Vikublaðið - 18.11.1994, Síða 7

VIKUBLAÐIÐ 18. NOVEMBER 1994
Vidtalið
7
fyrir því og höfum búið hér síðan.
Leikkonurnar Anna Borg leikkona
og Stefanía bjuggu hér. Það var víst
mjög líflegt samkvæmislíf hjá þeim
og það er ekki sem verst hjá okkur.
En Anna hefur rist nafnið sitt í eina
gluggarúðu í húsinu. Sjáðu, þetta er
dýrmæt rúða. Og við erum rík að
eiga öll þessi börn, Guðrún átti eina
dóttur fyrir, EstherTaliu Casey, sem
nú er 16 ára. Það er svo ótrúlegt
hvað tíminn er fijótur að líða. Mér
finnst svo stutt síðan hún var lítil
hnáta, nú er hún komin með
kærasta. Svo eigum við Guðrún
þrjú börn saman, Szymon Héðin 6
ára, Önnu Kolfinnu 5 ára og Jakob
2 ára. Og daglega upplifi ég þessi
kraftaverk, þessi listaverk sem
hreyfast í kringum mig, sem eru
börnin. Þá skýtur þeirri hugsun
stundum niður: Skítt með allt hitt,
tónlistina og hvað sem er, ef bara
þessi börn fá að njóta lífsins. Ég hef
átt við slæmt þunglyndi að stríða og
hef gengið á milli lækna síðustu ár
til að reyna að ráða bót á því. Ég
hef ekki viljað gefast upp. Nú hef ég
kynnst Magnúsi Skúlasyni geðlækni
og bind miklar vonir við að vinna
með honum. Þetta er erfiður sjúk-
dómur sem fyllir mann sektarkennd
og óöryggi og er hræðilegt álag á
fjölskylduna og kannski tónlist mína,
en mig langar til að brjóta niður for-
dóma með því að reyna að tjá mig
um þessi veikindi mín. Og trúin hef-
ur hjálpað mér, ég er trúaður mað-
ur. Og ég held að tónlistin komi frá
guði eða það sem ég kalla guð,
Mér finnst ólýsanlegt að fá þessa
viðurkenningu sem borgarlistamað-
ur. Mig langar að spila og semja
meira. Það fer vonandi 'ný orka í
gang þegar ég losna út úr þeirri
rútínu sem starfið hefur verið, þó ég
hafi notið þess, en þá er spennandi
að takast á við að vera sjálfs síns
herra og vita hvað gerist. Orka
skapast líka þegar ég hef mikið að
gera. En ég verð að hugsa vel um
mína orku. Það er meiri friður inní
mér núna.
- Það hlýtur að vera mikið starf
að vera konsertmeistari?
Já, og mikil ábyrgð sem fylgir því.
Það er ótrúlegt hvað Sinfóníuhljóm-
sveitin er góð, líka miðað við að hún
hefur ekki haft neina samkeppni.
Það verður gaman að sjá hvað ger-
ist eftir að Sinfóníuhljómsveit Norð-
urlands fer að spila. í sinfóníuhljóm-
sveit fer mikill tími í undirbúning,
æfa nótur og parta. Ég sit ekki bara
fyrir framan stjórnandann og spila.
Hljómsveitarstjórinn verður að hafa
mikið sjálfstraust, undirbúningur
hans skiptir miklu og það þýðir ekki
að æfa sig bara fyrir framan spegil
heldur verður hann að vera í stakk
búinn að fást við mannleg samskipti
í sinni fjölbreyttustu mynd og fanga
athygli samstarfsmanna sinna. Ég
er hrifinn af Gunnsteini Ólafssyni,
hann er tvímælalaust einn af okkur
bestu hljómsveitarstjórum, hann er
svo sannur og gefandi og hefur
þetta í sér. Við vorum að spila fyrir
skölakrakka og hann tók sig til og
samdi texta og lék fyrir börnin og
var hvorttveggja í senn, stjórnandi
og leikari. í tónlist verður maður
auðvitað að hafa hæfileika og jafn-
framt vera heppinn. Ég held að
þetta sé áttatíu prósent komið undir
persónuleikanum hvort maður
„meikar" þetta eða ekki. Tónlistar-
heimurinn er ákaflega grimmur
heimur, einsog lífið sjálft getur verið.
En lífið snýst ekki um að ná sífellt
lengra. Lífið snýst um að finna ham-
ingjuna. Ég hef séð fólk sem berst
fyrir frægð allt lífið, og án þess að
taka tillit tii annarra, en það hefur
engan tíma til að vera hamingju-
samt. Það er alltaf á leiðinni eitthvað
lengra, eitthvað hærra og á bágt
með að njóta augnabliksins.
- Nú ert þú líka að spila jazz-
músík.
