Tíminn - 19.05.1971, Blaðsíða 9

MIÐVIKUDAGUR 19. maí 1971
TÍMINN
9
Útgcfandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN
Framkvæmdastjóri: Kristján Benediktsson. Ritstjórar: Þórarinn
Þórarinsson (áb), Jón Helgason, IndriOi G. Þorsteinsson og
Tómas Karlsson. Auglýsingastjóri: Steingrimur Gíslason. Rit.
stjórnarskrifstofur i Edduhúsinu, símar 18300 — 18306. Skrií-
stotur Bankastræti 7. — Afgreiðslusími 12323. Auglýsingasími:
10523. Aðrar skrifstofur sími 18300. Áskriftargjald kr. 195,00
á mánuði innanlands. í lausasölu kr. 12,00 eint. — Prentsm.
Edda hf.
Úr gSerhúsi
í fyrradag skrifar AlþýðublaðiS leiðara um fasteign-
ir og starfsfólk Framsóknarflokksins. Einkum telur blað-
ið að fasteignir Framsóknarflokksins sanni að hann njóti
stuðnings „peningavaldsins" í landinu, eins og það er
orðað.
Um þetta er það að segja, að Framsóknarflokkurinn
er eini stjórnmálaflokkurinn, sem hefur lagt reikninga
sína fram á opnu flokksþingi og gert grein fyrir þeim
opinberlega. Fasteignir Framsóknarflokksins og ein-
stakra framsóknarfélaga eru allar fengnar með sam-
stöðu og samskotum flokksmanna, sem bættu úr brýnni
þörf, því að lengi var flokkurinn á hrakhólum með hús-
næði fyrir starfsemi sína. Fastir starfsmenn Framsókn-
arflokksins eru ekki fleiri en starfsmenn Alþýðuflokks-
ins, þótt Framsóknarflokkurinn sé helmingi stærri flokk-
ur. Fjár til reksturs skrifstofu flokksins hefur verið afl-
að með happdrættum og það eru hinar góðu undirtektir
hinna almennu stuðningsmanna flokksins, sem tryggt
hafa flokknum verulegar tekjur af þeim. Framsóknar-
flokkurinn kysi vissulega að geta haft fleira starfsfólk
á sínum vegum til að tryggja betra og nánara samband
við flokksmenn og kjósendur, en getan leyfir það ekki
og í starfsmannafjölda er flokkurinn hvergi nærri hálf-
drættingur við Sjálfstæðisflokkinn.
Alþýðublaðið kastar hér grjóti úr glerhúsi. Alþýðu-
flokkurinn sölsaði undir sig með ofbeldi og ólögum
nokkrar verðmætustu húseignir í miðborginni, eins og
t.d. Alþýðuhúsið, Iðnó og Alþýðubrauðgerðina, en þess-
ar eignir voru í eigu verkalýðshreyfingarinnar. Af þess-
um húseignum hefur flokkurinn haft miklar tekjur, þótt
heilbrigðiseftirlitið sé við og við að trufla rekstur Al-
þýðubrauðgerðarinnar vegna sóðaskapar. En mikið væri
nú gaman að sjá reikninga Alþýðuflokksins og Alþýðu-
blaðsins. Það skilur það t.d. enginn, hvemig hægt er að
halda úti dagblaði, sem örfáir og æ færri fást til að
kaupa — og enn færri nenna að lesa. Það er bezt fyrir
krata að nefna ekki snöru í hengds manns húsi — „Al-
þýðuhúsi“.
Ölfusborgamálið
Þau tíðindi gerðust á kosningafundi Alþýðubandalags-
ins á sunnudag, að þeir Eðvarð Sigurðsson og Jón Snorri
Þorleifsson, frambjóðendur Alþýðubandalagsins og
stjómarmenn í ASÍ, voru knúðir til að gefa loforð um
að beita sér fyrir því, að þeir verkamenn og iðnaðar-
menn, sem sviknir höfðu verið um laun sín við bygg-
ingu orlofshúsa ASÍ fyrir 6 ámm, skyldu fá laun sín að
fulhi greidd. Fyrir nokkrum vikum svömðu þessir sömu
menn kröfum þessara launamanna með fyllsta hroka og
sögðu að „Alþýðusambandið skuldaði engum neitt“. Síð-
an hefur Tíminn upplýst þetta mál allrækilega og rakið
framkomu þessara stjórnarmanna ASÍ í málinu, en full-
trúar Alþýðubandalagsins höfðu hreinan meirihluta í
Alþýðusambandsstjórninni, þegar launamenn urðu fyrir
tilfinnanlegu tjóni vegna þess að þeir voru sviknir um
greiðslu launa, þótt fyrir hendi væri há fjárhæð, sem í
skriflegum samningi sagði a'ð skyldi geymast í fómm
ASÍ til tryggingar á hugsanlegum vanefndum verktak-
ans á greiðslum vinnulauna! Nú urðu þessir sömu menn
eftir 6 ár að gefa loforð á kosningaíundi, vegna þess að
fyrirspyrjandinn fékk svo mikið og almennt klapp fund-
armanna. Þótti fara vel á því að einn framsögumanna á
fundinum lagði aðaláherzluna á nauðsyn þess að upp-
ræta „brenglaða siðgæðisvitund“. — TK
ERNEST E. GOODMAN, upplýsingafulltrúi:
Njóta svartir byltingarsinnar
réttarverndar í
Um málaferlin gegn Angelu Davis og Bob Seale
Ernest Everett Goodman
starfar sem upplýsingafull-
trúi hjá Upplýsingaþjón-
ustu Bandarikjanna í Itaup
mannahöfn, þar sem hann
hefur starfað síðan 1968.
