Pressan - 16.11.1989, Blaðsíða 4

Pressan - 16.11.1989, Blaðsíða 4
4 Fimmtudagur 16. nóv. 1989 litilræði af lokasvari Hr. ritstjóri Tímans. Elsku Indriöi minn. Það er orðið voða langt síðan ég hef átt mér pennavin. Líklega nærri hálf öld. Þegar ég var krakki átti ég mér fjölmarga pennavini um allar trissur svona einsog gekk og gerðist þegar við vorum að slíta barnsskón- um. Þegar svo barnæskunni sleppti og mann- dómsárin tóku við var einsog öll pennavinátta kólnaði, sendibréfunum fækkaði og maðurfór að nálgast pennavinina með öðrum og nýstár- legri hætti. Ég held að ég hafi verið rétt rúmlega fermd- ur þegarég fargaði síðasta pennavininum, ein- faldlega vegna þess að ég komst að því að aðr- ar aðferðir til tjáskipta voru fullt eins árangurs- ríkar og gleðigefandi. Þetta var á þeim árum þegar öll blöð voru full af auglýsingum þar sem óskað var eftir pennavinum, fólk setti nafn sitt og heimilis- fang í auglýsinguna og bað um að sent yrði bréfkorn, sem síðan yrði svarað og svo koll af kolli. Nú eru slíkar auglýsingar sjaldséðar og lík- lega heyrir pennavinátta til liðinni tíð, að ekki sé nú talað um óskir um bréfaskipti á prenti. Nú bregður hinsvegar svo við að einn af skríbentum blaðsins sem þú ritstýrir virðist óska eftir mér sem pennavini undir yfirskrift- inni YFIR TIL ÞÍN FLOSI. Þetta er laumupenni Timans sem skrifar undir dulnefninu Garri og stundum svolítið ólundarlega. Það gefur auðvitað augaleið að óhugsandi er að standa í bréfaskriftum við loftanda og huldufólk, enda — einsog ég sagði reyndar áð- an — háttur þeirra sem óska eftir bréfaskiptum að gefa upp nafn og númer. Nú langar mig til að biðja þig, Indriði minn, sem velmeinandi manneskju og ritstjóra Tím- ans, að koma nokkrum skilaboðum til undir- sáta þíns Garra í trausti þess að þú sért honum málkunnugur og hann þér handgenginn. Segðu Garra einfaldlega að ég væri til í að eiga við hann bréfaskipti ef einhverntímann drægi að því að mér fyndist hann þess verðug- ur. Mér er það ekki einungis óljúft, heldur er það óhugsandi að ég leggi mig niður við að eiga í orðaskiptum við menn sem lúta svo lágt að ausa úr ólundarpennum sínum yfir menn og málefni í skjóli nafnleyndar. Þetta hefur alla tíð verið mín skoðun og með hana að leiðarljósi hef ég í tuttugu ár skrifað reglulega í blöð undir skírnarnafni mínu, Flosi. Svona til glöggvunar er tilefni þessa orða- Yfirtil þín, Flosi Gani hcfur nú bara aldrei lent i öAru eins. 1 grein út af hálfgerðum framlialdsafmzlum, hcfur Hosi skrífað hálfgert ástarbréf til rit- stjóra þcssa blads og faríð um það obeinuib orðum, að hann bcitti Garra rítskoðun. Og þetta gcríst einmitt þcgar allir cru að verða frjálsir austantjalds, bxði að skoðunum sinum og öðru. Flosi nefnir jafnvel siðasta þátt sinn i Pressu þeina kratanna „af Garra", sinn og staf og ganga út til vinstrí, en þá eru þeir farnir að lesa leiðbeiningamar. Kn þar sem Garrí gengur hvorki með hatt cða staf varð honum það á, að tala um afmxli þegar hann sá þctta voða- lega orð: Hökt. Ávarp af sviði Garrí veit ekki hvemig hann á að koma orðum að þvi hvað h'onum skaks það að ég hélt uppá sextugsafmæli mitt um daginn með vinum og vandamönnum og hefði tæplega þótt tíðindum sæta ef DV hefði ekki tekið uppá því að birta myndir úr afmæl- — Fer Flosa einsog mörgum öðrum af- bragðs grínistum, að hann þolir illa umtal um eigin persónu. Þetta er alrangt. Mérfinnst ekkert Ijúfara en að um mig sé tal- að og má þá næstum einu gilda hvað um mig er sagt, svo sýnifíkinn sem ég er. Mér er bara svo hlýtt til Tímans og þín, Ind- riði minn, að ég vil ekki að þið verðið ykkur til skammar þegar verið er að „moka úr" einsog við sveitamennirnir köllum viss vorverk. Mergurinn málsins er sá að mér hefur um langt árabil blöskrað það hvernig dagblöðin hafa gegnum árin purkunarlaust birt nafnlaus- argreinarþarsem vegiðeraðfólki, menn nídd- ir, rægðir og mannorðsrændir af skríbentum sem kjósa nafnleyndina frekar en að koma fram í dagsljósið. Um það snýst nú þetta mál, en ekki mig og mína nánustu. Fleira hef ég svo ekki um þetta að segja. Vertu margblessaður. • Konan og börnin biðja að heilsa. Þinn Flosi. inu. Þessi myndbirting hljóp svo fyrir hjartað á hinum hógværu Tímamönnum að undir dul- nefninu Garri var hreytt í mig og mína nánustu svolitlum skít svona í tilefni dagsins. Sannast að segja óttalegur tittlingaskítur, sem ég mundi bara brosa að ef mig tæki ekki svona sárt sú niðurlæging Tímans að þurfa að bera ábyrgð á skrifum Garra. Svo ég segi enn og aftur. Indriði minn. Losaðu þig við Garra. Það er Ijóst af grein Garra, „Yfir til þín, Flosi,", á föstudaginn var, að þú hefur tekið í hnakka- drambið á þessum huldupenna Tímans og ég þakka þér, kæri ritstjóri, hve vinsamleg hún er í minn garð. Ég vissi raunar alltaf að þú mundir taka til þinna ráða. í grein Garra segir á einum stað: P.S. Losaðu þig við Garra. I stærri og betri verslun. Við bjóðum uppá vörur frá SANSUI, JVC, BONDSTEC, DANTAX, ELTA og FINLUX. Hjá okkur færð þú, HLJÓMTÆKI, SJÓNVÖRP, MYNDBANDSTÆKI, TÖKUVÉLAR, HÁTALARA, AUGLYSINGASTOFAN JURTI

x

Pressan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Pressan
https://timarit.is/publication/298

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.