Tíminn Sunnudagsblað - 03.10.1971, Blaðsíða 3
Íllpixife- AfiftÍMfkftSðWafii
Þegar karlfuglarnir koma á vorin á
varpstöðvarnar, slá þeir eign sinnl
á auð hreiður og verja þau síðan.
Þvi næst hefja þeir bónorð með
bukti miklu og beygingum.
Ný hreiður eru ævinlega gerð á sömu
greininni og biðillinn hafði valið sér,
þegar hann hóf bónorðið — jafnvel
þótt greinin hafi verið harla slaklega
valin tll þeirra nota.
Foreldrarnir liggja til skiptis á eggi-
unum, níu stundir í senn. Ungarnir
eru aldir á fiski, sem foreldrarnir
hafa melt að nokkru leyti. Annar
fuglinn stendur jafnan vörð í ná-
grenninu.
TÍBINN — SUNNUDAGSBLAÐ
699
Ungarnir eru fjörutíu sólarhringa í
u*jwmw 'ý
Þótt hegrar lifi langmest á fiski, Afföll eru mikil í hegrastofninum.
hreiðrinu. Eftir það fara þeir að fá
nýjan fisk. Sé þeim færður langur
áll, getur hent, að sinn unginn byrji
á hvorum enda, og hvorugur viljl
sleppa.
forsmá þeir ekki froska og skordýr
með öllu. Dæmi eru líka um það, að
þeir grípi smáfugla, sem fljúga hjá,
þótt harla sjaldgæft sé það reyndar.
Aðeins þrír af hverjum tíu ungum ná
því að verða ársgamlir. Þar kemur á
móti, að hegri getur orðið tuttugu
vetra, ef ekkert slys hendir á lang-
ferðum hans.
Þolinmóðir eru þeir fiskarar, sem standa með stengur
sínar við Grímsá og Fnjóská, en ekki gætu þeir haldið
til jafns við gráhegrann. 'Hann er þolinmóðastur allra,
sem við veiðiskap fást. Hann getur staðið grafkyrr á
öðrum fæti svo klukkutímum skiptir. En fl jótur er hann
að höggva, ef fiskur kéíiur í færi.
Gráhegrinn hefst við víðs vegar um Norðurálfu. Hann er
félagslyndur fugl, og eiga margir fuglar sér varpstöðvar á
sama svæði. f Sviþjóð eru þess dæmi, að mörg hundruð fugla
verpi á sömu slóðum. Á meginlandi álfunnar slá gráhegr.
arnir sér oft í bland við skyldar fuglategundir með svipaða
lifnaðarhætti.