Sunnudagsblaðið - 03.06.1956, Blaðsíða 9

og kærleika til að bera. Frá þeim
degi er húir' jClutti iiui í höllina
áttii íþþtíöjti {jar 'notálegt heimili
og orúggi atfivarf. Nú höfðu þau
„fengið móður, sem þau hafði vant-
4ið svo' möi*g 'ár,' ög endá þótt þáu
* væj_p í voi'ðini stálpuð,; virtu þau
haria og mátu. Þegar konungurinn
gerði órýmilegar kröfur til barna
sinna var það stjúpmóðurin sem
gerðist miðlunarmaður og vegna
þesá að konungurinrt 'elskaði þessa
konu; sém birti upp hina einmana-
legu tilveru háns, þá lét hann oft-
ast aö orðum hennar. Það af börn-
unum sem mest dálæti hafði á
stjúpmóðurlnni < vár einmitt
Báudouin krónpi'ins.
Þrcmur ..-árurii síðai', þegar
bandarnenn s'óttu að Iandamær-
urti :Bclgíu; var koiiungsfjölskyld-
an ttíkin til fartga og flutt til
Þýzkálands.'Og þar var hún i
raun 1 og risaöttfeika í fangelsi.
Gámia líöllin, sem fjölskyidunni
Var fengin til að háfást við í, var
heilsuspi’llandi húsnæði og mjög
fátækfega útbúin. Loksins vorið
1945 var konungsfjölskyldan
feyst úr háldi áf ameríska hern-
ura.
. -Eri þrátt fytir frolsið, sem kon-
ungsfjölskyldan liafði nú ■ öðl-
azt, baðaði hún þó ekki á rósunr.
Afstaða konungs og stjórnarat-
iiafnir á styrjaldarárunum tvístr-
aði þjóðinni, og meirihluti henn-
ar — og þar á meðal ríkisstjórn-
in — vildi komast hjá því, að
hann settist á ný í hásælið; ósk-
a.ði méð öðrum orðum alls ekki
cftir honum hcim aftui' Þess
vegna. settist konungsfjölskyldan
að í Sviss og C.harles prins bróð-
ir Leopolds voru fengnir stjórnar-
taumai'nir í hendur.
• ’ .•• "
Komingur gegn vilja símim.
Baudouin var hú orðiim
íimmtán ara. lianú Jiaíði lilolið
i afbragðs góða nlenntun, þrátt fyr-
..ir liið -eiliða ástahd áástyrjaldar-
SUNNUDAGSBLAÐIÐ
: > 265
árunuih. Auk skólamenntunar
sinuar var -liann orðinn ágætur
hestamaðúr og hnefafeikari, fag ;
meðan liann bjó í Sviss iðkaði
hann ernnig sluða og skautahlaup.;
Hann hélt áfam skólagöngu sinni,
en eftir nokkurri tiirta flutti Iiátm
heim og fékk einkakennslu. Á
þessum tíma komu frám liöfuð-
áhugamál hans; stærðfræði, guð-
iræði og tónlist. Undarlegt sam-

Isabella prinscssa.
blánd ! Þó virtist sem guðfræðin
stæði hjarta hans næst. Sagt hef-
ur verið, að ef hann hefði mátt
velja iriilli konungdómsins og
prestskapar, mundi harrn tvímæla-
laust hafa valið það síðarnefnda.
Eirtn liður var það í uppeldi
Baudouins séln vanræktur var,
en þaðé var Iferþjóiiustan. Þjóð-
höfðingjá.r Belgiu liafa löriguni
vérið herkonungar. En hann cr
venjulega þorgaralegaklæddur,
og virðist ekki kunna við sig í
einkennisbúingi, og það sjaldan
hann sést í honum, virðist slcrúð-
inn vera tveimur númerum of
■stör.
í juli 1950 vai' Leopold köu-
ungur kvaddur heiin til föður-
-landsms af fyJgisihöiuiúm sínum,
sem þá sátu að völdum. Haim liélt
þyí til Brusscl ápiut sonum sín-
um. FylgisBjemi|!aép]4>lds konungs
höfðu fullvissað hann um, að mik-
ill meþ'^jfeti þjóðarinnar. ,-4.sá cr
völdin hefði'— óskaði eftir að
- liann séttÍHtr aftutAí' hásætið. En
það sem bar við næstu daga stað-
fcsti illa þessa fullyrðingu. Þeg-
ar konungurinn ólc inn í Brussel,
vórú göturnar áuðar, og daginn
eftir hófust uppþot. sem fóru vax-
andi nieð hverjuiii deginum sem
leið. Borgái'astyrjöld ógnaöi land-
jiiú. ;‘■
Árið 1951 lagði Leóþóld riiður
völd og Baúdouin vai'ð konungur.
En Leopold fór ekki úr landi; eins
óg venja er undir slíkum kringum
stáeðmri, þcgar konurigum cr
áteypt af stóli, heldur býr hatrn
" áfeanr í koungshöllirini, og sjálfur
1 köriungurinir Baudóúin 'er ein-
urigis' ffeimiíismaður hjá honum.
' Þár lreirriá er það Leopold sem
síiur áfram í hásætiriu — Baudou-
in er éinungis sonurinn í húsinu.
Þetta fellur belgiskú þjó'ðinni
mjög illa. Og ef til vill er það
einmitt þetta ,,heimilisástand“,
sem veldur því, að þjóðin hefur
slikan áliuga fyrir þvi að Baudouin
nái sér í koriúefni og giftist. Fólk-
ið ímyndár sér, að þá murii liann
Verða sanhur"húsbóndi á heimil-
inu og losna undan áhrifanrætti
föður síns.
Margar prinséssúr háfa verið
tilnéfndar sem líklég' könucfni
■hins unga konungs. Eitt sinn gekk
orði'ómur úrii þáð að sú útvalda
niundi vera Alcssandra Torionia
jirinsessa, dóttir ítalska furstans
Alessandro Torlðnia,” sefn var
giftur spönskú prinsessunni
Beatricé af Boúrbon. Baudouin og
Alcssandra hittust oft, og Belgar
vonuðu í lengstu lög, að konung-
urinn gerði sínár hosur grænar
fyrir þessai'i fögi'ú' prinsessu. En
su vón brast.
Nú hafa hins' Ve-gai’ uýjar'sögu-