Sunnudagsblaðið - 07.09.1958, Síða 4
448'
SUNNUDAGSBLAÐI&
ÍSRAEL OG ÍSLAND.
En nú kom í Ijós að það var
býsna mikið, sem hann vissi um
sögu og nútíma vandamál íslend-
inga. „Annars skal ég segja yður
það alveg hreinskilnislega", sagði
hann, ,,að ég hef alltaf verið van-
trúaður á, að í raun og veru sé
hægt að halda uppi sjálfstæðu
menningarríki með færra fólki en
um það bil fjórum milljónum
manna. Þess vegna verður íbúatal
an hér í ísrael að tvöfaldast frá því
sem nú er. Og mér finnst tilvera
ykkar, eitt hundrað og siötíu þús-
unda, sem sjálfstæðs ríkis vera
næstum ótrúlegt ævintýri.“ Ég
sagði, að saga okkar og raunar
hinna Norðurlandáþjóðanna á síð
ari öidum leiddi í ljós, að þessi
skoðun hans væri ekki á rökum
reist, það væri ekki stærð þjóðar,
sem skærj úr um gstu hennar til
að lifa menningarlífi í sjálfstæðu
ríki, heldur andlegur þroski henn
ar, menning hennar, sjálfstæðis-
vilji hennar, landfræðileg lega og'
hugarfar grannríkja, enda væru
lífskjör í ýmsum smáríkjum, svo
sem á Norðurlöndum, sambæri-
leg því, sem bezt gerðist með stór-
þjóðum. En hann sat fastur við
sinn keip og sagði, að í þeim
heimi tækni og vígbúnaðar, sem
við nú byggðum, yrði þjóð að ná
vissri lágmarksstærð, til þess að
geta hagnýtt sér kosti tækninnar
og verið örugg um sjálfstæði sitt.
„En hvað ykkur snertir“, bætti
hann við brosandi, „vona ég, að
það, að bið hafið einungis gjöfulan
sjéinn að næsta nágranna, hjálpi
vkkur til þess að varðveita sjálf-
stæði ykkar og menningu. Við er-
um tæpar tvær milljónir“, sagði
hann. ,,En norðan við landamæri
okkar, austan við þau og sunnan
við þaú ‘eru ríki, sem hafa ekki
viljað viðurkenna tilverurétt okk-
ar, og íbúar þeirra er j 40 milljón-
David Ben-Gurion, hinn aldni og mikilsmethi forsætis.
ráðhcrra Israclsríkis.
ir. Þess vegna verðum við að eyða
of fjár í her og vígbúnað, en ef við
þyrftum ekki að kosta her eins
°g þið, þá skvlduð þið sjá, hvað
við gætum gert“, sagði hann og
fórnaði upp höndunum. „Þá skyld
um við á skömmum tíma breyta
ísrael í aldingarð, eins og Landið
helga var á Krists dögum.
SAGA LANDSINS HELGA.
Það landssvæði, sem nú er kall
að Ísrael, hefur á ýmsum skeiðum
sögunnar verið nfefnt ýmist Kana-
anland, Palestína eða Landið
helga. Þess er fyrst getið sem
sögulegrar og landfræðilegrar
heildar, þegar ísraelsmenn koma
til landsins um 1350 f. Kr. undir
forustu Jósúa og minnast loforðs
Jahve til Abra'hams: ,,Og ég mun
gefa þér og niðjum þínum eftir
þig það land, sem þú nú býrð í
sem útlendingur, allt Kanaanland
til ævinlegrar eignar, og ég skal
vera Guð þeirra“, eins og segir
í fyrstu Mósebók. í næstu tvær
aldir var sljórnarfar óstöðugt í
landinu og átök við ei ienda óvini,
en þá var konungdæmi komið á
fót, og gerðist Sál konungur Jands
ins. Davíð konungur, eftirmaður
hans, efldi ríkið og treysti það og
gerði Jarúsa'em að höfuðborg þess
Saiémon byggði síðan hið mikla
musteri j Jerúsalem og skipulagði
ríkisvaldið, en eftir hans dag var
ríkinu skipt í konungsríkin Júda
cg ísrael. Ætt Davíðs réð ríkjum
í Júda, þangáð til Babyloníumenn
lcgðu það undir sig og musteri
Salómons var eyðilagt árið 586
fyrir Krist. Á þessu skeiði lifðu
og störfuðu spámenn Gyðinga. —
Þetta tímabil er eitt af mestu
blómaskeiðum mannlegs anda. —
Bcðskapur spámannanna varð
hornsteinn þriggja mikilla trúar-
bragða, kristindóms, Múhammeðs-
trúar og Gyðingatrúar.
Eftir tveggja kynslóða útlegð og
undirokun 1 Babylon sneru Gyð-