Tíminn Sunnudagsblað - 14.09.1969, Blaðsíða 21

mwrmr,

German, sonur eins auðkýfingsins á keisarafímunum, með helgignipi sínia á þilinu og kaffibrúsa og
drykkjarkrús á borðinu.
arans hruind'i. Allur auöuiriinin gekk
honutm úr ©reipuim á eiinmi nóttu,
þegar boillsivílklkair tóteu við stjórn-
artaiumuimum, og sonuirinn sá það
ráð væmzt í þessari veröld
vonbriigðainina að gerast munkur.
Síðain hefur hanin safnað heilgi-
styttum af miilklu kappi, og nú er
hanm teomiinn svo af fótum fram,
að hann liiggur fyri-r alia daga.
Homuim þykir gott, ef hann ge-tur
isitaulazt till miessu hjálpariítið
stöku sininiuim.
Einn miunkuirinn hefuir sérstöðu.
Hann heitir Tríft, senn hálftiræð-
ur. Hanm baflst við í kieifa í kjail-
ara hússins. Hann hefur ekki skipt
orðum við neinn manin í tuttugu
ár, því að hainn er þagnarmuinikur.
Honum er borinn matuir í ki.efa
sinin í kjafeiranum, og í kirkjuna
fer hann á n'óttunmi, þeigar engir
aðrir eru á ferli. Hann gengur oft
um gófflf stundum saimam, þrátt
fyrir aidurinn, og heita má, að
lnann biðjist fyrir frá moirgnj til
kvöHdis. Hann er þó eteiki að biðja
, fyrir sáliu sinm.i, 'beiMu'r fyrir viilu
ráfandd mannkyninu — fófflkinu ut-
an klLaiuisturveggjainna.
í þessurn söfnuði er Joorna okfc-
ar náileiga sem unigur miaður. Hann
er þó fiaisit við sjötuigt. Og
hann getur taí að við annað fólte í
máigrenmá kiiauistuirsin-s, ef honu-m
býðuir isvo vi-ð að hiorfa. Þettia veit
ir honuim forróttindi og mitela ti'lL
bireybni .Hann er túifcur, þegar í
klia-uistrið koma ge-stir, sem efcki
sötliilja irússnieslkiu, oig það b-e-r oft við.
Hann býr í stiærdta Miefanium, og
Djákninn Oleg hlair aeskuglöSum hlátrí. -
ríMINN
SUNNUDAGSBLAÐ
717