Pressan - 04.11.1993, Blaðsíða 27

Pressan - 04.11.1993, Blaðsíða 27
SMEKKLEYSA Fimmtudagurinn 4. nóvember 1993 PRESSAN 27 Hvemig fannst þér Hin helgu vé? Edda Andrésdóttir „Ég fór með fimm ára syni mínum og við skemmt- um okkur glettilega vel. Aðalpersóna myndarinnar er sjö ára og sonur minn átti margt sam- eiginlegt með honum, t.d. á hann alveg eins peysu og alveg eins bók: „Víkinga og vær- ingja“. Auk þess hafði aðal- persóna myndarinnar sérstakt dálæti á gulli og það er aðal- áhugamál sonar míns þessa dagana. Um miðbik myndar- innar fór hjartað að slá örar. Hiti tók að færast í leikinn hjá fullorðna fólkinu. Þá varð ég dálítið pempíuleg fyrir hönd þessa unga sonar míns, en honum brá ekki hið minnsta og hefur einskis spurt. Hrafn sló á ljúfari strengi en ég man eftir áður. Það kom mér þægi- lega á óvart hvað leikur krakk- anna var góður.“ Eiríkur Jónsson „ M é r fannst hún góð og koma skemmtilega á óvart. Þetta er falleg og góð saga sem flestir karl- menn kannast við, ekki bara Hrafn, sem kom þessu sæmi- lega frá sér. Það er auðvitað ánægjulegt, því það hefúr ver- ið talsverð ólykt af mörgu öðru sem hann hefur gert. Það ruglaði mig reyndar að sjá höfúðborgina í baksviðinu, en það ætti ekki að rugla útlend- inga. Svo kom nokkuð stór skammtur af tippa- og píku- tali á tímabili en svo hvarfþað og þá skánaði hún strax. En í það heila — góð mynd.“ Óskar Jónasson „Hún kont mér á óvart. Sérstaklega var ég ánægður að sjá leik krakkanna, fannst þau mjög skemmtileg. Alda Sig- urðardóttir er leiðinlega karakterlaus, því myndin átti að snúast svo mikið um ást strákanna á henni. Hún varð ekki sá spennandi og dular- fulli karakter sem manni fannst eldri sætar stelpur vera þegar maður var lítill. Var ein- hvern veginn öll þar sem hún var séð. Ég set „Hin helgu vé“ í fiokk með öðrum myndum sem ég hef séð og fjalla á ævi- sögulegum nótum um það þegar kynhvötin vaknar. En hún er réttlætanleg af því að krakkarnir standa sig svo vel. Söguþráðurinn er frekar þunnur, en slíkt er í lagi ef það er kjöt í leikurunum.“ Gísli Öm IArusson „ M é r fannst hún rnjög góð. Ég þekki allar m y n d i r Hrafús vel og þarna kemur fram ný hlið á kvikmyndagerðarmannin- um Hrafni. Hann nær vel fram barninu í sjálfum sér og kemur því á tjaldið. Ég hef þekkt Hrafn frá því við vor- um strákar og ég er hálfþart- inn hrærður að sjá loks fal- legar hliðar á Hrafni birt ast almenningi. Strákur- inn sem leikur aðal- hlutverkið er gletti- lega líkur Hrafni eins og hann var þeg- ar hann var lítill.