NT - 21.12.1985, Blaðsíða 18

nfTTIJŒHTl
allt
í einu
númeri
gefur samband við allar deildir kl. 9 — 18
Kennara vantar
Að Laugalandsskóla, Holtum frá áramótum í 18
kennslustundir á viku. Vinnutími:
Mánudagur 12.45-15.45
Þriðjudag 9.00-14.05
Fimmtudag 12.45-15.45
Föstudag 9.00-12.05
Upplýsingar gefur skólastjóri í síma 99-5540 og heima í
síma 99-5542.
Tilkynning
um eftirgjöf aðflutningsgjalda af bifreiðum til fatlaðra.
Ráðuneytið tilkynnir hér með að frestur til að sækja eftir-
gjöf aðflutningsgjalda af bifreiðum til fatlaðra skv. 27. tl.
3. gr. tollskrárlaga ertii 15. febrúar 1986.
Sérstök athygli er vakin á því að sækja skal um eftirgjöf á
sérstökum umsóknareyðublöðum og skulu umsóknir
ásamt venjulegum fylgigögnum sendast skrifstofu
Öryrkjabandalags íslands, Hátúni 10, Reykjavík, átíma-
bilinu 15. janúar til 15. febrúar 1986.
Fjármálaráðuneytið, 20. desember 1985
Dúkkurúm
Er með tvær gerðir dúkkurúma í 3 stærðum Ijósmáluð,
blómaskreytt og svo fururúm. Verð á útimarkaðnum við
Lækjartorg laugardaginn 21. des. og á Þorláksmessu ef
veður leyfir. Verð annars á Seilugranda 2. Upplýsingar í
síma 611036.
Auður Oddgeirsdóttir
T f Laugardagur 21. desember 1985 18
Umsögn
Engin standardgirðing
Ríó - Lengi getur vont versnað
Dæmigerð Ríóplata
■ Þeir voru eftirlæti allra. Hús-
mæðurnar elskuðu þessa myndar-
pilta og keyptu samviskusamlega
smjörlíkið sem þeir mæltu með.
Ráðamenn þjóðarinnar kunnu einn-
ig að meta þá og þær voru margar
ráðherraveislurnar sem þeir spiluðu
í.
En það heldur engin hljómsveit
velli af vinsældum húsmæðra og ráð-
herra. Nei, enda voru það miklu
fleiri sem kunnu að meta strákana í
Ríó. Þjóðin öll hefur sungið slagarana
þeirra, í partýum, útilegum, rútubíl-
um eða í baðkarinu heima hjá sér.
Enda geta fáar hljómsveitir státað
af eins langri ævi og Ríó. Að vísu
hafa þeir ætlað að hætta oftar en einu
sinni, en ekki fengið.
Þeir eru sem sagt sprelllifandí og
nýbúnir að senda frá sér plötu á eigin
reikning. Afurðina kalla þeir „Lengi
getur vont versnað.“
Það hefur ekki komið út Ríóplata
t' mörg herrans ár og af þeim sökum
forvitnilegt að bregða plötunni á
fóninn. Þeir hafa elst, rétt eins og við
hin. Raddirnar hafa sigið örlítið en í
andanum eru þeir ungir. Platan
„Lengi getur vont versnað1- er hrein
viðbót við „fyrri plötur Ríó“. Hjá
flestum hljómsveitum hefði þetta
verið kallað stöðnun, en þeir Ríó
menn halda sig við sína deild, enda
vill fólkið hafa þá svona, það sést á
Broadway. Létt lög og gamansemi.
„Lengi getur vont versnað" er ekkert
tímamótaverk í íslenskri tónlistar-
sögu, enda alls ekki til þess ætlast.
Þetta er dæmigerð Ríó plata, róm-
antík, fjörugir slagarar og sprell.
Ríómenn halda röddunum vel,
Helgi prýðilegur í rólegu rómantík-
inni og Óli í þeim hraðari. Lagavalið
á plötunni er ágætt, þeir velja til
flutnings lög sem hæfa þeim vel, þau
eru vel fallin til samsöngs og laglínan
er grípandi'. Öll lögin á plötunni eru
erlend að einu undanskildu, sumar-
lagi sem er eftir Ólaf Þórðarson. Það
er ágætis slagari, en mikið er það
hallærislegt þegar Ólafur hermir eft-
ir kellingu í laginu Sjóarinn og
Mærin. Lennon systur voru góðar á
sínum tíma, en þessu hefði vel mátt
sleppa á þessari plötu.
Jónas Árnason
Viðtalsbók
Höfundur: Rúnar Ármann Arthúrs-
son.
Útgefandi: Svart á hvítu, 1985.
■ Viðtalsbækur er ákveðin tegund
bókmennta, scm hcfur rutt sér æ
meira rúms á markaðinum. Sé við-
mælandi þekktur einstaklingur í
þjóðfélaginu þá getur útgefandinn
verið nokkuð öruggur með góða sölu
og tróna þessar bækur því oftsinnis
efst á vinsældalistanum fyrir hver jól,
og stundum, eihs og í fyrra, er há-
stallur þessara bóka slíkur að þær
sprengja af sér alla venjulcga við-
rniðun við sölu bóka, þegar hálf
þjóðin drakk í sig þunnt kaffi og
Irauðkökur með, sem Auður Lax-
ness og Edda Andrésdóttir buðu upp
á.
