Morgunblaðið - 06.11.2005, Qupperneq 54

54 SUNNUDAGUR 6. NÓVEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið, Kringlunni 1, 103 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
ÞAÐ vakti athygli margra við-
talið við bóndann og söngvarann í
Keflavík í Skagafirði, Jóhann Má
Jóhannsson, í hádegisfréttum Út-
varps síðla sumars, þar sem hann
mótmælti reglugerðinni um
merkingar búfjár, nr. 289 frá
marz 2005. Færði hann ýmis rök
fyrir máli sínu og var norðlenski
húmorinn ekki langt undan. Taldi
hann að íslenskir sauðfjárbændur
væru skikkaðir til að setja stöðl-
uð Evrópumerki í fé sitt til að
auðveldara væri fyrir meg-
inlandsbúa að þekkja þær sauð-
kindur frá Íslandi sem hugs-
anlega legðust til sunds yfir
Atlantsála og kæmu kannski upp
að Frakklandsströndum eða þess
flata Hollands, svo dæmi sé
nefnt.
Jóhann bóndi taldi að eyþjóðir
í Evrópusambandinu hefðu und-
anþágu frá þessari reglugerð, en
Íslendingar væru kaþólskari en
sjálfur páfinn og þyrðu þess
vegna ekki annað en staðfesta
reglugerðina og láta hana dynja á
íslenskum sauðfjárbændum, þó fé
þeirra sé þegar sannanlega
merkt bæði í bak og fyrir. Nú
eru Íslendingar alls ekki einu
sinni í Evrópusambandinu, en að
vísu eru þeir viðriðnir EES-
samninginn.
Svo var viðtal í kvöldfréttum
umræddan dag við sjálfan yf-
irdýralækni, Halldór Runólfsson,
þar sem hann vegsamaði hina
nýju reglugerð í hvívetna. Því
miður hafði fréttamaðurinn ekki
rænu á að spyrja lækninn að því
hvort eyþjóðir í Evrópusamband-
inu hefðu ekki undanþágu frá
reglugerðinni, eins og Jóhann
bóndi hélt fram. Þannig fór um
sjóferð þá, en vonandi verður
hægt að upplýsa þetta grundvall-
aratriði sem fyrst.
Rétt í þessu kemur Bænda-
blaðið inn úr dyrunum, eitthvert
það ágætasta blað sem gefið er
út á Íslandi og er raunverulega
ekkert síður fyrir neytendur en
bændur og búalið. Í blaðinu er
grein eftir Ara Teitsson, en hann
var til skamms tíma aðal forystu-
maður íslenskra bænda eins og
kunnugt er. Í grein sinni ákallar
Ari Halldór Ásgrímsson forsætis-
ráðherra og biður hann lengstra
orða að láta endurskoða, einfalda
eða jafnvel fella úr gildi um-
rædda reglugerð, en Halldór hef-
ur lofað átaki í því að létta af at-
vinnuvegunum óþörfu skrifræði
og reglugerðafargani. Telur Ari
að ekki sé þörf fyrir reglugerð
þessa í núverandi mynd og finnur
henni allt til foráttu.
Undirritaður hefur lesið yfir
reglugerð nr. 289. Við þann lest-
ur féllust honum gjörsamlega
hendur.
Bragð er að þá barnið finnur er
fornt máltæki og á vel við hér.
Skal sterklega tekið undir með
þeim norðanmönnum. Við höfum
ekkert með þetta að gera.
HALLGRÍMUR SVEINSSON,
Brekku, Dýrafirði.
Eru Íslendingar
kaþólskari en páfinn?
Frá Hallgrími Sveinssyni
ALÞJÓÐLEG MÁLMSUÐUBRAUT 2006
Nám á málmsuðubraut tekur til starfa við málm- og véltæknideild Borgarholtsskóla á
vorönn 2006. Kennslan er skipulögð í samræmi við alþjóðlegar kröfur um málmsuðu
(European Welding Federation/International Institute for Welding).
Námsbrautin er 75 einingar og geta nemendur lokið náminu á fjórum önnum.
Að námi loknu öðlast nemendur sveinsskírteini.
Ekki er gerð krafa um samningsbundna starfsþjálfun á vinnustað.
Námsleiðir eru fjórar:
Pinnasuða, MIG/MAG suða, TIG suða og logsuða.
Námskrá í málmsuðu er að finna á heimasíðu skólans
www.bhs.is/Málm- og véltæknigreinar.
Innritun er hafin og lýkur 18. nóvember.
Frekari upplýsingar um kennslu og nám á málmsuðubraut gefur Páll Indriði Pálsson,
kennslustjóri málmiðngreina, sími 535 1700 og netfang: pallp@bhs.is .
Borgarholtsskóli - Fræðslumiðstöð málmiðnaðarins
BHS
Í GEGNUM menningarsöguna hef-
ur stundum verið bent á þá stað-
reynd að hálfur sannleikur sé oftar
en ekki fullkomin lygi. Hálfur
sannleikur er nefnilega að mínu
viti, hálf saga. Hálfur sannleikur
segir nefnilega hálfa söguna en
lætur í veðri vaka að sagan sé öll.