“ Ami Sigfússon „ M é r fannst þetta mjög góð mynd. Fannst hún vera sterk og flétta saman á mjög sérstak- an og fallegan hátt þessa feg- urð umhverfis og mannlífs. Þetta er það besta sem ég hef séð af verkum Hrafns og hef þó haft ánægju af flestu." TONLIST Þegar rokkið var í Reykjavík YMSIR FLYTJENDUR ROKK í REYKJAVÍK HUGRENNINGUR/SMEKK- LEYSA ★★★ GUNNAR HJÁLMARSSON PURRKUR PILLNIKK EKKI ENN GRAMM/SMEKKLEYSA ★★★★ Rokk í Reykjavík, kvik- myndin og platan, þjappaði íslenskum tónlistarmönnum saman og gerði laustengdan hóp að kjarna. Fyrir sumurn tónlistarmönnunum var þessi tími hápunkturinn — þeir hafa lítið merkilegt gert eftir að bylgjan rann út í sandinn — en fyrir aðra var þetta bara byrjunin. Arið 1978 var íslensk tónlist í sömu andarslitrunum og hún er að vissu leyti í dag. Steingervingar áttu markað- inn. Markaðurinn samanstóð annars vegar af sveitaballa- böndum eins og Póker og hinsvegar af „alvarlegum“ og djúpt pælandi tónlistarmönn- um eins og Spilverki þjóðanna og Melchior. Það var enginn að spila tónlist sem höfðaði beinlínis til unglinga. Erlendis hafði pönkið og allt sem því fylgdi rústað markaðnum nokkrum árum fyrr, en í þá daga var silagangurinn í ís- lensku þjóðlífi svo mikill að áhrifin voru mörg ár á leið- inni. Nokkrar plötur sluppu þó til landsins og fáeinir ung- lingar víðsvegar um Reykjavík voru famir að hlusta á Sex Pi- stols og annað pönk og búnir að kaupa sér hundaól í gælu- dýrabúðinni sem þeir settu upp til að vera flippaðir á skólaböllum. I maí 1978 kom eitt helsta pönkband Englands, The Stranglers, og hélt merkilega tónleika í Höllinni. Það var fjölmenni á staðnum. Póker hitaði upp og þá sást svart á hvítu munurinn á íslensku ballbandi og alvöru hljóm- sveit. Menn komu uppveðr- aðir og ákafir út úr höllinni, búnir að fá sönnun fyrir því sem þeir óljóst höfðu haldið; íslensk tónlist var algjört prump. Ekkert pönkæði braust þó út en sveitir eins og Fræbbblarnir og Snillingar, báðar úr Kópavogi, fóru af stað. Tveimur árum síðar blésu Bubbi Morthens og Utangarðsmenn í glæðurnar og síldarár rokksins á íslandi hófust. En það kom fleira til en uppsveifla gúanókóngsins. Útvarpsþátturinn Áfangar hafði um nokkurt skeið út- varpað nýrri og fFumlegri tón- list og í kofa á Vesturgötunni setti annar stjórnandinn, Ás- mundur Jónsson, upp plötu- búð og hóf að gefa út plötur. Þetta var Grammið og fýrst í stað einbeitti kompaníið sér að útgáfu á plötum Purrks Pillnikks, enda söngvarinn, Einar Öm, einn eigandinn. Það er alveg jaftigreinilegt í dag og það var þá hvaðan ís- lensku grúppumar fengu hug- myndir og beina andlega inn- sprautun. Fornleifafræðingar geta ekki fengið neina „heild- armynd“ á bylgjuna, því tón- listin var nánast jafnmisjöfn og böndin. í sjálfu sér hefur „íslenskt sánd“ eða „íslenskt rokk“ aldrei verið tiL Á bítla- og hippaárunum voru flestir að apa beint upp eftir erlend- um fyrirmyndum en í ný- bylgjupönkinu vom persónu- legri pælingar í gangi þó ekki þyrfti stækkunargler til að sjá áhrifavaldana. Helstu bönd þessara ára voru Bubbi og Utangarðsmenn, sem náðu til flestra, Þeyr og Purrkur Pillnikk, sem höfðuðu til nýrra músikpælara, og Fræbb- blamir, sem pælurunum þótti þunnir þótt Hlemmsgengið og aðrir unglingar flluðu þá í botn. Fræbbblarnir og Utan- garðsmenn héldu marga frá- bæra tónleika í Kópavogsbíói 1980-’81, enda böndin skyld