Pressan - 28.02.1991, Blaðsíða 2

2
FIMMTUDAGUR PRESSAN 28. FEBRÚAR 1991
Þaö er púl aö vera feg-
urðardrottning og þessa
dagana æfa keppendur í
keppninni um feguröar-
drottningu Reykjavíkur
af miklum krafti í World
Class. Þar njóta stúlk-
urnar leiösagnar KATRÍN-
AR HAFSTEINSDÓTTUR og
hér hafa tvær stillt sér
upp með Katrínu. Feg-
urðardrottning Reykja-
víkur veröur kjörin 15.
mars næstkomandi á
Hótel íslandi úr hópi átta
keppenda.
Skemmtanalif höfuö-
borgarbúa er að veröa sí-
fellt skrautlegra. Nú um
sinn virðast tvíræðar
sýningar vera mest i
tisku og ganga Casa-
blanca, Strikið og Lídó
þar fram fyrir skjöldu.
Lídó hefur vígbúist meö
því aö ráða DÓRU EINARS
sem skemmtanastjóra.
Þeir sem þekkja Dóru
vita að ekki mun skorta
hugmyndaflugið í Lídó á
næstunni.
Enn virðist skórinn
kreppa að hjá Stöð 2
sem birtist í því að stöð-
in hefur fækkað íþrótta-
fréttamönnum sínum
um einn. JÓN ÖRN GUÐ-
BJARTSSON er að hætta
og munu þeir VALTÝR
BJÖRN og HEIMIR KARLS-
SON sjá alfarið um
íþróttir.
Sigrún, helduröu ekki
aö Þorsteinn leggi Dav-
íö eins og þú gerðir
1983?
,,Hvort sem veröur þá
held ég aö þaö veröi Sjálf-
stϚisflokkurinn sem tap-
ar.
Sigrún Þorsteinsdótlir bauð sig
fram til varaformanns Sjálfstæðis-
flokksins árið 1983. Þá hlaut hún 26
atkvæði en Davið Oddsson hlaut 25
atkvæði i sama kjöri.
„Þad er ágœtt ad gera hlé á
þessu því að sýningin er vœg-
ast sagt búin ad mergsjúga
okkurý sagði Ftíll Oskar
Hjálmtýsson, sem farið hefur
með aðalhtutverkið t sýningu
Leiklistarfélags Menntaskól-
ans við Hamrahltð
á Rocky Horror Show.
Sýningum hefur nú
verið hætt og Páll er
sem stendur atvinnu-
laus en hann ákvað
að taka sér frí frá
námi fram á næsta
haust. Miðað við
frammistöðu hans
í sýningunni ætti
atvinnuleysi hans
ekki að vara lengi.
vil auðvitað helst
fá eitthvað að gera
sem tengist leiklistinni
skemmtanaiðnaðinum.
Þetta er ótvírætt það
skemmtilegasta sem ég geri."
Aðspurður sagði Páll að hann
gæti vel hugsað sér að
bregða sér í leiklistarnám en
þó tæplega hér heima. Einnig
telja margir að hann eigi
framtíðina fyrir sér í söngn-
um eins og systir hans, hún
Diddú. Páll segist vel geta
hugsað sér að fara í einhverja
raddþjálfun en tæpast eitt-
hvað meira en það. Hann hef-
ur reyndar þegar prófað
margt í söngnum því auk alls
annars hefur hann verið að
dunda sér við að syngja djass
með nokkrum félögum.
En Rocky Horror Show er
síður en svo dautt: „Við erum
að velta því fyrir okkur að
taka aftur upp sýningar í
sumar og gerast svona ama-
tör atvinnumenn. Það er ekki
hægt að hætta bara sisona
fyrir fullu húsi,“ sagði Páll en
þegar sýningum var hætt
voru 200 manns á biðlista.
Svo er auðvitað hægt að
hlusta á herlegheitin því nú
er búið að taka söngleikinn
upp á plötu.
Pitsurnar á lofti
Pitsur hér, pitsur þar og pitsur alstaðar. íslendingar eru ólmir í pitsur,
um það er engum blöðum að fletta. Hann Biggi á Písa í Austurstræti er einn af
þeim snillingum sem framleiða pitsur ofan í okkur. Hann er af mörgum talinn einn
sá besti í faginu en áður vann hann á Eldsmiðjunni.
Mikið er nú tískan skrýtin en þó skemmtileg
skepna. Nú er nefnitega sprottið upp tískufyrir-
bœri sem byggist á því að sýna ranghuerfuna.
Tískuhönnuðir eru nefnilega farnir að hanna
undirföt sem má nánast bera ein ktœða. Þetta
eru að sjálfsögðu aðskornar flíkur sem falla vel
að þeim glamor-anda sem nú rœður ríkjum. Nú
er ekkert gert til að hylja eða fela glcestan og vel
þjálfaðan líkama — sem mest á að sjást.
