NT - 21.12.1985, Blaðsíða 19

Laugardagur 21. desember 1985 19
tæ
Veikko í veðraham
- Guð minn góður, ég skal berja
þau sundur og saman, æpti Veikko
einhvers staðar inni. Hann heyrðist
skella útidyrahurðinni og kom út á
hlaðið með þvílíkum fyrirgangi að
veröndin skalf og nötraði. Gardín-
urnar fóru á hreyfingu og óttaslegin
andlit kvenfólksins birtust í gluggun-
um. Helena, kona Veikkos, kom
hlaupandi út á tröppurnar og bað
hann með grátstafinn í kverkunum
að koma aftur inn. Veikko hljóp
þvert yfir hlaðið þar sem enginn er
vanur að fara. Hann virtist vera ber-
fættur. Ermarnar á hvítri skyrtunni
voru brettar upp fyrir olnboga og í frá-
hnepptu hálsmálinu sá i' loðna bring-
una. Konan hans æpti til mín að ég
mætti ekki láta Veikko fara einan í
bæinn. Ég flýtti mér að kasta pílun-
um sem ég hélt á, í skífuna og timb-
urvegg kornhlöðunnar, sem var
löngu alsettur pílnaförum.
Veikko hljóp að bílnum sínum,
reif upp bílstjórahurðina og smeygði
sér í sætið. Ég hljóp að hlöðugafl-
inum, og kona Veikkos stóð á tröpp-
unum og rak á eftir mér. Við hornið á
hlöðunni sá ég einhverja hreyfingu
úti á akrinum og gat ekki stillt mig
um að horfa þangað. Neðst í brekk-
unni voru strákarnir að varpa kúlu.
Fyrir kúlu notuðu þeir hnöttóttan
steinhnullung á stærð við mannshöf-
uð. Hinir stóðu svo nálægt þeim sem
varpaði, að það var augljóst að hann
kom kúlunni ekki langt frá sér.
Veikko varð að bakka bílnum að
hlöðugaflinum og stoppa þar, og mér
tókst að ná upp hinni framhurðinni
og troða mér inn. Veikko var einmitt
að setja í fyrsta gír. Ég spurði hvert
hann ætlaði. Hann sagði að ég skyldi
bara sitja kyrr og sjá til, það kæmi
áreiðanlega í ljós. Hann keyrði spól-
andi út úr portinu svo að möl og
smásteinar þeyttust í húsvegginn.
Hann skeytti því engu hvort ein-
hverjir væru á veginum frá kirkju-
garðinum, ók maður að ánni og yfir á
hinn bakkann svo að söng í brúnni.
í hallanum upp frá brúnni reyndi
ég að vara Veikko við fólkinu sem
var á leið til kirkju, en hann virtist
ekki hafa minnsta áhuga á því. Hann
krossbölvaði allan tímann við ak-
staurinn. Hann beygði í átt að stöð-
inni fyrir framan bæjarskrifstofuna,
skipti niður á gatnamótunum en
minnkaði ekki inngjöfina og það
hvein í vélinni meðan hann keyrði
milli skólans og íþróttavallarins.
Hann setti aftur í hærri gír þegar
hann kom að nýja veginum. Ég
reyndi að minna hann á að það hefði
farist fólk í slysum á þessum gatna-
mótum. Hann sagði: ekki nógu
margir.
Ég mundi allt í einu eftir bílbeltinu
og dró það út til að festa það. Það
stóð hópur manna hjá bensínstöð-
inni hjá Frántilábrúnni og allir sneru
sér við í einu til að horfa á eftir
okkur, eins og þegar herflokki er
gefin fyrirskipun. Við þutum yfir
brúna og upp beygjuna. Við vega-
mótin hjá flugskóla hersins náði
Kafli úrverð-
launabókinni
í Austurbotni
eftir Antti Tuuri
Veikko aftur upp hraðanum. Ég
reyndi að lesa á hraðamælinn og sá
að hann sýndi hundrað. Sem betur
fer var engin umferð á veginum
gegnum Lauttamus. Veikko varð
aftur að hægja á í beygjunum eftir
brúna yfir veginn, en fór þær eins
beint og hægt var og tók ekkert tillit
til akreinaskiptanna. Hjá prent-
smiðjunni beygði Veikko út af aðal-
veginum. Einbýlishúsin sem höfðu
verið reist á ökrunum, litu út eins og
skókassar á kaupfélagsgólfinu.
Hann sveigði til vinstri eftir beina
kaflann og keyrði nýlegan holóttan
malarveg milli húsanna og inn á
hlaðið hjá Ketola. Hann var stokk-
inn út úr bílnum um leið og hann
stoppaði og og óðar kominn upp á
tröppurnar. Veikko barði með
krepptum hnefanum á hurðina og
með hnúunum á rúðuna í hurðinni,
og lá með hinni hendinni á dyrabjöll-
unni. Stöðug hringingin kvað við
innan úr húsinu. Það brá fyrir andliti
í glugga, en svo snöggt að ég gat ekki
séð hvort það var karl eða kona.
