Vikublaðið - 18.08.1995, Side 11

VIKUBLAÐIÐ 18. ÁGÚST 1995
11
- * * * r * * t* « # * # * *•'» r * * jt s
Úmræðan
Innviðir
flokksins
okkar
Margrét
Frímannsdóttir
alþingismaður
skrifar
Við náðum varla ásættanlegum ár-
angri í síðustu kosningum og ég tel að
slökútkoma okkar stafi m.a. af því að
okkur tókst ekki að vera trúverðug.
Grundvallaratriðin í stefnu okkar eru
góð, boðskapurinn góður og fólkið
gott, en eitthvað vantar. Tökum jaín-
réttismálin sem dæmi. Þar erum við
öll sammála um grundvallaratriðin og
Alþýðubandalagið hefur verið í farar-
broddi í tillöguflutningi og komið
mörgum góðum málum fram á Al-
þingi. Við erum ólöt við að benda á ó-
réttlæti á þessu sviði. En þegar kemur
að ffamkvæmdinni innan eigin flokks
eða annarsstaðar þar sem við ráðum
ferðinni sjálf þá er pottur brotinn. Á
meðan svo er verður málflutningur
okkar ekki trúverðugur.
Lok á suðupottinn
Alþýðubandalagið er flokkur fólks,
sem hefur sömu lífsskoðun og vill
vinna saman að settu marki. Flokkur
kjara- og réttindabaráttu, jafiiréttis
kynjanna, þjóðfrelsis og umhverfis-
mála. Við erum öll sammála um
grundvallaratriðin í stefnu flokksins,
en greinir oft á um útfærsluna og um
afstöðu til einstakra mála. Þegar það
gerist er brýnt að ræða mál af hrein-
skilni og reyna að komast að sameig-
inlegri niðurstöðu. Félögin og stofii-
anir flokksins, eins og miðstjóm, em
vettvangur fyrir slík skoðanaskipti
sem leiða eiga til þess að við finnum
sameiginlega afstöðu sem byggir á
sameiginlegum grunni. Þegar sam-
eiginlegri afstöðu er náð eiga forystu-
menn flokksins og fulltrúar hans,
þingflokkurinn þar á meðal, að fylgja
niðurstöðunum eftir. Hvert skref
sem stigið er þarf að hafa tilvísun í
sameiginlega stefnu flokksfélaganna.
Nú ákveða jafhvel einstakir þing-
menn stefinu flokksins í stórum mál-
um og málaflokkum án þess að um-
ræða hafi farið ffam. Ef mál em snú-
in og ágreiningur um þau er oft frek-
ar gripið til þess ráðs að setja lokið á
suðupottinn og vona að ekki sjóði
upp úr, en að reyna að finna sameig-
inlega stefnu með opinni umræðu
innan flokksins. Eg er ósátt við þessi
virmubrögð og tel vænlegra til árang-
urs að ræða mál af hreinskilni og
reyna að finna sameiginlega niður-
stöðu.
Alþýðubandalagið hefur því miður
þróast frá því að vera breið pólitísk
hreyfing með sterkar rætur í þjóðlíf-
inu til þess að vera flokkur sem stýrt
er af famennum hópi án miltils sam-
ráðs við flokksfólk. Innra starf Al-
þýðuandalagsins hefúr verið að leys-
ast upp í kjördæmis- og sveitarstjóm-
arvinnu með lítil tengsl við starf
þingflokks og málflutning hans.
Sameiginlegir fundir í helstu stofii-
unum flokksins, svo sem miðstjóm
em eklti nógu vel sóttir og þeir em á-
hrifalitlir og flokksfélagar hafa misst
áhuga á því sem þar fer ffarn. Ahrif
flokskfélaga og flokksstofnana em
orðin sáralítil á þá stefiiu sem reltin er
af forystumönnum flokksins og þing-
flokki. Sveitarstjómarmenn Alþýðu-
bandalagsins hafá h'tinn stuðning af
flokknum og h'tið samráð sín á milli.
Innviðir flokksins og ásýnd
Ef við ætlum að ná árangri verðum
við að beina augum að okkur sjálfúm,
flokknum, innviðum hans og ásýnd.
