Eintak - 07.04.1994, Blaðsíða 4

Fimmtudagurinn3 í - mars
Lenti í Keflavík að morgni skírdags. Reif í
Moggann en þar var fátt annað en páska-
liljur og yfirvofandi verkfall meinatækna.
Fann sárt til þess að vera aftur kominn
hingað í fámennið beint úr hringiðu
heimsmenningarinnar. Fannst ég eins og
af öðrum heimi en ferðafélagar mínir
sem skófluðu Maclntoshi og brennivíni í
innkaupavagnana í fríhöfninni. Fann
skyndilega löngun til að hrinda niður
þessum hillum. Þegar ég kom í bæinn
var ég jafn einn inn í mér og bað nokkra
stúdenta mína að kíkja í glas og vaka
með mér. Ef til vill var ég of þögull og
hugsi en ég tók allt í einu eftir að þeir
höfðu sofnað. Ég vakti þá tvívegis en allt-
af sofnuðu þeir aftur og fóru loks heim.
Föstudagurinn I.apríl
Mér leið eins og ég væri á sakabekk. Ég
veit ekki hvað er ao gerast. Ég reyndi að
jafna mig með því að heimsækja Björn
Bjarna sem var eitthvað fáskiptinn og
stakk upp á að ég heimsækti frekar Kjart-
an. Hann var hins vegar í einhverjum
galsa og stríddi mér. Sagði mér siðan að
fara aftur til Björns. Ég hefði gott af því.
Björn var í engu betra skapi. Þegar ég var
að sofna um kvöldið hringdi síminn og
einhver spyrill spurði mig hvað ég mundi
kjósa, hvort mér líkaði ríkisstjórnin og á
hvaða stiórnmálamanni ég hefði mestar
mætur. Eg sagðist vera af húsi Davíðs.
Laugardagurinn 2. apríl
Ég lá tyrir í allan dag. Mér fannst ég vera
dauður og var næstum viss um það.
Sunnudagurinn 3. apríl
Það gerðist kraftaverk í morgun. Þar sem
ég lá i móki í rúminu, eins og daginn áð-
ur, fannst mér sem Davíð kæmi inn í her-
bergið til mín. Samt var hann ekki alveg
eins og Davíð. Hann hafði sömu lokkana
en þeir voru ekkí svartir heldur gullnir.
Hann var nakinn og eins í vextinum en
skemur vaxinn niður — eins og drengur.
Hann bauð mér að ganga með sér út í
sólskinið. Ég vaknaöi síðan standandi á
tröppunum heima á náttfötunum og
fannst sem ég væri risinn upp frá dauð-
um og að Davíð hefði kallað mig aftur til
lífsins. Um kvöldið vildi ég deila þessari
reynslu með Davíð en hann var ekki
heima.
Mánudagurinn 4- apríi
Ég er aftur orðinn eins og ég á að mér.
Nema hvað ég berjnn í mér reynsluna frá
gærmorgninum. Ég fór á rölt um bæinn,
settist inn á kaffihús og varö glaður þeg-
ar maður sem settist hjá mér vissi að ég
haföi verið á Ítalíu. í raun er til einskis
farið ef enginn tekur eftir því. Það er eins
og að vera Jén Baldvin í Kína. Ég hefði
ekki haft hugmynd um það ef þessi mað-
ur sem settist hjá mér væri ekki lögfræð-
ingur í utanríkisráðuneytinu. Hann var
skemmtilega illmálgur og sagði mér
nokkrar Ijótar sögur af Jóni sem ég
punktaði hjá mértil að segja Davíð
seinna.
Þriðjudagurinn 5- apríl
Jón Baldvin hefur auðsjáanlega áttað sig
á því sama og ég. Hann vildi ekki vera í
Kína án þes að nokkur vissi og gaf þeim
því loforð um að við mundum opna þar
sendiráð innan skamms. Mikill asni er
hann Jón. Hvernig dettur honum í hug að
víð opnum sendiráð í Kína þegar við eig-
um ekkert sendiráð í Jagan? Eg skrifaði
minnispunkta um þetta og stakk þeim inn
um bréfalúguna hjá Davíð seint um
kvöldið.
