Tíminn Sunnudagsblað - 06.07.1969, Side 20

þat'f aö tamýö vtaniudýr og vLnima
m'dð 'þfrim svo mymd sé á. í sbufitu
miádtt, haía öl vinmubrögð hagain-
leg og mynjdarleg.
Auövíta'ð þarf fojrmiaður búsinis
að haifa l;ert vin'nub'rögð erlendis
tií' þess að geta kennt öðrum. Bú-
garðurinn ætti að veira þaninig vai-
inn, að þar sé sem fjölþreyttast
Liandsiag og jarðveigur, svo hægt
sé að gera þar margs komar ræikt-
unartiliraunir. f>ar ættu að vera
öléteur, grasmóar, lymgmóar, við
arrnóar, ber.iahlíðar og s.frv. Velja
þarf útsæði sérstalk'leiga hyggilega.
Til þess að svo megi verða, þarf
formaðurinn að ferðast víða um
Norðurlönd og kynna sér í ölilum
eínuim sem bezt, hvað getrnr þríf-
izt í jarð'vegi og Wtslaigi íslands.
Þegar formaðurinn er svo bú-
irnn, eftir fleiri ára til'raumir, að
komast að þvi, hvað hemtair bezt
í Lamdin'iT fer hann að kenna öðr-
um. Verði homum vel ágerngt, —
eirns og vænta má — rísa fljótt
upp fleiri tyrirmyndarbú og búm-
aðarskólar um þvert og emdil'am@t
laindið. og búnaðamt verða í hönd
um livers mamns.
Þetta ai'l't verður auðveldara að
framkvæma. vegna þess að nú eru
samigöngur lamdsins við aðrar þjóð
ir að komast i þölanlegira horf em
verið hefir að undanf'örnu. Sjávar-
úfcvegurinn er að færast í lag og
verzlunarmálefni l'andsins á hröðu
framfarastigi.
Mig langar til að heyra frá þér,
hvort þér fimnist e'kkj að aOimemm-
ing'ur sé farinm að rumskast tals-
vert til umih'Ugsumiar um, að all-
miklar breytimigar þurfi að gera til
bóta í verkbrögðum og búnaðair-
háttum. svo það sjáist greinilega.
að það sé menntuð þjóð. sem b.vgg-
ir landið.
Eru menn étóki t.d. farnir að
hugsa um að gera a.m.k. hima
helztu þjóðvegi atófæra, svo frtóki
þurfi ednatt að láta bera alila hiuti,
sem færa þarf úr stað. þega*r auð
er jörð?
Það er vitaskuild Mfsspursmál að
koma upp góðum vegum. Til þess
að byggja þá, þarf verkfæri, sem
-i nú eru ekki til i lamdimoi. — —
Kymbæfciii búpenings eru líka
mjög nauðsynilegair. Emga kú ætti
að iáta lifa, sem miólkar minrna
en 16 potba á dag effir burðinm,
og mjólkar ekki 10—11 mánuði á
érittu, — náttú'ríiega vei fóðruð.
A'M'oeij ætli að drepa kálf undan
bezíbií kúm, en ég man effir að
það var stund'um gjört. Ég held,
a@ þið gætuð bætf kúakyn ykkar
miikið, án þess að sækja kynbóta-
grípi tffl útílamda (sam vierða myndú
aifardýrir).
Ég sá í Stefmi í suniar, að Þinig-
eyimigar og Eyfi’röiinigair bafa verið
að tala um að koma upp tóvemk-
stæði við Búðairána á Húsavík eða
Gierá á Oddeyri. Ég óska því fyr-
iríækii hjartamll'eg’a tffl hamingju.
Ég h'etfi oft talað um að svo virt-
isf sem Guð hefðii skapað þær ár
t'iil að vimma u'l ilandsnTamina fyrír
þá í föt hamda þeim.
Þegar ég taTa uan jaröyrlkju á
íslamdi, dettur mér ekkj í hug,
að jarðynkja veröi stunduð þar
upp á sama máta og hér. Það eru
ým'sar fóðurtegumdir, sem ég held
að megi rækta á ísdlamdi. Ef korm-
beigundium væri sáð, t.d. rúgi,
bygigi eða höfrum, mundu þær
teguindár varía má þiroska, nema
ve-ra kynmi einstöku ár, sumrin
eru svo sbutt, köld og votviðra-
s'öan. En séu þessar tegumdir skorn
ar grænar, eru þær ágætt fóðuir
haind'á búpen'iingi. Líklegit er samt,
að erfiölega mumdi gamga að
þunrikia þebta fóður, en það er nauð-
synleigt fyrir ísleindinga að læra
a@ háröa hey sitt grænf, þ.e. að-
eims giraisþurrt, vegna óþurrk'amma.