Það verður að virkja flokksfélagana,
fela þeim ábyrgð og völd. Það nenna
fáir að taka þátt í flokksstarfi ef ekki
er á þá hlustað og ekkert mark tekið á
skoðunum þeirra. Valddreifing og
skipting ábyrgðar er nauðsynleg til
að ná ffam meiri breidd og virkrú í
flokknum. Stofhanir flokksins þurfa
að fá skýrara hlutverk og forsvars-
menn þeirra eiga að fylgja samþykkt-
um þeirra effir. Flokkurinn á eklti að
vera útibú ffá þingflokknum. Al-
þýðubandalagið á að vera flokkur
fólks sem er að vinna að sameiginlegu
marki og hlutverk landsfundar og
miðstjómar er að draga fram sameig-
inlegar skoðanir þessa fólks, marka
stefnu og gera tillögur um aðgerðir á
grundvelli hemiar. Framkvæmda-
stjóm, framkvæmdastjóri flokkisns
og þingflokkur eiga að ffamkvæma
þessa stefnu, hver á sínu sviði.
Skapa þarf sameiginlegan vettvang
fýrir sveitarstjómarmenn flokksins,
marka stefhu í þessum miltilvæga
málaflokki, styðja við sveitarstjómar-
menn og auka áhrif þeirra á málflutn-
ing þmgflokksúis. Og miðstjóm
flokksins þarf að ræða sveitarstjóm-
armál ekki síður en landsmál.
Styrkur flokksins ætti að vera náin
og hfandi tengsl við verkalýðshreyf-
inguna, sveitarstjómir, æskulýðs- og
íþróttafélög, félög sem gæta hags-
muna sjúkra, áhugasamtök um um-
hverfismál, jafhréttismál og þjóð-
frelsi, mannréttindahreyfingar og
fleiri, slík félagasamtök. Dugmikhr
einstaklingar sem starfa fyrir þessi fé-
lög og samtök ættu að gea sótt styrk
til flokksins og öfugt. Þessi tengsl
þarf að rækta í stað þess að láta þau
trosna. Alþýðubandalagið þarf að
hafa sterkar rætur í þjóðlífinu, en það
gerist ekki ef starfsemi flokksins er
einhæf og snýst að mestu leyti um
þingflokkinn, formanninn og vara-
formanninn.
Vinnubrögð innan
flokksins
Vinnubrögð innan Alþýðubanda-
lagsins þurfa að breytast. Kúnstin við
góða stjóm fyrirtæltis felst eklti í því
að stjómendur geri allt sjálfir. Hún
felst í því að virkja alla starfsmenn
fyrirtældsins og laða það besta ffarn í
hverjum og eintun. Stjómendur sem
eklti treysta sínum starfemönnum og
reyna að vinna öll verk sjálfir ná tak-
mörkuðum árangri. Á sama átt nær
stjómmálaflokkur ekld árangri ef fá-
menn sveit ætlar að að gera allt sjálf
og treystir ekld stofriunum flokksins
eða félagsmönnum.
Formaður flokksins þarf ekki að
vita allt og geta allt. Hann þarf að
kunna að hlusta, hafe samráð og vita
hvenær á að taka af skarið og veita
forystu. Hann þarf frekar að kunna
að spyrja réttra spuminga en að hafe
svör við öllum spumingum. Hann á
að Ieiða fólk til samstarfe og ábyrgrar
ák\rarðanatöku. Bandalags- og sam-
fylldngarhugsjónin, sem flokkurinn
byggir á, krefet samvinnu. Félags-
menn verða að hafa þá tilfinningu að
flokkurinn sé vél sem starfer í þeirra
þágu og sltilar árangri.
Höfúndur er alþingismaður
Sunnlendingar og Reyknesingar kætast á Laugarvatni
Sökum þrengsla í þessu blaði verður ffásögn og myndir af fjörinu á Laugarvatni að bíða birtingar til næsta
blaðs. Við birtum þó þessa mynd ffá hátíðinni af þeim Ólafi TTh. Ólafesyni og Sveini Sumarliðasyni sem þöndu
nikkumar við mikinn fögnuð viðstaddra.
Ami Bergmann
sextugur (22. 8. 95)
... lífhins andlega aðalsnianns
er eilífleit...
Rússi nokkur spyr kunrúngja
sinn:
„Hvort er betra að vera sköllótt-
ur eða heirnskur?"
„Það er betra að vera heimskur.
Það er eklti eins áberandi."
Það er sem sé vonlaust fyrir Ama
Bergmann að láta h'tið á sér bera.
