Vísir - 30.01.1981, Blaðsíða 27

Föstudagur 30. janúar 1981
27
VlSIR
i
L.
GÖNUHLAUr
Gamla Bíó: Þolraunin
mikla
Leikstjórn og handrit:
Steven Hilliard Stern
Myndataka: Laszlo
George
Aðalleikarar: Michael
Douglas/ Susan Anspach/
Jennifer McKinney og
Eugene Levy
Bandarísk/ árgerð 1980
Hann hefur hætt i ótal skólum og
ótal störfum en á sjálfstæöa og
duglega eiginkonu sem séö hef-
ur fjölskyldunni farboröa. Nú
gerist Michael þreyttur á aö
húka heima eöa starfa aö fram-
færslu afkvæma sinna og hyggst
halda út i heim aö leggja dreka
aö velli. Hann ætlar aö vinna
maraþonhlaupiö á Ólympiu-
leikunum i Montreal. Michael
skilur viö eiginkonuna Janet til
aö geta hlaupiö sem mest hann
má og hún tekur aö Ihuga nýtt
hjónaband. Forsendur fyrir
skilnaöi Andropolis-hjónanna
eru harla óljósar. Michael vill
hlaupa og þau eru bæöi hálf
stúrin yfir undangengnum vixl-
sporum Michaels á sviöi at-
vinnu- og skólamála. Hins vegar
eru ástæðurnar fyrir áhuga
Janet á nýju hjónabandi alveg
klárar. Michael segir sjálfur aö
bilasalinn sem biölar til hennar
muni miöla henni þvi öryggi
sem hann hafi aldrei getaö veitt.
Michael á tvær dætur barna.
Þær liöa fyrir hlaup föður sins
enda gera skólasystkin þeirra
óspart grin að þeim fyrir aö
pabbi þeirra kemur þeysandi á
tveim jafnfljótum þegar hann
fylgir þeim til skólans. En i
„Þolraunin mikla” uppskera
sumir laun erfiöis sins og þegar
upp kemst aö Michael ætlar aö
veröa landi sinu og þjóö til sóma
á Ólympiuleikunum meö þvi aö
hlaupa fjörutiu og tvo kilómetra
er þvi umsvifalaust fagnaö i
skóla systranna og þær heiöraö-
ar sérstaklega! Svona leiöa
iþróttirnar margt gott og fallegt
Elnkunn
af sér i Ameriku. Litill negra-
strákur, nágranni Michaels,
ætlar meira aö segja aö hætta
viö aö veröa melludólgur þegar
hann verður stór en leggja þess I
staö stund á kröfubolta eöa
maraþonhlaup.
t „Þolrauninni miklu” skipt-
ast á skin og skúrir enda gráta
mæögurnar, kona Michaels og
dætur hans, fögrum tárum
hvort heldur er af gleöi, sorg
eða söknuöi. Kvikmyndin er
gerö eftir margþvældum for-
múlum og svo hæg og langdreg-
in á köflum aö undrum sætir.
Hvarvetna i myndinni gefur aö
lita forpokuö viöhorf til hlut-
verka kynjanna og ef til vill
kemur þetta einkar glöggt fram
i stuttu atriöi sem gerist á út-
borgunarstaö atvinnuleysis-
bóta. Þar biöur ung, falleg og
þunguö kona prúö I röö og er um
þaö bil aö bugast þegar Michael
kemur henni til hjálpar i barátt-
unni til aö fá feita ljóta kven-
skassiö, sem greiöir út bæturn-
ar, til aö flýta afgreiöslunni.
Kvikmyndatakan i „Þolraun-
in mikla” er viöa áferöarfalleg
og leikararnir gera sitt besta i
vonlausri aöstööu.
— SKJ

Þaö var ekki öldungis án
bjartra vona sem ég fór aö sjá
„Þolraunina miklu”. Michael
Douglas stóö sig ljómandi vel i
hlutverki sjónvarpskvikmynda-
tökumannsins i „The China
Syndrome”, marg óskarsverð-
launaöri kvikmynd, og þótti
ekki óliklegt aö ný stjarna væri
komin á kreik. Susan Anspach
er heldur ekki slakur leikari
eins og glöggt mátti sjá þegar
sjónvarpiö sýndi kvikmyndina
„Five Easy Pieces” þar sem
Susan lék á móti Jack Nichol-
son. Leikararnir veröa sem sagt
ekki til þess aö fæla áhorfendur
frá „Þolrauninni miklu”.
Hér er á feröinni saga ekki
ósvipuö „The Champ” sem
Gamla Bió sýndi bæöi viö grát
og gnistran tanna viökvæmra
sála. Langhlauparinn Michael
Andropolis er mikill sveimhugi.
