Tíminn Sunnudagsblað - 23.10.1966, Side 22

voru þeir líkleg'a að stytta sér stund-
ir með skrítlum. Varla voru þeir í
eirðarlausu uppnámi eins og hann.
Skírni langaði til að hitta þá aft
ur. Hvernig var það annars? Höfðu
þeir í raun og veru tekið af honum
mynd eins og þeir sögðu? Honum var
sama. Myndin færi ekki margra á
milli. En gat hann ekki notað þetta
sem ástæðu til að hringja til þeirra?
Spyrjá um nektarmyndina af sjálfum
sér!
Nei. Þeir voru miklu eldri en
hann og áttu nóga kunningja. Þar að
auki var myndin engin til.'Þeir sögðu
það í gamni. Og hann hafði svarað
þeim i gamni.
Lengra og fengra ók hann. I-lann
átti ekkert erindi suður aftur. Mál-
kunningjar hans áttu víst engin svör
við spurningum hans. Ekki mundi
hann fá svör í Sjöstjörnuleikhúsinu.
Eleki á knattspyrnuvellinum. Ekki á
'listsýningum. Hans biðu bílalauparn-
ir. Undir þeim átti hann að liggja
flatur.
Skírnir kipptist við. Ef til vill beið
skotmannabíllinn hans, beyglaður og
Versta stórhríðin -
Framhald af 894. síðu.
því að Jíarna fundum við milli tuttugu
og þrjátíu ær. Flestar voru þær lif-
andi, því að þær lágu næstum allar
meðfram Veggjunum, sem drógu úr
snjóþyngslunum. Og snjórinn var
ekki eins þéttur þar.
Á þriðju viku var fjárins leitað
frá morgni til kvölds, því að veður
voru sæmileg. En siðustu dagana bar
leitin lítinn eða engan árangur. Vor-
um við þá líka orðnir sárþreyttir
og vonlausir um að finna fleira. Vant
aði þá enn þrettán kindur. Var þá
fenginn maður úr Uppsveit með hund,
er notaður hafði verið við fjárleitir
þar. í tvo daga leituðum við svo með
hundinum, og fann hann þrjár kind-
ur. Hinar fundust ekki fyrr en snjóa
leysti um vorið, að einni á undan-
tekinni. í nóvembermánuði gerði
miklar hlákur. Og réttum sjö vik-
um eftir bylinn, kom ein ærin sam
an við féð. En hörmulegt var að sjá,
hve vesalings skepnan var illa far-
in: Mögur og ótótleg. Ullin var laus
frá bjórnum og datt af henni. Var
hún höfð í fjósi um veturinn.
Tuttugu kindur fórust af Lónsfénu,
því er úti lá í bylnum, sem ekki
stóð þó nema í sjö klukkustundir
Það var rúmlega tíundi hlutinn.
Miklir fjárskaðar urðu á Norður
landi i þessum byl, tjón á bátum og
fleira. Stórt gufuskip rak á land í
Hrísey. Mig minnir, að þao héti Stam
ford og væri sauðaflutningaskip.
Á fyrri heimingi ævi minnar, með-
an ég var í norðursveitum Þingeyjar-
skældur. Það var daufleg heimvon að
leggjast flatur undir þann bíl.
★
Snillingamóðirin fékk kærkom-
ið skeyti frá glataða syninum undir
kvöld. Hann var á heimleið — heim
að Grjóthólum. Lofaði að skrifa á
morgun.
Eitt dagblaðanna fræddi hana um
meira. Rabbmenn sögðu bráð-
skemmtilega sögu af ævintýri á eyði
bæ. Þar var látið fjúka í kviðlingum.
Mynd af syni hennar kviknöktum,
liggjandi á grúfu, prýddi greinina.
'Sunnudagsútgáfa annars blaðs birti
sömu mynd, sum af ljóðunum og
önnur svipuð um næstu helgi. Þar
var engin dul dregin á, að hér færi
skáld, sem hefði þá dirfsku í orði
og verki, sem hin hefðbundnu, ís-
lenzku skáld skorti.
Merkur útgefandi hringdi, vildi
óvægur tala við Skírni og trúði móð-
ur hans fyrir því, að sér hefði dottið
í hug að gefa út ljóð þessa unga
manns, myndskreytt, ef samningar
tækjust.
