24 stundir - 23.09.2008, Síða 11

24stundir ÞRIÐJUDAGUR 23. SEPTEMBER 2008 11
Dómsmálaráðherra hefurfengið á sig nokkra gagn-rýni und-
anfarna daga vegna
lögreglumála í land-
inu. Árni Páll
Árnason, þingmað-
ur Samfylkingar,
kallaði það „stjórn-
sýslulegt glapræði“ í Silfri Egils að
hafa lögregluembættið, sem ætti
að vera samræmingar- og eftir-
litsaðili, í samkeppni við lög-
reglustjóra um tiltekin verkefni.
Það væri „bara galið“.
„Embætti ríkislögreglustjóra er
tilraun sem hefur að mörgu leyti
mistekist,“ segir Óskar Sigur-
pálsson, formaður Lögreglufélags
Reykjavíkur.“ Þetta kemur fram í
frétt á Eyjunni og vantar ekki at-
hugasemdirnar á fréttina. Þar seg-
ir til dæmis einhver sem kallar sig
caramba: „Fram kemur í dag-
bókum Matthíasar [Johannessen]
að Björn Bjarnason var barnapía
á heimili hans forð-
um daga. Hann
mun hafa skipt um
bleyjur á Haraldi.
Þessum sagn-
fræðimola verður
að halda til haga.“
Þar liggur sem sagt skýringin á
stjórnun Björns eða hvað?
Fleiri fá skot á sig en Björnþessa dagana. Egill Helga-son er einnig í skotlínunni
ef marka má bloggið egils-
saga.blogspot.com en þar má sjá
skopleg atriði úr skrifum Egils.
Sennilega finnst Agli það þó ekki
fyndið. Ekki kemur fram hver
hinn hugmyndaríki höfundur
síðunnar er.
Margir eru orðnir lang-þreyttir á krepputali ogkenna fjölmiðlum um
að sverta ástandið í þjóðfélaginu.
Aðalfréttin um
ástandið dúkkaði
upp í fréttatíma
Sjónvarpsins á
föstudag þegar út-
varpsstjórinn, Páll
Magnússon, las
ábúðarmikill á svip: „Viðmæl-
endur fréttastofunnar í óform-
legri könnun segja að verðbólga
hefur áhrif á fjárhag.“
Ætli þjóðin öll hafi ekki alltaf
vitað að verðbólga hefur áhrif á
fjárhag svo það þurfti ekki rík-
issjónvarp til að segja henni frá
því. Kannski RÚV sé búið að taka
upp „skondnu fréttina“ í staðinn
fyrir „góðu fréttina“ sem stund-
um hefur birst undanfarið.
elin@24stundir.is
KLIPPT OG SKORIÐ
Ýmsir muna eftir landsþingi
Frjálslynda flokksins fyrir tæpum
tveim árum, þegar algjört öng-
þveiti varð í kringum kosningar
um varaformann flokksins. Í
krafti reynslu minnar af því að
vera í forystu flokksins um árabil
hafði ég boðið mig fram til þess
embættis gegn Magnúsi Þór Haf-
steinssyni, varaformanni flokks-
ins. Andstæðingar mínir héldu
því fram, að ég hefði búið til
málefnaágreining vegna afstöðu
sumra flokksmanna til innflytj-
enda, til þess að sækjast eftir
valdastöðu innan flokksins. Ég
hafði þá talið nauðsynlegt að
árétta stefnu flokksins varðandi
innflytjendur, enda hugnaðist
mér ekki málflutningur Jóns
Magnússonar o.fl. um þau mál.
