Pressan - 09.06.1994, Blaðsíða 6

Ferskir nindar
a innihaldsrýrt
fijálslyndi?
Tíðarandinn endurspeglast óneitanlega i pólitíkinni. í
kjölfar nýafstaðinna borgarstjórnarkosninga verður
mönnum tiðrætt um ungu pólitísku kynslóðina, endan-
legt fall uppans, um hippann og kvenfyrirmyndina.
Deildar meiningar eru hins vegar um innihald þessarar
kynslóðar. Unga fólkið svarar sjálft fyrir sig.
Fyrirmyndin Ingibjörg
Sólrún Gísladóttir borgarstjóri
BRYNHILDUR
ÞÓRARINS-
DÓTTIR
„Ungt fólk er
bjartsýnna, til-
búið að leggja
eitthvað á sig
og hafa fyrir
hlutunum. Það
finnur að það
getur gert
hlutina."
Þótt það kunni að láta heldur
undarlega í eyrum töldu margir sig
greina undanfara þess er koma
skyldi í íslenskum stjórnmálum
síðastliðið sumar þegar Jónas Fr.
Jónsson varð undir í baráttunni við
Guðlaug Þór Þórðarson um for-
mannsstólinn í ungliðahreyfingu
Sjálfstæðisflokksins. I kjölfar úrslit-
anna var á hvers manns vörum að
nú hefði jakkafatagengið — frjáls-
hyggjuupparnir svokölluðu — loks
orðið að láta í minni pokann fyrir
hinum dæmigerða íslenska sveita-
dreng. Er því haldið fram að Sjálf-
stæðisflokkurinn endurspegli jafht
upphaf sem endi uppatímabilsins.
Upphaf uppatímabilsins á Islandi
er gjarnan rakið til formannskjörs-
ins 1983, þegar „ungu mennirnir"
tóku við flokknum; Þorsteinn Páls-
son var kjörinn formaður Sjálf-
stæðisflokksins með Friðrik Sop-
husson sér við hlið. Hægrisveiflan
— en uppinn er gjarnan tengdur
hægri ásnum — stigmagnaðist árið
1991 er Davíð Oddsson bauð sig
ffarn gegn Þorsteini og sá fyrr-
nefndi lagði þann síðarnefnda að
velli sem ffægt er orðið. Mikið vatn
er runnið til sjávar í íslenskum
stjórnmálum síðan þá. Og nú situr
eins og allir vita Davíð Oddsson í
völtu hásæti íslenskra stjórnmála.
Ekki þarf svo að fara mörgum
orðum um nýjustu atburðina í
stjórnmálalífinu; hinar nýafstöðnu
borgarstjórnarkosningar, hvorki
úrslit þeirra né aðdraganda. Margir
halda því ffam að hafi einhverjar
leifar af uppamenningunni setið
eftir fastar hafi þeim endanlega ver-
ið skolað út í borgarstjórnarkosn-
ingunum. Kynslóðaskiptin urðu
enda alger á báða bóga og mjúku
málin aldrei þessu vant hörðustu
baráttumál beggja flokka. Burtséð
ffá persónufylgi unga leiðtogans
Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur,
sem á endanum færði R- listanum
sigur, fylgdi henni, sem og Árna
reyndar einnig, enn yngra fólk;
unga kynslóðin sem látið er í veðri
vaka að úrslitin hafi oltið á.
„Vinstra" megin er ekki síst horff
til sigra Röskvusamkrullsins hvað
eftir annað í Háskóla íslands. Þeir
sem hvað sterkast taka til orða segja
að þar sé í raun að finna grunn R-
lista-samstarfs unga fólksins. „Ungt
R-listafólk kom bylgjunni af stað,“
fullyrðir Ingvar Sverrisson, vara-
borgarfulltrúi R-Iistans. „Þetta hlóð
utan á sig þannig að formenn
flokkanna fengu í rauninni ekkert
að gert. Þeir urðu bara að fýlgja
með eða verða eftir. Þessa bylgju á
ekki effir að lægja, enda eru að
verða kynslóðaskipti í íslenskum
stjórnmálum."
