Pressan - 31.05.1990, Blaðsíða 18

18
Fimmtudagur 31. maí 1990
Ekki bæjar-
stjórafrúin
I síöasta tölublaöi sögðum við frá
því í Pressumola að deilt væri um
hver ætti Hjarðarneshólma á ár-
mótum Hvítár og Brúarár og að
málið væri nú komið til Hæstaréttar.
Einn aðili þessa deilumáls er Sigríð-
ur Gyða Sigurðardóttir, sem við
sögðum eiginkonu bæjarstjórans á
Seltjarnarnesi þar sem við fundum
aðeins eina konu með því nafni í
þjóðskránni. í Ijós hefur hins vegar
komið að bæjarstjórafrúin á Nesinu
er ekki aðili að fyrrnefndri deilu og
er beðist velviröingar á þessumjnis-
skilningi.
Bróðirinn vildi
ekki vera með
ísólfur Pálmarsson kom fyrir
skemmstu að máli viö Pressuna,
vegna viðtals viö bróður hans,
Bjarna Pálmarsson leigubílstjóra, í
síðasta tölublaöi. Vill ísólfur að það
komi fram að Bjarni hafi aldrei
keypt hlut hans í fyrirtækinu Pálm-
arsson Brothers Limousine Service
,,enda hvorki unnt aö kaupa né selja
eitthvað sem ekki er til”, eins og
hann komst að orði. ísólfur segist
hafa hafnaö tilboði um að ganga inn
í fyrirtækiö þar sem þaö hafi veriö
rekið andstætt reglum um leigubif-
reiðir.
IPRESSU
MOLAR
^^f heppnin er með getur mað-
ur eignast ódýr listaverk í Reykja-
vík. Nýlega börðu á dyr í Vestur-
bænum tveir ungir listamenn og
buöu til kaups teikningar eftir sjálfa
sig. Málverkin áttu að kosta frá einni
upp í tíu krónur og kaupandinn
mátti sjálfur ákveða hvort hann
vildi borga eina krónu eða tíu
fyrir hverja mynd. Listamennirnir
haröneituðu að taka hærra gjald en
tíu krónur fyrir myndina. Pessir
ungu menn voru líklega átta eða níu
ára gamlir og sögðust vera úr Vest-
urbæjarskólanum. Þeir voru á eigin
vegum og sögðust nota frítímann til
að selja myndirnar sínar. Ekki verð-
ur sagt að þeir drengirnir hafi okraö
á listaverkunum, en lengi lifi sölu-
mennskan og einkaframtakið
með . . .
ilegur tóbaksvarnadagur 3L maí
helgaður ungu kynslóðinni
Reykingar eru eins konar smftsjúkdómur sem berst frá einni kynslóð til
annarrar, foreldri til bams, eldra systkini til yngra, einum félaga til annars.
Hver og einn reykingamaður ber með sér „reykingabakteríuna" og setur þá í
mesta smithættu sem standa honum næstir.
Vemdum ungu kynslóðina. Stöðvum þennan hættulega faraldur.
Gefum bömunum tækifæri til að alast upp án tóbaks
Alþjóða heilbrigðismálastofnunin
NYJUNG FYRIf
Eitt af því sem þjakar
mörg okkar er mánudags-
kvídinn svonefndi. Hann
læðist að okkur þegar líður
á sunnudaginn, og sumir
eru svo illa haldnir að
helgarnar eru hálfónýtar,
jafnvel þegar frá miðjum
laugardegi, vegna kvíða um
gráma mánudagsins. Petta
er vitaskuld eitthvað mis-
jafnt eftir því hversu
bærileg vinna manns er, en
flestir eru þannig gerðir að
þeir hlakka til helganna og
vildu helst að þær væru
tíðari en nú er. Allra helst
tvær helgar í viku hverri.
Slíkt er auðvitað útilokað.
Eða hvað?
BJARNI SIGTRYGGSSON ~
Hér eru góö tíöindi. Fyrir fjölda
starfandi karla og kvenna er það
hreint ekkert útilokaö aö veröa sér
úti um tvær helgar í viku, og breyta
þannig tímatalinu. Hvernig er fariö
aö því, spyrja menn?
Þetta er hægt aö gera með því
móti aö taka sér aukafridag í miðri
viku, lengja vinnudagana fjóra um
tvo tíma hvern í staðinn og vinna
þannig fjóra l()-tíma daga í stað
fimm 8-tíma daga. Þá lítur vinnuvik-
Byltingarkennd
hugmynd, sem
fjölgar frí-
dögum, dregur
úr streitu, tvö-
faldar helgar
ársins, bætir
fjölskyldutengsl
og ástalíf — og
gerír fólki kleift
að ,,gera alla
þessa hluti"
sem aldrei
vinnst tími til.
an þannig út: Hún hefst á mánudegi
og lýkur næsta dag, á þriðjudegi. Þá
verður þriðjudagur eins konar
föstudagskvöld, því það er frídagur
framundan. Mánudagskviðinn
óþarfur, því það eru ekki nema tveir
vinnudagar til næstu helgar.
Burt með kvíðann!
Miðvikudagurinn verður því frið-
helgur frídagur, og engin ástæða til
að spilla honum með því að kvíða
nýrri vinnuviku, því hún er hvort
sem er aðeins tveir dagar; fimmtu-
dagur og föstudagur, og þá er aftur
komin helgi. Löng helgi frá föstu-