Ágreiningur
Ágreiningur innan flokksins
hófst nokkrum mánuðum fyrir
landsþingið, þegar þáverandi
þriggja manna þingflokkur, undir
forystu Guðjóns Arnars Krist-
jánssonar formanns, hafði for-
göngu um að taka upp samstarf
við stjórnmálaflokkinn Nýtt afl,
þar sem Jón Magnússon var for-
maður. Þetta gerði Guðjón Arnar
af ótta við að Nýtt afl kynni að
fara í annað sinn gegn Frjálslynda
flokknum í væntanlegum kosn-
ingum og ekki síst til að styrkja
sjálfan sig áfram í sessi sem for-
mann Frjálslyndra. Ég fór aldrei
dult með andúð mína á þeim fyr-
irætlunum, enda taldi fjöldi
flokksmanna slíkan samruna ekki
verða Frjálslyndum til fylgisaukn-
ingar, heldur þvert á móti, því
Nýtt afl var þá þegar dautt afl.
Á landsþingi Frjálslynda
flokksins í janúar 2007 varð ljóst
að Nýtt afl hafði náð tökum á
forystu flokksins og vildi yfirtaka
hann. Þá varaði ég formanninn
við og sagði að aðkoma Nýs afls
að Frjálslynda flokknum minnti
mig á svörtu kómedíuna eftir
Max Frisch: Biedermann og bren-
nuvargana. Í örstuttu máli var sú
saga á þá leið, að herra Bieder-
mann vissi að brennuvargar fóru
um bæinn hans og brenndu fjöl-
mörg hús til grunna. Þegar bren-
nuvargarnir komu heim til Bie-
dermanns ákvað hann að taka nú
nógu vel á móti þeim til þess að
þeir færu ekki að gera neitt á
hans hlut. Brennuvargarnir komu
sér fyrir uppi á háalofti í húsinu
hans og fluttu þangað olíutunn-
ur, en Biedermann gat aldrei tek-
ið af skarið og var ætíð hinn ljúf-
asti við þá. Það endaði meira að
segja með því að hann færði
þeim eldspýturnar í þeirri trú að
þeir hlytu að hlífa honum ef
hann væri nógu samvinnuþýður.
Formanni hótað
Ég held að Guðjón Arnar hafi
ekki skilið dæmisöguna mína þá,
en hann skilur hana kannski nú.
Valdimar Jóhannesson, hægri
hönd Jóns Magnússonar alla tíð,
birti í Morgunblaðinu hinn 19.
september sl. lítt dulbúna hótun í
garð Guðjóns undir fyrirsögninni
„Glymur klukkan Kristni eða
Guðjóni?“. Sá pistill er skrifaður
eftir að miðstjórn Frjálslynda
flokksins krafðist þess að Jón
Magnússon yrði gerður að þing-
flokksformanni og Kristinn settur
af. Þar hótar Valdimar því, að ef
Guðjón bregðist ekki við kröfu
miðstjórnar um að setja Kristin
af muni það hafa áhrif á stöðu
formannsins.
Mér virðist Kristinn H. Gunn-
arsson vera í svipuðum sporum
og ég var áður. Honum hugnast
ekki sú útlendingaandúð sem Jón
Magnússon, Magnús Þór Haf-
steinsson og fleiri aðhyllast, enda
samræmist hún engan veginn
gildandi stefnuskrá flokksins. Því
var Kristinn í fullum rétti sem
þingmaður flokksins, þegar hann
andmælti andstöðu Magnúsar
Þórs við komu flóttamanna til
Akraness sl. vor.
Nú styttist í landsþing Frjáls-
lyndra á næsta ári og segja má að
olíutunnurnar hafi verið bornar
upp á háaloft. Skyldi Biedermann
færa brennuvörgunum eldspýt-
urnar?
Höfundur sagði skilið við Frjálslynda
flokkinn fyrir tveimur árum vegna óánægju
með samruna við Nýtt afl og vegna stefnu
í málefnum innflytjenda
Brennuvargarnir
VIÐHORF aMargrét K. Sverrisdóttir
Þar hótar
Valdimar því,
að ef Guðjón
bregðist ekki
við kröfu
miðstjórnar
um að setja
Kristin af muni það hafa
áhrif á stöðu formannsins.
www.ellingsen.is
TB
W
A\
RE
Y
K
JA
V
ÍK
\
SÍ
A
Full búð ævintýra
fyrir byssumanninn.