Tíminn - 12.01.1971, Side 8

TIMINN
ÞRIÐJUDAGUR 12. janúar 1971
Á því ári, sem nú er að hefj-
ast, munu íslendingar ganga til
kosninga c,i velja sér stjóm
«æstu fjögur árin.
Það er fyllilega tímabært
fyrir almenning, að leggja mál-
in niður fyrir sér, á hvera
stjórnmálaflokkanna hann get-
ur sett traust sitt. Hver ein-
staklingur verður að meta með
sjálfum sér hvað hefur áunnizt
og hvað miður hefur farið.
Stjórnartímabil það, er nú er
að ljúka, hófst, þegar vinstri
stjórnin fór frá vegna þess að
samkomulag náðist ekki mnan
hennar um nauðsynlegar að-
gerðir í fjármálum þjóðarinn-
ar.
Það er naaðsynlegt, að al-
menningur geri sér Ijóst, að
með hrossakaupum og bak-
tjaldamakki hefði vinstri stjórn
inni orðið lengri lífdaga auð-
ið, en það var sama og svik
við íslenzka alþýðu, og því var
sú leið ekki valin.
Vinstri stjórnin fór frá vtild-
um vegna þess að lýðræðisleg
vinnubrögð voru viðhöfð, en
ER
KAUPANDI
AÐ í
AUSTIN GIPSY diesel
jeppa. Má þarfnast viðgerð-
ar. Tilboð sendist afgr.
blaðsins merkt: „Austin
1132”.
baktjaldamakki hafnað.
Alþýðuflokkurinn tók nú við
stjóm undir forystu Bmils
Jónssonar. Helzta afrek hans
var Emileringin svonefnda, en
í henni fólst kauplækkun, er
nam 1000 kr. á mánuði að með-
a.tali hjá launþegum, og tals-
verðar verðlækkanir. Sagði
Emil, að með þessum aðgerð-
um og ef jafnframt yrði vinnu-
friður í landinu, þá væri hægt
að bjarga fjármálum þjóðarinn
ar á einu ári. Voru launþegar
vissulega óánægðir en töldu þó
hver um sig 12 þús. 'kr. virði,
ef 'hægt væri að bjarga fjármál
um þjóðarinnar.
Að ári liðnu myndaði Ólafur
Thors stjórn með Alþýðu-
flokknum, en gat þess jafn-
framt, að því miður hefði Emil
ekki tekizt að bjarga f.iármál-
um þjóðarinnar, „og mun ég
koma þeim í lag, ef ég fæ eins
árs vinnufrið".
Voru nú launþegar sýnu
tregari, en enn létu þeir til
leiðast og fórnuðu enn 12 þús.
kr. til bjargar íslenzkum fjár-
málum. enda var þeim lofað
leiðréttingu mála. er árið væri
á enda runnið.
Þess má geta, að Emilering-
in hafði lítil áhrif á vöruverð
nema fyrstu mánuðina. en síð-
an .hækaði það stöðugt.
Þá er launþegar höfðu fórn-
að 24 þúsi ki'.. "förú léiðtogáfJ '
þeirra að ókyrrast, og töldu að
nú hlyti atvinnurekendum að
hafa vaxið svo fiskur um hrygg
að tími væri kominn til launa-
hækkana, enda taldi alþýðan að
ríkisstjói-nin myndi launa fórn
hennar að nokkru. Ólafur
Thors var þó eigi þeirrar skoð
unar, að launahækkanir kæmu
MÁLVERKAUPPBOÐ
fyrirhugað í þessum mánuði. Get bætt við nokkr-
um góðum-myndum á skrá. Móttaka þessa viku í
Málverkasölunni, Týsgötu 3, kl. 13—18, sími
17602.
LISTAVERKAUPPBOÐ
KRISTJÁNS FR. GUÐMUNDSSONAR.
Vörubíiar ti! sölu
Scanía Vabis árgerð 1970,
frambyggður, tveggja hás-
inga, 17 tonn á pall, mjtig
Volvo:
N-88, 10 tonn,
495
árg. ’66
— ’66
góður bíll. 465 — ’63
Scanía 56 árg. “66, ’64 465 — ’62
— 76 — ’66 375 — ’61
— 75 — ’62 385 — ’59
— 51 — ’59 F-85 — ’67
— 56 — ’67 Frambyggður
Treiter — 55 árg. ’63
Mercedes Benz: MAN, pall og sturtulaus
1920 — lil tonn, árg. ’66 9165 ár ’68
14Í3 — ’fí>> 850 — ’67
327 — - '63 650 — ’67
322 — — ’61
1418 — yfirbyggður ’65 Ford:
1413 — með burðarhásingu D 800 árg. ’66
14 tonn á pall, ’65 F 500 — ’62
Bedford árg. ’68 —
— — ’67 Ennfremur eldri gerðir af
— — ’66 Ford og Chevrolet. bæði
— — ’62 bensín og dísel.