Miðvikudagurinn 6. apríl
Hjartað í mér hoppaði þegar ég hlustaði á
fréttir af umræðum um loforð Jóns Bald-
vins til Kínverja um að þeir tengju bráð-
um íslenskt sendiráö til að lífga upp á
samkvæmislífið hjá sér. Davíð sagði ná-
kvæmlega það sem ég hafði skrifað í
punktana hjá mér, að víð ættum fyrr að
hugsa til sendiráðs í Japan en í Kína. Ég
fann að þaö var aö koma betri tiö í lifi
mínu og sýnin á sunnudagsmorgninum
var tákn um það. Ég talaði og Davíð
hlustaði. Og breiddi meira að segja út orð
mitt.
© DV-mönnum bönnuð þátttaka í spumingaleikjum
© Súsanna að skilja © Júpiters-menn stofna nýja hljómsveit
Ui
j m páskana
| fór fram
_____________spuminga-
kePPn' fjölmiðlanna
■Byw á fíás 2 og hefndi
■ þar Morgunblaðið
harmanna frá í fyrra,
þegar hann féll út í fyrstu umferð
eftir stórtap gegn útvarpsstöðinni
FM, og sigraði. Nær allir stærri fjöl-
miðlar landsins tóku þátt í þessari
keppni og margir hinna smærri
einnig. Fjarvera DV-manna var hins
vegar áberandi. Ástæða hennar má
rekja aftur til þess að Stöð 2
stóð fyrir spumingakeppni milli
fjölmiðla. Pá kepptu þeir Sig-
urdór Sigurdórsson blaða-
maður og Jóhannes Reykdal
tæknistjóri fyrir hönd DV. DV-
menn tóku keppnina alvarlega,
þeim félögum var gefið frí í viku til
að undirbúa sig og fenginn sérstak-
ur liðstjóri til að hita þá upp fyrir
leikinn. Þrátt fyrir það töpuðu þeir
strax í fyrsta leik, völdu sér kvik-
myndir sem sérsvið en vissu næsta
fátt um þann iðnað. Þótti útreið
þeirra einkar háðuleg. Dag-
inn eftir mætti Jónas Krist-
jánsson ritstjóri illur á rit-
stjómarfund og tilkynnti að
DV mundi aldrei — aldrei —
keppa aftur í spurningaleikj-
um...
inn skeleggi leiklistargagn-
rýnandi Morgunblaðsins,
Súsanna Svavarsdóttir, er
að skilja við manninn sem hún gift-
ist við mikla eftirtekt fyrir um það bil
einu ári. Brúðkaup þeirra vakti
nokkra athygli;
bæði sökum
skamms að-
draganda og
líka vegna brúð-
arkjóls Súsönnu,
sem var rauður
sem blóð...
Iokkrir þeirra sem skipuðu
hina geypivinsælu sveit Júp-
íters hafa nú hafið æfingar á
nýjan leik undir nafninu Tempótarí-
ós. Það eru þeir Kristinn H. Árna-
son gítarleikari, Hjalti Gíslason
tromþetleikari, Pieter Pennings
slagverksleikari og Halldór Lárus-
son trommu- og slagverksleikari.
Auk þeirra er Kuklarinn Birgir
Mogensen með í bandinu en hann
spilar á bassa. Tónlist Tempótaríós
er víst ekki lík þeirri sem Júpíters
lék en tónlistarunnendur komast
betur að raun um það að þremur
vikum liðnum þegar sveitin treður
upp á aðalveitingastað bæjarins, 22
á Laugaveginum...
Hemmi Gunn forfallaðist
í gærkvöldi og Vala Matt
hljóp í skarðið
Er Atali
hjá Hemma Gunn
befra án Hemma?