Ég er í jazzgrúppu sem heitir Kur-
an -Swing band. Ólafur Þórðarson
átti hugmyndina að nafninu og
reyndar hljómsveitinni líka, hann
smalaði okkur saman. Þetta er allt
honum að kenna. En ég vildi prófa
og þetta gekk í fyrsta skipti, maður
veit strax hvort samstarf gengur
eða ekki, jafnvel þó það sé ekki full-
komið í fyrsta sinn. Við erum búnir
að vera saman í nokkur ár, þetta er
ekki fræg hljómsveit en við erum
alltaf að verða betri og höfum
óskaplega gaman af þessu. Ég hef
alltaf haft gaman af að impróvísera
eða spinna einsog sagt er á ís-
lensku. í jazzinum getur maður farið
frjálslega með og því frjálslegar því
betra. Jazzinn er alveg á hinum
boganum. Það eru meiri tengsl milli
jazz og kammertónlistar en sígildrar,
nema að maður gerir hluti í jazzi
sem aldrei hafa verið gerðir áður. f
sígildri tónlist og kammertónlist
reynir maður að vera eins fullkom-
inn og maður getur, en þar túlkar
maður af nótnablaðinu, jazzinn
kemur beint frá nótum hjartans.
Mér finnst oft gott að spila jazzmús-
ík eftir sinfóniutónleika. Maður verð-
ur einsog fugl sem sleppt er úr búri.
- En þér hlýtur þá líka að líða vel í
búrinu?
Já, við skulum bara segja að
þetta sé dásamlegt búr.
- Og svo ertu líka tónskáld.
Einsog þú veist er ekki hægt að
skrifa allt. Það er ekki hægt að
skrifa niður tónlist. Ef maður er
gæfusamur getur maður leikið tón-
list eða heyrt hana. Það er hægt að
skrifa niður nótur og þagnir en ekki
tónlist, tónlist verður til á öðrum
stað en á nótnablöðum. Tónlistin ■
mín kemur fyrst í höfðinu og getur
verið lengi í kollinum, stundum
mörg ár. Venjulega skrifa ég ekkert
fyrren eftir á og þá er ég fljótur að
skrifa niður. Ég hef verið heppinn að
fá verk mín flutt, líka af Sinfóníunni.
Það hefur vakið mér mikla gleði,
það er frábært að þurfa ekki að
geyma þau ofaní skúffu og frábært
að fá tækifæri til að heyra hvað
maður hefur verið að bulla.
- Verk hjá Sinfóníuhljómsveitinni
eru bara flutt einu sinni á margra
ára fresti og fiestir tónleikar eru
þannig. Hvernig tilfinning er það að
fá bara að spila þetta eina skipti?
Ég verð stundum afbrýðissamur
útí leikara sem fá að leika hlutverkið
sitt kvöld eftir kvöld. En þó tónleikar
séu ótrúlega vel sóttir hér á landi,
þá er markaðurinn samt sem áður
ekki nógu stór til að leika verk yfir-
leitt nema einu sinni.
- Atli Heimir sagði einhverntíma
Glasnost
Auðvitað hlaut að líða að því að
innleiddar yrðu hugmyndir í
anda glasnosts eða gagnsæi í störfum
íslenskra valdamanna. Fáum hefði þó
dottið í hug að ráðherra úr Alþýðu-
flokknum ætti efdr að verða fyrstur
til að fitja upp á slíku, þótt boltinn
hafi verið oft hjá framámönnum
flokksins að undanförnu. Þeir hafa
haldið uppi sýningunni á sviði stjórn-
málanna sem verða, líkt og annað í
nútímanum, að lúta sýningareðlinu.
Allt verður að vera leikrænt fram að
lokasýningunni um aldamótin. Þess
vegna hafði Jóhanna Sigurðardóttir
varla leikið misvirtu, gráhærðu söng-
konuna þegar Guðmundur Ami
Stefánsson gekk með augnaráð písl-
arvottar á sviðið. Eg hafði varla gefið
inálefhi hans gaum fyrr en ég heyrði
ffamsóknarmanneskju fordæma
hann nteð skarpskyggnum íslenskum
hætti. Eg spurði hvernig hún sæi sekt
hans.
Hann er glaseygur, svaraði hún.
Sauðaþjófarnir voru þannig.
Oft er erfitt að vita á hvaða tíma
við íslendingar erum uppi eða í
hvaða graut. Eitt er þó víst, við kjós-
um oft að vera ineð hugann í sæt-
súpunni eða viðbrenndum haffa-
graut, en öðru ffemur í santblandi
beggja. Þess vegna hlaut hver maður
að velta sér með sínuin hætti upp úr
ráðherratíð Guðmundar Arna, þang-
að til hann bað unt glerkúluna svo allt
sæist með aðstoð þess hreinsis sem
heitir Ríkisendurskoðun. Hún skilaði
greinargerð og Guðmundur steig á
sviðið.
Guðmundar Árna
Sökunt trúgimi og þess hvað ég er
íslenskur datt ntér í hug að hann
segði eins og persóna í skáldsögu eft-
ir Dickens á leiðinni að aftökupall-
inuin: „Þetta er það langbesta sem ég
hef gert!“
En þótt Guðmundur Ami væri á
afsagnarbuxunum var hann ekki á
þeim að láta hengja sig. Svo sökum
sætsúpuhafragrautslögmálsins snerist
ég í trúnni hvað efdr annað við orð
hans líkt og við framboðsræður, mig
langaði meira að segja að kjósa hann
eins og Jóhönnu vegna samstöðu
með föllnum, þangað til ég sagði:
„Ósköp ertu íslenskur!“ og notaði
dómgreindina en lenti á orðurn úr
munni bókmenntagangrýnenda:
„Loksins! Loksins! Þetta er tíma-
mótaverk!"
