Morgunblaðið - 29.03.2004, Page 20

LISTIR
20 MÁNUDAGUR 29. MARS 2004 MORGUNBLAÐIÐ
VINSÆLDIR Litlu hryllingsbúð-
arinnar má að mestu leyti þakka
skemmtilegri og grípandi tónlistinni.
Söguþráðurinn er þó ágætlega sam-
inn og verkið dramatískt með ágæt-
lega skrifuðum samtölum og vaxandi
spennu sem nær hámarki í lokin. Æv-
intýrið um plöntuna sem vex rækt-
anda sínum yfir höfuð með ógurleg-
um afleiðingum má túlka á ýmsa vegu
þó það liggi beinast við að túlka það
sem ádeilu á græðgi og heimsku. Per-
sónusköpunin er ágæt í verkinu, svo
langt sem það nær í söngleik sem
þessum, og sumar persónurnar eru
fyndnar í ýktum afkáraskapnum. Allt
þetta skilaði sér að mestu í stórsýn-
ingu leikfélagsins í FG þar sem um
það bil hundrað krakkar koma að sýn-
ingunni með einum eða öðrum hætti.
Í skólanum er boðið upp á áfangann
Dans Leiklist Tónlist 103 og fá krakk-
arnir þannig metnar einingar til prófs
fyrir að taka þátt í herlegheitunum.
Þetta er mjög jákvætt en það verður
seint metið fyllilega hvað svona vinna
er þroskandi.
Eins og áður sagði er Litla hryll-
ingsbúðin stórsýning hjá FG og nem-
endafélagið leggur mikið undir til að
allt megi verða sem veglegast. Auk
leikstjórans hafa þau ráðið þrjár
reyndar atvinnumanneskjur til þess
að sjá um tónlist og dans. Sá þáttur
sýningarinnar er mjög vel heppnaður.
Tónlistin er vönduð og söngur krakk-
anna afbragð. Leikstjórinn Unnur
Ösp Stefánsdóttir er tiltölulega nýút-
skrifuð sem leikkona og það er mikið
hugrekki af henni og leikfélaginu að
ráðast í svo stóra og dýra sýningu
sem byrjunarverk í leikstjórn á sviði.
Þó að margt sé vel útfært hjá Unni
verður ekki komist hjá því að nefna
slagsíðuna milli leikstjórnar og tón-
listarflutnings. Fyrri hlutinn var allur
betur unninn en sá síðari en svo virt-
ist sem ekki hefði gefist nægur tími til
að vinna með stöður og samleik aðal-
leikaranna í undir lokin. Sem dæmi
má nefna samskipti þeirra Auðar og
Baldurs Snæs en samband þeirra
sem var byggt fallega upp endaði í
hálfgerðu flaustri þegar nauðsynlegt
hefði verið að gefa því tíma og rými í
sýningunni. Atriðið í rólunni þegar
Baldur er að missa tökin en Auður
veit það ekki ennþá var til dæmis ekki
unnið til hlítar. Samúðin og spennan í
verkinu snýst nefnilega mest um
samband og örlög þessara sakleys-
ingja og þarf að vinna það í smáat-
riðum. Sviðið í hátíðasal FG er stórt
og glæsilegt en að mörgu leyti óhent-
ugt til leiksýninga auk þess sem engin
upphækkun er í salnum sjálfum.
Leikstjórnin miðaði of lítið við þessar
aðstæður og nokkur atriði fóru for-
görðum eða heyrðust illa nema áhorf-
endur sætu framarlega fyrir miðju.
Auk þess var ramminn sem átti að
ramma inn sviðið ekki hugsaður til
enda, gerði meira ógagn en gagn. Að
öðru leyti hefur vinna leikstjórans
skilað góðri vinnu, því margt var snið-
uglega hugsað og kraftmikill andi í
leikhópnum. Slíkur andi er alltaf frá
leikstjóranum kominn. Búningana
hönnuðu krakkarnir í skólanum sjálf-
ir og eru þeir vel heppnaðir og flottir.
Plantan hræðilega er listaverk út af
fyrir sig og förðun hennar og annarra
einnig mjög vel gerð en hún var einn-
ig unnin innan hópsins. Lýsingin var
stórglæsileg og hljóðvinna sömuleið-
is.