Það var ekki á tali hjá Her-
manni Gunnarssyni í gær-
kvöldi eins og verið hefur annað
hvert miðvikudagskvöld á sjö-
unda vetur. Símsvarinn hans var
aftur á móti í gangi og í stað
hans birtist á skjánum Valgerð-
ur Matthíasdóttir sem vart þarf
að kynna.
Sveinbjöm i. Baldvinsson,
deildarstjóri innlendrar dag-
skrárdeildar, segir að þessi um-
skipti séu ekki-frétt en það eru
þau alls ekki fyrir þjóðina því
hún á eilítinn hlut í Hemma.
„Hemmi veiktist eins
og komið getur fyrir
besta fólk. í gær lá ljóst
fyrir að hann gæti ekki
stjórnað þættinum og var þá
reynt að fá góða manneskju til
að hlaupa í skarðið fyrir hann.
Hermann hafði þá þegar undir-
búið þáttinn ásamt öðru starfs-
fólki hans. Hann mætir að sjálf-
sögðu í næsta þátt,“ segir Svein-
bjöm.
Margir hafa legið Hemma á
hálsi fyrir þættina og meðal
þeirra er ísak Öm Sigurðsson,
blaðamaður á DV, sem ráðlagði
Hemma að fara í frí í einum fjöl-
miðlapistli sínum. Hann sagði
hann vera orðinn uppiskroppa
með hugmyndir.
NAFNSPJALD VIKUNNAR
Nafnspjaidseigandinn þessa vikuna heitir Vigga Sigur-
bjömsdóttir. Vigga er iðnhönnuður og vinnur hjá all sér-
stæðu fyrirtækí sem hefur höfuðstöðvar í Kalifomíufylki
í Bandaríkjunum. Eins og myndskreyting spjaldsins ber
með sér snýst rekstur þessa fyrirtækis, sem ber heitið
Dinamation, fyrst og síðast um risaeðlur, en Dinamation
framleiðir vélknúnar eftirlíkingar í öllum stærðum af þessum fomaldar-
skrimslum. Þetta er blómlegt fyrirtæki sem hefur starfað í tíu ár og meðal verkefna
sem það hefur unnið að nýlega var að búa til risaeðlur fyrir kvikmyndina Jurassic Park. Einnig leig-
ir fyrirtækið, fyrir hóflegt verð væntanlega, þeim sem hafa áhuga, risaeðlur í raunverulegri stærð.
Helstu viðskiptavinimir i þeim geira eru sýningahaldarar og skemmtigarðaeigendur víða um heim.
Dinamation hefur fjöldann allan af fræðingum á sínum snæmm og tekur jafnvel að sér að skipuleggja
hópferðir á svæðí þar sem risaeðlubein hafa fundist svo menn geti með eigin augum fylgst með upp-
greftrinum. Til gamans má benda lesendum á heimilisfang fyrirtækisins sem á vel við starfsemi þess,
Technology Drive, en í lauslegri þýðingu myndi það líklega nefnast Tæknitröð.
„Mér fannst Vala standa sig
ágætlega og hún myndi vel valda
þættinum," segir Isak. „Atriðin
voru vissulega misjöfn og loft-
kastalinn er sérstaklega leiðin-
legur. Það er þó ekki sama aug-
lýsingamennskan hjá henni og
var í síðasta þætti Hemma. Mér
fannst Hemmi alveg ágætur einu
sinni en hann var kominn á villi-
götur. Ég er hlynntur því að Á
tali hjá Hemma Gunn haldi
áfram ef hann fer aftur inn á
rétta braut."
Ólafur M. Jóhannesson
hefur verið fjölmiðlagagnrýn-
andi Morgunblaðsins í rúm átta
ár og liggur sjaldnast á skoðun-
um sínum.
