Pressan - 24.02.1994, Blaðsíða 11

JÓNATAN ARNGRÍMSSON eða Joe Grimsson, sem nú starfar á írlandi. Ætlaði að fá há lán erlendis til að
Southampton á Englandi. Eítir því
sem komist verður næst mun Úlfar
hafa haldið því fram við yfirheyrsl-
ur að naíh hans væri falsað og er
margt sem rennir stoðum undir
það.
Þegar skipið kom til Southamp-
ton var hafist handa við einhverjar
breytingar á því. Svo virðist sem
enginn hafi saknað skipsins fyrr en
fyrirtæki, sem vinnur við dýpkun-
arframkvæmdir hér á landi, hóf
fyrirspurnir um það til að leita eftir
kaupum. Þá kom ljós að það var
horfið.
Við eftirgrennslan kom hið
sanna í ljós og sendi sýslumaður-
inn út fimm menn í október til að
reyna að ná skipinu heim. Einhver
ágreiningur mun síðar hafa risið
um það í umboði hvers þeir fóru,
en kostnaður af þessari för varð
verulegur og féll hann á búið.
Munu kröfuhafar vera óhressir
með allan þann kostnað sem þessi
utanför hefur haft í för með sér og
telja glapræði að hafa leyft skipinu
að fara.
Joe Grimsson kemur til
skjalanna og ætlar að gera
út á EB-sjóði
Þegar fimmmenningarnir komu
til Southampton til að reyna að ná
skipinu sýndi hin nýi eigandi þeim
afsalið og hélt þvi staðfastlega fram
að hann væri réttur eigandi skips-
ins. Eftir nokkurra daga dvöl á
Englandi komu fimmmenningarn-
ir heim slyppir og snauðir og enn
mun vera óuppgert fýrir för þeirra.
Hér heima á Islandi hefur verið í
gangi þráfaldur orðrómur um að
Kennedy sé í raun og veru Jósafat
nokkur Amgrímsson, betur
þekktur sem Joe Grimsson, al-
þjóðlegur kaupsýslumaður ættaður
að vestan, sem dvaldist lengi vel á
Suðurnesjum áður en hann hélt út
í heim. Heimildir PRESSUNNAR
segja hins vegar að Kennedy sé
vissulega til en á bak við hann
standi Joe Grimsson. Þegar Kenne-
dy keypti skipið hafi hann sagt
mönnum að Jósafat ætlaði sér að
fjármagna kaupin og biði bara eftir
lánafyrirgreiðslu. Þetta var í sept-
Úlfar virðist hafa ritað á afsalið í umboði dóttur sinnar og það
þrátt fyrir að þar hafi komið fram að sýslumaðurinn á Siglufirði
þyrfti að votta heimild Úlfars til að selja skipið.
ember síðastliðnum. Það blasti
hins vegar fljótlega við að eitthvað
gruggugt var á bak við kaupin, en
eftir því sem komist verður næst
ætluðu þeir Kennedy og Jósafat að
sækja um fýrirgreiðslu til að gera
breytingar á skipinu. Hvort sem sú
fyrirgreiðsla hefur verið skálkaskjól
eða ekki (einn heimildamaður hélt
því fram að sækja hefði átt í sjóði
Evrópubandalagsins, en frar hafa
þar ríflega ráðstöfunarkröfu) er
ljóst að þeir gripu til þess ráðs að
falsa upprunavottorð og afsal fyrir
sölunni. Þá þegar var Interpol farið
að gera fyrirspurnir um viðskiptin
með skipið.
Ótrúlegar verðsveiflur á
skipinu
Furðulegar tölur í sambandi við
verð á skipinu hafa komið ffarn, en
eins og áður var sagt var það slegið
á 8,2 milljónir króna á Siglufirði.
Þegar fimmmenningamir komu út
fengu þeir upplýsingar um að það
hefði verið selt þar á 400.000 pund
eða um 42 milljónir króna, en sáu
aldrei pappíra nema upp á 150.000
pund. Þegar skoðað var með söl-
una í september síðastliðnum þá
var rætt um verð upp á 200.000
pund þannig að ljóst er að þessar
verðtölur stjórnast af ýmsu öðru
en raunverulegu verði skipsins,
enda spurning hvort ekki voru
sýndarsamningar á ferðinni. Hefur
þvi verið haldið ffarn að fýrir-
greiðslulán sem átti að fá myndi
ráðast af verðgildi skipsins og því
þótt snjallræði að hafa það sem
hæst. Þess má geta að skipamiðlari
hér heima mat verðgildi skipsins í
kringum 10 milljónir.
Sýslumaðurinn á Siglufirði
kærði Úlfar fýrir söluna til RLR og
hefur málið verið til rannsóknar
bæði hér heima og á Englandi með
aðstoð Interpol. Reyndar hefur
komið í ljós að starfsmaður RLR,
sem hefur með málið að gera, hef-
ur verið veikur í langan tíma og
rannsókn því legið niðri, kröfuhöf-
um sjálfsagt til mikillar armæðu.
Skaðabótakröfur á ríkissjóð
Samhliða þessum kærum var
leitað til lögmanna hér heima sem
höfðu milligöngu um aðstoð
enskra lögmanna við að fá kyrr-
setningu á skipið úti í Southamp-
ton. Þar liggur skipið um þessar
mundir. Núverandi eigandi þar vill
að sjálfsögðu ekki láta það af hendi
og kröfuhafar eru orðnir úrkula
vonar. í janúar var haldinn fundur
með kröfuhöfum þar sem kom
ffam að kostnaður sem búið var að
breyta skipinu.
stofna til vegna tilrauna til
að ná skipinu heim var ná-
lægt 1,8 milljónum króna.
