Eintak

Tölublað

Eintak - 05.05.1994, Blaðsíða 9

Eintak - 05.05.1994, Blaðsíða 9
í kjölfar úrskurðar yfirskattanefndar um ólöglega innheimtu tryggingagjalda af sjálfstæðum atvinnu- rekendum hafa fjármálaráðuneytið og skattayfirvöld tekið þá ákvörðun að endungreiða ekki þau gjöld sem innheimt voru með ólöglegum hætti nema gjaldendur hafi kært innheimtuna áður en úrskurður féll. Ælfla ekki að skila innheinrvtum af sjátfstæðum aftyinnurekstri Skattayfirvöld og ftármálaráðu- neytið hafa ákveðið að ofgreitt tryggingagjald hjá sjálfstæðum at- vinnurekendum eða einyrkjum á undanförnum þremur árum sé ekki endurkræft. Um er að ræða veru- legar upphæðir þar sem sjálfstætt starfandi atvinnurekendur eru nær 20 þúsund hérlendis. Lögum um tryggingagjaldið var breytt um síð- ustu áramót í kjölfar úrskurðar yf- irskattanefndar þess efnis að skatta- yfirvöldum bæri að taka gjaldið af raunverulegum skattstofni en ekki áætluðum, eins og ætíð var gert áð- ur. Garðar Valdimarsson ríkis- skattstjóri segir að þeir sem hafi kært oftalið tryggingagjald sitt fyrir lagabreytinguna muni fá leiðrétt- ingu en aðrir ekki. Garðar segir að það byggist á því að almenna reglan í sambandi við skattheimtu sé sú að ef skattur er greiddur án athuga- semda er réttur viðkomandi skatt- greiðenda á endurgreiðslu ekki mjög mikill. Snorri Olsen deildar- stjóri hjá fjármálaráðuneytinu segir að nokkrir tugir milljóna króna hafi verið í húfi fyrir ríkissjóð og til greina hafi komið að fara með mál- ið fyrir dómstóla ef lagabreytingin hefði ekki komið til. Málavextir í máli því sem yfir- skattanefnd úrskurðaði um voru á þá leið að rafvirki tilgreindi á launa- framtali fyrir árið 1991 að reiknað endurgjald hans, það er laun til greiðslu á sköttum, vegna sjálf- stæðrar starfsemi við rafvirkjun næmu 211.832 krónum. Sömu fjár- hæð tilfærði hann á skattaframtali 1992 og í rekstrarreikning fyrir 1991. Hinsvegar hafði rafvirkinn áætlað fyrirfram að þessi upphæð næmi 446.880 kr. í upphafi ársins 1991 og hafði hann greitt gjöld af þeirri upphæð, þar með talið trygginga- gjald. Skattstjóri óskaði skýringa á þessum mismun og að þeim fengn- um gaf hann út úrskurð um að lækkunin næði ekki til álagðs trygg- ingagjalds. Rafvirkinn mótmælti þeirri niðurstöðu og vísaði til þess tryggingagjaldsstofns sem tilgreind- ur væri í skattaframtali. f kæruúr- skurði seint á árinu 1992 hafnaði skattstjóri kröfúm rafvirkjans með svofelldum rökstuðningi: „Sam- kvæmt greinargerð í staðgreiðslu er reiknað endurgjald yðar kr. 446.880 vegna tekjuársins 1991. Trygginga- gjaldsstofn manns sem vinnur við eigin atvinnurekstur skal vera jafn fjárhæð reiknaðs endurgjalds sem hann telur sér til tekna eða bar að telja sér til tekna samkvæmt 6. grein laga ... um staðgreiðslu opinherra gjalda. Gefi afkoma ársins tilefni til lækkunar þannig að reiknað endur- gjald ... á skattframtali verði lægra en ... samkvæmt greinargerð á staðgreiðsluári stendur áður ákvarðaður tryggingagjaldsstofn áfram óbreyttur." Úrskurður yfirskattanefndar Þessarí niðurstöðu vísaði rafvirk- inn til yfirskattanefndar. f október í fyrra úrskurðaði yfirskattanefnd i málinu og féll úrskurður nefndar- innar á þann veg að fallist var á kröfu kæranda í málinu. í úrskurð- inurn er rætt um það hvernig ákvörðun um fjárhæð reiknaðs endurgjalds sem skattstofns til tryggingagjalds er háttað og hvort efnisákvæði laga um endurgjaldið frá 1990 gefi tilefni til athugunar á því hvort tengsl fjárhæðar reiknaðs endurgjalds í staðgreiðslu og við álagningu séu með öðrum hætti hvað tryggingagjaldið varðar en tekjuskatt og útsvar. I athugasemd- um með fyrrgreindum lögum