Tíminn - 10.04.1970, Síða 7

FÖSOTJÐAGBR 10. a}>ríl 197».
TÍMINN
7
Séra Árelíus Níelsson:
Orvitar og Barnaheimilis-
sjóöur þjdðkirkjunnar
B8i á þessu ári, þegar Hjálp-
æstnfimin kirkjurtnaT er að
tafca ta Staifia, vœri rétt að
geta þess, sem gert hefcir ver-
iS a£ góðteg og Bofckrcnm áhuga
á BmJafflSimum árajtmgium til
bjargar þeim, se<m bágt eiga.
Eaga má gleyma, þétt aiwiað
ineáa vaxL
Við fienninigar í nokkrufm
Sð&mðum landsins, hefur ver-
55 safinað með merfcjasölu
ruokfcfum tugþúsundum árlega
eflingar sjöði, sem svo átti
og á að sfcuðla að velferð þeirra
ibarana, sem kannski íddrei geta
fesanzt og aMrm geta notið sán
og gleði bemsfca eða æsfca í
h)éfH jaífnaMma siima.
Það hetfirar aldrei verið blás-
55 í básúnur ta framgangs þess
ari hjálpairviðteiifcni.
Hiin hefur farið fram í byrr-
þey og kamnski irueð of miHu
yfiriætísleysi. Nú virðist hver
verða að Ihrópa sem hœst svo að
effcir sé fceikið. Og er því vart
að furða þótt öskur og giamur
aldaifarsins hafi um of fcæft
jþessa víðleifcni í fálrni sínu og
hssffisE öl bjargar.
Samt hefur hún efcki til
ensíkás orðíð? Barnaheimilið' að
SöiHieimam. Grímsnesi, sem
nmn vera hið fyrsfca sinnar teg
uudar var sfcofnað og starfrsefct
að mofcfcru fyrir atbeina fcirkj-
annar og Barnaheimilis sj óðs
henmar þófcfc þar réðu miesfca
fórmarluud og hefcjiudugur för-
sfcöðnfaouitmraar Sesseiju Sig-
mundsdóttur. En saga hennar
og þessa heimilis er óskrifað-
ur fcapifculi í sðgu ísienzkrar
kirfkju og kristnihalds œ einn
hinna fegursfca.
Hiibt er þó ©fcki síður mikils-
vent að merkjasalan á ferming-.
ardögum hefur sfcöðugt haldið
þessu máiefni vangefnu barn-
anna vakandi, verið lifandi og
hedagur áróður á þessum veg-
um.
Fyrir þann áróður var svo
Kópavogshæli sfcofnað og sfcarf-
rækt. En segja tná, að þörfin
hafi verið geysileg, því að hiún
virtist alltaf vaxa, eftir því sem
þekádng fólks jókst á því sem
hægt var að gera og skyldugt
var kristiníii þjóð á þessra sviði
fyrir minnsfca börn samfélags-
ins.
Fyrir nokkrum árum var þvi
stofnað Styrktarfélag vangef-
ina og einmitt fyrir forgöngu
ágætnar fcouu, sem áfcti hljóð-
glöggt eyra og hrifnæma sál
íyirir þessu málefni, en það er
fnú Sigriður Ingimarsdóttir.
Enginn hefur unnið af meira
fcrafti og Skipulagshæfni að
bæfctum kjörum vangefinna yf-
irleitt en hún með Störfum
styrkt arfélagsi ns. Og þar voru
áreiðanlega álhrif kirtkju og
kristindóms að verki. En segja
má að heimilið í Lyngási í
Beykjavík sé hin fegursta fram
kvæmd styrktarfélagsins og
ifcomi mörg-um til farsældar og
veiti mikla blessun.
En þrátt fyrir alla þessi við-
leitni og miklu og marfcvissu
sfcarfsemi. er þörfin enn þá
brýn fyrir meiri hjálp.
Og það eru sérstafclega ör-
vifcar og aðstandendur þeirra,
sem þar eiga hlut að máli.
Á einhvern hátt, sem þó á
sínar orsakir, virðist hinir allra
vesælusfcu, örvitarnir, hafa orð-
ið úfcundan eða á eftir m-eð að
njóta hjálpar. Og þófct milljón-
Síqmo^ oq'Pálmi
N/1
BRENNT SILFUR.
FERMINGARGJÖF SEM EKKI GLEYMIST
HVERFISG. 16A — LAUGAV. 70

