Eintak - 09.06.1994, Blaðsíða 28

iM £f
4i ff

Eddje Pjiier - Acid Jass gúrú!
Eddie Piller er eigandi Acid Jazz plötuútgáfunn-
ar. Fyrir stuttu vildi japanski fýrirtækjarisinn
Sony kaupa af honum fjörtíu og níu prósent í út-
gáfunni fyrir 3,3 miljónir punda sem er í kring-
um 350 miljóniríslenskar krónur. Piller hafnaöi
því. Hann vill sjálfur halda um alla þræöi í fyrir-
tækinu og byggja þaö áfram upp aö eigin vild.
Piller er meö margar hljómsveitir á sínum
snærum og hann er maðurinn sem uppgötvaöi
Jamiroquai og seldi hljómsveitina slðan til
Sony.
Útsendarar Extrablaösins hittu hann í London
seint um laugardagskvöld á klúbbnum The
Grand þegar hann tók sér stutta pásu frá störf-
um sínum sem plötusnúöur þetta kvöld.
Jón Kaldal: Hvernig finnst þér að nafn Acid
Jazz útgáfunnar er núna notað sem samheiti
fyrir ákveðna tegund tónlistar, sama hvort
hún kemur frá þinni útgáfu eöa annars staðar?
Eddie Piller: Nafniö á útgáfunni varö til á undan
tónlistinni og þaö er ekkert sem viö getum gert
í þessu. Blaðamönnum flnnst auöveldara aö
vlsa til þessarar margbreytilegu tónlistar sem
acid jazz og ég get ekkert gert I þvl. En þetta
hjálpar okkur, við seljum meira af okkar plötum
fyrir vikiö.
JK: Hver er staða acid djassins I heiminum?
EP: Það er mjög mikið að gerast um allan heim,
líka I löndum sem eiga ekki arfleiö I djassi, r&b
og soul tónlist, þetta á til dæmis viö um Paga
Nýju Gíneu, Noreg, Sviþjóö og meira aö segja
Sviss og Belgíu. Þannig að þaö er mjög spenn-
andi að standa I þessu.
Acid Jazz hefur gefiö út plötur I tuttugu og átta
löndum og þó aðalskrifstofan okkar sé hér I
London erum viö llka með skrifstofur I Sidney,
Mílanó, Hamborg og Dublin.
JK: Svo Acid Jazz fyrirtækið situr efst á öld-
unni sem er að skella yfir heiminn?
EP: Við ýttum þessu af stað, svo viö eigum það
skilið
JK: Þú ert lika plötusnúöur, er þaö af einskær-
um áhuga?
EP: Ég er fyrst og fremst plötusnúður af því aö
mér finnst það skemmtilegt. Þaö er gaman að
vita að maður er að spila tónlist fyrir fólk sem
þaö fengi annars kannski ekki að heyra. Ég
spila oft mikið af gömlum plötum og er því ef
til vill dálltiö öðruvlsi en aðrir plötusnúðar á
djasssviöinu. Þetta er mjög spennandi og ég
hef verið að spila út um allan heim. Síðustu
þrjá mánuði hef ég spilað á Ítalíu, I Þýska-
landi, Ástrallu, Japan, Brasillu, Bandaríkj-
unum og svo auðvitaö hér.
JK: Þú ferö sem sagt eins og trúboði borg
úr borg og landa á milli til þess að boða
acid djassinn?
EP: Já, akkúrat, þaö er þaö sem ég er,
trúboði.
JK: Hvenær kemur þú og spilar fyrir okk-
ur á íslandi?
EP: Það er fyndiö að þú skulir segja
þetta. Ég og Jakob (Magnússon) höfum einmitt
verið aö ræöa um að halda acid jazz hátíð á ís-
landi. Við erum aö spá I aö fá fullt af tónlistar-
mönnum og hljómsveitum til aö koma til ís-
lands og spila. Ef af þessu verður á hátíðin
standa yfir eina helgi. Þetta er bara hugmynd
ennþá en mig langar mikiö til að láta veröa af
þessu og ég hef heyrt aö island sé mjög
skemmtilegt land, sérstaklega á sumrin þegar
sólin skín allan sólarhringinn.
JK: Hvaða pæling er á bakviö útgáfuna hjá
þér?
EP: Ég held að andrúmsloftið I þjóöfélaginu
eins og það leggur sig sé þannig aö að fólk
horfi aftur til nlunda áratugarins sem mjög
slæms tíma. Ég held aö þetta eigi llka viö um
tónlistina. Ég kann ekki við aðferðirnar sem
voru notaðar á þessum árum. Menn notuöu
samplerana og tölvurnar og það dót allt I
óhófi viö aö búa til tónlist. Ég met meira al-
vöru hljóöfæri og góða frammistöðu hljóð-
færaleikara. Þegar ég er aö stjórna upptök-
um tek ég upp á mjög frumstæðan hátt,
svipað og var gert á áttunda áratugnum.
