Íslendingaþættir Tímans - 12.01.1980, Blaðsíða 11

frændur enda treysti hann mér vel.
Einu sinni sem oftar var ég gestkom-
andi á Neðrabænum, við Gísli og fleiri
stóðum þar á hlaðinu og vorum að ræða
um eitthvert má sem ég var að reyna að
koma í framkvæmd fyrir hreppinn, það
sagði einhver við megum ekki missa
hann Steinþór. Ef ég frétti látið hans
Steinþórs sagði Gisli þá vildi ég detta
steindauður niður um leið. Ég þóttist viss
á þessari stundu að Gísli meinti sem hann
sagði, hreimurinn og þunginn i röddinni
voru þannig, hann langaöi ekkert að lifa
Þegar maðurinn sem hann treysti til
góðra verka færi fallinn frá. En hann
frétti aldrei látið hans Steinþórs. Þaö var
hár aldur sem braut hinn beygða reyr sem
með næðingarlífsins höfðu mætt um á ni-
unda áratug milli bjartra skina sem felldi
hann Gisla til jarðar. GIsli var fróðleiks-
fús og hafði gaman aö fræöa aðra með
frásögnum sem foreldrar afi og amma
höfðu sagtbörnunum og barnabörnunum i
rökkrinu meðan að beðið var eftir að
kveikt væri lesbjart ljós i baðstofunni.
Þegar bdið var að kveikja hófst sögulest-
urinn, þá var öllum skemmt sagöi Gisli.
Kvöldvökunum gleymi ég aldrei með
sögulestrunum og öðru afþreyingarefni til
að stytta stundirnar og létta lifiö, um kl.
10 voru húslestrarbækurnar teknar ofan
af hillu, húslesturinn lesinn og sálmur
sunginn fyrir og eftir lestur. Aö húslestr-
inum loknum vorukyrnar mjólkaöar með
þvi var kvöldvökunni hvert vetrarkvöld
lokið.
Nokkrum árum eftir að Gi'sli hafði feng-
iðstaurfótinn fór hann með Gunnari mági
sinum á Vagnsstöðum gangandi báöar
leiðir noröur i Möðrudal að fá sér kyn-
bótafé. Ekki dróst GIsli aftur úr mági sin-
um þó góður væri hann göngumaður.
Allstaðar sögðu þeir að sér hefði verið vel
tekið og ekki sist I Möðrudal. beir voru 7
daganorður og 13 daga suður,fengu alltaf
bliðskapar veður, smá regnúða hluta úr
degi en stytti upp með bllðu. Þeir komu
með 5 kindur frá Möðrudal. Ekki var að
sjá á Glsla þegar heim kom að ferðin hafi
verið “honum mikil þrekraun. Það, mun
hafa verið haustið 1928 I sláturtiðinni að
þeir mágar fór þessa ferð.
Gisli var fjármaður góöur og hafði
gaman að umgangast fé. Hann var I
fyrstu stjórn Sauðfjárræktarfélags Suöur-
sveitar sem stofiiað var um 1940 það félag
hefur mikið gagn gert I sauðfjárræktinni I
sveitinni, enda fylgt af áhuga. Foreldrar
Gisla voru Guðríður Jónsdóttir frá Kálfa-
felli og Þórarinn Gislason upprunnin I
Suöursveit. Búskap byrja þau hjón á
Skálafelli en flytja 1892 að Borgarhöfn og
bjuggu þar sinn búskap, en við tóku börn-
in þeirra hjóna sem áður getur af foreldr-
um sinum látnum. Þau ráku bú sitt ásamt
börnum sinum eftir að þau komust á legg
meömyndarskap, enda lengi stærsta bú I
sveitinni. Þau voru bæði verkmenn
ágætir, Guðriöur mun hafa sniðið og
saumað allan þann fatnað sem heimilis-
fólkið þurfti, Þórarinn var talinn einn af
bestu sjómönnum i Bjarnahraunssandi
átakamaður mikill og fiskinn vel, og
haföi ágætt vit á sjó. Hann var fjármaður
góður og gafst ekki upp meðkindahópinn
sinn þó tvisýnt veöur væri. Gisli faðir Þór-
arins og föður amma min voru hálf syst-
kini. Hann varhörkukarl, fróður frá liön-
um árum og sagði vel frá, og glotti við
þegar mergjað kom fyrir I frásögninni.