UTBOÐ
Tilboð óskast um sölu á rafmagnsmælum fyrir
Rafmagnsveitu Reykjavíkur.
Útboðsgögn eru afhent á skrifstofu vorri.
Tilboðin verða opnuð á sama stað miðvikudaginn
20. maí n.k., kl. 11.00 f.h.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
wm og aftur milljónum sé var-
ið til að byggja hæíi eins og í
Skálafcúni og Tjald»nesi, þá
er eins og þarna verði ekkert
tii bóta.
Vissulega ber þó að þafcka
öíiu því ágæta fólki, sem legg-
ur þama fram efni og krafta.
En sá, sem hefur kynnt sér
aðsfcöðu örvita, sem verða að
dveljia á heimilum, sem eru af
ýmsum eða öllum ásfcæðum ó-
fær til að sinaa þessum biess-
uðum gólandi og grátandi
aumingjum, sem á engan hátt
geta vörn sér veifct, sá hinn
sami gæti hrópað í himininn af
heifcum dreyra, um viðeigandi
sfcað með viðeigandi hjúfcruu
og aðhlynuingu harrd handa
'þessum aumingjuim, sem virð-
ast aumari öllu, sem þessi ver-
öld á, en þó börn í öllu skm
sakleysi og umkiomuieysi. A®
of viða er móður með mörg
öunur börn algjör ofraun að
sinna aumingjanum sínum.
Stundum er hvorki móðirin
né heimllið á nofckurn háfct tii
þess umkomið að bera ábyrgð
á svo aumu lífi, svo örbjarga
vesalingi.
Að sjálfsögðu geta heimiii
örvitanna verið misjöfn, sum
allslaus öreigaheimili, með
meira og minna heilsulausum
húshændum og tillitslausum
sysfckinum og börnum, sem ekki
þola örvitann.
Sums staðar eru alir að
sturlast og mis-sa stj-órn á sér,
svefnleysi, taugaveiklun. ill-
indi og hafcur vaxa upp og
verða að óþolandi ásfcandi og
umh-verfi, gera tilveru þessa
vesalings fólfcs að sílogandi
Ön-gtþveiti. Og þe-tta allt út af
sakleysingja, sem engum væri
til ama, ef hann féngi viðeig-
andi dvalarstað og aðhl^nningu
þeirra, sem lært hefðu tökin og
ætfcu að lífsstarfi líkn og hjúkr
un og hefðu ekki stöðugt öðru
að tsinna.
Beynt er að leita til lækna,
bamaverndar og opinberrar
forsjár. En þöfct víðast sé mál-
efni sm-ælingjiaaiis af skömngi
te&ið, þá er ekis og engina geti
neifct.
Hér þarf hjáiparsfcofKin
kkkjunnar að beifca áhrifum
sínum hið fynsta, svo að upp
verið fcomið örvifcahæli eða ör-
vitadeild við hæli eða sjúkra-
hiús. Satt að segj-a er þörfin
svo brýn, að engan dag má
helzt missa.
Forsfcöðufólk Styrktarfélags
vangefinna, forstjóri barna-
verndar í Reykja/vík og Borg-
arlæknir þurfa að taka höndum
saman og ræða málið, fara svo
á fund heilbrigðisyfirvalda og
( krefjast þess að rýmt verði til
þótt ekki væri nema í einu
homi þeirra heilsuhallia, sem
nú er-u byggðar sem sjúkrahús.
Nú vel má vera, að þ-eir finini
af þekbingu sinni og hyggjuviti
einhverja örug-ga leið til úr-
bóta, betri leið en hér sést nú.
En það, sem gera þarf, verð-
ur að gera strax. Ástandið er
óþolandi. Og vesalings örvitarn
ir koma aldrei að biðja um,
hjálp, þeir góla bara, ea það
gót er bæn í himininn um
miskunn handa hinum minnistu.
Guð heyri þá bæn og sendi
hjálp.
Beykjavik, 5/4 1070.
Árelíus Nielssoa.
p------v-

i ”■ 'í 'V

Fríkirkjuvegi 3 yi Sími, 2£800
BAHCO
VERKFÆRIN SEM ENDAST
eru ódýrust í notkun. KaupiS BACHO — þau endast.
UMBOÐ: ÞÓRÐUR SVEÍNSSON & CO. H.F.
v.^