Tíminn - 08.07.1970, Qupperneq 13

MIÐVIKUDAGUR 8. júlí 1970.
ÍÞRÓTTIR
TÍMINN
ÍÞRÓTTIR
13
lafntefli íslands og Danmerkur í gærkvöldi O-O:
ÍSLAND Áni FLEIRI TÆKI-
FÆRI OG VAR NÆR SIGRI!
Alf.-Reykjavík. — íslenzk
knattspyrna hlaut mikla upp-
reisn í gærkvöldi, er íslenzka
landsliðið gerði jafntefli við
það danska, en leiknum lauk
svo, að ekkert mark var skor-
að. íslendingar voru nær
sigri í leiknum, þeir áttu
fleiri tækifæri, og hefði ver-
io s&ruigjarnt, að leiknum
hefði lyktað méð eins eða
tveggja marka sigri íslands.
En jafntefli varð, og það er
hálfur sigur. Alla vega er
langur vegur frá 14:2 til 0:0,
og við megum vera stolt af
íslenzku leikmönnunum, sem
börðust eins og Ijón allan
leiktímann — og voru lang-
tímum saman betri aðilinn á
vellinum. Þeir fylgdu dyggi-
lega dagskipuninni, sem var
á þá leið að gefa Dönunum
aldrei neinn frið. Enda var
það svo, að Dönum tókst
aldrei að byggja upp hættu-
legan sóknarleik. Miðvallar-
leikmenn íslenzka liðsins
höfðu öll völd á miðjunni, ef
undan er skilinn kafli um
miðjan síðari hálfleik. Og ís-
lenzka vörnin á sérstakt hrós
skilið, ekki sízt fyrirliðinn,
Ellert Schram, sem lék meist
aralega — bæði með fótum
og höfði — og frábær stjórn
hans á íslenzka liðinu verður
lengi í minnum höfð.
Átta þúsund áhorfendur á Laug
ardalsvellinum urðu vitni að þess
um fyrsta jafnteflisleik íslend-
inga við Dani á heimavelli, en
eins og kunnugt er, hefur ísland
alltaf farið halloka fyrir Dönum
hér heima, en einu sinni áður
höfum við gert jafntefli við Dani
erlendis, það var á Idrætsparken
í Kaupmannahöfn 1959, en þá fóru
leikar 1:1.
Er leikurinn í gærkvöldi hófst,
var norðan ,gola, en ekki óþægilega
ka*t. Endurminningin um „14—2“
leikinn var ofarlega í hugum
fólks. Og manna á meðal var
spurt, endurtekur sorgarsagan sig?
Hún endui-tók sig ekki, sem bet-
ur fer. Frá fyrstu mínútu lék
íslenzka liðið mjög yfirvegað —
og beitti leika'ðferðinni „4—3—3“,
sem var mjög skynsamleg ráðstöf-
un.
Á fyrstu mínútum leiksins var
íslenzka liðið mun hættulegra en
það danska, eins og sést bezt, ef
við^ flettum upp j minnisbókinni:
Á 9. mínútu munar mjóu upp
við danska markið. Hermann Gunn
arsson, hinn hættulegi miðherji
íslenzka liðsins, gaf eldsnöggt á
Guðjón Guðmundsson, sem skaut
á mark, en danska markverðinum,

(Tímamyndir: Gunnar og Róbert)
Ellert Schram, maður dagsins, skallar frá.
Kaj Poulsen, tókst naumlega að
verja í horn.
Upp úr hornspyrnunni, sem Guð
jón framkvæmdi, skallaði Ellert
á mark, og aftur tókst danska
markverðinum að verja meistara-
lega.