kem- ur meðal annars fram að í ákvæð- inu felist frávik frá því sem gildi um tengsl milli staðgreiðslu opinberra gjalda við álagningu skatta á reikn- að endurgjald en frávikið sé þó óverulegt. Yfirskattanefnd segir að það beri að ganga út frá því að tengsl íjár- hæðar reiknaðs endurgjaids sem skattstofns til tryggingagjalds í stað- greiðslu og við endanlega álagningu í staðgreiðslu séu í öllum meginat- riðum með svipuðum hætti og varðandi tekjuskatt og útsvar. Síðan segir: „Ekki kemur fram af hálfu löggjafans í hverju hið óverulega frávik felist. Sú tilhögun sem skatt- stjóri hefur lagt tif grundvaffar við álagningu tryggingagjalds á kær- anda, að byggja undantekningar- laust á sömu íjárhæð reiknaðs end- urgjalds sem skattstofns til trygg- ingagjalds í staðgreiðslu og við álagningu, getur ekki talist óveru- legt frávik heldur varðar hún meg- inatriði varðandi ákvörðun skatt- stofnsins.“ Lögunum breytt Lög um tryggingagjald voru sett árið 1991 en gjaldinu er ætlað að standa undir greiðslum í atvinnu- leysistryggingarsjóð, til Vinnueftir- lits og til Tryggingarstofnunar. Ein- yrkjar áætluðu tekjur sínar í upp- hafi árs og voru þær lagðar til grundvallar við útreikninga á stað- greiðslu og öðrum sköttum, þar með töldu tryggingagjaldi. Væru tekjurnar lægri en áætlunin gerði ráð fyrir fékk viðkomandi leiðrétt- ingu á sköttunum utan trygginga- gjaldsins. Það var látið halda sér óbreytt. í kjölfar úrskurðar yfirskatta- nefndar var lögunum um trygg- ingagjaldið breytt á þann veg að sett var ákveðin lágmarkupphæð fyrir hverja starfsstétt sem viðkomandi bar að greiða tryggingagjald af. Til dæmis greiðir húsasmiður gjaldið af 100 þúsund króna mánaðartekj- um, læknir af 250 þúsund króna mánaðartekjum og svo framvegis. Jafnframt var gjaldið hækkað og gjaldstofninn breikkaður. Nú er gjaldið um þrjú prósent fyrir menn í sjávarútvegi, landbúnaði og iðnaði en 6,55 prósent fyrir aðrar starfs- stéttir. Gjaldstofninn var breikkað- ur þannig að tryggingagjaldið er nú einnig tekið af bílastyrkjum, dag- peningum og umframgreiðslum í lífeyri. Fjölmörg mál Tryggvi Jónsson varaformaður Félags endurskoðenda segir að hann dragi í efa að yfirvöldum sé stætt á því að leiðrétta ekki ofgreitt tryggingagjald hjá þeim sem hafa lent í slíku þótt viðkomandi hafi ekki gert athugasemdir á sínum tíma eða greitt skattinn með fyrir- vara. Ragnar Gíslason endurskoð- andi hjá Hagskilum hefur haft nokkur slík mál til umíjöllunnar. Hann segir að þótt erfitt sé að áætla fjölda þeirra sem hafi borgað of mikið í tryggingagjald hljóti það að vera margir. „í flestum tilfellum er ekki um stórar upphæðir að ræða en þær safnast þegar saman kem- ur,“ segir Ragnar. Hann tekur sem dæmi að sjálf- stæður atvinnurekandi hafi áætlað sér um 200 þúsund króna mánað- artekjur í upphafi árs. Af þeim greiddi hann um 12 þúsund krónur í tryggingagjald eða samtals 144 þúsund krónur á árinu. Síðan lenti hann í erfiðleikum eða veikindum þannig að tekjur hans urðu helm- ingi minni. Hann þurfti effir sem áður að borga fyrrgreinda upphæð í tryggingagjald. Ragnar telur ólík- legt að hægt sé að standa á því að leiðrétta ekki ofgreitt tryggingagjald hjá þeim sem ekki gerðu athuga- semdir fyrir lagabreytinguna, eða greiddu með fyrirvara. Urskurður Vítflaus Friðrik á stuðningslista Ingibjargar Sólrúnar Sá sem skrífaðisig á listann eralnafni Fríðríks Þórs Fríðríkssonar kvikmyndagerðarmanns Reykjavíkurlistinn hefur undan- farnar vikur birt í dagblöðum nafnalista fólks sem styður Ingi- björgu Sólrúnu Gísladóttur í borg- arstjórnarkosningunum í vor undir yfirskriftinni „Við viljum breyta“. Á þessum listum hafa