Af mörgum ágætum leikurum og
söngvurum er nauðsynlegt að nefna
nokkra. Alma Guðmundsdóttir bar af
öðrum í söng og leik, með gott vald og
fallegri röddinni og úgeislun í hlut-
verki ljóskunnar. Plantan sjálf, Auður
II, var mjög vel leikin af Hrefnu Bóel
Sigurðardóttur og söngur hennar
mjög góður. Baldur Snær var túlk-
aður af einlægni af Pétri Rúnari
Heimissyni og Broddi Sadó var
skemmtilega töffaralegur í meðförum
Einis Guðlaugssonar en hann hafði
einnig góða rödd í hlutverkið. Að öllu
sögðu var gaman að sækja heim hina
kraftmiklu krakka í FG og ekki annað
en hægt dást að stórhuga sýningu
þeirra á Hryllingsbúðinni.
Sívinsæll
hryllingur
LEIKLIST
Leikfélag Nemendafélags Fjöl-
brautaskólans í Garðabæ
Höfundur: Alan Menkin. Þýðing: Gísli
Rúnar Jónsson. Leikstjóri: Unnur Ösp
Stefánsdóttir. Tónlistarstjóri: Þorvaldur
Bjarni Þorvaldsson. Danshöfundur:
Selma Björnsdóttir. Söngstjóri: Margrét
Eir Hjartardóttir. Lýsing: Magnús Helgi
Kristjánsson. Hljóð: Ívar Bongó.
Frumsýning í FG, 18. mars, 2004.
LITLA HRYLLINGSBÚÐIN
Hrund Ólafsdóttir
HUGMYNDIN að baki starfsemi
hins 4 ára gamla Contrasti-hóps hef-
ur frá upphafi verið að tefla saman
andstæðum nútíma- og forntónlist-
ar. Svo var einnig á tónleikum
þeirra í Hafnarborg, þar sem að-
sókn áheyrenda, eins og stundum
áður, var í litlu samræmi við ótví-
rætt tónlistargildi viðburðarins.
Það er ekki oft sem eitt atriði sker
sig ótvírætt úr á einum og sömu tón-
leikum. Að þessu sinni var samt
enginn efi í huga undirritaðs um að
túlkun þeirra Mörtu Guðrúnar Hall-
dórsdóttur sóprans og lútuleikarans
Snorra Arnar Snorrasonar stuttu
eftir hlé á angurværa lútusönglagi
Johns Dowlands „Sorrow stay“,
perlu frá öndverðri 17. öld er vísar
fram á Schubert, hafi samt náð að
skyggja á annað er fyrir eyru bar.
Fyrir slík snilldartilþrif, þegar stað-
ur og stund leysast upp í tímalausan
agndofa, hefðu hlustendur vel mátt
klappa á fæti.
Ekki svo að skilja að restin væri
neitt slor. Í upphafi léku þrjár mist-
stórar gömbur tvær recercötur eftir
Diego Ortiz, og lútan tilbrigði eftir
spænskan landa hans Alonso Mud-
arra úr spænskri 16. aldar endur-
reisn af stakri prýði. Síðan lék
Snorri aðra recercötu eftir Ortiz um
dansbassaþrástefið passamezzo ant-
iguo (la so la mí | do so lamí la) í
samleik við tenór- og bassagömbu.
Skemmtileg Fantasía Alonsos Mud-
arra fyrir lútu fylgdi á eftir, og síðan
kom seimdræg en heillandi útsetn-
ing Hildigunnar Rúnarsdóttur á ís-
lenzka þjóðlaginu Í Babýlon við
vötnin ströng fyrir sópran, þrjár
gömbur og lútu. Hin kröfuharða
fjórþætta tónsmíð Hafliða Hall-
grímssonar við ljóð rússnesku skáld-
konunnar Önnu Akmatovu, „You
will hear thunder“ fyrir sópran og
selló útheimti nánast „instrúment-
ala“ nákvæmni af söngvaranum, en
var engu að síður flutt af slíku ör-
yggi, að lifandi upptaka hefði getað
ratað beint á plötu. Sérstaklega
höfðaði III. þáttur („Fragment II“)
til manns, þar sem afströkt en samt
hálýrísk úttekt
tónskáldsins skil-
aði sér beint í
hjartastað í hnit-
miðað einlægum
meðförum syst-
kynanna.