Ég reyndi að banna Veikko að
brjóta allt og bramla að óþörfu, fólk-
ið í húsinu hefði áreiðanlega orðið
vart við gestakomu. Ekki var Veikko
alveg viss um það. Hurðinni var
snögglega hrundið upp og í gættinni
birtist andlitið á Ketola og hlaupin á
tvíhleyptri haglabyssu. Hann spurði
hvað okkur væri á höndum. Veikko
æpti að hann væri kominn til að ræða
sameiginleg hagsmunamál, greip um
hlaupin, hrifsaði byssuna auðveld-
lega úr höndunum á Ketola og kast-
aði henni langt út á flötina í óslegið
kaferas.
Eg horfði á eftir haglabyssunni og
út á akrana á milli húsanna. Það var
fólk við slátt nálægt skógarjaðrinum
úti við hæðina þótt á sunnudags-
morgni væri. Loftið titraði ogskrum-
skældi form trjánna í SKÓgarjaðrin-
um, og háreysti vélanna og fólksins
virtist koma lengra að, á röngum
tíma, og eins og úr lagi færð.
Veikko þreif í Ketola, dró hann út
og þrýsti honum niður svo að hann
neyddist til að setjast á tröppurnar.
Ketola braust um og reyndi að kom-
ast á fætur, en Veikko átti auðvelt
með að halda honum föstum á tröpp-
unum.
Ketola spurði klökkri röddu hvað
Veikko meinti með því að ráðast
svona á sig. Veikko sagðist vera að
leita að peningunum sínum. Ketola
sagðist ekki vita neitt um peninga
Veikkos. Út um opnar dyrnar heyrð-
ist að verið var að snúa skífunni á
símanum. Veikko æpti að það myndi
ekki hljótast neitt gott af því ef verið
væri að hringja í lögregluna. Hann
kvaðst mundu snúa Ketola úr háls-
liðnum ef Iöggan kæmi. Ketola kom
ekki upp nokkru orði. Inni var tólið
lagt á og Maija, kona Ketola, kom út
á tröppurnar í morgunslopp með
krullupinna í hárinu. Hún sagði með
harðri, skrækri röddu að það væri
tekið enn harðar á broti á heimilis-
friði fólks á sunnudegi. Veikko
fannst að þau ættu frekar að velta því
fyrir sérhvernig þau gætu skilað hon-
um peningunum aftur en viðbrögð-
um við broti á friðhelgi heimilisins.
Hann kærði sig ekki um að koma
nærri þeim þegar hann væri búinn að
fá peningana sína, vildi aldrei framar
líta þau augum. Ketola og konan
hans fóru þá bæði í einu að útskýra
að það væru engir peningar til, nema
það sem kom inn á nauðungarupp-
boðinu, og það hefði ríkið tekið upp
í ógreidd opinber gjöld, þegar búið
var að borga það sem eftir var af
vinnulaunum. Veikko æpti að hann
væri ekki að tala urn þá peninga. Ke-
tola hélt því fram að ekki væri um
neina aðra peninga að ræða.
Veikko tók til við að löðrunga Ke-
tola. Hann talaði án afláts um pen-
ingana sína og hvar þeir væru nú,
pengarnir sem Ketola hefði tekið úr
kassanum með fölsuðum kvittunum
og felusamningum við vasa-
bókhaldsfyrirtæki og sölumenn sem
fóru á bak við Veikko. Ketola var
gráti nær. Konan hans flaug á
■ Finnski verkfræöingurinn og rithöfundurinn tekur hér viö bókmennta-
verölaunum Noröurlandaráös sein hann hlaut í upphali þessa árs fyrir bók
sína í Austurbotni.
þess að gera nokkra tilraun til að
leyna því, og reiðin og gráturinn
afkskræmdu svo á henni andlitið, að
hún leit út fyrir að vera orðin
minnsta kosti hundraö og tuttugu
ára. Ég fann til með henni. Veikko
Vegna mistaka féll niður kafli úr bókinni í Austurbotni,
eftir finnska rithöfundinn Antti Tuuri, sem átti að birtast
í síðasta helgarblaði og var raunar kynnt í formála og
bókaþætti blaðsins.
Því birtist kaflinn hér nú en hann er upphafskafli
bókarinnar. Þýðandi bókarinnar er Njörður P. Njarðvík
en Skuggsjá gefur út.