músíklega. Fræbbblamir vildu aðallega skemmta og sjokkera smá í bland. Ramones og six- tís-popp voru fyrirmyndir þeirra og fléttuðu þeir mörg gullkorn úr þessum þráðum og bættu við kaldrifjuðum gálgahúmor sem beindist að- allega að „hippamussuliðinu“. Breiðskífa Fræbbblanna „Viltu nammi væna“ er meistaraverk sem hlýtur að vera væntanlegt á geisladisk, en þegar Rokk í Reykjavík var tekin upp var aðeins farið að slá í bandið. Hálfbandarísku Pollock- bræðurnir komu með amer- inni var gífurleg og hana má glöggt heyra á fyrstu plötu sveitarinnar, „Þagað í hel“, sem SG gaf út 1980. Það tók meirihluta ársins að taka plöt- una upp; elstu lögin eru rjómalagaðar poppballöður en svo fann sveitin sér sinn eigin hljóm að enskri fyrir- mynd. Fyrirmyndir Purrksins voru fýrst og fremst sveitimar Wire og The Fall, enskar líka, „ „Ekki enna er besta plata Purrksins og þegar hlustað er á hana tólfárum síðar á geislaplötu er hún nœstum því alveg jafnfersk og 1981. Það er vonandi að hún veiti leitandi unglingum jafnmikinn inn- blásturnúna oghúngerði 1981 ískt graðhestarokk inn í ver- búðaþjóðlögin hjá Bubba. Hann breyttist í íslenskan Iggy Pop á tímabili, en 1981 voru Pollock-bræður hættir (eftir að hafa rifist við Bubba út af kveikjara á fetju ffá Svíþjóð til Danmerkur, segir þjóðsagan) og band Bubba orðið að Egó. Það band var í sjálfú sér beint ffamhald, en einhvem veginn þynnra dæmi og ekki jafn töff og kraftmikið. Þeyr og Purrkurinn voru undir áhrifum ffá ensku síð- pönki. Árið 1980 kynntust Þeysararnir enskum sveitum eins og Joy Division, þungu nýbylgjurokki með „list- rænna“ yfirborði en fyrri pönkbönd Breytingin á sveit- en ekki jafn „þungar“, eða „þungar“ með húmorískari formerkjum. Það má sjá stórt samansemmerki á milli fýrstu plötu Wire, „Pink Flag“, og fýrstu platna Purrksins. Lögin eru stutt, hrá og einföld, en ganga upp og skilja enga lausa enda effir. Purrkur Pillnikk er virkasta hljómsveit íslenskrar rokk- sögu. Á stuttu lífsskeiði sínu spilaði sveitin nánast vikulega og gaf út fjórar plötur, og þá fimmtu, tónleikaplötuna „Maskínuna", effir andlát sitt. Tíu laga smáskífan „Tilf‘ var tekin upp að mig minnir einni viku effir að sveitin hélt fýrstu tónleika sína og breiðskífan „Ekki enn“ nokkmm mánuð- um síðar. „Ekki enn“ er besta plata sveitarinnar og þegar hlustað er á hana tólf árum síðar á geislaplötu er hún næstum því alveg jafiifersk og 1981. Það er fúllt af ffábærum lögum á þessari plötu og heildarandinn er skemmtilega fullur af nýjungum. Purrkur Pillnikk var íslensk hljómsveit, þótt hún veifaði engum þjóð- legum lopasokkum. Textar Einars Arnar voru fengnir úr umhverfinu, reykvískum veruleika anno ’81. „Ekki enn“ rúmar anda rokkáranna á full- kominn hátt, mottóið „Málið er ekki hvað maður getur, heldur hvað maður gerir“ blasir við hveijum sem hlustar á þessa plötu. Það er bara von- andi að platan veiti leitandi unglingum jafnmikinn inn- blástur núna og hún gerði 