Hann hefur skrifað margar
greinar í blöð í Danmörku,
svo sem Aktuelt, Politiken,
Álborg Stiftstidende og Ber
lingske Tidende .Hann lief-
ur haldið tugi fyrirlestra á
ári ,meðal annars við há-
skólana í Kaupmannahöfn,
Odense, Árósum og Þránd-
heimi, Verkfræðiskólann í
Kaupmannahöfn og kennara
háskólana í Kaupmanna-
höfn og Osló.
Goodman hefur háskóla-
próf í þjóðfélagsfræði, sál-
fræði og blaðamennsku. —
Hann starfaði fyrst eftir
nám sem félagsráðgjafi, en
frá 1950 til 1967 starfaði
hann í upplýsingadeild
Howardháskóla í Wasliing-
ton. Hann er negri og hefur
Iátið jafnréttismál þeirra
mjög til^ín. takafj .
Eftirfarandi grein hans
birtist nýlega í Politiken: 'i
GETUR herskár svertingi
vænzt réttlátrar meðferðar
máls síns fyrir bandarískum
rétti, eins og nú er liáttað?
Þessi spurning virðist ásækja
marga Dani nú, þegar að því
líður ,að mál Angelu Davis og
Bob Seale verða tekin fyrir.
Því miður virðist hávær, en
ekki fjölmennur hópur manna
hafa svarið á reiðum höndum,
— og því miður er það neit-
andi.
Sagt er og skrifað, að Angela
Davis og Bob Seale séu „póli-
tískir fangar“, sem ekki hafi
neinn glæp drýgt, en sæti of-
sóknum vegna þess, að þau séu
herskáir svertingjar. Og því er
bætt við, að þau geti ekki
vænzt réttlátrar málsmeðferð-
ar í Bandaríkjunum vegna ríkj
andi kynþáttahaturs þar. Einn-
ig verður vart hneigðar til að
leggja að jöfnu væntanlega
réttarmeðferð í málum þeirra
og málsmeðferð andmælenda
að undanförnu með öðrum
þjóðum.
ERU þessar fullyrðingar rétt
ar, eða á gildum rökum reist-
ar? Rétt er að líta á Ijósar
staði-eyndir í málum Angelu
Davis og Bob Seale áður en
þessu er svarað, svo og að
athuga hio bandaríska réttar-
kerfi yfirleitt.
Angela Davis er 26 ára að
aldri og kenndi áður heimspeki
við Kaliforníu-háskóla í Los
Angeles. Yfirvöld Kaliforn-
íufylkis ákæra hana um aðild
að morði. Bobby Seale er 33
ára, forustumaður í samtökun-
um „Svörtu pardusdýrin" og
einn af stofnendum þeirra.
Yfirvöld Connecticut-fylkis
ákæra hann um mannrán og
aðild að morði. Angela Davis
er ekki ákærð fyrir að vera
ERNEST E. GOODMAN
kommúnisti, sem hún þó segist
vera, og Seale er ekki ákærður
fyrir að vera í „Svörtu pardus-
dýrunum". Aðild að þessum
samtökum er að vísu allvíða
óvinsæl í Bandaríkjunum, en
(V.gkfri refsiv^B.-;.,, ,,,, ,
Yfirvöld Samríkisiris erri
>ekki aðili að þesum ákærum.
Glæpirnir ,sem sakborningarn
ir eru kærðir fyrir, eru brot
á lögum fylkjanna, sem þeir
voru framdir í, en ekki brot
á lögum samríkisins.
ÁKÆRUVALD Kaliforníu-
fylkis gefur ungfrú Davis að
sök að hafa keypt fjórar
skammbyssur, sem síðar voru
notaðar við flótta þriggja
fanga úr réttarsal í San Rafael
í Kaliforníu í ágúst síðastliðn-
um. Þegar fangarnir flýðu, var
dómaranum rænt og haldið
sem gísl um stund. Nokkrum
mínútum síðar kom til átaka
og skipzt var á skotum með
þeim afleiðingum, að dómar-
inn, ræninginn og tveir fang-
anna voru skotnir til /bana.