En eins og segir í þjóðkvæöinu, þá
á að gefa börnum brauð að bíta í á
jólunum, og helst skal það vera
hverasoðinn þrumari, að hætti þeirra
Jónasar og Rúnars, kjarnmikill og
nærandi, því annars er hætt við að
menningarstig þjóðarinnar endi á
familíujúrnalstiginu, sem um þessar
mundir tröllríður fjölmiðlaheimin-
um.
Ramminn utan um viðtalsbók
Rúnars við Jónas, er girðing, sem
Jónas cr að reisa á Kópareykjum í
Borgarfirði og er smiðurinn ekki
lcngi að ráða skrásctjarann í vinnu
viö rekkverkið. í lok bókarinnar hef-
ur vcrið lokið smíði skjólgirðingar-
innar en á meðan á verkinu stóð urðu
bæði handlangari, sem og lesendur
fróðir um ýmsa þætti í fjölbreyttum
lífsferli Jónasar, auk þess sem stund-
um voru gerð hlé á verkinu og farið í
ferðalög um nærliggjandi sveitir, yfir
í Hvammsfjörð ogá Snæfellsnesiðog
heilsað upp á góðvini Jónasar, sem
ekki eru síður frásagnarglaðir og
orðheppnir mcnn en aðalviðmæl-
andi skrásetjara.
Bókin tekur fyrir nokkra þætti úr
lífi Jónasar og þóætla mætti að Jónas
væri einfær um að skrá læsilega og
kjarnmikla frásögn um þessa hluta
lífshlaups síns, er samt nokkuð víst
að sú frásögn hefði oröið öll önnur
en þegar hann hefur skrásetjara sér
við hlið, ogýmislegt orðið strikað út,
sem hér fær að fljóta með.
Jónas segir frá bernsku sinni og
litríkum foreldrum, Árna frá Múla,
sem átti það til, kannski einum um
of, að fá sér neðan í því og dró þá
drykkjubræður sína heim til sín að
þenja raddböndin í stofunni hjá
móður Jónasar, henni Rönku í
■ Guðrún og Jónas fyrir utan Kópareyki í Borgarfirði
Brennu, sem hafði karakternef og
afgreiddi menn með því að segja að
þeir væru annaðhvort „fínn pappír"
eða ekki. Þá má ekki gleyma stráka-
pörum þeirra bræðra Jónasar og
Jóns Múla.
Annar hluti bókarinnar segir frá
samskiptum Jónasar við meistara
Þórberg og cru þær sögur perlur
þessarar bókar. Þar segir einn af
skemmtilegustu frásagnamönnum
þjóðarinnar frá skemmtilegasta
persónuleika íslenskra bókmennta á
þessari öld. Slíkur samruni getur
ekki mistekist og þó frásagnir Jónas-
ar bæti ef til vill ekki miklu við þá
mynd sem íslendingar hafa af Þór-
bergi þá er sérhver frásögn af meist-
aranum vel þegin.
Þá er komið að sjórnmálaferli
skáldsins og þeim dreifbýlissósíal-
isma, sem Jónas aðhyllist. Er þar
ekkert undandregið í dómum fyrir
jafnt andstæðinga sem samherja í pó-
litíkinni. Er þetta einn viðamesti
hluti bókarinnar, og sérstök áhersla
lögð á þátt Jónasar í landhelgismál-
inu og baráttu hernámsandstæðinga.
Jónas kemur inn á ýmislegt fleira í
þessari viðtalsbók, eins og t.d. leik-
ritunargerð sína og önnur ritstörf,
blaðamennskuna á Þjóðviljanum og
undir lokin býður skrásetjari okkur í
heimilsboð með Jónasi og Guðrúnu
eiginkonu hans, auk barna og barna-
barna.
Rúnar Ármann hófst handa við
vinnslu þessarar bókar í fyrstu viku
hundadaga og verður það að teljast
afrek að koma saman þctta viðamik-
illi og skemmtilega skrifaðri viðtals-
bók á svo skömmum tíma, því hlutur
Rúnars er ekki lítill í bókinni. Þar
skiptist á óbein frásögn og bein frá-
sögn og því ekki um að ræða hefð-
bundna viðtalsbók þar sem blaða-
maður varpar fram spurningu og við-
mælandi svarar.
Gefum Jónasi orðið, en hér er
hann að tala um grindverk það, sem
hann bauö Rúnari að hjálpa sér með:
„Þetta verða engar standard-
girðingar. Hér er ekki unnið eftir
þeirri reglu sem hefur orðið ríkjandi
jafnt til sjávar og sveita með sívax-
andi smáborgarasmekk á íslandi að
allir verði endilega að herma allt eftir
öllum, skjólgirðingar ekki síður en
sófasett og klósettinnréttingar."
Það er semsagt hægt að gera við-
talsbók og bjóða upp á eitthvað ann-
að en frauðkökur og kaffilap. Guði
sé lof.
Sáf.
hotur opnað á nýjum stað í rúmgóðum, glœsilegum husakynnum (beint
á mótl Tónabíói).
Lítið inn og smakkið okkar afbragðsgóðu einstöku pítur með alls konar
fyllingum. BJóðum elnnlg Ijúffengar hellhveitipítur, sem er nýjung.
í dag og á morgun mllli kl. 2 og 5, skemmta jólasveinar mvð sóng, hljóð-
fœralelk og hvers konar leikjum, auk þess sem þeir gefa sœlgœti.
Afar skemmtileg leikaðstaða fyrir börnin.
Nœg bílastœði.
Opnunartíml yflr hátiðarnar:
Lokað aðlangadag og jóladag.
Opið trá kl. 3 annan í jólum.
Lokað gamlársdag og nýársdag.

PGG