1981. Platan Rokk í Reykjavík er ekki góð plata í venjulegum skilningi. Íonleikaupptökum- ar em misjafnar og firllt af lög- unum er leiðinlegt drasl sem jafnvel blámi fjarlægðarinnar getur ekki hresst upp á. Það sem var gott 1982 stendur þó ennþá fyrir sínu. Þær fjórar sveitir sem ég hef þegar talað um em allar með fin lög. Von- brigði voru efnilegasta band landsins á þessum tíma og lögin þeirra á plötunni eru e.t.v. það besta sem kom frá þeim á plasti. Q4U og Sjálfs- fróun voru skemmtilega metnaðarlausar hljómsveitir og sanna vel slagorð þessara ára að „allir gátu verið með“. Lög Tappa tíkarrass, Jonee Jonee og Grýlanna em góð og hafa elst ágætlega, og af eldri kynslóð tónlistarmanna stendur Þursaflokkurinn upp úr. Platan er aðallega skemmti- leg út ffá sagnffæðilegu sjón- armiði. Þetta er heimtld, þótt kvikmyndin sjálf sé vitanlega miklu betri heimild með öll- um sínum kómísku atriðum (Bubbi í hægindastólnum, límævintýri Bjarna móhík- ana). Þetta er ekki plata sem verður stanslaust undir geisl- anum en hún er nauðsynleg í skápnum til upprifjunar þeim sem náttúrulaust nútímapopp hrellir sem mest. sveitinni Kandís. FIMMTU DAG U R I N N | 4.NÓVEMBER FÖSTUDAGURINN | 5. NÓVEMBER • Inghóll, Selfossi. Að vísu POPP FIMMTUDAGURINN 4. NÓVEMBER • Ásgeir Óskarsson og tríó hans Sunnan þrír ríða hús- um á Cancun. • Dan Cassidy og Kristján Guðmundsson; bandarfski fiðlusnillingurinn og íslenski píanóleikarinn leiða saman hesta sína á Blúsbamum. • Lipstick Lovers flytja lög af plötunni My Dingaling ásamt nýju efni á Hressó. Menn mega biðja um óska- lög. • Kántríkvöld á Dansbam- um. Þar geta gestir gripið til opna míkrófónsins og tekið iagið, með eða án trúbadors- ins Einars Jónssonar. • Viridian Gren-sveitin fær að spreyta sig á Tveimur vin- um. Maður spyr nú bara, eru engin takmörk fyrir nafngift- um í hljómsveitaflórunni? • Manhattan spilar á LA Café. Hljómsveitarmeðlimir sögu. Sjóið er spaugilegt yfir meðallagi og Reynir Guð- mundsson og Berglind Björk ókei. • Hilmar Sverrisson á Ijúfu nótunum á Mímisbar á Hótel Sögu. SUNNUDAGURINN 7. NÓVEMBER • Megas heldur síðari af- mælishljómleika sína Drög að upprisu í hátíðarsal Menntaskólans við Hamra- hlíð. Nýdönsk leikur undir ásamt Guðlaugi Kristni Ótt- arssyni. Yrja úr Hafnarfirði hitar upp. Skyldi allt verða vit- laust eins og fyrir fimmtán ár- um? • The Cats; dúettinn Daniel Cassidy og George Gross- mann frá Vesturheimi á Ijúfu nótunum á Cancun. • KK-bandið með Kristján Kristjánsson fremstan í flokki á Gauki á Stöng. SVEITABÖLL • Megas heldur afmælis- hljómleika sína Drög að upp- risu í hátíðarsal Menntaskól- ans við Hamrahlíð. Nýdönsk leikur undir ásamt Guðlaugí Kristni Óttarssyni. Yrja úr Hafnarfirði hitar upp. Drög að sjálfsmorði gerðu allt vitlaust fyrir fimmtán árum. Hvað gerist nú? • Sniglabandið gengst fyrir miklu diskógeimi í tilefni þess að í kvöld ætla geimverurnar að mæta á Snæfellsnes eins og frægt er