Pressan - 19.10.1989, Blaðsíða 13

Fimmtudagur 19. okt. 1989
13
sjúkdómar og fólk
Lækitanemar
og aðrir nemar
Af hverju verða menn læknar? Á
flestum stórsjúkrahúsum landsins er
mikill fjöldi læknanema og annarra
nema. Þetta unga fólk hefur allt
ákveðið að helga líf sitt heilbrigðis-
geiranum og lifa og hrærast innan
veggja heilbrigðisstofnana. Ástæð-
ur þessa eru ákaflega margvíslegar.
Ég var sjálfur eitt sinn læknanemi,
svo ég þekki þá nokkuð vel, aðstæð-
ur þeirra og örlagavalda. Margir
verða læknanemar af því að læknis-
starfið er í ættinni. Þá alast menn
upp við það að verða læknar til að
viðhalda ættarhefðinni. Þetta er
keimlíkt ákveðnum herforingjaætt-
um í löndum eins og Prússlandi. Þar
urðu ungir menn herforingjar mann
fram af manni og þeir sem fóru aðra
braut voru litnir hornauga. Sama
lögmál giidir í miklum og grónum
læknaættum, ef eitthvert barnið fer
og gerist prestur, lögfræðingur, lög-
regluþjónn eða matsveinn þykir
það svik við ættarhefðina. — „Son-
ur minn er bara hæstaréttarlögmað-
ur,“ heyrði ég eitt sinn lækni segja
með tregablandinni, brostinni
röddu. — „Hann sem hafði alla
burði til að verða ágætur skurð-
læknir." Læknisbörnin verða oft
ágætir læknar enda löngu búin að
ákveða hvaða braut skuli gengin. Á
unglingsárunum lásu þau mikið af
læknarómunum og spítalasögum
svo þau eru þaulkunnug lífinu á
sjúkrahúsunum, auk þess sem þau
komu oft og heimsóttu foreldra sína
í vinnuna svo þau þekkja oft vel ref-
ilstigu heilbrigðiskerfisins. Læknis-
börnin höfðu því ákveðið forskot á
hina þegar byrjað var.
Peningar, peningar!
Aðrir fara í læknisfræði teknanna
vegna. Þeir álíta, að læknisstarfið sé
vel launað og tryggi þeim efnaiegt
öryggi um aldur og ævi, einbýlishús
á góðum stað í bænum, nýlega
Mercedes Benza og óafturkallanleg
veiðileyfi í helstu laxveiðiám eitt-
hvað fram á næstu öld. Slíkir iækna-
nemar hafa þá sérstöðu, að þeir fara
fljótt að leita fanga þar sem einhver
fjárvon er. Þeir reyna að komast í
einhver ábatavænleg héruð í öllum
fríum eða verða sér úti um einhver
aukastörf tengd’ læknisfræðinni,
sem gefa aukatekjur. Þessir menn
eiga yfirleitt 1—2 blokkaríbúðir við
útskrift og þakka það læknanám-
inu. Ég held, að þeir hefðu orðið rík-
ir hvar sem var, en langfiestum
læknanemum helst þó fremur illa á
fé. Sumir fara í læknisfræði vegna
eigin veikinda eða sjúkdóma hjá
einhverjum sér nákomnum. Þessir
einstaklingar telja sig vel heima í
sjúkdómafræðunum, þar sem þeir
sjálfir hafi átt við heilsuvanda að
stríða. Þetta er í lagi, nema þegar
menn ætla sér í geðlækningar til að
leysa alla þá hnúta, sem þeir ganga
með í sálartetrinu. Þessir lækna-
nemar verða oft þokkalegustu
læknar, að því undanskildu, að þeim
finnst þeir alltaf vera mun veikari en
sjúklingurinn.
Hugsjónaeldurinn
brennur
Aðrir fara út í að læra læknisfræði
af hugsjón. Þeir vilja hjálpa með-
bræðrum sínum á sem bestan hátt
og lækna og bæta böl mannkyns.
Því miður hef ég ekki enn fyrirhitt
þessa hugsjónamenn, en hef um
það góða von, að þá eigi einhvern
tímann eftir að reka á mínar fjörur,
því ég hef lesið að þeir séu til. Marg-
ir fara út í læknanám fyrir tilviljun.
Þá langaði eiginlega ekki til að læra
neitt sérstakt en fóru í læknisfræði
til að gera eitthvað við tímann. Þess-
ir einstaklingar eru hvað fjölmenn-
astir og verða oft ágætir læknar.
Einstaka kvennamaður fer í læknis-
fræði, þar sem hann telur sig eiga
betri séns á læknaslopp en í sam-
festingi merktum einhverri blikk-
smiðju. Þessir menn verða yfirleitt
fyrir miklum vonbrigðum, því þeir
uppgötva snemma í náminu, að
mennirnir í samfestingunum hafa
mun meiri séns.
Hlutverk lœknanemanna
Inni á sjúkrahúsunum gegna
læknanemarnir ákveðnu hlutverki.
Þeir eiga að fylgja eldri og reyndari
læknum pg læra af þeim vinnu-
brögðin. Á sama tíma eiga þeir að
tileinka sér læknismenntunina og
læra að umgangast sjúklinga og
aðra. Fyrir sérfræðingana á spítöl-
unum eru stúdentarnir aufúsugestir.
