Heimilistíminn - 01.02.1981, Síða 15

UIJUUUU luifliiiimiuu |
jgHHl1 |||||!
1 heimi dýranna kenna foreldr-
arnir oftast ungum sinum snemma
a& horfast i augu vi& alvöru lifsins.
Ungarnir læra fljótlega aö veiöa og
gæta sin á óvinunum. Meðal dýra i
kattafjölskyldunni, serstaklega
hlébarða, er þetta greinilegt. Fjöí-
skylduböndin eru mjög sterk hjá
þessum dýrum, Talið er aö kven-
og karldýr haldi saman allt til
dauða, eftir að þau hafa valist sam-
an i byrjun og farin að eignast af-
kvæmi.
Þegar kvendýrið væntir sin,
heldur það sig fjarri veiðistöðun-
um, og helgar sig eingöngu barni
sinu. Móðirin sleikir börnin og
heldur þeim hreinum og fallegum
Lausn af bls. 5

og það af mikilli nákvæmni og nær-
færni. Hún ver unga sina með kjafti
og klóm, ef á þá er ráðizt. Ungarnir
lita dagsins ljós, stundum tveir og
stundum fjórir’, og fæðast þá i ein-
hverri holu, eða i kjarri. Þeir eru
blindir i byrjun og gjörsamlega
hjálparlausir, og þeir tjá tilfinning-
ar sinar á mjög undarlegan hátt.
Likjast hljóðin, sem þeir gefa frá
sér mest fuglakvaki. Helzt litur út
fyrir, að foreldrarnir ræði við börn
sin á sama kvakandi háttinn. Þeg-
ar ungarnir eldast breytist tjáning-
armátinn og dýrin fara að mjálma
likast og heimiliskettirnir okkar
gera. Þegar hér er komið sögu fer
móðirin að draga i búið lifandi dýr,
og er það henni mjög erfitt. Ung-
arnir verða svo sjálfir að aflifa
dýrin, áður en þeir geta lagt sér
þau til munns. Fyrir kemur, að
þeim mistekst og bráðin kemst
jafnvel undan. Þá sækir móðirin
bráðina aftur og ungarnir verða aö
gera aðra tilraun. Eftir þetta liöur
ekki á löngu þar til móðirin fer að
fara með ungana með sér i veiði-
ferðir og hefst þá hin raunverulega
uppfræðsla i veiðiskapnum.
Lausn
á
síðustu
kross’
gátu
15