Íslendingaþættir Tímans - 23.10.1976, Síða 2

vegageröin og framfarir i samgöngu-
málum áttu hug hans allan, eftir aö
hann kom af sjónum.
V.
Valdimar var fæddur aö Hábæ á
Akranesi 19. ágúst 1891. Eyjólfur faöir
hans var frá Melshúsum á Seltjarnar-
nesi, en siöari kona Eyjólfs og móðir
Valdimars, var Hallbera Magnúsdótt-
irfrá Efri-Hrepp I Skorradal. Þau hófu
búskap á Akranesi og eignuðust 11
börn. Af þeim dóu 4 i æsku, en 7 kom-
ust upp — 6 synir og 1 dóttir. Stofnuðu 5
systkinin heimili á Akranesi, sem voru
auk Valdimars: Arthur, Felix, Eyvör
og Leó, en 2 bræðranna fluttu til
Reykjavikur — Jón og Helgi. Afkom-
endur þeirra hjóna eru orðnir margir
hér á Akranesi og viðar. Mesta dugn-
aðar- og atorkufólk.
Valdimar kvæntist 1915, Rannveigu
Þóröardóttur frá Leirá. Hún lézt 1925.
Þau eignuðust 3 börn. Þau eru þessi:
Þórður bifreiðarstjóri á Akranesi,
kvæntur ólafiu Sigurdórsdóttur, Jóna,
gift Þóröi Egilssyni pípulagninga-
meistara i Reykjavik og Arsæll bif-
reiðarstjóri og fyrrv. bæjarfulltrúi á
Akranesi, kvæntur Aöalheiði Odds-
dóttur. Slöari kona Valdimars er Anna
Jónsdóttir af Akranesi. Synir þeirra
eru 2, báöir búsettir á Akranesi: Geir
húsasmiðameistari, kvæntur Lóu Guð-
rúnu Gisladóttur og Jón húsasmiða-
meistari, kvæntur Sigriði Helgadóttur.
Þá eignuðust þau eina dóttur — Rann-
veigu — sem lézt á unglingsaldri, öll-
um mikill harmdauði. Anna var ekkja,
er hún giftist Valdimar og átti hún 1
son af fyrra hjónabandi — Hörö
Bjarnason vkm., sem kvæntur er Guð
rúnu Eyjólfsdóttur frá Fiskilæk.
Reyndist Valdimar honum sem góður
faðir og bjuggu þeir i sambýli í áratugi
að Skagabr. 37 á Akranesi. Anna er
mikilhæf húsmóöir og reyndu veikindi
Valdimars hin siöustu ár mjög á hana.
Kom sér þá ve), hver atgerviskona hún
er.
VI.
Valdimar var einn af aldamóta-
mönnunum, sem lifaö hafa mestu
breytingatima i sögu þjóðarinnar.
Hann brosti hugfanginn viö 20. öld-
inni og gekk strax undir kjöroröið:
„Islandi allt.” Hann var einn af stofn-
endum Umf. Akraness 1909 og tók
mikinn þátt i iþróttum framan af æv-
inni, og reyndist þar hinn mesti
garpur. Ungur lærði hann sund i Leir-
árlaug hjá Árna Böðvarssyni frá
Vogatungu. Hestamaður var hann
ágætur og átti lengi mikia gæðinga.
Hann var i eðli sinu mjög félagslyndur
og vann mjög jákvætt að félags-
málum. Hann var i mörg ár formaöur
verkstjórafélagsins á Akranesi. Þá tók
2
Guðlaug G.
Bjarnadóttir
F. 3. febr. 1922
D. 15. sept. 1976
Kveðja
Hátt ris af hafi bára,
húmdökk yfir ský.
Guð er vor græðir sára,
gleymum aldrei þvi.
Góöverk öll Guði til dýrðar
gerir hver maður einn.
Falla grös, falla niðjar,
flýr ekki dauðann neinn.
Mér varst þú vinur og systir,
vermdir þinn hugur hlýr.
Með Guði nú eflaust þú gistir
þar gleði og friður býr.
Með orðum ég ætla ekki að lýsa
þér einlæga vinkona mín.
Þitt lif var sem léttkveðin visa,
ó, Lauga, ég sakna þin.
hann lengi mjög virkan þátt I störfum
Framsóknarfélags Akraness og átti
sæti Ifulltrúaráði þess. Skulu þau störf
sérstaklega þökkuð hér. Ýmsum öðr-
um félögum lagði hann iið, en hér að
framan greinir.
VII.
Valdimar var vakandi maöur, sem
lét sér fátt óviðkomandi. Fylgdist vel
með og átti sér næg umræðuefni við
hvern sem var. Hann var kjarkmikill,
hispurslaus og glaðlyndur.
Hann var mikill vinur vina sinna og
það var enginn á flæðiskeri staddur,
sem naut vináttu hans og leiðsögn. Þaö
reyndi ég i meir en 20 ár og þakka af
alhug, er leiðir skilja. Undir það munu
margir taka. Umhyggjusemi gagnvart
fjölskyldunni og hans nánustu var frá-
bær. Þar var stóru og heitu hjarta aö
mæta, sem ekkert mátti aumt sjá, án
þess aö bæta úr. Samferðamennirnir
munu þvi lengi geyma minningu
Valdimars Eyjólfssonar i þakklátum
huga og blessa hana.
Dan. Ágústlnusson.
Þin minning er fögur sem foldin,
er fæddi og ól þig barn.
Viö brjóst hennar beöur þinn,
— moldin
bautasteinn óbrotgjarn.
Timi, sem liður, er tildur,
tárin min þorna skjótt.
Guð faðir, góður og mildur,
geymi þig, sofðu nú rótt.
Við sjáumst eflaust aftur
i öörum og betri heim.
Af moldu er maðurinn skaptur,
moldin er göfug og hrein.
Sól ris og sigur aö ægi,
við söknum þin Lauga min.
Bátur er bundinn á lægi,
blessuð sé minning þin.
Stina ogMagnás.
íslendingaþættir