Vísir - 19.12.1980, Page 31

Föstudagur 19. desember 1980 VISIR 31
Fimmiiu ára afmæli húsnæðisleysis
Miðað við húsnæðismál er út-
varpið við Skúlagötu einhver
mesti bönbjargar aöili landsins
og kararaumingi. Liggur við að
hin virðulega stofnun minni f
húsnæðismálum á Jóhann bera
og aðra útigangsmenn á liðinni
öid. Allt stafar þetta af þvi að
reisa þarf milljarða minnis-
merki undir skrifstofur og út-
varpsstjórnendur, þegar hiö
hálfa dyggði tii að bjarga i hús
við sæmilegar aðstæöur þvf
tækjadóti sem útvarp byggist á
öðru fremur. Engin vissa er
fengin fyrir því að húsnæði fyrir
tækjabúnað verði afgangs, þeg-
ar búið veröur að koma öllu
skrifstofufólki og stjórnendum
fyrir i viðeigandi sölum í
milljarða mónúmentinu, sem
allt snýst um núna aö byggja á
fimmtfu ára afmæli húsnæðis-
leysis útvarpsins.
Að öðru leyti á útvarpið af-
mæli eins og aðrar stofnanir f
landinu. Það er á morgun ,
laugardag, en i vinsældaskyni
og af þvi félagsmálafræöin er nú
i algleymi fá útvarpshlustendur
að skoða tækjafargangið, sem
komið hefur verið fyrir i klæða-
skápnum á sjöttu hæð Skúla-
götuhússins. Vonandi fá skoð-
endur einnig að lfta á aðaltæki
stofnunarinnar, sem er Utvarps-
stjóri sjálfur.
Þessi félagsfræðiáætlun að
lofa hlustendum að skoða fólk
og búnaö I starfi við Skúlagötu
minnir ekki svo litiö á nef-
töbaksstefnuna, sem löngum
réði húsum I útvarpinu he'r á ár-
um áður og gerir enn i bland viö
poppið, rokkið og Xanadu tón-
listinanúá dögum. Fók sem var
nýkomið út úr lifnaðarháttum
nitjándu aldar fór allt I einu að
heyra tal spakviturra manna
heima f stofum hjá sér úr tækj-
um sem gengu yfirleitt fyrir
batterium. Þá átti hver hlust-
andi sitt stórmenni i tækinu, og
hlustaði vandlega eftir hverju
orði. Jafnvel veðurfræði varð
tilefni visnagerðar um háþrýsti-
svæði á körlum og djúpar lægðir
hjá konum, þangað til velflest
efni hafði verið vanið undir nef-
tóbaksfræðin. Þessi fræði komu
auk þess út i timariti, sem
nefnist Útvarpstiðindi, þar
sem úði og grúði af ferskeytlum
um menn og mál I útvarpi. Ein-
stakir útvarpsmenn urðu næst-
um þjóðhetjur af öllu sman, en
yfir lesefninu sátu andans höfð-
ingjar á borð við Jón úr Vör.
Heldur hefur dregiö úr nef-
tóbaksfræðunum upp á siökast-
ið, mest vegna þess að pólitikin
hefur þurft að komast aö, og
einstakir þættir félagsfræðinn-
ar, sem likjast þó meir atvinnu-
bótavinnu en alvörufræöum.
Mitt f öllu þessu umstangi linnir
siðan ekki yfirlýsingum um
gjaldþrot útvarpsins, sem er að
hinu leytinu á þrepskildi nýrrar
milljarða byggingar fyrir skrif-
stofur.
Ekki þarf að aka lengi um
Reykjavik til aö sjá hús, sem
mundu henta útvarpssending-
um ágætlega, þótt þær mundu
eflaust ekki henta metnaði
þeirra manna, sem aidir hafa
verið upp á neftóbaksfræöum
útvarpsins. Þar má t.d. nefna til
skemmubyggingar þær, sem
blasa við augum i Skeifu-hverf-
inu svonefnda. Ef hugsa þarf
yfirleitt fyrir þvi að koma fyrir
tækjabúnaði sem fylgir út-
varpssendingum, þulum og
dagskrárflytjendum og þeim
átján manna hópi, sem rislar
dag hvern við hljómplötusafnið,
mundi Skeifuskemma henta
ágætlega. Þær henta mörgum
stórum og virðulegum fýrir-
tækjum eins og Hagkaupi, sem
nú er orðiö að Hagkaupum í
þágufalli, og sjálfu Ford-um-
boöinu. Þyki háttseltu skrif-
stofufólki að minningu nef-
tóbaksfræða sé ekki gert nógu
hátt undir höfði með skemmu,
þar sem vinnuaðstaða yrði þó
góð fyrir alla, má benda á við-
bótarlausn. Það er einfaldlega
að byggja turn við stafninn, sem
þarf þó ekki að vera eins og súr-
heysturn i laginu. Þar gæti út-
varpsstjóri dvaliö ásamt liði
sinu, og þar mætti stjórna
endurútgáfu útvarpstiðinda.
Með slikri lausn lyki fimmtfu
ára húsnæðisleysi munaðar-
leysingjans.
Svarthöfði.