„Maðurinn getur hafa
fengið einhverjar pestir en
hann kemur eflaust marg-
efldur til baka. Sumir fagna
því vafalaust en aðrir
slökkva snarlega á tækjun-
um,“ segir Ólafur.
Gísli Helgason blokk-
flautuleikari skrifaði lesenda-
bréf í Morgunblaðið fyrir fá-
einum vikum þar sem hann
lýsti yfir óánægju sinni yfir því
að Sumargleðin, með Hemma
innanborðs, hefði fengið að
troða upp í þættinum en aftur á
móti hefði það reynst þrautinni
þyngri fyrir hann einhverju sinni
að fá að komast þar að, en þó
komst hann að lokum.
„Hermann var með 39 stiga
hita í þættinum sem honum var
varla hollt. Ég vona bara að hon-
um batni fljótt núna. Ef hann er
veikur þá á hann ftillkomlega
rétt á því. Fjölmiðlafólk má ekki
vera veikt því þá missir það
launin sín,“ segir Gísli. Hann
hefur ekkert nema gott um
frammistöðu Valgerðar að segja
og segir hana alltaf standa sig
vel.
Egill Sigurðsson, fyrrver-
andi firamkvæmdastjóri, skrifaði
lesendabréf í Morgunblaðið í
gær og skammaðist yfir mein-
gallaðri dagskrá ríkisfjölmiðl-
anna. Hemmi Gunn fékk þessa
umsögn hjá honum: „Hemmi
Gunn var eitt sinn skemmtilegur
en tími hans er liðinn. „Uppá-
komur“ hans eru ekki hlægileg-
ar, heldur klúrar og þó umfram
allt heimskulegar. Hann á að
hætta."
Hvernig fannst Agli svo Val-
gerður standa sig í hlutverki
Hemma?
„Ég missti af hluta þáttarins
en Vala stóð sig vel í því sem ég
sá og mér finnst að hún eigi ab-
sólút að koma í stað Hemma
Gunn til frambúðar. Ég þakka
bara fyrir. Orð mín hafa verið
tekin til greina." ©
WNDARLEQ
VERÖLD
HILMARS
ARNAR
Svo skol böl bceta
Ég er skynsemistrúar. Þegar allir allt um kring
sjá tákn og dreymir fyrir daglátum, glotti ég kalt og
kem með yfirvegaðar og rökfastar útskýringar sem
setja sýnirnar í samhengi við hið gráa, guðlausa og
merkingarsnauða úrverk sem við köllum hvers-
dagsveruleika og bið það í guðanna bænum að
gefa ekki einföldum skynvillum og óskhyggju ein-
hverja æðri merkingu.
En eins og íslenskir lottóspilarar vita þá raðar
hið tölfræðilega meðaltal sér ekki upp í þægilega
víðáttu heldur kemur það oft og einatt fyrir að
kúlurnar klessa sér saman í þétta þyrpingu sem
engum heilvita manni hefði dottið í hug að veðja á
og þannig er það oft í lífinu sjálfu: — óheppni og
rugi fara að því er virðist í biðröð um að gera
manni lífið leitt og ef maður er ekki þeim mun
skynsamari gæti maður trúað því að þetta hefði
einhverja merkingu.
Ég minnist þess þegar ég þurfti að mæta á mik-
ilvægan fund í Bretaveldi og tók morgunflug yfir
til Amsterdam þar sem ég átti að svissa yfir í vél
sem skilaði mér til London upp úr hádegi þar sem
ég gæti gengið frá samningum sem gerðu mér
kleift að lifa áhyggjulaust til æviloka. Þetta leit
ótrúlega vel út þar til að ég fékk mér sæti á Saga
Class við hliðina á tálguðum og taugaveikluðum
einstaklingi sem fór með bænirnar sínar upphátt
milli þess sem hann Ieysti vind og emjaði „O my
Gawd, whatta fate“ sem útleggst „Gvöð minn góð-
ur, hvílík örlög“. Ég var stressaður því þarna var
gjörvallur Seðlabankinn plús LÍÚ með í för og
gerði allt sem ég gat til að sýna að ég væri algjör-
lega ótengdur þessum einstaldingi, því það var
aldrci að vita nema ég gæti þurft smá sporslur frá
þessum stofnunum meðan milljónirnar væru að
mæta á svæðið og svo hafði ég ákveðið að bjóða
þeim Jóhannesi og Kristjáni í marmarahöllina
til mín þegar allt væri afstaðið.