Veikko og reyndi að slíta hann af
manni sínum. Veikko sveiflaði
vinstri handlcggnum án þess að líta
aftur fyrir sig og hún datt á rassinn í
mölina á hlaðinu.
Lögreglan kom í fólksbíl og
beygði inn á hlaðið. í beygjunni þyrl-
aðist upp ryk sem hékk í logninu eins
og lak á snúru, bara dekkra. Það
voru tveir lögreglumenn í bílnum.
Þeir voru ekkert að flýta sér út. Ma-
ija Ketola brölti á fætur og dustaði af
sér ryk. í húsunum í kring kom fólk
út í glugga og út á tröppur.
Eldri lögreglumaðurinn spurði
hvort verið væri að ræða viðskipti
hér. Maija Ketola fór þá að æpa með
skrækri röddu að Veikko hefði ruðst
hingað til þeirra á sunnudagsmorgni
eins og hreinn vitfirringur og byrjað
að lumbra á bráðsaklausu fólki. í
miðri setningu brast húri í grát án
sagði að þetta væri prívatmál hans og
Ketola, og kæmi öðrum ekki við.
Yngri lögieglumaðurinn spurði
hvort einhvcrjum hefði verið ógnað
með byssu. Veikko sagði að það
.hefði nú ekki orðiö úr því. Eldri lög-
reglumaðurinn sagði að nágrannarn-
ir hefðu hringt og eitthvað veriö að
minnast á haglabyssu...
Nú sleppti Veikko Ketola og gekk
yfir hlaðið þangað sem hann hafði
kastað byssunni, tók hana upp úr há-
vöxnu grasinu, opnaði hlaupin og
horfði inn í þau. Hann fór með byss-
una til eldri lögreglumannsins að
nafni Lammi. Byssan virtist ekki
hlaðin.
Lammi spurði hvort þeir liefðu
verið að semja um málefni sem
snertu vefstofuna. Þegar Veikko hélt
því stöðugt fram að þetta væri allt
saman þeirra einkamál, þá sagði sá
yngri að samskipti manna hættu að
vera einkamál þegar farið væri að
veifa skotvopum. Veikko spurði
hver hann þættist vera og hvaða
skynbragð hann þættist bera á svona
mál. Lögreglumaðurinn sagði til sín,
Matero héti hann, væri nýkominn
hingað, nýútskrifaður úr lögreglu-
skólanum, en ættaður lengra að
norðan. Veikko bað Lamnii að út-
skýra alvöru lífsins fyrir Matero áður
en honum væri sleppt út á meðal
fólks hér. Lammi mæltist til þess að
Veikko og Kctola scmdu um málefni
vefstofunnar á venjulegum vinnu-
líma ogán haglabyssu. Veikkosagðist
vera búinn að rcyna aö ná í Ketola
vikum saman, alveg frá því á upp-
boðinu, en af því að Kctola hefði fal-
ið sig á nýju vefstofunni sinni í To-
holammi, þá hcfðu þeir ekki getáð
gert upp sín mál fyrr cn í dag.
Lammi sagði að samningavið-
ræðunum væri að minnsta kosti lokið
að þcssu sinni. Hann tók haglabyssu
Ketola, rétti hana eigandanum og
hvatti hann til að setja hana í læstan
skáp og leyfa henni að hvíla sig þar,
þangað til fuglaveiðarnar byrjuðu.
Veikko gekk að bílnum sínum og
veifaði mér að koma. Lögreglu-
mennirnir stóðu á hlaðinu hjá Ketola
og horfðu á okkur snúa bílnum. Þeg-
ar við ókum af stað, flýttu þeir sér
inn i bílinn sinn og keyrðu strax á eft-
ir okkur. Þá voru Maija og Ketola
farin inn. Lögrcglan elti okkur alla
leið inn í bæ ogyfir brúna kirkjumeg-
in. Heima beygðu þeir þó ekki inn á
hlaðið, heldur óku framhjá eftir veg-
inum til kirkjugarðsins. Þeir komu
fljótt aftur og keyrðu aftur framhjá í
átt að kirkjunni.
Guðsþjónustur í Reykjvavíkurpró-
fastsdæmi sunnudaginn 22. desem-
ber1985.
Tekið er á móti söfnunarbaukum
hjálparstarfs kirkjunnar eftir messur
á sunnudaginn til kl 17. og á Þorláks-
messu milli 20-22.
Árbæjarprestakall
Barnasamkoma í Foldaskóla í Graf-
arvogshverfi laugardaginn 21. des.
kl. 11 árdegis. Barnasamkoma í
safnaðarheimili Árbæjarsóknar
sunnudag kl. 11 árdegis. Sr. Guð-
mundur Þorsteinsson.
Áskirkja
Barnaguðsþjónusta kl. 11. Börn
lerka jólalög og jólasálma á hljóð-
færi. Sr. Árni Bergur Sigurbjörns-
son.