Auk þess að vera vel sköllóttur er
hann áberandi óvitlaus, enda hefúr
hann látið óspart til sín taka í opin-
berri umræðu síðustu áratuga. Ama
er ekkert mannlegt óviðkomandi,
hvort sem á dagskrá em stjómmál,
bókmenntir, trúmál eða annað það
sem heitast brennur á mannltind-
inni. Og aðal hans sem rökræðu-
manns er - eins og Sigurður A.
Magnússon benti á fyrir 10 árum -
að hann leitar að kjama málsins en
ekki höggstað á mótherjanum.
I skrifum Áma finnum við oftar
spumingar en svör. Ekkert er hon-
um fjarri og ekkert er honum ógeð-
felldara en hraunfastar kreddur og
rótgrónir fordómar. Hann beinir
geiri sínum gegn tískubábiljum,
samdaunskum geðlurðuhætti og
þeirri letilegu fyrirlitningu á rök-
réttri hugsun sem oftar en ekki ein-
kennir opinbera umræðu.
Þetta kemur oft við kaunin, enda
er maðurinn ekki alls staðar vel séð-
ur. Það sem kannski fer mest í taug-
amar á óvildarmönnum Ama er
hve erfitt er að fí móralskan og vit-
rænan fengstað á honum. Þegar
menn verða undir í heiðarlegri
viðureign er svo hvíslandi rógur off
þrautalendingin.
Ami hefur því löngum verið á
svörtum fista hjá aðskiljanlegum
myrkraöflum. Þegar einn kirkjunn-
ar maður lét í ljós þá skoðun að
Ami Bergmann væri einn af fáum
mönnum á Islandi sem unnt væri að
ræða við um trúmál af sæmilegu
viti, reis einn voldugasti fjölmiðill
landsins upp krossbölvandi yfir
slíkri ósvinnu. Sami fjölmiðill áleit í
öðm samhengi að banna ætti Áma
Bergmann að skrifa, a.m.k. um
bókmenntir.
Ami sótti háskólamenntun sína
til Rússlands. Enginn núhfandi ís-
lendingur býr yfir jafn umfengs-
miltilli og traustri þekkingu á
tungu, menningu, sögu og bók-
menntum þessarar þjóðar og Ami,
og engum er betur lagið en honum
að miðla þessari þekltingu. Hann
hefði því átt að vera sjálfkjörinn jril
setu á eina festa kennarastóh Is-
lands í téðum greinum. En myrkra-
öflin létu ekki að sér hæða:
Kalkúnsk heimska, emeygður
tuddaskapur og valdmðsla í bland
við roluskap og feglegt þekkmgar-
leysi komu í veg fyrir það.
Víðtæk og alhliða þekking Ama á
sögu, stjómmálum, hugmynda-
heimi, trúarbrögðum og menningu
kemur glöggt ffam í skrifum hans
um heimsmál, einkum varðandi
Rússland og Sovétríkin sálugu.
Sem fréttaskýrandi og fréttatúlk-
andi er hann á heimsmælikvarða.
Þetta uppgötvaði meira að segja
bandarískur sendiherra, fyrmefiid-
um myrkraöflum til ósegjanlegrar
hrellingar. Einhverra hluta vegna
lét sá maður af embætti fyrr en ætl-
að var.
Að endingu óska ég Áma og fjöl-
skyldu hans góðs gengis og miltilla
afireka. Eg bíð eins og fleiri með ó-
þreyju og tilhlökkun efitir íslensku
þýðingunni á Igorskviðu.
Megi gagruýnin og fræðileg for-
vitni hans verða mönnum vits-
munalegur vökustaur hér eftir sem
hingað til.
„Don’t stop questioning“ - var
kjörorð Alberts Einsteins.
Ami Bergmann hættir ömgglega
aldrei að spyrja.
Helgi Haraldsson
Oslóarháskóla
PÓSTUR OG SlMI
Umsýslusvið
Laus er til umsóknar staða yfirmanns
reiknistofu Pósts og síma á umsýslusviði.
Leitað er að verkfræðingi/tæknifræðingi/
viðskiptafræðingi,
með mikla þekkingu á vinnslu í .
stórtölvusamskiptum.
Umsækjendur þurfa að hafa góða
samstarfshæfni og eiga auðvelt með að
tileinka sér nýjungar.
Nánari upplýsingar um starfið veitir
starfsmannadeild, sími 550 6470