Þegar við nálguðumst meginlandið tilkynnti
flugstjórinn að það væri þokubakki yfir Hollandi
og eftir tveggja tíma hringsól var stefnan tekin á
Köln/Bonn og þegar við lentum þar var sessunaut-
ur minn kominn í kjöltuna á mér þar sem hann
hvíslaði eitthvað um dauða, eyðileggingu og refs-
ingu guðs.
Eftir hálftíma hangs var okkur boðið inn í flug-
stöð þar sem fólki var skipt uppeftir áfangastað og
ég og sá tálgaði fórum inn á VlPIaungið hjá British
Airways þar sem við hittum fyrir hysteríska breska
þingnefnd sem hafði beðið hátt í tólf tíma eftir að
eitthvað gerðist og það sem verra var að einn
þeirra (sem þegar hér var komið til sögu var mál-
laus af drykkju) var grunaður um ilmvatnsþjófhað
úr fríhöfninni og félagar hans slógu um hann
skjaldborg gegn öryggislöggunni sem í mjög
óþýskri taktík þóttist ekki skilja SS og Gestapólík-
ingamar sem urðu æ háværari. „O my Gawd“
sagði sá tálgaði. „Við munum deyja í byssubardaga
milli breskra fávita og þýskrar flugvallalöggu.“
Svona, svona, sagði ég, þetta er lífsreynsla sem þú
átt eftir að minnast með húmor eftir nokkra tíma,
ailt fer vel að lokum.
Sá tálgaði opnaði skjalatöskuna sína og dró upp
dagblaðabunka og spurði mig hvort ég hefði heyrt
um „Noor al Mirrikh", — nótt upplausnarinnar?
Nei, sagði ég, hvað skyldi það nú vera? Það er þeg-
ar allt fer úrskeiðis, sagði hann. Líttu hérna á The
Post. Maður fékk ígræðslu vegna getuleysis. Glæ-
nýtt fjarstýrt dót sem fór af stað í hvert sinn sem
nágranninn notaði bílskúrshurðaropnarann.
Maður kom til lögreglunnar í Hamborg og sagðist
hafa misst minnið og vissi ekki hver hann var.
Löggan kannaði málið og komst að því að hann
var eftirlýstur sakamaður og handtók hann á
stundinni. Maður fór til spámanns í Napolí og
þegar spámaðurinn sagði honum að hann ætti eft-
ir að enda í fangelsi varð hann svo brjálaður að
hann dró upp byssuna og...
Allt í einu gerðist tvennt: breski sendiherrann
mætti á svæðið og allir viðstaddir skutu saman í
ilmvatnsglas og sögðu hehe, þokunni létti og ein-
um og hálfum tíma síðar vorum við í London. Ég
var búinn að missa af fundinum og bauð þeim
tálgaða upp á glas. Neinei, sagði hann, ég þarf að
halda áfram, en ef þú vilt góða fyrirgreiðslu hafðu
endilega samband hérna er nafnspjaldið mitt.
Bless Ali, sagði ég og kíkti á spjaldið. BICC. Það er
einhver stórbanki. Okei, skítt með Jóhannes, þetta
á eftir að koma sér vel...
Ef ég tryði því að svona hlutir þýddu eitthvað
væri ég löngu búinn að gefast upp. Lífið er bara
svo tölfræðilegt, margbrotið og merkingar-
laust... ©
4
FIMMTUDAGUR 7. APRÍL 1994