Sunnudagsblaðið - 06.03.1960, Blaðsíða 3

Sala og notk-
un á ópium
bönnuð í
Bankok
Ópíum brennt á báli
í BANKOK hefur öllum ópí-
umkrám verið lokað og 70.000
ópíumreykingamenn í Tai-
landi hafa nú enga möguleika
á að útvega sér þetta óhugn-
anlega eitur á löglegan hátt,
síðan ríkið bannaði með lög-
um sölu og notkun á ópíum.
Þegar lögreglan hafði sett
lás og slá fyrir 92 ópíumkrár
í Bankok, voru 8935 ópíum-
pípur keyrðar út fyrir bæinn
og brenndar þar á báli. Þús-
undir manna komu til þess að
horfa á þetta risavaxna bál,
sumir glaðir í bragði yfir bví
að losna við þennan hræðilega
vágest, en aðrir sorgmæddir
og b-trir yfir því að sjá þarna
„einu gleðina í lífinu“ verða
logunum að bráð. Þetta bann
ríkisins táknar martröð fyrir
alla óforbetranlega ópíum-
neytendur landsins, (og þeir
ku vera ótrúlega margir). Ann
að hvort verða þeir að hætta
og það gerist engan veginn
áreynslulaust, eða verða að
útvega sér ópíum á ólöglegan
hátt fyrir offjár og eiga
stranga refsingu yfir höfð^
sér, ef upp kemst. Sektir í
-svona málum er tíu slnnum
verðmæti þess ópíums, sem
finnst í fórum sökudólgsins,
Og að auki löng fangelsisvist.
Það er verk lögreglunnar
að siá um að lögunum sé hlýtt
cg ólögleg sala á ópíum sé
stöðvuð, hvar sem hennar
verður vart, en forráðamönn-
um ríkisins er ljóst, að þetta
eitt leysir ekki vandann. Ópí-
umsjúklingar eiga að njóta
læknisaðstoðar og hjúkrunar
af hálfu hins opinbera. Fjór-
ar mílur fvrir utan Bankok
hefur verið kom'ð á fót
sjúkrahúsi, sem rúmar 4000
ópíumsjúklinga. Umhverfis
sjúkrahúsið er há gaddavírs-
girðing og öflugur lögreglu-
vörður við inngangshliðið.
Þetta er sagt nauðsynlegt, þar
sem margir hafi gert tilraunir
til að strjúka.
Síðan í janúar 1959 hafa
um 5000 sjúklingar verið t'l
meðferðar á sjúkrahúsinu í
Rangsit, en aðeins 200 hafa
getað vanið sig af ópíumnautn
inni til fulls. Meðferðin er
fólgin í því, að sjúklingarnir
eru sprautaðir í -15 daga, en
að því búnu er þeim hjúkrað í
tvo og hálfan mánuð.
Norski blaðamaðurinn og
ljósmyndarinn Reynert 01-
sen var staddur í Bankok þeg
ar atburðir þessir áttu sér
stað, og hér á eftir fara glefs-
ur úr frásögn hans:
Ég heimsótti hið nýstofn-
aða sjúkrahús daginn eftir að
öllum kránum var lokað. Það
var mikill órói og örvænting
meðal þeirra, sem höfðu kom-
ið um nóttina og morguninn.
Flestir komu beint af krán-
um. Þeir voru ei'rðarlausir og
kunnu svo sannarlega ekki
við sig í þessu nýja umhverfi,
enda er það algjör andstæða
þess umhverfis, sem þeir
komu úr. Kvöldið áður en
kránum var lokað að fullu og
öllu, tókst mér að laumast inn
í eina slíka. Hún var í dimmri
og rotinni byggingu, aðeins
fáein skref frá aðalgötu í
Bankok.
Hálfnakiar manneskjur lágu
í kös á trébekkjum. Rotturn-
ar lifðu kóngalífi í skítnum
undir bekkjunum. Ég var eini
hvíti maðurinn þarna og að
sjálfsögðu aðeins kominn fyr-
ir forvitni sakir. Samt sem
áður kom þjónn í stuttum bux
um til mín og spurði mig,
hvort ég vildi ekki pípu.
Hann var með fangið fullt af
pípum, en ég benti á magann
á mér og hristi höfuðið.
Enginn gerði minnstu til-
raun til þess að reka mig út,
eins og ég hafði búist við.
Þvert á móti brostu sumir
vingjarnlega til mín, en aðrir
sáu mig varla. Það var hljótt
hér inni, nema hvað það
heyrðist í útvarpi í einu horn
inu og frá viðskiptavinunum
heyrðist snark öðru hvoru,
þegar þeir sugu { sig reykinn
úr pípunum. Kráin var mett-
uð*af grábláum reyk. Föt við-
skiptavinanna voru hengd á
nagla hér og þar. Á einum
veggnum hékk almanak með
mynd af Hollywoodstjörnu.
Ég sá eina konu, kínverska og
tærða. Hún brosti tll mín.
Flestir voru mennirnir grind-
horaðir og tærðir, lágu eins
og lífvana eða læddust hljóð-
lega um. Ung stúlka í skítug-
um klæðum gekk um og betl-
aði reyk — sígarettureyk.
Hún sagðist ekki reykja neitt
annað. Hún kvaðst vera starfs
stúlka hér. Klukkan tólf byrj-
uðu þjónarnir að ganga um
og safna saman pípunum og
tekönnunum. Nokkrir gest-
anna klæddu sig í föt sín og
yfirgáfu fleti sín, svo að aðr-
ir kæmust að. Nýju gest'rnir
ætluðu að dveljast þarna alla
nóttina. Flestir gestanna voru
fastir viðskiptavinir, og sum-
ir hverjir höfðu komið á hverj
um degi í mörg ár.
Tala viðskiptavina á litlu
kránum í Thailandi er sögð
um 150 á sólarhring, á stærstu
kránum allt upp í 3000. Heil-
Framh. á bls. 9.
Sunnudagsblaðið 3
Myndin hér að ofan er tekin í ópíumkránni, sem minnzt er á
Fremri myndin hér að neðan er af forsætisráðherra Tailands,
Sarit. f fyrra las hann í erlendum blöðum um liið viðbjóðs-
lega ástand í ópíufkránum í landi hans. Nú hefur hann fyrir
skipað hann við sölu og notkun ópíum og loítað öllum krán-
um. Ópíumpípunum var safnað saman og þær brenndar.