Það fóður er talið vera ágætt vel
verkað. Hér í MamitóbasóilSkinimu
eru sföku memm meira að segjá
fiairnir að hirða þammiig fóður sátt
og þykir betra en að þurrka það.
Af öllum þeim rnörgu ágætu
grast'egundum, sem tffl eru víðs
vegar, getur eiklki hjá því flarið, að
edtthvað geti þrifizt nýtt á ísiandi
og arðvænlegt, ef það er flutt í
vel umidirbún'a jörð. Pormaður fyr-
irmyndarbúsiiins þarf að kaupa
þetta.
Eyðisiaindama held ég að megi
m-eð sáningu gera að aröberamdd
lamdi. Þar á ni'eiifræið við.
Reyna ætfi að sá í land, sem er
að blíása upp. Sumis staðar er þar
liau'S' og mjú'k mold, seun líklegt
er að einbver gróður geti þrifizt.
í, og surnar plönfcuir eru duglegair
að nema land á grióti.
Land, sem er eáins auðvelt að
ræsa fram eins og Ljótsstaðamýr-
ar, mumdi bér í Vesturheiimi íil'jót-
lega verða að btómtagum ökrum.
Mýralönd eru vam'aílega ágæt til
akuifyrkju, þegar þau eru þurrk-
uð upp.
TorPbyggingar æbbi svo fljótt
sem mögulegt er að Leggja niður,
en steinbyggiingar að koma í þeOpra
sbað, þar sem ví'ðast er svo m'Ml
ignótt af steini. Torfbyggingar efu
svo ©ndiingairlitilar og viðir fúna
svo filjót't í þeáim, aið þær veröa,
þegar á afflt er iilbið, ærið dýrar,
einlkum þar sem allan við þarf að
kaupa dýru verði.
Ég er- strax farin/m að hlakka bll
a® beyra, h'vaið 'þú seigiir um alllf
þetta. Ég býst við a@ okfeur korni
saman uim sumt. Em þekki ég rétt
tii, miuinu fáir á ÍSliaradi vera á
miininii slkoðun umi jaröyrkjiuna. Og
fáir eru i'íklega enmþá orömiir sanm-
fiærðir um nauðsyn afcveiga.
S't'eimbygginigatoeininiingim, segið
þið miáske, að sé lífc amerískum
stórbofclkahug.
Mér þætti gainTam, ef þú vildiir
lesa bænd'um, sem ih'eimsækja þisg,
búslkaparpóstinm úr þess'u bréfi oig
segja miór svo, hvað þeir og aðr-
ir segja uim hugniyndir míinar.
Með þvi firnnst mér að éig gæti
femigið ofuríiftlla vitme’Skju um,
hvernig þið lítið á lamd ykkar og
framtíð þess, hvort þið hafið vom-
ir uim fr'annfariir í liandimu eða er-
uð vonfausir um þær, e&ns og þeir.
semi 'Stufcfcu burtu. og því þá ekfci
að istökkvd l ífca?
Þetta síðaista miátibu ekfci taka
þammi.g, að ég sé að eggja þig tffl
að fara burfcu úr 'landimiu. Ég álít
brottifliubning varasaimiam fyrir rosfc
inm fjölskylduimanin (ég kaffla okk-
ur orðna rosfcma). Em etf þú hefðir
sbofckið um leið og éig, þá held ég
að þú hefðir stókfcið heppHég't
stöfck. Á ísliaindú faranst mér ég
ævinlega bera þumigar áhyggjur
fyrir mTOirgunde'ginuim, en síðam ég
kom hiingað, hefi ég aldrei kviðið
neinu, nema því, ef ég imissti heils-
uina. Og ólítot er það (’þó maður
þurfi hér að vimma hart), hvað líf's-
lcjör manna hér ©ru viðfelíldnari
en þau voru heima á gamla land-
inu.
Þóbt nidður biii hér úti á lands-
byggðinmi, fær maður einiu simmi
eða fcwisvar í hverri vifcu alliar him-
ar helztu fréttir úr ölum hinum
meninitaða hedmi. Þegar maður er
orðimrn þessu vamuir, líðuir mammd
éins og tóbakslaiusu'm óstd'llingar-
mamini, ef pósburímm kemuir efcki
á tiltfrknum degi.
Fyrst ég mdmmtist á tóbak, æt’la
ég að geta þess, að ég brúka ékfci
tóbak og drefcfc efcfci áfemgi.
Getur þú mér tiil samlætis og
ámægjrn stært þdig af því samat
596
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