Ungfrú Davis er ákærð fyrir
vitorð og aðild að glæpnum,
þar sem fullyrt er, að hún hafi
keypt byssurnar, sem notaðar
voru.
Ákæruvald Connecticut-fylk-
is sakar Seale um rán og dráp
á Alex Rackleys, en lík hans
fannst í feni við á skammt frá
Middlefield í Connecticut í maí
1969. Ákæruvald Connecticut-
fylkis ætlar að færa sönnur á,
að Seale hafi gefið þær skip-
anir, sem leiddu til dauða
Rackleys. Haldið er fram, að
Seale hafi gefið nokkrum
„Svörtum pardusdýrum" í New
Haven í Connecticut þessar
skipanir, er þeir höfðu pyntað
Rackley til sagna. en þeir áiitu
hann hafa veitt lögreglunni
upplýsingar.
, Eins og fram kemur af þessu
er hvorugur sakborningurinn
ákærður fyrir stjórnmálaskoð-
anir sínar, heldur fyrir ákveð-
ið, glæpsamlegt athæfi, en
ákæruvald fylkjanna Kaliforn-
íu og Connecticut verður að
sanna þessar sakir, eigi sak-
borningarnir að hljóta dóm.
MISSKILNIN GURINN um
aðild ríkisstjórnar samríkisins
að þessum málum stafar senni
lega af ókunnugleika á banda-
rísku réttarfari. Satt er að vísu
að alríkislögreglan hefur
haft afskipti af máli ungfrú
Davis, og það með eðlilegum
og réttlætanlegum hætti. Þeg-
ar ungfrúnni var stefnt fyrir
aðild að flóttatilrauninni tókst
ekki að hafa upp á henni í
Kaliforníu og var þá álitið, að
hún hefði haft sig á brott úr
fylkinu. Saksóknari Bandaríkj
anna í Norður-Kaliforníu
ák'ærði hana þá fyrir ólöglegan
flótta undan ákæru, en það er
brot á lögum samríkisins. —
Starfsmenn ríkislögreglunnar
tóku ungfrú Davis höndum í
New York í október í haust og
afhentu hana lögregluyfirvöld-
um Kaliforníu, þar sem fram-
inn var glæpurinn, sem henni
var stefnt fyrir.
Að því er mál Seals varðar
líta margir ókunnugir svo á,
að réttarhöldin á New Haven
séu í tengslum við réttarhöld
lögregluyfirvalda samríkisins,
sem fram fóru löngu áður í
Chicago. Þetta erri tvö alger
lega ótengd mál. Seale var
meðal átta sakborninga í Chi-
cago, og var þeim gefið að
sök, að hafa farið yfir landa
mæri fylkja til að taka þátt
í uppþoti, sem er brot á lög
um samríkisins. Þessi kæra
á hendur Seale hefir verið
felld niður, en hann á eigi að
síður yfir höfði sér fjögurra
ára fangelsisdóm fyrir að hafa
óvirt réttinn með framkomu
sinni í réttarsalnum.
ÞEGAR svara á þeirri full-
yrðingu, að ungfrú Davis og
Seale geti ekki vænzt réttlátr
ar meðferðar fyrir dómstólun
um vegna litarháttar síns, verð
ur að viðurkenna, að um eitt
skeið var misbrestur á því sums
staðar í Bandaríkjunum, að mál
negra hlytu réttláta meðferð
fyrir dómstólum. Þetta er þó
sjaldgæft í Bandaríkjunum nú
orðið. En þá sjaldan að þetta
liefir komið fyrir hefir dóms
vald samríkisins hvað eftir ann
að gripið í taumana, bæði í
undirrétti fylkjanna og samrík
isjns, til þess að tryggja svört
um þegnum sömu vernd og
öðrum að lögum. Hin síðari ár
hafa dómsvöld samríkisins
hrundið mörgum dómum, þar
sem alhvítur kviðdómur hafði
fundið negra sannan að sök.
Dómstólar samríkisins hafa
hrundið dómum yfir negrum,
jafnvel þó að svertingjar hafi
átt sæti í kviðdóminum, þegar
þeir hafa talið sig komast að
raun um, að meðferð málsins
hafi verið vilhöll.
Forustumenn bandarískra
dómsmála virðast ekki í nein
um efa um, að málum ungfrú
Davis og Seale verði áfrýjað,
ef þau hljóta dóm í þeim rétt
arhöldum, sem nú fara senn að
hefjast. Fyrst verður málunum
áfrýjað til æðri dómstóla fylkj
Framhald á bls. 14.