Þegar hér var komið sögu, voru
liðnar 16 mínútur, og þá gerðist
það óhapp, að Elmar Geirsson,
einn af bremur miðvallarleikmönn
um íslands verður að yfirgefi völl
inn vegna meiðsla. Það á ekki af
Elmari að ganga, þegar leikið er
gegn Dönum annars vegar. Hann
átti að taka þátt í leiknum í Kaup
mannahöfn 1967, en rétt áður en
leikurinn hófst, varð hann fyrir
meiðslum, og gat ekki hafið leik-
inn. Nú fékk hann aðeins að leika
í 16 mínútur. Það eru einhver álög
á Elmari. En sem betur fer, kom
góður leikmaður í hans stað, félagi
hans úr Fram, Ásgeir Elíasson,
en Ásgeir var einn bezti maður
liðsins í gærkvöli, og lék sérlega
skemmtilega.
Danir nýttu kantana betur
Dönum var lítið ágengt í fyrri
hálfleik — og áttu varla eitt ein-
asta tækifæri, sem er í frásögar
færandi. Að vísu léku Danir oft
skemmtilega saman — og nýttu
kantana vel, en flestar sóknar-
lotur þeirra enduðu við vítateig
íslenzka liðsins, þar sem þeir
Ellert, Guðni, Jóhannes og Einar
Gunnarsson, voru fyrir. Jörn Ras-
mussen (no. 7) var atkvæðamest-
ur í danska liðinu — átti margar
sendingar út á kantana — og tók
góðar rispur á miðjunni, en það
nægði engan veginn. Eina mark-
skot danska liðsins, sem vert er
að geta um. átti Per Röntved, en
Þorbergur Atlason verði það auð
' veldlega.
I
!
; Hættuleg tækifæri Hermanns
; Hermann Gunnarsson var mjög
! hættulegur upp við danska mark-
i ið, og munaði aðeins hársbreidd
! að hann skoraði. A 34. mín. hrökk
knötturinn af fótum hans, og virt
ist stefna i mark. Danski mark-
vörðarinn horfði á eftir knettin-
um — og áhorfendur biðu með
öndina í hálsinum, en knötturinn
skreið framhjá stöng.
Og á 38. mínútu framkvæmdi
Jóhannes Attason aukaspyrnu,
nærri vítateig danska liðsins. Eld
snöggt skauzt Ellert fram og
skallaði fast að marki — en knött-
urinn fór framhjá.
Hefði ebki verið ósanngjarnt,
að ísland hefði haft eitt eða tvö
mörk yfir í hálfleik, og töluðu
danskir blaðamenn, sem ég hitti
í hálfleik, um það að fyrra bragði.
Síðari hálfleikurinn jafnari
Síðari hálfleikurinn var öllu jafn
arí. Strax á 3. mínútu átti Her-
mann hæl* legan skalla rét( fram
hjá, en yfirlritt átti Hermann erf
itt um vik, því að reyndasti leik-
maður danska liðsins, Jens Jörgen
Han frá Esbjerg, sem hefur 34
landsleiki að baki, fylgdi honum
eins og skugginn.
A 19. mínútu leiksins stóð Her
mann 'einn fyrir opnu marki, en
skaut himinhátt yfir, en sennilega
hefði dómarinn dæmt markið af,
ef Henmann hefði skorað, því mér
sýndist knötturinn vera ú. -f, reít
áður en hann barst til Hermanns.
Hættulegasta tækifæri Danr. —
og raunar eina tækifæ.ri þc' _
leiknum — kom 1 20 mínútu, A jg
ar Jörn Rasmussen skaut af 30
metra færi, og hafnaði skot hans
í þverslá. Af einhyerjum ástæðum
var Þorbergur ekki vlðbúinn, en
sennilega hefur ha.m álitið, að
skotið myndi fara hátt yfir.
Danir ná tökum á miðjunni
Yfirleitt hafði íslenzka liðið
bek-i Pc á miðjunni en Danir.
Þeir Haraldur Sturlaugsson og
Ásgeir Elíasson börðust eins og
ljón og nutu stuðnings Eyleifs í
baráttu um völd á miðjunni. En
um miðbik síðari hálfleiksins slök
uðu þeir á. Og í 10—15 mínútur
sóttu Danir öllu meira. En síð-
ustra 10—15 mínúturnar komst
aftur jafn.ægi á — og í Ifk5- átti
íslenzka liðið a. m. k. eitt hættu
legt tækifæri, þegar Eyleifur
brauzt í gegn, en Dönum tókst að
bjarga í horn.