Hálfur sannleikur er eins og að
fara úr bíó í hléinu og fullvissa
sjálfan sig um að bíómyndin sé
endasleppt og persónusköpun sé
undir meðallagi. Hálfur sannleikur
hefur þess vegna öll einkenni hálfr-
ar hugsunar, hugmyndar sem nær
ekki á áfangastað.
Stefán Jón Hafstein, eitt af
tveimur borgarstjóraefnum Sam-
fylkingarinnar, hélt fram hálfum
sannleika nú fyrir nokkrum vikum
í umræðum sem hann sjálfur hóf
um hundahald í Reykjavík. Þar
kallaði hann eftir banni á
ákveðnum hundategundum. Eftir
því sem mér best skilst á hann við
hundategundirnar Rottweiler og
Dobermann. Stefán vitnaði til at-
viks þar sem hundar af þessari
tegund eltu uppi kött í Breiðholt-
inu og rifu hann í sig. Atgangurinn
var þvílíkur að barnavagn sem í
var kornabarn, valt. Til allrar ham-
ingju slasaðist enginn nema kött-
urinn. Sá drapst í viðureign sinni
við hundana tvo.
Þetta atvik notaði Stefán Jón til
þess að kalla eftir banni við ofan-
greindum hundategundum sem
hann kallaði „vígahunda“. Nú er
það svo að sumu fólki er tamt að
breytast í Rauðsmýrarmaddömuna
við minnsta tilefni. Stefán breyttist
þarna úr stimamjúkum silfurref í
þróttmikla sveitakonu með upphlut
sem barðist gegn lausagöngu
villidýra í þéttbýli. Ferlega mikil
umskipti og eftirtektarverð Stefáni,
sem fer miklu betur að vera silf-
urrefur en sveitakona, ætti að vita
sem stjórnmálamaður og upplýstur
borgari að hundar endurspegla eig-
endur sína. Það er sannleikurinn í
málinu og er einmitt aðdráttaraflið
við hunda. Þeir verða það sem eig-
endurnir vilja að þeir verði. Í þessu
tilviki var eigandi hundanna greini-
lega ekki hæfur uppalandi. Ekki
frekar en margir eru ekki hæfir
uppalendur barna sinna.
Ég las eitt sinn í blaði nöturlega
grein um mann sem hafði ánetjast
fíkniefnum ungur að aldri. Það var
ekki síst fyrir tilstilli föður hans að
hann fetaði þá braut en faðirinn
hafði þann sið að neyta fíkniefna
með syni sínum og vinum hans.
Fræddi hann um áhrif, kosti og
galla mismunandi fíkniefna. Ef
þessi ógeðfelldi maður ætti hund,
haldið þið, lesendur góðir, að það
yrði gæskumikill og kátur hundur?
Hundur sem yrði sinnt af ást og
umhyggju? Það held ég ekki. Ef
Stefán Hafstein er svona andsnú-
inn lausagöngu „vígahunda“ ætti
hann að setja reglur um hundaeig-
endur en ekki hunda.
Hundar, stórir sem smáir, verða
oft og tíðum hluti af fjölskyldu eig-
enda sinna. Þeir verða ómissandi
þáttur af daglegu lífi fólks og veita
eigendum sínum betra og ríkara líf.
Ef Stefán Jón fengi sér hund, eða
bara kynntist hundi, segjum bara
stórum Rottweiler, myndi hann
örugglega skipta um skoðun sína á
því sem hann nefnir í „vígahund-
um“.
TEITUR ATLASON,
hundaeigandi,
Ásvallagötu 27, Reykjavík.
Vígahundar
og silfurrefir
Frá Teiti Atlasyni
EF MAÐUR ber saman teikningu af
nýjum miðbæ Garðabæjar sem fylgdi
greinargerð Klasa frá 9. mars og
teikningu sem var í Garðapóstinum
hinn 7. október sl. þá hafa orðið þar
ansi miklar breytingar. Húsum hefur
fjölgað, þau stækkað og hækkað, t.d.
er matvöruverslunin á horninu í Ný-
barðareitnum orðin margfalt stærri
en hún var í fyrstu tillögum. Sjálf bý
ég í Túnunum en svo aftarlega að
þessar fimm og sex hæða háu blokkir
munu ekki sjást frá mínu húsi en ég
mun þurfa að aka daglega um þetta
blokkahverfi, sem mun samkvæmt
nýjustu teikningum líkjast Hamra-
borginni mjög mikið. Nema það verð-
ur ekki nauðsynlegt að aka „versl-
unargötuna“ til að komast í gegnum
bæinn eins og þarf í Kópavoginum,
sem mun væntanlega valda því að
gatan verður mun fáfarnari (drauga-
gata?).