Systir þeirra
Hildigunnur
Halldórsdóttir
lék eftir hlé Ada-
gio fyrir fiðlu án
undirleiks eftir Tryggva M. Bald-
vinsson á þaulmúsíkalskan hátt, er
hleypti þessari fjölleitu en samt
formrænt vel skipulögðu smíð á hríf-
andi flug. Hvort 4 upphafstónar
þess, er líktust helzt „Heyr, himna-
smiður“ – ásamt tilvitnunarkennd-
um fangamarksfrumum nauðalíkum
„DEsCH“ [= Sjostakovitsj], og
m.a.s. BACH(!) – hafi verið tón-
skáldinu fullmeðvituð, skal ósagt.
En óneitanlega kitluðu þau ímynd-
unaraflið.
Síðustu tvö tónlistaratriði kvölds-
ins voru hinn kunni „balet“ Thom-
asar Morleys við kvæði úr Shake-
speareleikritinu As you like it, „It
was a lover and his lass“, þar sem
Marta söng efstu rödd við næstu
fjórar úr lútu Snorra, og Tveir brúð-
kaupssöngvar eftir Heinrich Albert
(1604-51) við þrjár gömbur og lútu.
Þó að söngsviðið væri í efra lagi í
Morley fyrir minn smekk – þríund
lægri tóntegund hefði sennilega
hljómað betur – var söngurinn í
þýzku lögunum eins og bezt varð á
kosið.
Svanhildur Óskarsdóttir miðalda-
fræðingur las inn á milli tónlistar-
atriða upp kvæði eftir Salinas og
Tichborne, er studdu endurreisnar-
stemninguna – þó að markmið
prósakaflans eftir Braga Ólafsson
frá heimsþingi esperantista næst á
undan verki Hallgríms færi fram hjá
undirrituðum í gefnu samhengi.
Brezkar barnagælur
Vel var mætt í Sigurjónssafni á
tónleikum þeirra Oddnýjar Sigurð-
ardóttur og Krystynar Cortes.
Burtséð frá óperuaríu í byrjun og
enda – O, del mio dolce ardor
(Gluck) og Mon coeur s’ouvre a ta
voix (Saint-Saëns) var ljóðasöngur-
inn í forgrunni. Fjögur lög eftir
Schubert (Seligkeit, Um Abendrot,
Ellens zweiter Gesang og An den
Mond), fjögur eftir Edvard [ekki
með w-i!] Grieg (To brune Øjne,
Med en Primula Veris, Med en
Vandlilje og Jeg elsker dig), tvö eft-
ir Sigvalda Kaldalóns (Svanasöngur
á heiði og Heimir). Eftir hlé kom
hinn ljúflingsheillandi en samt
furðufjölbreytti fimm laga barnagæ-
lusveigur Brittens, A Charm of
Lullebies, og loks Chanson triste
eftir Duparc.
Margt var dável gert, sérstaklega
í íslenzku lögunum og Britten. Söng-
konan hafði til að bera fallega
mezzorödd með góða hæð og fyll-
ingu, nema hvað botninn vildi detta
úr neðsta raddsviðinu. Framburður
var oft nokkuð skýr, þó að norski
hreimurinn ætti varla við í dönsku
Grieg-textunum, enda lögin ætluð
dönsku eiginkonu hans, Nínu Hag-
erup Grieg. Víðfeðmust en um leið
einlægust var túlkun Oddnýjar á
barnagælunum, ekki sízt í The
Highland Balou og The Nurse’s
Song. Óperuaríurnar voru heldur
óöruggari, einkum sú fyrri, og vant-
aði meiri ástríðu í frönsku aríuna úr
Samson og Dalilu.
Píanóleikur Krystinar var oftast
til fyrirmyndar vandaður, ýmist
fastur fyrir eða dúnmjúkur, þótt
franska arían væri slök og einstaka
loftnóta léti á sér kræla á blábotni
styrksviðsins. Virtist hún sérstak-
lega vel heima í Britten-lögunum
þar sem hún fór á kostum.
Efnilegur kammerkór
Kammerkór Reykjavíkur hélt vel
sótta tónleika í Laugarneskirkju, er
að stærð og hljómburði virðist henta
20 manna sönghóp mjög vel. Ekki
hafði undirritaður áður heyrt í kórn-
um, er mun ekki nema tveggja ára
gamall, en eftir árangri dagsins að
dæma virðist hann á góðri uppleið.
Bezt kom það fram af seinustu atrið-
um dagskrár þar sem sönggleðin
naut sín mest. Einsöngvarar voru
allir innan raða kórfélaga.