Er því nánast horfið það fé
sem til sýslumannsins var
borgað sem innborgun effir
uppboðið.
Meðal annars mun kostn-
aður enskra lögmanna vera
orðinn um 500.000 krónur,
en þeir urðu að kyrrsetja
skipið þar sem það var á
leiðinni til Dubai. Jafnffamt
hafa þeir verið að undirbúa
nokkurs konar innsetningu í
skipið (umráðasviptingu) og
leggja drög að málshöfðun.
Munu þeir hafa notið að-
stoðar dómsmálaráðuneyt-
isins við það fýrir hönd
sýslumannsembættisins, en
skipti á sýslumönnum á
Siglufirði hafa ekki einfaldað
málið.
Kröfuhafar hafa lýst því
yfir á fúndum að þeir telji
kostnað vegna hinna er-
lendu lögmanna ekki koma
kröfúhöfúm við þar sem til
þess kostnaðar sé stofnað af
hálfú sýslumannsembættis-
ins á Siglufirði. Telja þeir að
þar með hafi settur sýslu-
maður verið að reyna að
firra ríkissjóð tjónakröfu
vegna þeirra mistaka sem
hafi orðið með því að missa
skipið úr landi. Rétt er þó að
geta þess að þar sem ríkið
átti sjálft flestar veðkröfurn-
ar, með beinum eða óbein-
um hætti, gæti það haff áhrif
á málið. Er talið að ffekari
kostnaður vegna aðgerða er-
lendis geti orðið á milli ein
og tvær miiljónir króna. Eru
sumir kröfuhafar á því að
ffekari tilraunir séu vonlaus-
ar og best sé að hætta nú
þegar.
Sigurður Már Jónsson
Ef þú kaupír
nýjan cða notadan
Skri-doo vélslcða
færðu aukahluti
að verðmæti
kr. 30*000,-
ókeypis?
f^íSLI JÓNSSONHF
Bfldshöfða 14
112 Reykjavík
Sími686644
Tilboðið gildir eingöngu um véisleða að verðmæti kr. 200.000,-
eða dýrari. Um uppítökur er ekki að ræða í tilboði þessu nema
að sérstaklega sé um samið. Umboðsmenn okkar eru: Bílval á
Akureyri, Nonni, Bolungarvík og Bílasalan Fell, Egilstöðum.
Komin til að vera!
Bára Þórarinsdóttir hefur ný-
lega fest kaup á húsnæði
Framtíðarmarkaðarins í
Faxafeni. Bára hefurstundað
verslunarrekstur um tuttugu
ára skeið. Ftún byrjaði með
hannyrðaverslun í Glæsibæ.
Þar var hún í nokkur ár og fljótlega voru verslanirnar orðnar þrjár. Bára er kapp-
söm kona og hefur alltaf haft gaman af aö selja. Henni fannst handavinnan ekki
nógu spennandi til lengdar því þaö var sjaldan eitthvað nýtt að gerast og sömu
vörurnar komu inn aftur og aftur. Bára ákvað því að breyta til og opnaði tísku-
vöruverslunina Lilju í Glæsibæ. Sú búð gekk mjög vel. Árið 1979 opnaði hún
svo Lilju á Laugavegi 19. Henni fannst fullmikið að reka tvær verslanir og fékk
því Hrafn son sinn til aö kaupa verslunina I Glæsibæ. Hrafn rak síðan einnig
Lilju á Akureyri. Árið 1987 festi Bára kaup á húsnæði í Kringlunni, en henni lík-
aði þaö ekki alls kostar; „mér fannst hreinlega vera valtað yfir mig þar“. Þaö var
síðan fyrir tveimur árum að Bára sló til, vegna fjölda áskorana, og var með á
markaði uppi á Höfða. Þar kynntist hún markaðsstemmningunni og féll hún
strax vel í geð. „Fólk var kaupglaðara. Þaö var komið til að kaupa, enda vörurn-
ar ódýrari. í framhaldi af því fór ég að fara í Kolaportið helgi og helgi. Það fannst
mér alveg ofsalega garnan," segir Bára. Fyrir stuttu ákvað Bára svo að festa
kaup á húsi Framtíðarmarkaðarins í Faxafeni. „Ætlunin er að reka þetta sem
markaðsverslun með nýjum, fallegum, ódýrum og smekklegum vörum í fjöl-
breyttu úrvali. Básar verðar leigðir út til lengri eða skemmri tíma. Boðið er upp á
gjafavöru, glæsilegan tískufatnaö á dömur og herra, barnaföt, blóm, skó, verk-
færi, ódýra geisladiska, bækur, íslensk matvæli, sælgæti og góöa kaffiteríu. Ég
legg áherslu á að þarna er ekki verið að selja gamla lagera heldur nýja vöru á
lægra veröi en gengur og gerist. Ég ætla að reka verslunina mína þarna á ná-
kvæmlega sama hátt og ég hef gert hingað til. Það að fara úr Kringlunni, þar
sem sameiginlegur kostnaður er mikill, á svona markað gerir mér kleift að lækka
vöruveröiö,1' sagði Bára að lokum.
f