar sem sagan
á sér stað bæði í raunveruleika sem og í
bíói. Umhverfi borgarinnar kemur manni því
kunnuglega fyrir sjónir. Hvíta húsið þekkir
maður úr bíómyndum og veldur það hálf-
gerðum vonbrigðum fyrir þær sakir hve lítið
það er í raunveruleikanum. Í miðri Wash-
ingtonborg er styttan af Abraham Lincoln
þar sem hann situr með hendurnar hvora á
sínum stólarminum og horfir á George
Washington-minnismerkið (Nálina) yfir hjá
þinghúsinu og minnismerki Thomas Jeffer-
sons stendur við árbakka Potomac.
Bandaríska þjóðin á í stríði og er stríðs-
rekstrinum stýrt héðan frá Washington. Það
er þó undarlegt til þess að hugsa að á
meðan eytt er 87 milljörðum Bandaríkja-
dala í stríðsrekstur í Írak er skorið niður til
skólamála í DC. Almennir borgarar eiga erf-
itt með að átta sig á upphæðunum sem
þarf til að fjármagna stríðið í Írak, en
skynja hins vegar vel þegar kennarar fara í
verkfall vegna lágra launa. En þótt Wash-
ington sé heimsborg er einnig ákveðinn
smábæjarbragur yfir henni. Hús eru al-
mennt lágreist og borgin er skógi vaxin, svo
mjög að þegar fellibylurinn Isabel reið yfir
fyrir um mánuði lágu hér tré á öllum götum
sem gerðu samgöngur afar erfiðar og olli
rafmagnsleysi sem jók á sveitabraginn.
Fyrst og fremst er Washington DC þó
borg andstæðnanna því hér eru yfir tveir
þriðju hlutar íbúanna svartir í landi þar sem
yfir sextíu prósent íbúa eru hvítir. Alltumlykj-
andi eru úthverfi hinna stórríku en fátækra-
gettóin eru í borginni miðri. Misskipting
tekna og tækifæra er áberandi í höfuðborg
Bandaríkjanna. Og dag hvern er tekist á um
skiptingu þjóðarauðsins í umræðum í þing-
sölum og ráðuneytum, fjölmiðlum og þanka-
tönkum.
Washington DC liggur sunnarlega og á
svipaðri breiddargráðu og Róm og Barce-
lona. Fjarlægðir eru miklar hér eins og alls
staðar í Bandaríkjunum og ekki er annað
hægt en að minnast á umferðina þegar
fjallað er um Washington DC. Umferðaröng-
þveitið er mikið og samgöngukerfið sprung-
ið. Umhverfis borgina liggur hringvegur með
fimm til átta akreinum í báðar áttir. Þar sit-
ur fólk fast á leið til vinnu á morgnana og
úr vinnu síðdegis, þyrlur sveima yfir umferð-
inni og lýsa öllu í beinni í útvarpinu. Fólk
les blaðið í umferðarteppunni á leiðinni í
vinnuna og hefur nægan tíma til þess.
SIGRÍÐUR RAGNA JÓNSDÓTTIR
LÍFIÐ Í WASHINGTON