Tíminn Sunnudagsblað - 04.05.1969, Blaðsíða 16

f&ra lagaleið — aillar þær lagaleið-
ir, sem mér hafa hugkvæmzt, til
þess að ná þeim rétti, sem mór
finnst ég eiga, ef hór er á anmað
borð viðurkennt sjálfsforræði
manna í trúarefnum- Ég vildi e<kk-
ert frekar en þetta leystist á frið-
samilegan hátt. Ég skil ekki, að
það dyttu af neinum gullhrinig-
arnir, þótt ég fengi sáttmála-
riftingu mina færða í þjóðskrána,
og gott væri. ef aldrei væri drýgð-
nr vanhugaverðarj verknaður af
embættisimönnum iandsins, án
þess að ég sé rneð þessum orðum
að hafa uppi neinar dylgjur. Ég
fer eklki fram á annað en viður-
kenningu á sjálfsákvörðumarrétti
mínuim.
— Myndir þú láta métmælaað-
gerðir þínar niður falla, ef þú
fengir þessu framgengt?
— Já-á, jú Ef ríkisvaldið iætur
skrá það i persómuheimild mína
i þjóðskránni, að skírnaroáttmál-
inn sé úr gdddi numinn, þá hef ég
einskis framar að krefjast í því
efni Ef þetta hefði verið gert
strax, þegjandi og hljóðalaust,
hefði al.lt fallið i Ijúfa íöð, Frá-
vísunardómar hæstaréttar yrðu
mér þó eftir sem áður sár fleinn
í holdi, þvi að ég get tæpast látið
mér stkiljast, að það hafi verið rétt-
dæmi.
Er þaS handtökusök aS standa meS mótmælaspiald um
messutímann úti fyrir Hallgrímskirkju eSa Laugarnes-
kirkju, ef engin tilraun hefur veriS gerS til þess aS
trufla kirkjugesfi? - ÞaS hefur Helga Hóseassynl reymt.
Er þaS handtökusök, að standa meS mótmælaspiald
úti fyrir dyrum dómhúss hæstaréttar, án afskipta af
mönnum, sem fram hjá fara? - Það hefur Helga
Hóseassyni reynzt.
Getur þaS veriS, að menn séu handteknir I Reykjavik
fyrlr þaS eitt að fara I taugarnar á góðu fólki?
þótt raumiar hafi hanm tæþast genig-
ið lonigra í þeim efinuim en suimir
aðrir, 9eim sitja í fufcm griðum.En
hvaða auigiim sem miemn líta mál-
efni Helga og máilisimeðferð, á hanm
rétt á því að túl'ka málstað simn.
í amman stað er þess að minmaist,
að saimtíðin er stundum blirnd á
9Óma simn eins og dæmin sanma,
og á það hvergi jafnátakanlega við
og þegar í odda 9kenst um trúmiál
eða atriði einhver, er þau varða.
Þeir, sem hötuðu og oísóttu Mor-
móna og kalþólska mernn á síðustu
öld, töldu sig án efa þjóna góðum
máístað réttilega, þótt atferii
þeirra veki nú blygðun. Emgimm
9Ómi er heldmir að þeim ýfingum,
sem hafðar voru í frammi við
Hjátpræðisherimn fraiman af árum.
Helgi Hóseasson benst auðvitað
ekiki fyrir meimu afbrigði trúar í
venjulegum sMmingi, mema að því
leyti sem fcrúley9i hams kynni að
geta heitið fcrú. Hamm gæti líka
fengið að vera í Mði, ©f harnn
teldi sig ekiki eiga mál að sækja
á hemdur þjóðfélaginu. En þvi er
nú einu sinni svo varið, að það er
bjargföst samnfærimg hans, að
hamn hafi orðið fyrir misgerð,
hvort sem öðrum firnnst svo eða
ekki. Svo á framtíðin eftir að skera
úr þvi, hvort hanm verður pislar-
vefctuir vegna þess. J.H.
— Sitji við það, 9em komið er?
— Þá mun ég balda máli mírnu
tiil 9treitu, unz þeir, sem þe«s eru
umikommir, fá viflja tifl þess að
greiða fram úr því. Kúgast mmn
óg ökiki láta á meðan líf og heilsa
endist.
★
Svo mæl'ti Hefligi Hóseasson og
dæsti nokkuð við. Hamm er sýni-
Lega ólík manmgerð Símoni Pébri,
sem dró sverð úr slíðrunn og hjó
eyrað af Malkusi, er þjónar æðsta
prestsiims komu á vettvamg, en
glúpnaði 9Íðan 9vo fyrir grið-
konum við koleldimn i hallargarð-
inum, að hamn afneitaði málstaðn-
um. Hvort tveggja sýndist fjarri
Helga, og tæpást myndi hamn
verða lostinm sárri iðrun, þótt ham-
ar göflúðu miflcinm í dögum í Lang-
holfcshverfinm, ef eimhverjir væru.
Saimt má vera, að samfélag, sem
hanm er á ömdverðum mieiði við,
kro99fesbi hanm með sínmm hætti,
eims og Rórmverjar og Fariseair
brossfestu Pétur.
Því ©r svo varið. að færri virðast
hafa fceljandi samhug með Helga.
Tiltæki hans smm hafa óneifcamlega
verið harkaleg og málflufcnimgur
hams stumdum sfcefjaH'ítill. Trúað
fólk hefur sárlega hmeykslazt _á
kersknisfullum orðum han.s um É-
hóva og Jesú, er hamn mefmir svo,
376
TÍHINN - SUNNUDAGSBLAÐ