verið nöfn margra mætra manna og síðasta laugardag birtist nafn Friðriks Þórs Friðrikssonar kvikmynda- gerðarmanns á einum slíkum í heilsíðuauglýsingu í Morgunblað- inu. Þetta vakti nokkra athygli glöggra manna því Friðrik Þór skrifaði undir stuðningsyfirlýsingu við Davíð Oddsson þegar hann var á sínum tíma í framboði í borg- inni. Þegar EINTAK fór að grennsl- ast fyrir um málið kom í ljós að vit- laus Friðrik Þór Friðriksson haíði verið notaður í auglýsingunni. Sá Friðrik Þór Friðriksson sem skrifaði nafn sitt á lista R-list- ans er nítján ára gamall ög er hann alls óskyldur nafna sínum. Þegar EINTAK ræddi við hann í gær höfðu fulltrúar R-listans nýverið sett sig í samband við hann og beð- ið hann afsökunar á mistökunum. Hann segist reyndar hafa komið af fjöllum og ekki átt von á neinni af- sökunarbeiðni. „Þetta hafði nú far- ið alveg fram hjá mér þannig að þegar þau hringdu þurfti að byrja á því að útskýra málið fyrir mér.“ Friðrik segir að hann hafi ekki lent áður í því að vera ruglað saman við nafna sinn en fólk mæli hann þó stundum vel út þegar hann fram- selur ávísanir. Friðrik Þór kvikmyndagerðar- maður sagði í samtali við blaða- mann að það væri búið að greiða úr þessu máli og biðja hann afsökunar á mistökunum. Aðspurður segist Friðrik hafa tekið þá ákvörðun eftir að hafa lánað nafn sitt á viðlíka stuðningslista á árum áður að gera yfirskattanefndar hljóti að vega þar þungt. Rætt um að senda málið til dómstóla Snorri Olsen segir að þegar úr- skurður yfirskattanefndar lá fyrir hafi ríkisvaldið staðið frammi fyrir tveimur valkostum, að breyta lög- unum eins og gert var eða fara með málið fyrir dómstóla og láta héraðs- dóm og síðar Hæstarétt skera úr um ágreininginn. „Þessi síðar- nefhda leið kom til umræðu þar sem úrskurður yfirskattanefndar var í andstöðu við skilning skattayf- irvalda í málinu," segir Snorri. „Menn töldu hins vegar að ekki væri um slíka fjárhagslega hags- muni ríkissjóðs að ræða í málinu að vísa bæri því til dómstóla eftir að löggjafinn hafði ákveðið að breyta lögunum í þessum efnum.“ Snorri segir að ef lagabreytingin hefði ekki komið til væri öruggt að málinu hefði verið vísað til dóm- stóla og látið fara alla leið til að fá niðurstöðu. 0 slíkt ekki aftur vegna fjaðrafoksins sem það olli. „Ég hef líka verið svo upptekinn við kvikmyndagerð að ég hef ekki haft tíma til að kynna mér málefni borgarinnar,“ bætti Friðrik við. © Stefán Guðmundsson þing- maður Framsóknarflokksins í Norðurlandskjördæmi vestra hefur lagt fram nýstárlega tillögu til að draga úr at- vinnuleysinu. Stef- án vill að stjórn- völd stuðli að inn- flutningi á 25 þús- und tonnum af Rússaþorski í sumar en sá inn- flutningur myndi veita ríflega tvö þúsund manns atvinnu. Þar að auki myndi þessi fiskur skaþa um 1',5 milljarða króna virðisauka fyrir þjóðarþúið... Iikil reiði er nú innan verka- lýðsfélagsins í Keflavík sökum málalykta í máli þeirra tveggja starfsmanna á þif- reiðaverkstæði Varnarliðsins sem reknir voru fyrir meintan þjófnað á verkstæðinu. Sem kunnugt er af fréttum voru mennirnir settir á þiðlaun meðan Rannsóknarlögregl- an í Keflavík rannsakaðl mál þeirra. Niðurstöður rannsóknarinnar voru á þá leið að mennirnir voru úrskurð- aðir saklausir en samt sem áður voru þeir reknir úr starfi um leið og þessi niðurstaða lá fyrir. Mun verkalýðsfélagið ætla að beita sér ( málinu og er nú að kanna mögu- leikana á að höfða skaðabótamál á hendur Varnarliðinu... FIMMTUDAGUR 5. MAÍ1994 9

x

Eintak

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eintak
https://timarit.is/publication/309

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.