Íslendingaþættir Tímans - 12.01.1980, Blaðsíða 13

Guðmundur Kristján
Agústsson fráVik
Þaö var mikiö um aö vera i Sellátri 4.
desember 1918. Þá fæddist myndarlegur
drengur hjá þeim hjónunum Magöalenu
Nielsdóttir og Ágtisti Pálssyni, sem þá
áttu heima þar. Siðar um veturinn kom
presturinn Asmundur Guömundsson, sem
seinna varö biskup, og skiröi sveininn.
Hann hlaut nafniö Guömundur Kristján. 1
Sellátri gekk hann sin fyrstu spor og var
þar fyrstu 4 árin i lifinu. Honum þótti alla
tiö vænt um staöinn. Eitt sinn sagöi hann
viö mig er viö gengum saman um eyna aö
sér þætti vænt um aö vera fæddur i Sel-
látri.
Átta ára kemur hann meö foreldrum
sinum i Vik viö Stykkishólm, og viö þann
stað tók hann þá tryggö sem aldrei rofn-
aði.
Mikiö vatn er nú til s jávar runniö, siöan
hann lék sér viö vtkur og voga fyrir ofan
Stykkishcílm. Ég vissi aö hann átti sinn
eftirlætis staö i nágrenni Vikur, þar sem
gáfaður og hugsandi uppvaxandi ungling-
úr reyndi að ráöa gátur Hfsins.
Hann átti gottt heimili og foreldra sem
skildu hann og leyföu honum aö eiga sinar
einverustundir, svo aö sál hans gæti
þroskast i næöi. Já hann átti marga
drauma hann Guðmundur frændi minn.
Viö getum vist aldrei vonast eftir þvi aö
allir okkar æskudraumar rætist, en brot
af þeim rætist oft, og ég vona að svo hafi
orðiö i lifiGuðmundar. Á unglingsárunum
stundaöi hann nám viö skólann i Reyk-
holti. Þaö gat þó ekki oröið nema einn
vetur, þvi tlmarnir voru erfiöir og þaö
kom oft niöur á ungu fólki sem hugöi á
skólagöngu. SvoláleiöinaB sjónum. Hann
var á vertiö bæöi i Grindavik og Keflavik.
1939 gerist hann eigandi ásamt fööur sin-
um og fleirum, aö vélbátnum Sæborgu og
vann viö hann bæði á sjó og landi. Hann
varö fyrirslysiá höndá sjónum og bagaöi
þaö hann alla tiö.
Guömundur kynntist ágætri stUlku,
Fjólu Siguröardóttirfrá Köldukinná Fell-
strönd. HUn er dóttir hjónanna Sesselju
Bæringsdóttur og Sigurðar Sigurössonar,
sem þar bjuggu. Fjóla er fædd 13 april
1914. Þau mynduöu heimili og bjuggu
fyrst i KUldshúsi, en byggöu sér siðan hUs
sem var nefnt Miögaröur. Þar voru þau
meöan þau bjuggu I Stykkishólmi. Fjóla
reyndist Guðmundi traustur förunautur
aUttil enda.Þaugiftusig31.maI 1941.
Og Guömundur heldur áfram aö starfa
aö útgeröarmálum. Þegar Agúst faöir
hans hættir á sjónum tekur Jón Dalbú
islendingaþættir
bróöir hans viö skipstjórn á Hrimni,
seinni bátnum sem þeir áttu. 1951 er
Hrimnir seldur en eftir þaö fékkst Guö-
mundur viö Utgerö I félagi viö nokkra sjó-
menn, en þeir tóku bát á leigu I nokkur ár.
Hann mun hafa fengist viö Utgerö i 15 ár.
Guðmundur vann aö ýmsum félags-
málum og hans mestu áhugamál voru
verkalýösmál. Hann var ritari verkalýðs-
félagsins I 3ár og formaöur þess 14ár, og
vann þvi allt þaö gagn sem hann mátti.
Guðmundur var duglegur viö allt sem
hann tók á og vann jafnan af áhuga ef
hann tók aö sér starf. Hann geröist erind-
reki Alþýöusambands Islands og feröaðist
um allt land og heimsótti verkalýðsfélög
til aö kynna fyrirhugaöan lífeyrissjóð
verkamanna, sem þá var fariö aö undir-
búa. Þetta mun hafa veriö á árunum
1956-57 en þá var hann fluttur til Reykja-
vikur. Guömundur var söngelskur maöur
og haföi djúpa og fallega söngrödd og
starfaöi lengi I karlakór sem hér starfaði
undir stjórn Bjarna Andréssonarr kenn-
ara.