Michael Andropolis (Michael Douglas) sprettir úr spori til undirbúnings Óiympiuleikunum
ÞEGflR MIÐNEFNDIRNAR ÞEGJfl
Þá eru Einingarsamtökin i
Pollandi farin aö óttast ihlutun
Rússa. Þau hafa raunar mátt
vita allan timann, aö Ihlutunin
var yfirvofandi. Hins vegar
virðist sem samtökunum hafi
ekki tekist undanfariö aö hafa
stjdrn á sinu fólki. Allur mála-
myndastuöningur viö stjórnvöld
er þvi rokinn út í veöur og vind,
en svo horföi um tima aö
Einingarsamtökin heföu I
hyggju aö fara samningaleiö-
ina.
Ljost hefur veriö frá upphafi
aö átökin í Póllandi gætu ekki
endaö nema á einn veg. Þar
endurtekur sig sama sagan og I
Ungverjalandi og Tékkóslóva-
kiu. Rússneskur her veröur
sendur á vettvang til aö koma
„stjorn” á þjóöfélagiö aö nýju
meö þeim hörmungum fyrir
polsku þjóöina, sem kunnar eru
frá svipuöum aögeröum annars
staöar.
Nú hagar oröiö svo til hér á
landi, aö þeir sem fylgja
ráöandi öflum austantjalds-
landa að málum, hafa haft uppi
málamy ndaandmæii gegn
riissneskum leiöréttingum I
lepprikjunum. Þessir fylgj-
endur hafa jafnvel þóst vera
andvigir aögeröum Rússa I
Tékkóslóvakiu. A hinn bóginn
hafa þeir veriö mjög ötulir viö
að skipuleggja mótmæli út af
málum, sem þeir telja aö komi
Vesturveldunum illa. Svo var
um Vietnam-striöiö. Þá linnti
ekki andmælum alla leið héöan
og til Sviþjóöar og frá Sviþjóö og
alla ieiö hingað. 1 samræmi viö
það er svo haldið uppi stööugri
nefnda vinnu gegn þátttöku
tslands I varnarbandalagi
Vesturlanda. En nú eru
miðnefndirnar hljóöar. Þaö er
ekki efnt til útifunda til
stuðnings Einingarsamtökun-
um I Póllandi, sem þó gæti kom-
ið sér vel fyrir þau, og maöur
heyrir ekki orö frá Sviþjóö um
hvernig eigi aö taka á þessum
málum. Engir fundir eru I
Norræna húsinu til stuðnings
Walesa, þess er páfinn sá þó á-
stæöu til aö blessa I hálftima
suður i Róm á dögunum.
Þessi þögn islensku miö-
nefndanna er aö verða nokkuö
hávær nu, þegar jafnvel for-
ustumenn Einingarsamtakanna
eru orönir þess fuilvissir aö hjá
rússneskri ihlutun veröur ekki
komist. Þá hefur þögnin um
Afganistan varaö nokkuö lengi.
Engin miönefnd er starfandi til
frelsis Afganistan. Eru þvi allar
horfur á þvi aö nefndimar veröi
meö öllu verkefnalausar, enda
finnst hvergi staður til aö henda
reiður á i mótmælaskyni nema á
yfirráöasvæöum kommúnism-
ans.
Viö skulum vona aö jarö-
skjálftafræðingar og félags-
visindadeildir eigi rólegar og
draumlausar nætur um þessar
mundir. Þaö er ekki ástæöa til
að hrófla of mikiö viö þeim,
fyrst þessir nefndaaöilar hafa
kosið aö leggjast I pólitlskan
dvala einmitt um þessar
mundir. Aö visu sitja þessir aö-
ilar I ríkisstjórn á tslandi, sér-
menntaðir til sinna starfa i
Austur-Þýskalandi, sem er nú
aö endurvopnast i þvi skyni aö
geta rekiö rýtinginn I bakið á
Pdlverjum þegar mest viö ligg-
ur.
Lýöræöissinnar geta svo sem
ekki mikiö gert I þessum málum
annaö en horft á aðfarirnar og
fylgst meö þögn þeirra, sem til
skamms tima töldu sig jábræö-
ur pólskrar alþýöu. Sumir þess-
ara lýöræöissinna keppast viö
aö lýsa yfir stuöningi viö stjórn
hinna sérmenntuöu frá Austur-
Þýskalandi. En hrökkvi einn og
einn einstaklingur undan á-
byrgöinni yfir i raðir „kapital-
ista” þarf ekki aö óttast aö
borgarpressan þegi. Hún tekur
alltaf fagnandi viö slikum „liö-
hlaupum” og gerir þá aö aöal-
máli um sinn. Á meðan blöa
Einingarsamtökin pólsku eftir
þeirri ihlutun sem er óhjá-
kvæmileg. Um þaö bil sem
henni lýkur veröur völlurinn
hroöinn af þeim Pólverjum sem
vilja frelsi til athafna og á-
kvaröana. Þaö eru 98% þjóöar-
innar, eöa um þaö bil þaö at-
kvæöamagn, sem Brésnef fær
viö kosningar i Rússlandi.
Svarthöföi.