— — ’61
DÍLA- OG BÚVÉLASALAN H.F.
VIÐ MIKLATORG - Símar 23136 og 26066.
til greina, en vegna fyrri lof-
orða neyddist hann til að segja
„ríkisstjórnin vill engar verð-
hækkanir, enda mun hún ekki
líða, að hugsanlegum launa-
hækkunum verði velt út í verð-
lagið“. Skipuðu Sjálfstæðis-
flokkur og Alþýðuflokkur sér
þarna með atvinnurekendum cg
sviku loforð sín um að bæta al-
þýðu landsins 24 þús. kr. fórn
sína. Leiddi þetta til þess, að
samningar verkalýðsfélaganna
drógust á langinn I 6 mánuði og
hafði þá hver launþegi fómað
30 þús. kr. til að bjarga fjár-
málum íslenzku þjóðarinnar.
Ekki var þetta tnetið meira
en svo, að í öðrum mánuði eft-
ir að launþegar höfðu gert
nýja kjarasamninga, fram-
kvæmdi ,,Viðreisnarstjórnin“
gengisfellingu, sem síðan hefur
verið nefnd hefndargengisfell-
ingin og varð þar að engu
launahækkun sú, er náðst hafði
með samningunuim rúmum mán
uði fyrr.
Yfirlýsing Ólafs Thors um
að launahækunum yrði ekki
velt út í verðlagið fór þann-
ig: Atvir.nurekendur hækkuðu
útselda vöru og þjónustu sam-
stundis og samningar höfðu
verið gerðir. Var til dæmis út-
seld vinna hækkuð með tilkynn
irígú frá VinnuVeiterídásam-''
bandinu til anstakra meðlima,
erí efcki m’éð' áúglýsingu í'dag-
blöðum frá verðlagsstjóra eins
og venja hefur verið bæði fyrr
og síðar. Var með þessu hald-
ið leyndu fyrir almenningi, að
ríkisstjórnin hefði eigi staðið
við hin stóru orð sín um að
halda verðlaginu í skefjum.
Ljóst er, að atvinnurekendur
sömdú ekki við launþega fyrr
en þeir höfðu vilyrði ríkis-
stjórnarinnar fyrir því að þeir
mættu velta hækkununum út í
verðlagið. Ríkisstjórnin sam-
þykkti þetta með því skilyrði.
að verðhækkanirnar færa fram
á þann hátt, að Vinnuveit-
endasambandið boðaði þær með
dreifibréfi til félaga sambands
ins en ekki með auglýsingum
frá verðlagsstjóra eins og venja
var og er.
Þessi vinnubrögð íslenzkrar
ríkisstjórnar era dæmi um
óheiðarleg og ólýðræðisleg
vinnubrögð ríkisstjórnar, sem
beinlínis fer á bak við alþýðu
landsins.
Erfitt er að skilja hvernig
flokkur, sem kennir sig við ís-
lenzka alþýðu, get :r tekið þátt
í svona aðgerðum.
Hin svonefnda Viðreisnar-
Itjórn hefur í orði lagt á það
höfuðáherzlu að halda verðlagi
niðri í iandinu, en eftir þróun-
inni að dæma virðist eingöngu
hafa verið lögð áherzla á að
halda launum niðri og skipu-
lega hefur verið unnið að þvi
að minnka kaupmátt launa.
Valdatfð þessarar óstjórnar
hefur einkennzt af gengisfell-
ingum, óðaverðbólgu og at-
vinnuleysi. Uppbygging is-
lenzks iðnaðar og sjávarútvegs
hefur verið látin sitja á hakan-
um, en áherzla lögð á höralu-
lausan innflutning og erlenda
stóriðju.
Nú horfa íslenzkir sjómenn
á erlenda verksmiðjutogara að
veiðum á miðum, sem væra ís-
lenzk, ef ekki hefðu komið til
svik íslenzkrar ríkisstjórnar við
íslenzkan málstað. íslenzkir at-
vinnurekendur greiða háu
verði raforku, sem erlendum
aðilum er seld á smánarverði.
íslenzk utanriikispólitík er
svo lágkúraleg, að á þingi Sam
einuðu þjóðanna stendur Ts-
land eitt Norðurlandanna ecn
gegn því að stærsta þjóð heims,
Kína, fái aðild að stofnuniaui.
Meiri reisn var yfir íslenzkri
utanríkispólitík, er fsland sem
fyrsta ríki heims viðurkenndi
ísrael sem sjálfstætt ríki.