Mér varð hugsað eins og atvinnu-
rekanda sem fær verkamann ofan af
kaupkröfu: „Þetta er drengilegt!“ Eg
talaði við mig í rnynd stjómmála-
ffæðings: „Hann brýtur blað í ís-
lenskri stjómmálasögu.“ Eg sagði á
undan öllum: „Hann er rnaður að
meiri!“, líkt og hæfhi ráðherra fælist í
því að segja af sér í Rúgbrauðs-
gerðinni.
Eg hlakkaði til að sjá þingmennina
ganga út úr Alþingishúsinu með við-
snúna vasa, eins og þeir hefðu fengið
tomr á mjaðmirnar og hefðu ekkert
að fela, en Jóhönnu sýna í handtösk-
una. Aður en útsendingunni lauk
hafði ég gengið í gegnum feril allra
þeirra íslensku hugsunar- og orða-
leppa sent einkennir andlegt kæru-
leysi. Síðan slökkti ég á sjónvarpinu
með ósk urn að nýju kartöflurnar
verði í framtíðinni betri en útsæðið.
Þá hvíslaði innri maðprinn að mér:
Hvemig í ósköpunum stendur á
því að sú þjóð sem leikur stöðugt
sama skrípaleikinn skuli ekki hafa
verulegt gaman af videysunni í sjálffi
sér?
aö plötuútgáfa hefði það í för með
sér að tóniist væri ofspiluð. Hann
stakk uppá því að gefa út hljóm-
plötur með t.d. níundu sinfóníunni
sem hægt væri að spila bara fimm
sinnum.
Mér finnst þetta sniðug hugmynd
þó hún sé svolítið ógnvekjandi. En
þetta eina skipti hlýtur líka að vera
ákveðið „kikk"?
Já. Maður leggur allt í sölurnar
fyrir þetta eina skipti. Kannski þetta
eina skipti í heiminum.
HÚSBY GG JENDUR
Þeim húsbyggjendum, sem þurfa á rafmagnsheim-
taug að halda í hús sín í vetur, er vinsamlegast benl
á að leggja inn umsókn um hana sem allra fyrst til
þess að unnt sé að leggja heimtaugina áður en frost
er komið í jörðu.
Gætið þess að jarðvegur sé kominn í sem næst rétta
hæð, þar sem heimtaug verður lögð, og að uppgröft-
ur að húsgrunni, byggirigarefni eða annað hindri
ekki lagningu hennar.
Heimtaugar verða ekki lagðar ef frost er komið í
jörðu, nema gegn greiðslu þess aukakostnaðar sem
af því hlýst.
Jafnframt bendir Rafmagnsveitan á að inntakspípur
heimtauga fyrir einbýlis- og raðhús skulu ná út fyr-
ir lóðamörk.
Nánari upplýsingar eru gefnar á heimtaugaaf-
greiðslu Rafmagnsveitunnar. Suðurlandsbraut 34, í
síma 604686.
RAFMAQNSVEITA
REYKJAVIKUR
Húsbréf
Innlausnarverð
húsbréfa í
1. flokki 1989
1. flokki 1990
2. flokki 1990
2. flokki 1991
3. flokkl 1992
2. flokki 1993
Innlausnardagur 15. nóvember 1994.
1. flokkur 1989: Nafnverð: 500.000 kr. 50.000 kr. 5.000 kr. Innlausnarverð: 829.459 kr. 82.946 kr.' 8.295 kr.
1. flokkur 1990: Nafnverð: 500.000 kr. 50.000 kr. 5.000 kr. Innlausnarverð: 732.311 kr. 73.231 kr. 7.323 kr.
2. flokkur 1990: Nafnverð: 1.000.000 kr. 100.000 kr. 10.000 kr. Innlausnarverð: 1.451.548 kr. 145.155 kr. 14.515 kr.
2. flokkur 1991: Nafnverð: 1.000.000 kr. 100.000 kr. 10.000 kr. Innlausnarverð: 1.349.248 kr. 134.925 kr. 13.492 kr.
3. flokkur 1992: Nafnverð: 5.000.000 kr. 1.000.000 kr. 100.000 kr. 10.000 kr. Innlausnarverð; 5.954.261 kr. 1.190.852 kr. 119.085 kr. 11.909 kr.
2. flokkur 1993: Nafnverð: 5.000.000 kr. 1.000.000 kr. 100.000 kr. 10.000 kr. Innlausnarverð: 5.493.230 kr. 1.098.646 kr. 109.865 kr. 10.986 kr.
Innlausnarstaður: Veðdeild Landsbanka íslands
Suðurlandsbraut 24.
HÚSNÆÐISSTOFNUN RÍKISINS
HÚSBRÉFADEILD • SUÐURLANDSBRAUT 24 • 108 REYKJAVÍK • SÍMI 69 69 00