Tíminn Sunnudagsblað - 06.01.1963, Blaðsíða 11

Tíminn Sunnudagsblað - 06.01.1963, Blaðsíða 11
Skógur olíufurna, svo þétfur, aS varf verSur greint á milli borturnanna. Þannig „mjólka" mennirnir jörSina, en ágóSinn rennur ekki f alla vasa jafnt, því miSur. l l~>IIHIHl)IBI| !■—■IIIIII M HWMWIIiIWIII HIÐ FLJÓTANDI GULL - OLÍAN Olíuvinnslan er ein mesta drif- fjcður heimsf jármagnsins á okk- ar tímum og á ríkan þátt í fram- vindu hinnas- alþjóðlegu stjórn- málabaráttu, ekki sízt á bak við tjöldin. — Flestir myndu ætla að órannsökuðu máli, að olíu- iðnaður væri fyrirbrigði, sem sprottið væri upp úr nútíman- um. En það er öðru nær: Olíu- vinnsEa á sér langa sögu. Hinn sögufrægi Nói bar bik á örk- ina sína að innan og utan, en þetta bik vall úr jörðu nálægt heimabyggð hans, Úr. Gríski sagnfræðingurinn Herodót segir, að Alexander mikli hafi orðið undrandi, þegar hann sá borgarbúa í Kirkuk væta göturnar í hráolíu og bera eld að; þetta var nú þeirra sorphreinsunaraðferð. Leirtöfl ur frá Úr segja frá verðhlutfaliinu milli hveitis og jarðbiks, og það hlut- fall hefur ekki verið ólíkt því, sem er nú á tímum. — Jarðboranir, sem miðuðu að því að ná náttúruauðæfum úr skauti jarðar, liafa þekkzt í margar aldir. Kínverjar voru brautryðjendur á iþví sviði: Þeir boruðú eftir salti við Chungking. En olíuiðnaður í nútímaskilningi Hnanm varð í rauninni ekki til fyrr en Evwin L. Drake tókst að búa til gufuknúinn jarðbor árið 1850. Með tilstilli hans hugsaði hann sér að ná lampaolíu úr iðrum jarðar. Verulegur skriður komst á olíuiðnaðinn, þegar efnafræð ingur við Yale-háskólann í Bandaríkj- unum fékk í hendur sýnishorn af olíu árið 1859, sem kom úr jörðu í Pennsylvaníu. Niðurstöður rannsókna hans voru svö jákvæðar, að framtíðar möguleikar þessarar ,,bergolíu“ voru augljósir, og þegar I stað hófst um- fangsmikil olíuleit. Menn höfðu aldrei komizt í kynni við neitt því líkt sem þennan nýja vökva. Hann hafði marga ólíka eigin- leika. Hann var framúrskarandi létt- ur, eitraður, og af honum var mikil sprengihætta. — Á fyrstu árum olíu- iðnaðarins fór mikill tími og umhugs- un í ag finna upp sérstakar hreinsun- ar- og flutningsaðferðir. Og smám saman komu fram á sjón- arsviðið olíuvagnar, olíuskip og olíu- leiðslur. Árangur þessarar sífelldu þarfar á betri skipulagningu varð samhæfing ólíkra vinnubragða, sem birtist í því, að eitt og sama olíufé- lagig hefur á hendi alla vinnu, sem viðkemur olíu frá því hún kemur úr jörðu og þar til neytandinn tekur við henni tilbúinni á olíu- og benzinstöðv- um. Þetta hefur meðal annars orðið til þess, að í baráttunni gegn auð- hringunum hafa olíufélögin verið tekin sem lýsandi og hættuleg dæmi um einokun auðhringanna. Fljótlega komu fram sérkenni í olíyiðnaðinum: tilhneigingin til stöðl- unar (standardisering). í Bandaríkj- unum hafa til dæmis öll ríki fastar reglur um hið löglega ikveikjumark steinolíunnar, og það var ekki af ástæðulausu, sem eitt af stærstu olíu- félögunum gaf sjálfu sér nafnið „Standard Oil“. í lok síðustu aldar kom nýtt vandamál til sögunnar: Sprengihreyfillinn virtist þurfa ótrú- lega mikið magn, bæði af hinum loft kenndu, og jafnframt hættulegu efn- um Ijósolíunnar og hinum þyngri smurolíum. Á fyrstu árunum eftir aldamótin háðu oliufélögin bitra bar- áttu innbyrðis um að finna upp að- ferðir til þess að hinar leyndardóms- fullu og flóknu hreinsunaraðferðir á olíunni og fá einkarétt á þeim. Hin mikla og síaukna eftirspurn eftir steinolíu vakti strax miklar efa- semdir um framtíg þessarar nýju framleiðslu, því að sérfræðingar höfðu mismunandi skoðanir á því, hve lengi olíubirgðirnar í iðrum jarð ar myndu endast. Og stjórnmálahlið- in var heldur ekki auðveld viður- eignar, því að Bretaveldi gat státað sig af því, að það hafði raunverulega yfirráð á mestum hluta olíufram- leiðslu heimsins. — Fyrri heimstjTj- öldin gerði ljóst, svo að ekki varð um villzt, hve'mikilvæg olían væri í hernaði. „Vesturveldin sigldu fram til sigurs á olíusjó sínum“, sagði Curzon lávarður. En státni Bretanna reyndist vera álíka haldgóð og dómar sérfræðinga um, hve lengi olían ent- ist í iðrum jarðar. Ný tæki, sem ætluð voru til notkunar við jarðfræði rannsóknir, voru nú einnig notuð við olíuleit í Bandaríkjunum, og reyndist IÍMINN - SUNNUDAGSB1.AÐ 19

x

Tíminn Sunnudagsblað

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn Sunnudagsblað
https://timarit.is/publication/301

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.