Vísir - 14.03.1981, Side 22

22
Laugardagur 14. mars 1981
NYTT1
SHAMPOO
SHAMPOO
Fonsharnpoo
detbeskytterhöiBt
modtxltcming
ndrdubtugef
(KSttoffer
' TlMOfiMWl
HMtDTOGHNtHAB
Reyndu
Shampóið, sem varnar því að hárið þorni of
mikið, sérstaklega við notkun hárþurrku.
Blow inniheldur Vita Plus, sem umlykur
hvert hár og veitir því vernd.
Hárið heldur sínum eðlilega gljáa án þess
að ofþorna.
Kaupse/ s/f
Molnlycke Hygiejne Laugavegi 25,
sími 27770.
Hinir geysivinsælu
alíslensku
/
BÚSTAÐIR
:
'
til afgreiðslu í vor
Leitið upplýsinga og tilboða.
Greiðslukjör við flestra hæfi
ÞAK hi.
Simi 53473 á skrifstofutíma
kvöld- og helgarsimar:
Heiðar — 72019 og Gunnar — 53931
Þarna er Danny kominn i sina uppáhalds skotstöOu, og andstæðingur-
inn stendur varnarlaus. Eins og sjá má er stökkkrafturinn gffurlegur.
Visismynd Friðþjófur.
Ekki veit ég hversu oft ég hef séð og hitt
Danny Shouse, en aldrei hef ég séð hann
öðruvisi en i góðu skapi. Hann er lítilljineö
lágvÖxnustu mönnum, en snaggaralegur i
hreyfingum og alitaf brosandi. Lifsgleðin
skin úr hverjum andlitsdrætti, og oft virkar
þessi gleði reyndar þannig að hann sé eigin-
lega einum of kátur. Hann hlær í miðri setn-
ingu og slær þá gjarnan á lærið. Hann er
hvers manns hugijúfi,um það geta þeir borið
vitni sem hafa orðið svo iánsamir að kynnast
honum eitthvað þau tvö ár sem hann hefur
dvalið hér á landi.
Danny er körfuknattleikssnillingur, á þvi
ieikur enginn vafi. Hann lék hér fyrra árið
með Ármanni í 1. deild og kom liðinu upp i
úrvalsdeild — á eigin spýtur sögðu margir.
Hann skoraði varla undir 70 stigum i leik og
hann á íslandsmetið i stigaskorun I einum
ieik — 100 stig. í vetur lék hann með Njarð-
vik i úrvalsdeildinniog það var ekki að sök-
um að spyrja. íslandsmeistaratitillinn fór i
fyrsta skipti suöur til Njarðvikur, Danny var
langstigahæsti maður mótsins og hann var
einróma kjörinn besti leikmaðurinn i móts-
lok af liðsstjórum allra liðanna. — Hann er
tvimælalaust besti erlendi ieikmaðurinn
sem hér hefur leikið, en hver er hann?
14 systkini
„Ég er fæddur 21. febrúar 1951 i
Terre Haute i Indiana og er ein-
hversstaðar i miðjum hópi 14
systkina” — nú hlær hann ógur-
lega: „Pabbi vissi alveg hvað
hann var að gera, en ég ætla ekki
að eignast svona mörg börn”.
„Pabbi rak sitt eigið fyrirtæki,
annars hefði hann ekki getað
komið öllum þessum hóp upp og
séð um aðfæða alla þessa munna.
Við höfðum alltaf nóg að borða og
nóg til alls, hann vissi þetta allt
saman gamli maðurinn — „the
good old man"...
Alltaf laminn!
„Það var oft erfitt samt sem
áður, enda var mikið slegist. Það
hugsaði hver um það að ná i ein-
hvern til að lemja á og margir
vildu ná til min þvi ég var svo lit-
ill. Ég var þvi oft barinn óþyrmi-
lega. En ég reyndi að berja frá
mér á móti eins og hægt var eða
þá ég rauk á flótta. Annars
stóðum við systkinin vel saraan
og höfum alltaf gert”.
Bolti frá ömmu
„Ég var alltaf vitlaus i „base-
ball” og ætlaði að leggja þá iþrótt
fyrir mig. Hún amma min hefur
þó sennilega verið á öðru máli þvi
þegar ég var 14 ára gaf hún mér
körfubolta i jólagjöf og þá byrjaði
þetta allt saman. Ég byrjaði að
leika mér með boltann^var i þvi
langtimum saman að „dribbla”
honum um allt og æfa mig að
skjóta”.
„Það voru aldrei nein vandræði
vegna þess að ég var svartur. 1
Terre Haute var um helmingur
ibúanna hvitur og hinn svartur og
það voru aldrei nein teljandi
vandræði. Annars hef ég átt
heima mestan hluta ævi minnar
þar sem hvitt fólk hefur verið i
miklum meirihluta”.
— Ég hef heyrt að þú hafir verið
óknyttapiltur hinn mesti á þinum
yngri árum og ekki verið talinn
þesslegur að það ætti fyrir þér að
liggja að verða iþróttamaður.
Nú hlær Danny mikið.
,,Já þetta er vist rétt, ég var
mikill gleðimaður, drakk talsvert
og svallaði mikið. Ég þótti vist
vera dálitið svakalegur hvað
þetta snerti þvi allt mitt lif snerist
um skemmtanir, drykkju og
partý, en það breyttist.
Færði fórnir
„Ég sá að þetta gat ekki gengið
svona ef ég ætlaði mér að ná tök-
um á körfuboltanum, það var
ekki hægt að fá sér drykk eða
drykki rétt fyrir leik og fara svo
að keppa eins og finn maður. Ég
ákvað þvi að þetta skyldi breyt-
ast. Ég fór að taka körfuboltann
miklu fastari tökum, lagði mig
allan fram og þá fyrst fór ég að
sýna framfarir. Ég færði fórnir til
þess að ná árangri. Ég fór að þróa
minn eigin „stil”, breytti skotun-
um og lá yfir þvi að verða betri og
betri.
„Við vorum með unglingalið,
strákarnir i hverfinu og það hafði
oftast komið i minn hlut að sitja á
varamannabekknum, ég þótti
ekki betri en það en það breyttist
sem betur fór. Svo var ég svo lit-
ill, fólk var að tala um að þessi
strákur myndi aldrei geta neitt i
körfubolta og ég vildi afsanna
það”.
í háskólann
„Ég var orðinn miklu betri þeg-
ar ég fór i Peru State Collega i
Indiana en þar spilaði ég i þrjú ár.
Mér gekk m jög vel og siðasta árið
var ég kosinn besti bakvörðurinn
i miðvesturrikjunum. Svo út-
skrifaðist ég 1978 og kom til Is-
lands árið eftir”.
Engir isbirnir!
„Bob Starr sem margir is-
lendingar þekkja, bauð mér að
koma með sér til Islands^ hann
sagðist skyldu útvega mér vinnu
hér við körfubolta. Ég vissi ekk-
ert um Island, og mátti byrja á
þvi að setjast niður og lesa mér til
um landið. Ég hafði jú heyrt
landsins getið, en vissi ekki meira
um það en að ég hélt til dæmis að
hér væru isbirnir á flakki á milli
húsa. Kunningjar minir höfðu
mjög gaman af þessu og spurðu
mikið hvort það væri spilaður