Tillögurnar sem áttu að bæta
miðbæinn eru í raun aðeins að teygja
á honum og fela miklu frekar í sér
nýtt íbúðarblokkahverfi en nýjan og
betri miðbæ. Ef viljinn er að þétta
byggð á þessum stað á að gera það
með íbúðarbyggð sem fellur að nú-
verandi byggð en ekki fela skipulagið
með miðbæjarnafninu og einhverjum
litlum útibúum á jarðhæð. Hættan er
sú að ef af verður þá sitjum við
Garðbæingar uppi með enn eitt
skipulagsslysið eða draugaversl-
unarpláss sem hverfa ekki.
Þegar spurt var í nýlegri viðhorfs-
könnun og úrtaki sem ég tók sjálf
þátt í hvort Garðbæingar vildu betri
eða breyttan miðbæ var ekki minnst
einu orði á að færa hann frá núver-
andi staðsetningu eða að honum
skyldi fylgja fjöldinn allur af 5–6
hæða háum blokkum. Ef þessar nýj-
ustu teikningar hefðu fylgt með eða
sagt hefði verið frá því að með mið-
bænum ættu að fylgja nokkur hundr-
uð íbúar leyfi ég mér að efast um að
svar Garðbæinga hefði verið á sömu
nótum. Þessi túlkun á vilja mínum og
annarra bæjarbúa sem sögðu já við
spurningunni um betri miðbæ er ein-
faldlega röng og ekkert annað.
Ég krefst þess að áður en lengra er
haldið verði vilji bæjarbúa gagnvart
þessu skipulagi athugaður í almennri
kosningu. Þetta eru alltof róttækar
tillögur og ólíkar þeim bæ sem nú er
til að Klasi og fámenn nefnd fái að
ráða þessu án umboðs kjósenda.
SIGRÍÐUR BERGSDÓTTIR,
Faxatúni 13, Garðabæ.
Opið bréf til allra Garðbæinga –
nýr miðbær í Garðabæ
Frá Sigríði Bergsdóttur
MIG LANGAR til að setja nokkur
orð á blað um upplifun mína af haust-
þingi leikskóla á Suðurlandi. Ég er
full þakklætis í
garð stjórnar 8.
deildar, sveit-
arstjórna á Suð-
urlandi og und-
irbúningsnefndar
þingsins fyrir að
gefa mér og öðr-
um starfs-
mönnum leikskóla
tækifæri á að hitt-
ast, hlusta á fræð-
andi og gefandi fyrirlestra, skiptast á
skoðunum og síðast en ekki síst sjá
hvað það er frábært og skemmtilegt
starfsfólk á þessum leikskólum.
Ég valdi mér þá tvo fyrirlestra sem
vöktu mestan áhuga hjá mér þegar
blaðið með því sem í boði var barst
inn á minn leikskóla. Helst hefði ég
viljað sitja þá alla en það er ekki
hægt. En minnug þess að í fyrra
kynntum við fyrir hinum þá fyr-
irlestra sem við sátum, þá var ég sátt
við mitt val. Ég er ennþá sáttari
núna. Ekki vegna þess að ég telji að
hinir fyrirlestrarnir hefðu ekki gefið
mér eins mikið heldur vegna þess að
þessir gáfu mér svo mikið. Þær Krist-
ín Eiríksdóttir og Hrönn Pálmadóttir
fá mínar bestu þakkir. Ég hef nóg að
hugsa og vinna úr fram eftir ári og
jafnvel fram að næsta þingi.
Það er svo gott að fá tíma til að
hlusta á aðra og læra af öðrum. Þó
svo að umræða um uppeldismál sé í
gangi allt árið inn á leikskólunum vill
brenna við að hún verði einsleit innan
hvers skóla. Við erum nefnilega alltaf
að læra eitthvað nýtt. Og þó svo að
það sem við heyrum sé ekki alltaf
nýtt þá er það upprifjun eða staðfest-
ing á því sem við vitum fyrir. Allt sem
ég heyrði í dag kemur til með að nýt-
ast mér í starfi á einn eða annan hátt.
Ég hef reyndar áhuga á að heyra
meira um þessi mál og hef hugsað
mér að gera ráðstafanir þannig að
það geti orðið.
Ég vona að það séu fleiri en ég á
þessari skoðun um að haustþingið sé
nokkuð sem ég vil ekki missa af og
alls ekki missa út úr starfsemi leik-
skólanna.
Nú er ég búin að koma hugleið-
ingum mínum í orð og vonandi tekst
mér að ná til þeirra sem stuðlað hafa
að því að þetta haustþing er veruleiki.
Ég vona að sem flestir viti og skilji að
þetta er ómetanlegt tækifæri fyrir
starfsfólk til að hittast og fræðast um
það sem er að gerast annars staðar.
Með þökk fyrir frábæran dag.
SIGRÍÐUR PÁLSDÓTTIR,
sérkennslustjóri í
leikskólanum Árbæ.
Hugleiðing að loknu haustþingi
leikskóla á Suðurlandi
Frá Sigríði Pálsdóttur
Sigríður Pálsdóttir