„í dag er daður aftur komið í tísku — og þá
frekar sem leikur en nokkuð alvarlegra," sagði
Karl Lagerfeld tískukóngur sem hefur hannað
satínklædda útgáfu af þessum utanáliggjandi
nærfötum. Þó að tískukóngarnir séu nú að
vakna er þessi tíska rakin til kvenna eins og
Madonnu, Cher og Tínu Turner sem hafa verið
iðnar við að flíka nærfötum sínum til að gleðja
umheiminn.
Söngstjarna
í atvinnuleit
LÍTILRÆDI
af hundalífi
I Reykjavík eru gefin út
fimm dagblöð og eitt viku-
blað.
Fyrir þann sem vill vera
„með á nótunum", einsog
það er kallað, er áríðandi að
hafa blöðin jafnan handbær
því andblær samtíðarinnar
berst manni í fróðleik, upp-
lýsingu og dægradvöl fjöl-
miðla og tíðarandann tekur
maður þaðan „beint i æð“.
Það er einsog blöðin hafi
svolítið skipt með sér verk-
um. Morgunblaðið sér um
Víkverja, DV fótamennt,
Þjóðviljinn mjúku málin, Al-
þýðublaðið annast þarfir
tímabundinna en Timinn
þjóðlegan fróðleik plús ástir
og örlög fáklæddra kvenna.
„Pressan" sér afturámóti
um kynferðismálin, kemur
út vikulega, nánar tiltekið á
fimmtudögum, og endist
fróðleiksfúsum lesendum
framyfir helgi.
Ég næ mér alltaf í Press-
una eins fljótt og ég mögu-
lega get og þá öðru fremur
til að ganga úr skugga um
það hvort kynferðismálin
séu í lagi hjá mér. Vissara að
fylgjast vel með í þeim efn-
um ef maður ætlar að tolla í
tískunni, því ef marka má
þetta vikublað, er kynlíf
fólks nær -óleysanleg ráð-
gáta og atferlið breytilegt frá
degi til dags einsog duttlung-
ar tískunnar.
I síðustu Pressu voru tvær
ritstjórnargreinar um kyn-
ferðismál, sannarlega orð í
tíma töluð og var önnur um
það hvað konur gera vitlaust
í rúminu og hin um það hvað
karlar gera vitlaust í rúminu.
Þetta las ég allt vandlega
og komst að þeirri niður-
stöðu að konur væru að gera
karla vitlausa í rúminu og
karlar að gera konur vitlaus-
ar í rúminu og eiginlega
væru allir að gera allt vit-
laust í rúminu.
Þarna er frá því greint að
konur biðji gjarnan um orð-
ið á meðan þær eru að gera
do-do, haldi síðan hrókaræð-
ur en taki sér málhvíld öðru-
hvoru til að gera sér upp full-
nægingu, sem kvað vera
þjóðráð til að þóknast kall-
inum.
Þetta skilst mér kallinum
sárni einhver ósköp, því við
þessi „fölsku skilaboð" miss-
ir hann sjálfstraustið og
heldur að konan vilji heldur
horfa á Derrick en gera do-
do.
Ég hefði bara ekki trúað
þessu hefði ég ekki séð það
í Pressunni á prenti.
Mér skilst að það ófremd-
arástand sem mannkynið
býr við um þessar mundir í
kynferðismálum sé einu
nafni kallað kynjaklemma.
I sama blaði skrifar svo
Jóna Ingibjörg, kynlífssér-
fræðingur Pressunnar, afar
fróðlega grein um þá klípu
sem kynin séu í „vegna þess
að þau lifa enn eftir gömlum
forritum um hvernig eigi að
haga sér hvort við annað"
(einsog segir orðrétt).
Greinin ber yfirskriftina:
Kynjaklemmur.
Ég elska, dái og virði Jónu
fngibjörgu fyrir stórfróðleg
skrif og þann fölskvalausa
áhuga sem hún hefur á því
að leysa hinn flókna ríðeríis-
vanda mannkynsins.
Slík skrif leiða læst fólk og
skrifandi í allan sannleika
um það hvað það er rosalega
flókið að elska og njótast.
Og nú lít ég útum glugg-
ann minn:
Er þá ekki tíkin min þar
komin á hörku-lóðarí með
fimm elskhuga sína og engin
merkjanleg kynferðisvanda-
mál.
Þó er allur hópurinn bæði
ólæs og óskrifandi.
Og ég hugsa sem svo:
— Væri ekki hugsanlegt
að losna við kynjaklemm-
urnar úr mannlífinu með
því að taka upp hundalíf?