Þeir minna sérfræðinginn á þá tíma,
þegar hann sjálfur var ungur og
hressilegur stúdent og hafði engar
áhyggjur af metorðum eða eftirliti
ríkisendurskoðunar á stofupraxisn-
um. Auk þess eru stúdentarnir
þakklátir áheyrendur, sem alltaf eru
tilbúnir að hlusta á sögur af undur-
samlegum lækningaafrekum. Að-
stoðarlæknarnir eru mun gagn-
rýnni og nenna yfirleitt ekki að
hlusta á þessar sögur af sömu
áfergju og stúdentarnir. Stúdentarn-
ir fá þannig að heyra um yfirburði
ákveðinna sjúkrahúsa erlendis, þar
sem viðkomandi læknir var aðal-
maðurinn. — „Þaðan fór enginn
nema gróinn allra sinna meina,“
segja þeir stundum. Venjulegur
stúdent verður yfirleitt ákaflega
rugiaður á öllum þessum sögum.
Starfssvid stúdentsins
Stúdentarnir fara snemma að taka
eigin sjúkraskrár, tala við sjúklinga,
taka blóð og setja upp nálar. Þetta er
allt góð æfing fyrir lífsstarfið. Sjúkl-
ingarnir bregðast yfirleitt vel við
stúdentunum og taka því ágætlega
að rekja sjúkrasögu sína í smáatrið-
um fyrir þeim. Stúdentarnir taka ná-
kvæmari sjúkraskrár en aðrir og
geta þær orðið býsna langar. Lækna-
neminn segir síðan eldri læknum
þessa sjúkrasögu og fær þá oft
skömm í hattinn fyrir nákvæmnina.
Það er mjög mismunandi, hversu
fljótir læknanemarnir eru að til-
einka sér fræði sjúkrahúsanna og
verða reiðubúnir að fljúga fiðraðir
út úr hreiðrinu. Sumir verða aldrei
tilbúnir að stökkva út í lífið og fara
að taka eigin ákvarðanir og lækna
fólk. Aðrir eru fleygir frá því að þeir
koma inn á sjúkrahúsin. Slíkir
læknanemar fara tiltölulega snemma
að segja eldri læknum til, enda
kunna þeir allt betur en gömlu
skarfarnir. Þeir drífa sig út í eitthvert
læknishéraðið eins fljótt og auðið er
og stunda þar lækningar af miklu
kappi í sumarleyfum og öðrum frí-
um. Þessir læknanemar verða alltaf
skurðlæknar enda hafa þeir enga
þolinmæði tii að bíða eftir neinu
sem getur dregist á langinn.
Ég gleymi öllum
stúdentum
Allir stúdentar ganga með þá
grillu, að þeir séu ógleymanlegir
kennurum sínum og samstarfsfólki
inni á deildunum. Ég hitti einn
gamlan kennara minn í erfisdrykkju
um daginn og heilsaði honum
kumpánlega en hann tók alvarlega
í hönd mér á móti og kynnti sig. Eg
sagði nú enga þörf á slíku, því við
náþekktumst. Hann sagðist gleyma
öllum stúdentum nema þeim sem
væru til einhverra vandræða. — „Ég
er alveg búinn að steingleyma þér
svo þú hlýtur að hafa verið litlaus og
prúður," sagði hann.
ÓTTAR
Breyting verður á afgreiðslutíma Alþýðubankans
hinn 2. nóvember næstkomandi.
Frá og með þeim degi verður hætt að hafa opið
á milli kl. 17:00 og 18:00 á fimmtudögum.
Afgreiðslutími Alþýðubankans verður því frá
klukkan 9:15 til 16:00, mánudaga til föstudaga.
Alþýðubankinn hf
SVÍNAKJÖT
V2 kjötskrokkar 398,- pr. kg
tilbúið pakkað og merkt í frystinn.
SVÍNAKÓTELETTUR
SVÍNASCHNITZEL
SVÍNARIFJASTEIK
SVÍNABÓGUR
SVÍNAGULLASCH
SVÍNAHRYGGUR
SVÍNALÆRI
617,- pr. kg
725,- pr. kg
295,- pr. kg
398,- pr. kg
595,- pr. kg
600,- pr. kg
398,- pr. kg
ÁLEGG
10% afsláttur er á öllu áleggi
150 tegundir.
Einnig 10% afsláttur af öllum öðr-
um vörum okkar.
bað munar um minna.
Prófaðu okkar góðu sviðasultu lagaða
úr nýjum lambahausum.
NAUTAKJÖT
V2 SKROKKAR 499,- pr. kg
V4 FRAMPARTAR 374,- pr. kg
/4 LÆRI 658,- pr. kg
10 KÍLÓA PAKKNING NAUTAHAKK
500—1000 g í pakka
Aðeins 455,- kr. pr. kg
TILBÚIÐ í FRYSTINN
SENDUM UM LAND ALLT
VISA OG EURO
ATH. ÚRBEINUM ALLT KJÖT OG
GÖNGUM FRÁ í FRYSTINN.
AÐEINS 45,- kr. pr. kg
TILBÚIÐ, PAKKAÐ OG MERKT:
HRAFN BACHMANN OG STARFSFÓLK
LAMBASKROKKAR 369,- kr. pr. kg
LAMBALÆRI 590,- kr. pr. kg
LAMBASLÖG 115,- kr. pr. kg
LAMBAFRAMHR. 695,- kr. pr. kg
LAMBABÓGAR 395,- kr. pr. kg
LAMBALÆRISSN. 755,- kr. pr. kg
LAMBAKÓTILETTUR 597,- kr. pr. kg
ATH. FRÍ ÚRBEINING
Rúllupylsur fyrir slög
Besta verðið
SENDUM HEIM, 200,- kr. gjald
MUNIÐ 10% AFSLÁTTINN
OPIÐ FRÁ KL. 9—18.30
FÖSTUDAGA kl, 9—19.00
LAUGARDAGA kl. 9—18
VERIÐ VELKOMIN
m K/ÖimiSTARINN
ý||/l LANGHOLTSVEGI 113 S-84848