Snillingamóðirin afsakaði sig:
sýslu — Kelduhverfi og Tjörnesi —
þreytti ég oft fang við stórhríðar,
því að _ þær voru tíðar þar á þeim
árum. Ég gekk á beitarhús í nokkur
ár, bæði frá Lóni og Þórunnarseli.
Lenti ég þá oft í vondum veðrum.
Margar þær hríðar voru margfalt
frostmeiri en bylurinn 2. október, því
að þá var lítið frost. Þó eru minn-
ingarnar um þær farnar að óskýrast
mjög í huga mínum. Og sumar eru
þær gleymdar með öllu. En bylinn
2. október man ég eins og hann
hefði skollið á í gær. Veðurhæðin
og snjófokið er mér ógleymanlegt.
Mér. finnst, að á seinni helm-
ingi ævi minnar, þessum tæplega
fjörutíu og fimm árum, sem
ég hef dvalizt hér á Akureyri,
hafi ekki nema einu sinni kom-' ‘
ið ærleg, norðlenzk stórhríð, lík
stórhrlðunum í norðiirsveitum Þing-
eyjarsýslu. Og vantaði þó tals-
vert til, að hún jafnaðist við
margar stórhríðar þar á fyrri árum.
Það var hríðin í desembermánuði,
þegar feðgarnir af Látraströndinni
fórust á Svalbarðsströnd. Ég vissi vei,
hvernig sú hríð var, því að ég var
á rjátli allan daginn og fór um kvöld-
ið í rökkrinu út í Glerárþorp. En þá
hafði hríðin náð hámarki sínu.
Lausn
32.krossgátu
„Hann Skírnir hefur aldrei nefnt,
að hann sé skáld. Hann langaði til
að verða flugmaður. Þeir eru allir
í vélum . . .“
Skírnir skrifaði móður sinni frem-
ur dapurlegt bréf. Hann hafði upp-
haflega aðeins ætlað að gregða sér
snögga ferð norður. En úr því, sem
komið var ....
Konan varð hugsi. Undarleg eru
börn. Hún þekkti þau frá því þau
fæddust nakin, vissi í hverju þau voru
lík og að hverju leyti þau voru frá-
brugðin hvert öðru. Hún sem hafði
sofið hjá þeim öllum, eða vakað, ef
það kom þeim betur. En þessi börn
þekkti hún ekki.
Vonirnar um merkara mannlíf
tórðu enn um stund í kjallaraíbúð
Grjóthólafólksins, þar sem frárennsl
ið var háð sjávarföllum. En sólar-
megin hengdi móðirin fermingar-
mynd af yngsta syni sínum, sem ekk
ért varð úr, en hafði einu sinni ver-
ið allur í vélum.
Fyrir fimmtíu árum —
Framhald af 890. síðu.
ekki að ástæðulausu, en er nokkuð
gert til að gæta sparnaðar? Ekki
sést það á neinu, heldur er því
líkast, að við íslendingar séum
búnir að gleyma hinni fornu
dyggð, sparnaðinum. Mín ósk er
sú, að unga fólkið, sem nú er að
alast upp við allsnægtir, kunni að
meta það, og allsnægtirnar og þæg
indin verði unglingunum til góðs,
þegar út í lífið er komið og þeir
þurfa sjálfir að bjarga sér á eig-
in spýtur. Það er von mín og
trú, að þeir geti séð sér farborða
á sómasamlegan hátt og glevmi
ekki öllu hinu góða, sem þeir
hafa fengið að njóta í uppvexti
sinum hjá foreldrum sínum eða
öðrum.
i2 \ s S s s s s B
S K o Ð fi í? > L
s Fl R R 0 K A
Pl R V A K I Ð
s L fi u N s P S
S fi K A R P s
s M 6 A S A u M
K s r fí L L I N 1
S J s s s s L z G s Z D D A s
s D L D \ s 1 H N U S s A F L
s T fí U G fi s R Ú N a ■R \ I
s K V L \ R E T s N s S fi B s
\ fl N D L fl G S S U M B J D
s D \ í) fi s I ú s s fi L 0 P
s P R \ K A L L s T R 7 G G fl
s M 6 R fl K S F H \ fi F G u P
\ fi M A \ M fi U R fi S J \ M J
\ P s & L A F R fi R A L s s
\ U p S fí s L \ U M L fl u K
s P K S 3 ú I N N \ 6 M M V R
K i 3 ÆL P S I N N I \ ð
910
T f M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