Kona Gisla hét Guðný, Þórarinn var
þeirra eina barn sem á legg komst.
Guðriður og Þórarinn áttu 5 börn 3 sonu
og 2 dætur, Stefán var þeirra elstur giftur
Helgu Sigfússdóttur frá Leiti. Hann var
oddviti Borgarhafnarhrepps yfir 40 ár.
Bjó á Neðrabænum með föður sínum
meðan hann hélt búi, siöar systkinum sln-
um. Fleiri opinberum störfum gætti
Stefán fyrir sveit sína. Var fyrsti deildar-
stjóri Suðursveitardeildar hjá K.A.S.K.
og hélt þvl starfi i fleiri áratugi. Sýslu-
nefndarmaður sveitar sinnar var hann I
mörg ár. Guðný giftist aldrei. Ég minnist
lengst hvað brauðin voru góð sem hún
bakaði, Sigriður gift Gunnari Gislasyni
Vagnsstöðum, húsfreyja þar myndarleg I
sinu starfi. Jón þeirra yngstur, gaman-
samur og ég held léttlyndur giftist ekki.
Dóvel miðaldraog Gisli sem ég skrifa hér
um. öll eru þessi systkini látin. Gott fólk
gengiö til grafar. GIsli var jarðsettur
fyrsta vetrardag viö Kálfafellsstaðar-
kirkju að viðstöddu mörgu fólki sem vildi
sýna þessum aldna heiöurmanni hinstu
viröingu með þvi aö fylgja honum siðustu
sporin sem voru stigin meö hann að gröf-
inni þar sem leiðirnar skiljafyrir fullt og
allt.
Suðursveit færir þér GIsli bestu kveðjur
meö þökk fyrir allt. Ef þú mættir þakka
kveðjuna get ég i hug þér að þú tækir und-
ir með skáldinu og segöir. Allt þaö sem ég
unni og ann, er i þinum faðmi bundið, allt
það sem ég fegurst fann fyrir barst og
heitast ann, allt sem gert fékk úr mér
mann, og til starfa körftum hrundið. Allt
sem ég unni og ann er i faðmi þinum
bundiö. Meö einlægri vinarkveöju og þökk
fyrir allt.
Hala i þriðju viku vetrar 1979.
Steinþór Þórðarson.
Soffía Ingimarsdóttir
símstöövarstjóri á Þórshöfn
t ljáfari dauðans liggur
ein lilja úr okkar sveit,
Andi vor er svo hryggur
auðan er litum reit.
Þar sem að ljúfust liljan
lýsti oss áður fyr
næðir um nöpur kyljan
frá náströnd við gullnar dyr.
En bak við þær dyr býr dögun
dagsins sem aldrei þver,
þar ljúfum und friðarlögum
laugast má sála hver.
Drottins I dýrðarljóma
dvelur nú liljan kær,
hlustandi á unaðsóma
allífi drottins nær.
islendingaþættir
Þar með þér i mærum friði
mætir ástvinaf jöld,
á sólgylltu kærleikssviði
er sýnt bak við dauðans tjöld.
Laus ert við þjáning Hfsins
leyst undan sárri þraut,
horfin úr heimi kifsins
heimflutt i drottins skaut.
En við, sem eftir stöndum
á elfunnar miklu strönd,
lifsins i hrjósturlöndum
uns leyst verða okkar bönd,
kveðjum þig kæra lilja,
kveðjum með djúpri þökk.
Þungt er við þig að skilja
sú þolraun er táraklökk.
Börn þin, systur og bræður
blessun þér veita á för,
Einn sá sem öllu ræður
óskunum veitir svör.
Inn gakk I englariki
ástrlka liljan frlð,
englum svo lif þitt liki
ljósberi alla tið.
En hinsta kveöjan skal hljóma
frá honum er meö þér stóð,
i endurminningu óma
ævinnar hugvær ljóð.
Þótt þungt sé i þraut að skilja
er þjáning ei lengur hörð.
Aðlýtur einum vilja
allt bæði á himni og jörð.
Aðalbjörn Arngrimssson,
frá llvammi.
Fædd 20. mars 1912.
Dáin 1. nóv. 1979.
11