Pressan - 19.10.1989, Blaðsíða 18

18
Fimmtudagur 19. okt. 1989
brfdge
krossgátan
Lesandi skrifar og spyr hvort
toppspilarar reyni að fá fram taln-
ingu í öllum spilum sem þeir spila.
Eg verð að svara neitandi. í
fyrsta lagi gefst einfaldlega ekki
nægur tími, spilamennskan yrði
of hæg, og í öðrum tilfellum eru
♦ KD9
V Á107
♦ KDIO
4» KD84
♦ 73
V 65
♦ 98752
4» G976
N
V A
S
4 108652
V-98432
♦ Á3
4» 3
4 ÁG4
V KDG
♦ G64
4» Á1052
samningar svo auðunnir að taln-
ing er ónauðsynleg nema ef til vill
í tromplit.
Önugu dæmin eru á hinn bóg-
inn þegar þér verður Ijóst, síðla í
spili, að þú hefðir átt að vera betur
vakandi í upphafi!
I spili vikunnar var sagnhafa ljós
nauðsynin á nákvæmri talningu.
S gefur, allir á, og opnar á 1-
grandi, sem norður hækkaði í 6-
grönd eftir að hafa tvítalið punkt-
ana. Út kom tígul-9 á kóng og ás
og tígull til baka á drottningu. Til
að vinna spilið varð laufið að gefa
4 slagi svo suður hófst handa um
að fá fram skiptingu andstæðing-
anna. Hann tók slagi sína i hálitun-
um og lán hans var ekki valt þegar
vestur fylgdi aðeins tvisvar í
hvorn. Það sannaði 12 spil í austur,
og þegar laufþristur birtist í ásinn
var talningin fullkomnuð. Lauf-10
kom næst og vestur átti ekkert
svar; það var hægt að hleypa
henni af öryggi og ef vestur lagði
á var enn innkoma á tígulgosa til
að svína fyrir laufníuna.
skák
Alexander
Macdonnell
V
Alexander Macdonnell
(1798—1835) var af írsku bergi
brotinn, læknissonur frá Belfast.
Hann bjó um skeið í Vestur-lndíum
en fluttist til Lundúna og starfaði
þar hjá verslunarfélagi það sem
eftir var ævinnar. Hann varð
lærisveinn Lewis í skákinni en fór
fram úr læriföður sínum og var
orðinn mesti skákmaður Breta um
1830. Ekki er þess getið að hann
hafi kennt tafl eða skrifað um
skák, orðstír hans er einvörðungu
byggður á því hve vel hann tefldi
sjálfur og á hinni feiknamiklu við-
ureign hans við la Bourdonnais.
Þetta einvígi vakti mikla athygli,
ekki aðeins í Frakklandi og Eng-
landi, heldur um allan heim. Skák-
irnar voru tefldar af meiri snilld en
menn höfðu áður séð, þær voru
prentaðar víða, menn skoðuðu
þær og rökræddu. Þannig varð
einvígið mikil lyftistöng fyrir skák-
lifið í mörgum löndum.
Þessir tveir menn voru ekki að-
eins hvor af sínu þjóðerni og gátu
ekki talast við nema á máli skákar-
innar, því að hvorugur skildi þá
tungu sem hinn talaði, heldur
voru þeir einnig gerólíkir að skap-
gerð og hátterni. Macdonnell var
þögull og innhverfur, samanbitinn
og allt að því drumbslegur — og
tefldi afar hægt. Hann tók tafl-
mennskuna nærri sér, gat stund-
um ekki sofið þegar hann kom
heim frá kappskákinni, heldur
gekk um gólf meirihluta nætur.
Hann lifði skamma hríð eftir ein-
vígið, veiktist og dó árið eftir, að-
eins 37 ára að aldri.
Aftur á móti var la Bourdonnaisi
skrafhreifinn, örgeðja og opin-
skár, kvikur og fjörugur. Hann
tefldi miklu hraðar en Macdonn-
ell, gekk stundum um gólf og bölv-
aði hressilega þegar hann þurfti
að bíða lengi eftir leik frá keppi-
naut sínum. Hann hafði betur í
einvíginu, var fljótari að leika og
vann fleiri skákir. Hann vann 45
skákir, Macdonnell 27, en 13 skák-
ir urðu jafntefli.
La Bourdonnais hvarf aftur til
Frakklands eftir einvígið og stund-
aði iðju sína áfiam, tefldi við
menn, skrifaði un; skák og hafði
fastastöðu hjáskákfélaginuí París.
En svo bilaði hei! n, hann hætti
að geta teflt eins mikið og fyrr og
missti stöðuna. Hann varð ör-
snauður og fluttist aftur til Lund-
úna, þar sem menn reyndu eftir
megni að greiða fyrir honum. En
þar lést hann skömmu síðar bláfá-
tækur maður. Aftur á móti var
Macdonnell vel efnaður maður
þegar hann lést, hann virðist hafa
haft meira vit á fjármálum en la
Bourdonnais.
La Bourdonnais og Macdonnell
eru jarðsettir í sama kirkjugarði í
Lundúnum, Kensal Green, og er
ekki langt á milli leiðanna. Þannig
leiddu örlögin þessa fornu keppi-
nauta saman að lokum.
Á þessum tíma var meiri áhersla
lögð á sókn en vörn, skákir þeirra
félaga urðu því oft ærið viðburða-
ríkar, tvísýnar og spennandi. Til
dæmis er hægt að gera sér í hugar-
lund að allmiklar sviptingar hafi
leitt til þeirrar stöðu sem komin er
upp á þessari mynd.
Macdonnell hafði hvítt og lék síð-
ast 36 Dc3 til þess að geta drepið
á el þrívegis. En ekki var langt til
loka: 36 - Dxdl! 37 Hxdl e2 og
hvítur gafst upp.
Lokastaðan er allóvenjuleg,
drottning hvíts og hrókur eru al-
veg ráðalaus gegn þríeyki peð-
anna.
GUÐMUNDUR
ARNLAUGSSON
10
11
12
13
14
15
16
Verdlaunakrossgáta nr. 56
Skilafrestur krossgátunnar er til 31. október. Heimilisfangiö er
Pressan, krossgáta nr. 56, Ármúla 36, 108 Reykjavík. í verö-
laun er skáldsagan Skræpótti fuglinn eftir hinn virta höfund
Jerzy Kozinski. Dregiö hefur veriö úr lausnum 54. krossgátu. Vinn-
ingshafinn er aö þessu sinni Kjartan Gissurarson, Sæviðarsundi
38,104 Reykjavík. íverölaun fœr hann bókina Grímsá, „drottn-
ing laxveiðiánna”. Þaö er Skjaldborg sem gefur bœkurnar út.