Af rúmlega tuttugu atriðum KR
má nefna dúett Ardísar Ólafar Vík-
ingsdóttur og Sigurlaugar Arnar-
dóttur úr Stabat Mater, er hljómuðu
mjög vel saman á líðandi víxlstreit-
um Pergolesis við mjúkan orgelleik
Bjarna Þ. Jónatanssonar. Eftir tvö
frekar hnuggin Ave verum corpus
(Mozart og Elgar), hið seinna með
einsöng Ardísar er söng einnig ein-
söng með kórnum í Ave María eftir
kórstjórann við íslenzkan texta
Valdimars Lárussonar; ekki ótign-
arlegt lag en kannski fullhægt og
þungt í flutningi. Hann átti og prýði-
legt lag eftir hlé í síðrómantískum
sálmalagsstíl, Meistari Himna (t.
Björn Guðlaugsson).
Kórinn færði sig nú niður á gólf
vegna a cappella hluta dagskrár og
hljómaði mjög fallega í gamla
ítalska Þrenningarlofsöngnum Alta
trinità beata, þrátt fyrir heldur
hægferðugt tempó er einnig dró
svolítið úr birtu canzónu Lassos, S’io
ti vedess’una, og Með glöðum söng
Heinrichs Schütz. Sömuleiðis verk-
aði Bach-kórallinn „Minn herra Jes-
ús, hvert fer þú“ (frumheitis ógetið),
líkt og Locus iste Bruckners, í svifa-
seinna lagi, og karlaraddir virtust að
auki svolítið hikular í Salve Regina
eftir Liszt.
Sönghópur Þorgeirsbræðra,
karlatólftett samnefndrar Oddfell-
owstúku, söng undir stjórn Signýjar
Sæmundsdóttur síðan gömlu dæg-
urlögin Erlu og Ágústnótt við píanó-
leik Bjarna og fallegt lítið þjóðlag
frá Úkraínu a cappella. Þokkalegasti
söngur – þótt innslagið væri nokkuð
í andstöðu við alvarlegu kirkjuverk-
in á undan og eftir.
Upp úr seinni hluta stóðu hvað
flutning varðar síðustu fimm lögin.
Fyrst frábær útsetning Hafliða
Hallgrímssonar á Nú vil ég enn í
nafni þínu, svo Gloria Tibi (Jón Ás-
geirsson), Heilræðavísa Jóns Nor-
dal, Ektamakinn elskulegi (Tryggvi
M. Baldvinsson) og fyrrgetið lag
kórstjórans.
Ríkarður Ö. Pálsson
Morgunblaðið/Brynjar Gauti
„Fyrir slík snilldartilþrif, þegar staður og stund leysast upp í tímalausan agndofa, hefðu hlustendur vel mátt
klappa á fæti,“ segir Ríkarður Ö. Pálsson meðal annars um tónleika Contrasti-hópsins í Hafnarborg.
Snilldartilþrif
TÓNLIST
Hafnarborg
KAMMERTÓNLEIKAR
Endurreisnarverk eftir m.a. Dowland,
Muderra, Purcell og Albert og verk eftir
Hildigunni Rúnarsdóttur, Hafliða Hall-
grímsson og Tryggva M. Baldvinsson.
Contrasti-hópurinn (Marta Halldórsdóttir
sópran, Snorri Örn Snorrason lúta, Sig-
urður Halldórsson sóprangamba/selló,
Hildigunnur Halldórsdóttir tenórgamba/
fiðla og Ólöf S. Óskarsdóttir bassa-
gamba). Upplestur: Svanhildur Ósk-
arsdóttir. Sunnudaginn 21. marz kl.
15:15.
Sigurjónssafn
EINSÖNGSTÓNLEIKAR
Sönglög eftir m.a. Schubert, Grieg, Sig-
valda Kaldalóns og Britten. Oddný Sig-
urðardóttir mezzosópran og Krystyna
Cortes píanó. Sunnudaginn 21. marz kl.
17.
Laugarneskirkja
KÓRTÓNLEIKAR
Ýmis kór- og einsöngsverk. Kammerkór
Reykjavíkur u. stj. Sigurðar Bragasonar.
Bjarni Þ. Jónatansson orgel/píanó. Gest-
ir: Sönghópur Þorgeirsbræðra u. stj. Sig-
nýjar Sæmundsdóttur. Fimmtudaginn 20.
marz kl. 16.
Oddný
Sigurðardóttir