Breiðholtsprestakall
Jólaguðsþjónusta barnanna sunnu-
dag kl. 11 í Breiðholtsskóla. Sr. Lár-
■us Halldórsson.
Bústaðakirkja
Jólasöngvar allrar fjölskyldunnar kl.
2.00. Kór Breiðagerðisskóla syngur
og börn úr Fossvogsskóla flytja
helgileik. Lesin saga eftir Ingólf
Jónsson frá Prestbakka. Almennur
söngur. Organisti Guðni Þ. Guð-
mundsson. Séra Ólafur Skúlason.
Digranesprestakali
Barnasamkoma í safnaðarheimilinut
Bjarnhólastíg kl. 11. Guðsþjónusta í
Kópavogskirkju kl. 11. Sr. Þorberg-
ur Kristjánsson.
Dómkirkjan
Barnaguðsþjónusta kl. 11. Börn úr
Kirkjuskólanum flytja helgileik und-
ir stjórn sr. Agnesar M. Sigurðar-
dóttur. Barnakór Álftamýrarskóla
syngur. Stjórnandi Hennes Baldurs-
son. Lesin jólasaga. Sr. Þórir Steph-
ensen.
Grensáskirkja
Barnasamkoma kl. 11.00. Jólahátíð
barnanna. Jólasöngvar. Gengið í
kringum jólatré. Jólasveinn kemur í
heimsókn. Ath. Messa kl. 14.00 fell-
urniður. Sr. HalldórS. Gröndal.
Hallgrímskirkja
Messa kl. 11.00. Skólakór Seltjarn-
arness syngur undir stjórn Margrétar
Pálmadóttur. Sr. Karl Sigurbjörns-
son. Ensk-amerísk jólaguðsþjónusta
kl. 16.00. Mótettukór Hallgríms-
kirkju syngur. Sr. Karl Sigurbjörns-
son.
Landspítalinn
Messa kl. 10.00. Sr. Ragnar Fjalar
Lárusson.
Háteigskirkja
Messakl. 10.00. Barnaguðsþjónusta
kl. 11.00. Sr. Arngrímur Jónsson.
Messa kl. 14.00. Börn úr Hlíða-
skóla flytja jólalög, stjórnandi
Heiðrún Hákonardóttir. Sr. Tómas
Sveinsson. Tónleikar á aðventu kl.
21.00. Dr. Orthulf Prunner flytur
orgeltónlist eftirJ.S. Bach.
Kársnesprestakall
Messa í Kópavogskirkju kl. 14.00.
Organisti Guðmundur Gilsson. Sr.
Guðmundur Örn Ragnarsson.
Laugarnesprestakall
Fjölskylduguðþjónusta kl. 11.00.
Barnakór Laugarneskirkju syngur.
Margrét Hróbjartsdóttir segir jóla-
sögu. Sóknarprestur.
Neskirkja
Samverustund aldraðra í dag laugar-
dag kl. 15-17. Farið verður í Keilu-
salinn í Öskjuhlíðinni og á veitinga-
húsið þar. Farið verður frá kirkjunni
kl. 15.00.
Sunnudag 22. des.: Jólasöngvar kl.
14. Anna Júlíana Sveinsdóttir syng-
ur einsöng. Kór Melaskólans syngur
undir stjórn Helgu Gunnarsdóttur
við undirleik Jónasar Þóris. Lilja
María Sigurðardóttir 9 ára leikur
einleik á fiðlu. Ingibjörg Sveinsdótt-
ir les jólasögu. Börn í Mýrarhúsa-
skóla sýna helgileik. Reynir Jónas-
son organisti leikur undir fjölda-
söng. Sr. Frank M. Halldórsson.
Seljasókn
Barnaguðsþjónusta í Öldusels-
skólanum kl. 10.30. Barnaguðsþjón-
usta í Seljaskólanum kl. 10.30.
Sóknarprestur.
Seltjarnarnessókn
Jólasamkoma barnanna í Tónlistar-
skólanum kl. 11. Sr. Frank M.
Halldórss.
Stokkseyrarkirkja
Barnamessa kl. 11. Sóknarprestur.
Keflavíkurkirkja
Aðfangadagur: Jólasöngur kl. 18.00
og 23.30. Lúðrablástur og helgileik-
ur. RagnarSnær Karlsson flyturhug-
leiðingu.
Jóladagur: Hátíðarguðsþjónusta kl.
14.00. Sr. Bragi Friðriksson prófast-
ur messar. Organisti Kjartan Sigur-
jónsson.
2. jóladagur: Skírnarguðsþjónusta
kl. 14.00. Sr. Þorvaldur Karl Helga-
son messar. Organisti Kjartan Sigur-
jónsson.