1955 flytja þau Guömundur og Fjóla til
'Reykjavikur, og búa þar á nokkrum stöð-
um en siðast i Bólstaöahllö 48. Guömund-
ur fór aö vinna á skurögröfu fyrir Rækt-
unarsamband Snæfellsnes og Hnappa-
dalssýslu á meöan hann var enn i Stykkis-
hólmi, og var þá oft viö snjómokstur á
vetrum. Eftir aö hann flutti suöur var
hann áfram viö skurögröftinn en vann
einnig viö vélaviögeröir hjá Vélasjóöi
rikisins sem átti vélarnar en leigöi
Ræktunarsambandinu þær. Hann vann
við þetta I um þaö bil 10 ár, en gerist þvl
næst framkvæmdastjóri fiskmiðstöövar-
innar og er þaö i 2 ár. En 1960 réöast hann
til Aburöarverksmiöju rlkisins sem
birgöavöröur og starfaöi þarupp frá þvl.
Þaö má segja aö Guðmundur hafi lagt
hönd aö mörgum verkum á lffsleiöinni en
þaö sýnir aö hann kunni á mörgu skil.
Hann var laghentur mjög, þaö sýna
margir hlutir I íbúö þeirra hjóna.
Þau eignuöust 3 börn, mannvænleg og
vel gefin. Þau eruörnÁgUstf. 28 septem-
ber 1938 giftur Erlu Stefánsdóttur frá
Reykjavik, Sesselja Hrönn f. 26. nóv. 1942
g. Eövaröi Geirssyni frá Reykjavlk og
Sigurð Grétar Breiöfjörö f. 17. febrUar
1946 g. Guðnýju Benediktsdóttur frá
Reykjavik.
Það var ákaflega gaman aö tala viö
Guömund um lifiö og tilveruna. Hann
haföi ríka kimnigáfu og gæddi frásögnina
lifi og lit, þaö var eins og maöur sæi fyrir
sér þaö sem hann ræddi um. Hann
minntist oft á litlu barnabörnin sin og
gladdist yfir þeim ,,Þau létta mér marga
stund” sagði hann ,,ég sé okkur Fjólu
endurborin i þeim”og þá brosti hann sinu
dularfulla brosi. Oft mun hugurinn hafa
leitaö heim á bernskustöövarnar, heim I
Stykkishólm. Þegar viö hittumst I slöasta
sinn, á björtum sumardegi, gengum viö
upp á Þin^iúshöföann og horföum yfir
víöáttu Breiöafjaröar. Þá sagöi hann allt I
einu upp Ur samtali okkar „Mér finnst
alltaf éins og breiöfirsk alda brotni þung
aö baki mér” hann spuröi mig hvort ég
vissi hvaðan þessiljóðlína mundi vera, en
égvissiþaöekki. „Mundu þetta þar til viö
hittumst næst” sagöi hann áöur en viö
skildum þarna á Höfðanum. Hann gekk
suöur Bókhlöðustiginn, og ég horföi á eftir
honum. Þá kom mér I hug kvæöi eftir
Tómas Guömundsson, sem mér finnst
aö mörgu leyti eiga vel viö Guðmund,
niöurlagsorö kvæöisins eru á þessa leiö:
Og sama hafiö syngur þig I ró,
er sálu þfna foröum heiman dró.
Þegar llöa tók á ævi Guömundar tók
heilsan aö bila. Þaöfór ekki hjá þvi aö þaö
setti mark sitt á lif hans, en hann bar
heilsuleysisittmeö sálarþreki og rósemi.
Svo komu slöustu dagarnir. Hann ætlaöi
aö gleöjast meö vinum sinum og skyld-
fólki á 60 ára afmælisdaginn sinn, en varö
þá aö leggjast á sjúkrahUs. Fljótlega
þyngdi honum og hann andaðist fyrir af-
mælisdaginn sinn, 3.desember 1978.
Viö vorum svo andlega skyld, Guð-
mundur frændiminn.og þessvegna er svo
erfitt aö mæla eftir þig látinn. Ég hugsa
meö samUÖ til þinnar góöu konu, barna
þinna og barnabarna. Skaröiö er stórt, en
Drottinn lifir.
KristinNielsdóttir frá Sellátri.
13