Eyleifur varð að yfirgefa völl-
inn nokkrum mínútum fyrir leiks
lok og kom Skúli Ágústsson inn á
í hans stað.
Mínúturnax liðu, ein af annarri,
og ljóst var, að ekkert mark myndi
verða skorað í þessum leik. Mik-
il fagnaðarlæti brutust út á áhorf-
endapöllunum, þegar skozki dóm-
arinn McKenzie, flautaði leikinn
af. Jafnvel þó að ísland hafi verið
nær sigri, þá var jafntefli alltaf
hálfur sigur, og við þessum úrslit
um höfðu fáir búizt.
Ellert Schram maður
dagsins
Ellert Sclyam, fyrirliði íslenzka
landsl. var óumdeilanlega mað-
ur dagsins. Hann var bezti maður
vallarins. Hann stjórnaði liðinu
eins og snjall hershöfðingi •—
hleypti dönsku sóknarmönnunum
aldrei inn fyrir sig. Miðherji
danska liðsins gafst upp í þessari
orrustu — og var honum kippt út
af í síðari hálfleik. Hæfileikar Ell
erts felast ekki aðeins í því, að
hann er snjall miðvörður, sem
stöðvar sóknarlotur mótherjanna,
heldur er hann einnig frábær
skipuleggjari og byggir vel upp.
Það er lán fyrir íslenzka knatt-
spyrnu að hafa jafn frábæran leik
mann og Ellert innan sinna vé-
banda, og vonandi á Ellert eftir
að leika lengi enn, þó að hann sé
einn af .elztu leikmönnum íslenzkr
ar knattspyrnu í dag.
Aðrir varnarleikmenn eiga einn
ig hrós skilið, Jóhannes, Guðni og
Einar, gerðu hlutverkum sínum
góð skil. Þökk sé þeim, að Danir
náðu aldrei að ógna íslenzka mark
inu verulega og átti Þorbergur
Atlason því óvenju rólegan dag.
Ásgeir og Haraldur voru dugleg-
ir á miðjunni. Eyleifur hjálpaði
þeim mikið, en sá ljóður var á
ráði Eyleifs, að hann virtist hrædd
ur við að fara í návígi.
í framlínunni var Hermann
hættulegastur. Þó að Hermann
hafi ekki tekizt að sköra í þess-
um leik, þá var hann liðinu ómet-
anlegur styrkur, því hann er einn
af þeim leikmönnum, sem eru
líklegir til að gera eittihvað auka-
lega.
Skagamennirnir Matthías og
Guðjón tóku góða spretti, en þó
verð ég að viðurkenna, að oft hef
ég séð Matthías betri.
Um liðið í heild er þetta að
segja: Það barðist vel — og lék
vel. að á heiður skilið fyrir
í frammistöðuna í gærkvöldi. —
! Skugganum frá síðasta landsleik
; hefur verið eytt. Það má með
sanni segja, að sólskin leiki um
íslenzka knattspyrnu í dag. Þökk
sé landsliðspiltunum okkar.
Sviplítið danskt lið
Danska landsliðið var óneitan-
lega sviplítið í þessum leik. En
staðreyndin er sú, að enginn er
betri en mótherjinn leyfir. ís-
lenzka liðið leyfði Dönum aldrei
að ógna. Þeir fengu engan frið.
Þess vegna náði danska liðið
aldrei að ógna. Og nú hverfa Dan-
ir heim, vitandi það, að fslend-
ingar eru ekki lakari knattspyrnu
menn en þeir. Vel má vera, að
þeim finnist erfitt að bíta í það
súra epli. En verði þeirn að góðu.
Skozki dómarinn dæmdi leikinn
óaSfinnanlesa.