Ég vil ekki sjá Dat tæki og nota frekar
gamaldags spólutækni. Neil Young orðaö-
ið þetta vel þegar hann sagöi aö þetta
væri ekki hljómur heldur stafræn sögu-
skráning og aö maður heyröi bara tölur
og kubba. Tónlistin á að vera hlý og
koma I bylgjum.
Sumariö 1986 gaf útgáfu-
fyrirtækið Smekkleysa s.m. út
póstkort I tilefni heimsóknar
þjóðhöföingja Bandaríkjanna og
Sovétrikjanna. Þaö póstkort, sem
prýtt var teikningu >af herrunum
tveimur, seldist I óheyrilegu
upplagi og varð, öllum aö óvörum,
metsölupóstkort þess árs. Síðan
þá hefur ekkert póstkort verið
prentaö á íslandi sem vakiö hefur
eins mikla athygli og náð inn á
eins mörg heimili. Síöan þá eru
líka liðin ein átta ár, Smekkleysa
oröin átta ára og lýðveldi íslands
- fyrir utan aö vera orðið miöaldra
- hefur tekið mörgum umdeilan-
legum breytingum. Hvort útgáfur
Smekkleysu hafa breytt einhverju
I maskínuverki lýðveldisins er
umdeilanlegt, likt og lýöveldiö
sjálft, en það er þó vlst aö þær
eru orðnar ansi margar á þessum
átta árum og á þessu ári er
nokkuö öruggt að tala þeirra á
eftir aö taka snaran kipp upp á
við.
Þaö er óhætt að segja aö tón-
list hafi veriö helsta framleiöslu-
vara útgáfunnar og ekki er útlit
fyrir að breyting verði á þvl. Þó
hefur bókaútgáfa skipaö traustan
sess I starfseminni og nú þegar
hafa komið út nokkrar bækur
undir nafni Smekkleysu sem
orönar eru hálf-klassískar. En
auka bóka og tónlistarútgáfu
hefur félagsskapurinn starfaö
ötullega að skemmtana- og
tónleikahaldi og skapað sér
sterka sérstöðu á þeim
sviðum.
Slöasta ár reyndist
Smekkleysu afar gjöfult,
útgáfum hennar var einkar
vel tekiö af neytendum, og
því hefur verið ákveöið aö
smyrja hjól hennar óspar-
lega að þessu sinni og ræsa útgá-
fuárið með miklum látum.
Fyrst ber aö nefna póstkortaút-
gáfu I tilefni af afmæli lýðveld-
isins. Þaö hefur lengi verið
augljóst að útgáfa af þvl tagi er
afar bágborin hér á landi og fyrir
löngu kominn tlmi til aö lyfta
þeirri vanmetnu listgrein á
hærra þlan. Þvl er fyrirhugað að
framleiöa einar 16 tegundir
korta svo íslendingar jafnt sem
útlendingar þurfi ekki aö fara
hjá sér þegar þeir senda ástv-
inum kveðju á sumri komandi.
I lok mai opnaöi
Smekkleysa sýningu á Ijós-
myndum spánverjans
Eduardo Perez Baca i Galleri
11 á Skólavörðustíg. Það er
fyrsta einkasýning hans og
án nokkurs vafa fyrsta Ijós-
myndasýning sinnar tegun-
dar, án þess að hafa um
hana fleiri orð. Eduardo hefur
veriö búsettur hér á landi I ein sjö
átta ár og hafa margar myndir
hans birst I tlmaritum,
bókakápum og plakötum.
Hvorki meira né minna en tveir
safndiskar munu llta dagsins Ijós
á sjálfum afmælisdegi lýöveld-
isins. Annars vegar er um að
ræða rokk eða poppdisk meö
sautján íslenskum hljómsvei-
tum og hins vegar disk með
hreinræktaðri Islenskri
danstónlist. Margt á þessum
diskum á eftir aö koma verule-
ga á óvart og eins og
sannaðist I fýrra með hinum
tvöfalda safndiski Núll og nix,
er Smekkleysa, nú sem
fýrr.leiöandi afl I Islenskri
tónlistarútgáfu og nauösyn-
legt mótvægi gegn hinum
íhaldssamari öflum sem
öllu vilja ráða á Islenskum
hljómplötumarkaði.
Síðast en ekki slst ber að nefna
heildarútgáfu á rlmna
Sveinbjarnar Beinteinssonar á
Eddukvæöum og öðrum
klassískum kveðskap. Eins og
kunnugt er lést Allsherjargoðinn
á síðasta ári og þykir
Smekkleysu tilhlýðilegt aö min-
nast þess merka manns meö
veglegri 2 diska útgáfu á ein-
stökum upplestri hans.
Eddukvæðin hafa áöur komið
út á hljómplötu og diski en eru
fyrir löngu uppseld.
Eins og greinilegt má vera af
þessari upþtalningu er
sumarútgáfa Smekkleysu
þetta árið nokkuö lituð af
lýöveldisafmælinu enda er
það félagsmönnum
Smekkleysu gleöiefni aö
lýðveldið hafi náö þessum
aldri.