orðið. Snigla- drengimir birtast í glænýjum diskó- og geimbúningum, sem er ástæða út af fyrir sig til að mæta. • Hjörtur Howser og fylgd- arlið hans Kokkteilpinnamir lofa að hrista ærlega upp í mönnum á Cancun. • Jesus Said...; alíslenskt band eins og öll hin með út- lensku nöfnin, messar yfir þeim sem líta inn í Fjörðinn. • James Olsen og félagar hans í Olsen-bandinu gamna sér og gleðja aðra á Blúsbamum. • Hljómsveit Rúnars Þórs treður upp á Dansbarnum. • Kredit-sveitin eldhressa frá Akureyri, nú komin suður og mætir galvösk á Gauk á Stöng. • Sú Ellen & Austurland að glettingi, sveitimar góðu af Austurlandi, flækjast hvor fyrir annarri á Tveimur vin- um. • Gleðigjafarnir þau Ellí Vil- hjálms, Móeiður Júníusdóttir og André Bachmann leika fyrir villtum dansi á Hótel ís- landi. Takið eftir að konan sem allir elska, Rósa blúnda Ingólfsdóttir, ætlar að stjóma því sem fram fer á sviðinu. • Hilmar Sverrisson kemur á Hótelsögu-stemmningu á Mímisbar. LAUGAR DAG U RI N N 6. NÓVEMBER • Hjörtur Howser og fylgd- arlið hans Kokkteilpinnamir hrista slenið af mönnum á Cancun. • James Olsen og félagar hans í Olsen-bandinu gant- ast á Blúsbamum. • Kredit frá Akureyri nú á Gauki á Stöng. • Sú Ellen & Austurland að Glettingi; sveitirnar eyst- firsku aftur mættar á Tveimur vinum. • Saga Class & Er það satt sem þeir segja um land- ann? enn og aftur á Hótel sfður óvenjuleg skemmtun. Efnt verður til blautbuxna- keppni þar sem sjö myndar- legir karlmenn af Suðurlandi setjast ofan í bala og sýna sig svo í rennblautum box- ers! Spuming kvöldsins er: Hver er með fallegustu niður- bygginguna? • Hótel Valaskjálf, Egils- stöðum. Todmobile heldur uppteknum hætti á tónleika- ferð sinni um landið. FOSTU DAGU RI N N 5. NÓVEMBER • Krúsin, ísafirði. Stjórnin spilar nota bene órafmagn- að. • Sindrabær, Höfn í Hornafirði. Todmobile á ferð um landið. • Fjölbrautaskólinn, Akra- nesi. Pláhnetan skemmtir menntskælingum á Skagan- um. • Kam-bar, Hveragerði. Rokkbandið Langbrók treður upp ásamt Abbadísunum, sem koma fram í síðasta sinn um helgina. Það fer því fyrir þeim eins og Agnetu, Bimi, Annifrid og Benný, sem gáfust á endanum upp á fólki sem nennti ekki að hlusta á þau. • Sjallinn, Akureyri. Dreng- irnir í Sssól nú norðan heiða. Helgi sýnir væntanlega tilþrif á sviðinu. LAUGAR DAG U RIN N 1 1 6. OKTÓBER • Inghóll, Selfossi. Ný tíu manna sveit f rá Selfossi sem kallar sig Spark sýnir hvað í henni býr á herrakvöldi fyrir austan fjall. • Hafurbjörninn, Grinda- vík. Sniglabandið mætir en nú verða drengimir ekki í geimdiskógallanum. Því mið- ur fyrir Grindvíkinga. • Þotan, Kefiavík. Pláhnet- an þjappar Suðumesja- mönnum saman. • Sjallinn, Akureyri. Rokkabillýband Reykjavíkur lofar að vera_í feiknastuði. • Sjallinn, ísafirði. Stjómin tryllir Vestfirðinga.

x

Pressan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Pressan
https://timarit.is/publication/298

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.