Tíminn Sunnudagsblað - 04.05.1969, Blaðsíða 17
Ein byggðin á SuÖurey. Hér er skýlt við skeifumyndaðan fjarðarbotninn.
Guðmundur Einarsson á Brjánslæk:
ENDURMINNINGAR
FRÁ FÆREYJUM
- Ævintýri ungs manns fyrir tæpum v
sextíu árum -
Grímisby e>r suininaai vert við
Humru neða'j-lega. Á þessum á'ruim
var f#kisfjöldi í borgiinmii umi sjö-
tíu þúisuind, og va.r þetta næst-
stœa-sti útgeirðarstað'U'rinin á Emg-
landi. Þac var þegar byrjaður
noiktknr f'fekiiðmaður, þótt sailtfisik'S-
öidi'n væri lámigt frá því öfl. Frá
Grimsby var fiskinuim dreift mieð
járnbrautairféstuim úm áÉt lamd-
ið. Þarma er allniikið útfiri, og
SÍÐARI HLUTI
verður ekki komnizt inn á höfnina
nieima urn .sjóarháít. Sjórinn er lok-
aður inni um fjörur, en þó held
ég, að megd kiomast úl og inn í
höfnina með sikipastiigum. En það
kostar víst mikið fé.
N'okikuð lanigt úti fyrir höfn-
inni er geysihár vitat'urm, reistur
á Miiinidiskieri. Hamrn heitilr BeH
Rock. Þar fyrir utan verða úílend
skdp að taika liafnsöguimann og
skdía homuim þar aftur. Vdð vorumi
svo heppnir að þurfa ekiki að bíða
íxei'fit eftir að komaist inm á höfn-
ána, því að hásjávað var.
Strax og búíð var að ■fe®ta skdp-
íð við ihafm'arga'rðimi, komu menn
um borð til að takia fiskdnn, því
að hiann dó sem sagt strax í hin-
urn óh'reina sjó i höfmdnmi. Fisk-
uírdnn var háfaður upp og settur
strax á imaTikaðinm og seddist ágæt-
leiga. Svo kom ein'hver umboðs-
miaður á skipsfjöl. Skipstjó'rinn
saigði hann héti Krampon og væri
trúnaðarmíaður færeysbra skipa
í Grímsby. Þetta var anzi mymdar-
iieguir karl og ákafdega þjöðlegur.
Ég sá, að hanm borgaði S'kipstjÓDa
tailisverða pemdmgia, og hefur það
sjálifsagt verið andviirði fisksims.
AMt var þetita gulil, si'lfur og kop-
ar, eu enigjinn bank'aseðillil sást. Þa@
var svo í Enigianidd fram að fyrri
heimisstyrjöldinnd, að bankaseðiSar
sáus’t ekki manna í mi'lli í við-
skiptum. Þetta breyttist strax á
fynsta styrjialdariáiri, 1914.
Daginn eftir var sailt'fiskurinn
settur í land. Þetta var nokkuð
mikið miagn, enda alt, semi skipið
hafði fiskað fná vetra'rvertíðariok-
um til septemberloka. Ekki þurft-
um við sk'ipsmenndirnir að vimma
við uppskdpun á fiskdnium, heldur
komu menn úr landi ti'l þess.
Kvöldið sem sailtfiistouirimm var
tekinn á land, kom skipstjóri til
oklkar og bauð okkur að faira í
land. Peninga gátum vdð íengið
sem svaraðd mánaðan’kaupi, og var
TÍMINN - SUNNUÐAGSBLAÐ
377