Sá íslenzkur ráðherra, sem
oftast er hlegið að heima, varð
aðhlátursefni Svía, er hann
kom fram í sjónvarpi hér fyrir
skömmu. í þvf viðtali greindi
hann frá því, að íslenzka ríkis-
stjórnin ynni nú að þvf að gera
þjóðina' óháðarl fiskveiðum og
hefði meðal annars verið komið
upp stóriðju í landinu, svo sem
álverksmiðju og kísilgúrverk-
smiðju.
Fi'éttamaðurinn hló ekki upp
hátt, en á eftir greindi hann
frá því. að verksmiðjur þessar
væra í eign erlendra aðila og
fengju raforku við sérstaklega
lágu verði.
Þá brostu Sviar að hinum
kokhrausta ráðherra.
f viðtali þessu skýrði ráð-
herra frá þvf, að árin 1969 og
1970 væru einhver hin beztu,
er komið hefðu á fslandi, efha-
hagslega séð, en honum láðist
að geta þess, að þrátt fyrir
það, þá taldi ríkisstjórnin nauð
synlegt að koma í veg fyrir
samningsbundnar launahækkan
ir verkálýðsins. Hann skýrði
heldur ekki frá því að forsætis-
t-áðherra hefði tveim vikum fyr
ir verðstöðvun skýrt frá því í
sjónvarpi, að hún væri fyrirhug
uð.
Stærsta vérzlunarhús Málm-
eyjar skipti nýlega tim verð-
miða á öllum vörum sínum (áð-
ur hafði söluskattur ekki verið
reiknaður með við verðmerk-
ingu) og tók ekki nema tvo
daga.
Tvær vikur hafa því sjálf-
sagt verið notadrjúgur tími :s-
lenzkum verzlunarmönnum.
Hver stétt sem á fulltrúa í rík
isstjórn, getur hrósað happi, en
því miður hefur íslenzk alþýða
ekki átt fulltrúa í ríkisstjórn
síðan vinstri stjórnin var, og
hefur þetta greinilega komið
fram á kjörum hennar.
Atvinnuleysi, og !*ndflótt.i
vegna þess, hefup- og einkenní
óstjórnartímabilið, en landflótt
inn er alvarlegasta gagnrýnin,
er ríkisstjórnin hefur orðið fyr
ir. Það er ekki hægt að ljúga
sig frá þeirri staðreynd, að út-
flutningur fslenzks fólks hefur
átt sér stað í stórum stíl,
vegna slæmra kjara og atvinnu
leysis. Jafnvef sanntrúaðir
stjórnarsinnar hafa flúið út, þó
að þeir skilji ekki, hvers vegna
þeir búa nú erlendis.
f viðtalsþætti sænska sjón-
varpsins kom fram, að geysi-
margir hefðu flutt út 1969—70
en þeir væru flestir komnir
heim aftur. . Einhver hefur
sagt fréttamanninum ósatt þar
um. Ef miðað er við Málmey,
þá búa uú hér fleiri fslending-
ar en nokkru sinni fyrr og vit-
að er um fjölskyídur, sem era
væntanlegar. Hitt er svo annað
mál, að langflestar miða þessar
fjölskyldur nð að snúa aftur
heim, en samkvæmt fréttum að
heiman er ekki alltaf glæsilegt
ástandið, enda enn við völd sú
ríkisstjórn, sem með óstjórn
sinni hefur hrakið fólk þetta
úr landi.
í komandi kosningum gefst
íslenzkri alþýðu tækifæri til að
refsa þeim flokkum, sem svo
illa hafa stjórnað.
Framsóknarflokkurinn hefur
fastmótaða stefnu, sem byggist
á trú á fslandi og íslendingum.
Framsóknarflokkurinn er með
öllu óháður erlendum áhrifum,
og því líklegastur til að halda
uppi sjálfstæðri utanríkis-
stefnu. Framsókaarflokkurinn
byggir stefnu sína á blönduðu
hagkerfi oa er því ekki bund-
inn af kreddum til hægri né
vinstri. Framsóknarflokkurinn
er íslenzkur flokkur, sem setur
hagsmuni íslenzkrar alþýðu
framar öllum kreddubundnum
kenningum.
fslandi verður bezt borgið
með því að sem flestir greiði
raunsæisstefnu Framsóknar-
flokksins atkvæði sitt í kom-
andi kosningum.
Öfgasinnaðar hægri eða
vinstri kenningar hafa nógu
lengi eyðilagt íslenzkar fram-
farir.
K. Sn
Vörubifreida
stjórar
ÁRMÚLA 7. REYKJAVÍK. SÍMI 30501.