Sunnudagsblaðið - 06.09.1959, Blaðsíða 9

veizlum, læra sund í sömu sund-
lauginni, eru við skólasýningar
hlið við hlið, og margt annað. Hin
einangruðu einbirni fortíðarinnar
eru nú orðin mjög sjaldgæf. í stað
þeirra systkina, sem þau söknuðu
svo ákaft til að geta blandað skapi
við, er nú kominn hinn eðlilegi
félagsskapur við hitt kynið. í
æsku eru alltaf margir saman þeg-
ar á að skemmta sér, en þeir tím-
ar koma en hann vill ganga með
henni, eins og komizt er að orði.
Það er ekki til neins, ef hann
segir einhvern daginn við hana:
„Heyrðu Tove, eigum við að fara
saman í kvikmyndahús? Á hvaða
degi getur þú komið?“ Nei, ef
hann vill halda spilareglurnar
verður hann að spyrja, hvort hún
vilji koma með í bíó á 7 sýningu
á þriðjudaginn. Ef hún kveður já
við því hittast þau ekki fyrir utan
kvikmyndahúsið, heldur nær
hann í hana heim. Þegar hún kynn
ir hann fyrir foreldrum sínum á
hún að segja: „Þetta er Sveinn,
þið hafið heyrt hans getið, hann
er miðframvörður i handknatt-
leiksliði bekkjarins.“ En slíkt eru
hentugar upplýsingar, sem gefa
foreldrunum umræðuefni á með-
an hún færdr sig í yfirhöfnina.
Þegar hún fer, segir hún við for-
eldrana: „Ég er að fara í bíó og
verð komin eitthvað yfir klukkan
10.“ Þá vita foreldrarnir hvar hún
er, og Sveini er fullljóst, hvenær
hún á að vera komin heim, og að
hann beri ábyrgð á því.
Nú hafa Tove og' Sveinn fundið
nvort annað, en ef að þau eru
eðlilegt ungt fólk einangra þau
sig ekki, heldur eru ennþá í kunn-
ingskap við sína mörgu félaga,
sem óska eftir honum og njóta
hans.
Hér geta foreldrarnir orðið að
miklu liði með því að opna heim-
ilið fyrir kunningjahópnum, og
gefa þeim þannig í skyn, að þau
séu velkomin. Þessi heimboð eiga
SUNNUDAGSBLAÐIÐ ~ " 473
ekki að vera stórar matveizlur,
þar sem það er ekki vegna matar-
ins sem kunningjarnir koma sam-
an, heldur vegna félagslyndis. Te,
dans eftir útvarpinu og kalt borð
eftir atvikum. Síðar meir getur
stúlkan haldið stærri og þægilegri
veizlur, sem gestirnir munu lengi
í minnum hafa og vera mjög þakk
látir fyrir. Auk þess er hægt á
þennan hátt að koma í veg fyrir
að unglingarnir séu að flækjast á
götunni og hanga á lélegum veit-
ingastöðum, eða leita sér hælis hjá
einhverjum sem leigir sér her-
bergi.
Foreldrarnir verða að gera sér
það Ijóst, að unglingarnir geta
ekki verið annars staða»r en á heim
ilum sínum. Þeir, sem eru ást-
fangnir vilja vera eins mikið sam-
an og mögulegt er, en peningarnir
endast ekki lengi við okkar dýra
skemmtanalífi. Þess vegna er það
mikil hjálp þegar unglingurinn
getur boðið sinni elskuðu eða hún
sínum elskaða heim. Þau geta þá
annaðhvort tekið þátt í fjölskyldu
lífinu eða verið út af fyrir sig í
herberginu sínu, ef það er útbúið
sem venjuleg setustofa. Það á
ekki að taka á móti unglingunum
eins og tengdadóttur eða tengda-
syni, heldur eins og félögum.
Með því að gagnrýna vini eða
vinkonu er eins og það sé búið að
taka viðkomandi inn í fjölskyld-
una, og unglingarnir, sem eru ekki
enn farnir að hugsa um hjúskap,
sjá eftir því að hafa látið fjöl-
skyiduna vita, að þeir séu ást-
fangnir. Þetta getur gert ungling-
inn fráhrindandi við foreldra sína,
en hin mesta hamingja hverra for-
eldra er þó sú, að eiga börn, sem
koma til þeirra með öll þau vanda
mál, sem þjá þeirra ungu sál.
Skilningur og tillitssemi í ást-
um þroskast með aldrinum. — í
fyrstu, — og það er svo dásamlegt,
— er áslin fyrir ástina. Við vitum
ekki hvernig á þessu stendur, en
heimurinn er svo bjartur og sól-
ríkur, við förum snemma á fætur
á morgnana, lesum námsefnið og
þegar kallt er berum við ruslaföt-
una niður fyrir mömmu, og öll hin
áður hötuðu verk eru unnin með
brosi á vör, eingöngu vegna til-
hugsunarinnar Um að hitta liana
í kvöld, Síðar verður maður.ást-
fangin vegna þess að hann er svo
fínn og smágerður, eða stór og
sterkur. En auk þessa veitir kynn-
ingin skilning á hinum raunhæfu
verðmætum og hinum mörgu skil-
yrðum til þess að geta lifað sam-
an. Það eru fæstir, sem upplifa
það, að skólakynning endi með
giftingu. Hjartað verður sem bet-
ur fer fyrir mörgum og margs
konar áhrifum, áður en ungling-
urinn veit að hverju hann er að
leita. Sem betur fer veitir þetta
mikla reynslu, sem reynir á ung-
linginn, og þarf hann þá á að-
hlynningu og tillitssemi heimilis-
ins að halda.
Þeir tímar koma að drengirnir
fara að reykja og ganga í síðbux-
um í skólann á hverjum degi. Þeir
fara að tala með yfirlæti um stelp-
ur og þá fer að langa til að þekkja
aðrar en þær stelpur, sem þeir eru
með í skólanum og á götunni. Þeir
montast við félaga sína yfir sigi'-
um sínum, og tala þá ekki alltaf
sem virðulegast, eða eru riddara-
legir í framkomu. Þetta eru mjög
erfiðir tímar fyrir ungu stúlkurn-
ar, sem ennþá eru fullar af draum
órakenndum hugsunum. Þær geta
orðið fyrir því að þeir flauti á þær
á götunni, til þess að komast í
kunningsskap við þær. Þetta er
jafn óþægilegt og vera elt. Það
getur verið að stúlkan setji upp
þótta eða fyrlitningarsvip, þá eru
þeir ekki lengi að stimpla hana
sem leiðindastelpu. Kannski roðn-
ar hún og flýtir sér framhjá, þá
hlæja þeir háðulega á eftir henni,
en kannski brosir hún aðeins með
sjálfri sér og gengur áfram. Þá er