En hver er þessi unga kynslóð
sem talin er svona áhrifamikil og
pólitísk? Báðir flokksarmar svör-
uðu fyrir sig en þó í réttu hlutfalii
við óflokksbundna.
Hippafrelsi með ábyrgð
Margt í sigri Reykjavíkurlistans
hefúr verið rakið til vinda hippa-
menningarinnar sem blásið hafa
um ísland ekki síður en umheim-
inn undanfarin misseri, en hippa-
menningin felur einmitt í sér spark
í lífsgæðakapphlaupið. Ef horff er
úr ákveðinni fjarlægð til sumarsins
má eflaust túlka aðstæður svo að
endurkoma hippamenningarinnar
nái einmitt hápunkti með sumar-
sýningum á söngleiknum Hárinu.
Allt hljómar þetta fremur kunnug-
lega, ekki síst þar sem borgarstjór-
inn sjálfúr,
Ingibjörg Sólrún, tilheyrði
hippakynslóðinni og tók sjálf
þátt í uppfærslu Hársins á sínum
tíma.
Nú velta margir fyrir sér hvort
frelsishugsjónir hippans hafi end-
anlega fest sig í sessi hjá ungu kyn-
slóðinni? Magnús Árni Magnús-
son, formaður Sambands ungra
jafnaðarmanna, sér engin augljós
teikn þess á Ioffi. „Við erum ólík
hippakynslóðinni að því leyti að
GRÍMUR ATLASON
„Þar sem ungt fólk hefur alltaf talist uppreisnargjarnara en
það eldra býður maður ekki í þetta sama fólk þegar það fer að
eldast og mildast enn meir.“

við berum
ekki allar heimsins áhyggjur á herð-
unum.“
Brynhildi Þórarinsdóttur, fram-
kvæmdastjóra Stúdentaráðs Há-
skóla íslands, finnst líka nokkuð
ólíku saman að jafna. „Hipparnir
eru ólíkir að því leytinu að þeir
boðuðu frelsi í einu og öllu, það
bara gengur ekki á okkar tímum.“
Flestir viðmælenda PRESSUNN-
AR greindu þó einhverja hippa-
strauma. Enda þarf jú ekki annað
en að horfa á ungt fólk til þess að
sjá hvað er trendið, þótt pönki og
fleiru til sé grautað saman við. Út-
litið segir þó vart allt um innihald-
ið. Niðurstaðan varð því nokkurn
veginn sú að margt hefði verið
meðtekið úr gömlu hippamenn-
ingunni en alls ekki allt. Til að
mynda fylgdi nú frelsishugsjón
hippanna ábyrgð. Hið taumlausa
hippafrelsi ’68-kynslóðarinnar
virðist því aðeins í litlum mæli
koma nærri nútímanum. Þess má
geta að innan hins upprunalega
uppakúltúrs ríkti megn andúð á
kynlífsfrelsi hippanna.
Uppreisn eða yfirborð?
En hvað með aukinn áhuga ungs
fólks á pólitík, á sú fullyrðing við
einhver rök að styðjast?
Samanborið við ’68-kynslóðina
telur Steinunn V. Óskarsdóttir, ný-
bakaður borgarfulltrúi R-listans, að
í dag ríki meiri áhugi ungs fólks á
pólitík þótt vissulega hafi ’68-kyn-
slóðin verið opin og haft áhuga á
mörgu. Undir þetta tekur Bryn-
hildur, en hún finnur fyrir miklu
jákvæðari straumum til stjórnmála
nú en áður. „Ungt fólk er bjart-
sýnna, tilbúið að leggja eitthvað á
sig og hafa fyrir hlutunum. Það
finnur að það getur gert hlutina,"
segir hún og rekur þessa nýju von
eins og svo margir aðrir til dauða
tittnefndar uppakynslóðar.
Á öndverðum meiði er hins veg-
ar Þorsteinn Sigurlaugsson, yfir-
maður Einkaklúbbsins og dyggur
stuðningsmaður og vinur Guð-
laugs Þórs Þórðarsonar, formanns
SUS. „Stjórnmálin eru meira kom-
6B PRESSAN FIMMTUDAGURINN 9. JÚNÍ 1994