Lesbók Morgunblaðsins - 20.07.2002, Síða 14

14 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ˜ MENNING/LISTIR 20. JÚLÍ 2002
F
JÓRTÁN íslenskir listamenn
sýna um þessar mundir verk sín
Alma Löv-safninu í Värmland í
Svíþjóð. Ber hún heitið My body
is over the ocean – the sea, sem er
útlegging slagarans My Bonnie is
over the ocean og vísar að ein-
hverju leyti til þess hvernig ís-
lenskir listamenn ferðist yfir hafið til þess að
sýna verk sín erlendis. Halldór Björn Runólfs-
son listfræðingur hefur valið listamennina á
sýninguna ásamt því að annast sýningarstjórn
og segist telja að hún gefi sýningargestum
glögga sýn inn í íslenska samtímamyndlist.
„Flestum þeim sem skoðað hafa sýninguna hef-
ur orðið ljós hversu mikil breidd er í íslenskri
myndlist en það hefur um leið komið þeim að
nokkru leyti á óvart,“ segir hann. Á sýningunni
gefur að líta margbreytileg listform, málverk,
ljósmyndir, innsetningar, skúlptúra og þar
fram eftir götum og segir Halldór Björn lista-
mennina fjórtán gefa góða mynd af víðtækri
flóru íslenskrar samtímamyndlistar.
My body is over the ocean
Sýningin var opnuð 8. júní. Myndlistarmenn-
irnir sem eiga verk á sýningunni eru þau Ás-
mundur Ásmundsson, Daníel Magnússon, Egill
Sæbjörnsson, Erla S. Haraldsdóttir, Erla Þór-
arinsdóttir, Gabriela Friðriksdóttir, Guðrún
Vera Hjartardóttir, Hulda Hákon, Ilmur Stef-
ánsdóttir, Jón Óskar, Margrét H. Blöndal, Sara
Björnsdóttir, Steingrímur Eyfjörð og Svava
Björnsdóttir. Halldór Björn segir valið á lista-
mönnunum hafa verið nokkuð þunga þraut.
„Það réð dálítið valinu að finna góða listamenn
sem væru íslenskir, en um leið afslappaðir
gagnvart því að vera Íslendingar á vissan hátt,“
segir hann. „Fyrst var hugsunin að finna eitt-
hvert þema sem gæti átt við alla. Þá kom upp sú
hugmynd hjá staðarhaldararanum Marc Broos
að láta orðin My body is over the ocean tengjast
sýningunni á einhvern hátt. Mér leist ekkert
illa á það, enda eru Íslendingar oft á tíðum með
hugann við það sem er að gerast hinum megin
við hafið og hvernig þeir geti komist þangað í
líkamlegum skilningi. Síðan ákváðum við að
nota þessi orð sem nafn sýningarinnar, en ekki
hafa þetta sem neina afgerandi hugmynd í
verkunum, og jafnvel velja saman mjög ólíka
listamenn. Við ákváðum loks að hafa nokkra af
kynslóðinni sem er fædd um og eftir 1950, en
annars bara unga listamenn. Mér finnst eftir á
að hyggja að þetta hafi komið mjög vel út.“
Sýningin tilkomin í Tékklandi
Alma Löv-safnið er rekið á heimili hjónanna
Karin og Marc Broos og ber heitið The Alma
Löv Musuem of Experimental and Unexp. Art,
þar sem „Unexp.“ hefur enga ákveðna merk-
ingu, heldur getur þýtt hvað sem er frá „unex-
pected“ til „unexperimental“. Aðspurður
hvernig sýningin hafi orðið til svarar Halldór
Björn að hann hafi hitt Broos-hjónin í upprenn-
andi listamiðstöð í Tékklandi. „Við hittumst
síðasta haust í Terezín í Tékklandi, sem er svo-
lítið óhugnanlegur staður,“ segir hann, en Te-
rezín er helst þekktur fyrir að þar voru fanga-
búðir nasista í seinni heimsstyrjöldinni.
Bærinn var notaður til að slá ryki í augu Rauða
krossins, til að láta líta út fyrir að gyðingar
byggju við sómasamlegar aðstæður. „Þegar
hjálparstarfsmenn sem þar komu voru farnir,
var fólkinu smalað upp í lest sem gekk beina
leið til Auschwitz. Svo var staðurinn fylltur af
fórnarlömbum á ný. Nú standa vonir til að
þarna sé hægt að koma upp evrópskri menn-
ingarmiðstöð, undir heitinu MECCA, sem
stendur fyrir Mid European Colony for Con-
temporary Art. Ég var þarna staddur á nem-
endamóti sem ég stóð fyrir ásamt fleirum, og
hitti Broos-hjónin fyrir tilviljun, en þeim hafði
einnig verið boðið þangað. Þar vorum við mikið
með hugann við Tékkland og hvað væri hægt
að gera fyrir þennan stað, meðal annars með
Norðurlönd í huga. Um jólin fékk ég svo tölvu-
póst frá Marc Broos, þar sem hann spyr hvort
ekki sé möguleiki að fá mig til að setja upp ís-
lenska sýningu í safni þeirra hjóna. Þetta var
ansi stuttur fyrirvari, en það hófst með aðstoð
góðs fólks. Og þetta var svo gott boð, að því var
ekki hægt að neita.“ Erla Þórarinsdóttir mynd-
listarmaður var Halldóri að miklu leyti innan
handar við skipulagningu sýningarinnar og
valsins á listamönnunum, en hún hafði áður
sýnt í Alma Löv-safninu ásamt Sigurði Guð-
mundssyni. „Hún þekkti staðinn og í samein-
ingu ákváðum við að þetta gæti gengið upp,“
segir Halldór Björn.
Safnið er staðsett í gömlu sveitasetri í
VEIGAMIKIL
KYNNING Á
ÍSLENSKRI
SAMTÍMALIST
Sýning fjórtán íslenskra myndlistarmanna fer nú fram í
Alma Löv-safninu í Svíþjóð. Halldór Björn Runólfsson
sagði INGU MARÍU LEIFSDÓTTUR frá sýningunni, sem
hann setti upp og annaðist sýningarstjórn á.
Verk Guðrúnar Veru Hjartardóttur hefur að sögn Halldórs Björns vakið mikla athygli. Horft er í
gegn um lítinn glugga í andlit þessarar litlu veru. Titill verksins er Waiting for the masterpiece.
Verk Erlu Þórarinsdóttur, sem jafnframt var Halldóri Birni innan handar við skipulagninguna, á
sýningunni í Alma Löv. Skálinn hennar á sýningunni hefur sex kojur, sem Erla nýtti sér í verkinu.
Verk Svövu Björnsdóttur á sýningunni eru rauðir skálarlaga skúlptúrar.
Steingrímur Eyfjörð sýnir verk sem fjallar um hermann í SS-sveitum Hitlers. Þegar sýningin fer til
Tékklands mun þetta verk eflaust hafa merkilega skírskotun, að sögn Halldórs Björns.